«Παγώνει» η δωρεά 3 εκατ. ευρώ στο Φιξ για το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Ακούστηκε ως κεραυνός εν αιθρία. Ομως
δεν ήταν. Η απόφαση του Ιδρύματος Νιάρχου να απεντάξει τη δωρεά των 3
εκατομμυρίων ευρώ για το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης από το τρέχον
σύστημα υλοποίησής του έπρεπε να θεωρείται αναμενόμενη. Ο δραστήριος
κοινωφελής φορέας με τη διεθνή εμβέλεια λειτουργεί με βάση
προκαθορισμένες αυστηρές τακτικές, που δεν επιτρέπουν να εκταμιεύονται
χρήματα όταν δεν τηρείται ένα αυστηρό κοινώς συμπεφωνημένο
χρονοδιάγραμμα.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που τα έργα στο ΕΜΣΤ δεν προχωρούν, εξαιτίας
της κρατικής ολιγωρίας, ήταν φυσικό παρεπόμενο να συμβεί κάτι τέτοιο. Το
Ιδρυμα έχει υιοθετήσει τη διεθνή πρακτική, τη στιγμή που το Μουσείο ζει
στην αργόσυρτη ελληνική πραγματικότητα.
Ενα
είναι το ερώτημα: Χάθηκε διά παντός το τεράστιο αυτό ποσό, τη στιγμή
που το Φιξ είναι κυριολεκτικά στην τελική ευθεία; «Και βέβαια όχι», λέει
στην «Κ» ο Γιάννης Ζερβάκης από την πλευρά του ΙΣΝ. «Από τη στιγμή που
θα ολοκληρωθούν όλα αυτά που έχουμε συμφωνήσει ότι πρέπει να γίνουν, με
χαρά και με μεγάλη εμπιστοσύνη θα εξετάσουμε ένα νέο αίτημα για τη
δωρεά. Με τη διεύθυνση του μουσείου έχουμε άριστες σχέσεις, είμαστε σε
συνεννόηση και γνωρίζουμε καλύτερα απ’ όλους πόσο σημαντικό είναι αυτό
το έργο για την πόλη.
Απλώς οι διαδικασίες μας, ως διεθνές ίδρυμα, δεν μας επιτρέπουν να
έχουμε δεσμεύσει τόσα χρήματα εδώ και περίπου 1,5 χρόνο, χωρίς να
τηρείται το χρονοδιάγραμμα. Εχουμε τεράστιο όγκο αιτημάτων από ολόκληρο
τον κόσμο και πρέπει να κάνουμε μια σωστή ορθολογική διαχείριση. Η
απόφασή μας δεν είναι καθόλου τιμωρητική, απλώς συνάδει με τις αρχές της
λειτουργίας μας», λέει ο διοικητικός διευθυντής του ΙΣΝ.
Ξεκάθαρο και λογικό. Τι γίνεται όμως και το γεφύρι της Αρτας που
ονομάζεται Φιξ δεν τελειώνει; Και πόσο επηρεάζει η (προσωρινή;) απόσυρση
των χρημάτων αυτών από την αποπεράτωση; «Τα χρήματα αυτά έχουν να
κάνουν με την ολοκλήρωση της μουσειολογικής μελέτης, τον τεχνικό και τον
τεχνολογικό εξοπλισμό, δηλαδή τις τελευταίες πινελιές πριν από τα
εγκαίνια», λέει ο Γιάννης Ζερβάκης, κάτι που σημαίνει ότι μέχρι τότε θα
πρέπει να τελειώσουν άλλα ζητάματα πρώτα. Ποια μπορεί να είναι αυτά;
Σίγουρα η στελέχωση, δηλαδή η πρόσληψη προσωπικού, και ο κανονισμός
εσωτερικής λειτουργίας είναι δύο από τα πιο σημαντικά.
Υπόγειος πόλεμος
Το Μουσείο από τη δική του πλευρά έβγαλε μια λιτή και όχι ιδιαιτέρως
επεξηγηματική ανακοίνωση: «Το ΕΜΣΤ ενημερώνει πως το τελευταίο διάστημα
έχει όλο και πιο ευχάριστα νέα. Για τον λόγο αυτό, θα ήταν σκόπιμο
προτού σπεύσουμε να ανακοινώσουμε κακά νέα και να διασπείρουμε τον
πανικό, να διασταυρώνουμε τις πληροφορίες με το Μουσείο και το Ιδρυμα
«Στ. Νιάρχος» και να διερευνούμε τους λόγους της «ακύρωσης» της δωρεάς, η
οποία μπορεί να οφείλεται σε τυπικές διαδικασίες και να σχετίζεται με
τις ενέργειες που γίνονται εδώ και κάποιους μήνες για το άνοιγμα του
Μουσείου». Και το υπουργείο Πολιτισμού; Σύμφωνα με το ΥΠΠΟ, έχει
προγραμματιστεί για σήμερα μια συνάντηση με υψηλόβαθμα στελέχη από το
Ιδρυμα Νιάρχου, ενώ υπάρχει η διαβεβαίωση ότι δεν υπήρξε κάποιο αίτημα
του Μουσείου προς το υπουργείο που δεν ικανοποιήθηκε. Αρα, ποιος έχει
την ευθύνη των καθυστερήσεων;
Υπάρχει ένας μικρός υπόγειος πόλεμος αλληλοκατηγοριών ανάμεσα στο
υπουργείο και το Μουσείο για το ποιος φταίει που δεν έγιναν τα
προαπαιτούμενα για την άμεση λειτουργία του φορέα, με τη μια πλευρά να
τα ρίχνει στην άλλη. Αν θέλουμε να εστιάσουμε στην ουσία, πρέπει να
σκεφτούμε το εξής: Μόνον εάν η ηγεσία του υπουργείου δείξει ισχυρή
πολιτική βούληση να ξεπεραστούν άμεσα όλα τα εμπόδια –κάτι που όπως
μαθαίνουμε συμβαίνει– θα τελειώσει άμεσα το σίριαλ της Συγγρού...
http://www.kathimerini.gr/839186/article/epikairothta/ellada/pagwnei-h-dwrea-3-ekat-eyrw-sto-fi3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου