Ε. ΓΑΛΟΥΣΗ : Μας ήξεραν από πολύ παλιά

Μας ήξεραν από πολύ παλιά

του Ε. ΓΑΛΟΥΣΗ πρ. Πρύτανη ΔΠΘ

Όσα μας συμβαίνουν δεν συμβαίνουν τυχαία. Αυτοί που χωρίς όνομα εμφανίζονται ως «δανειστές» ή με όνομα και λέγονται ευρωπαίοι πολιτικοί (Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ, Μέρκελ, Ολάντ κ.λπ.) μας ξέρουν καλύτερα από ό,τι γνωρίζουμε εμείς τον εαυτό μας. Μας ήξεραν ανέκαθεν. Τώρα, εκμεταλλευόμενοι και τις μεθόδους της ψυχολογίας και της ομαδικής καθοδήγησης, κάνουν ό,τι θέλουν.

Ακόμη και ο συγκλητικός Μενένιος Άπιος*, έχοντας ζήσει επί Ρωμαιοκρατίας στην Ελλάδα, μελέτησε τον χαρακτήρα μας και τον περιγράφει σε επιστολή του (που μετέφρασε ο ακαδημαϊκός Κ. Τσάτσος από τα λατινικά), την οποία έστειλε στον ανθύπατο Ατίλιο Νάβιο για να διοικήσει με τον καλύτερο τρόπο τους Έλληνες τότε. Αναφέρει πολλά αρνητικά και θετικά, όπως και συμβουλές.

Σταχυολογώ λίγα και επιλεκτικά για να καταλάβουμε πού είμαστε.

Από τα αρνητικά:

«Οι Έλληνες είναι πιο εγωιστές από μας και όλα τα έθνη». «Ο Έλληνας έχει αδύνατη μνήμη στα δεινά των πολιτικών», «Είναι ευκολόπιστος», «Δεν είναι σταθερός», «Είναι ανυπόμονος», «Εγωκεντρικός», «Πιστεύει μόνον στη δική του γνώμη και έχει άρρωστο χαρακτήρα», «Αυτοκαταστρέφεται», «Οι Έλληνες έχουν πάθη και δεν διδάσκονται από τα λάθη των κυβερνώντων τους», «Κάνουν τα ίδια λάθη και θα συνεχίσουν να τα κάνουν», «Οι Έλληνες υποφέρουν πολλά και θα συνεχίσουν να υποφέρουν στο μέλλον, τα οποία οφείλονται στη φιλοπρωτία, που είναι η νόμιμη θυγατέρα του εγωισμού τους».

Από τα θετικά:

«Ο Έλληνας είναι άτομο αδέσμευτο», «Αυθαίρετο», «Ατίθασο», «Ελεύθερο, με δυνατή σκέψη και αγωνιστική διάθεση», «Ο Έλληνας γεννιέται με την τάση υπεροχής», «Είναι φιλότεχνοι και δημιουργοί του καλού και του κακού λόγου», «Ο εγωισμός κάνει τους Έλληνες καλούς στρατιώτες, γενναίους, ριψοκίνδυνους και τολμηρούς, αλλά δεν εκμεταλλεύονται τη δόξα τους».

Υπάρχουν στη βάση των παραπάνω και συμβουλές διαχείρισης, όπως: «Η συναδέλφωση στους Έλληνες γίνεται όταν συμπίπτουν τα συμφέροντά τους».

Δεν είναι λογικό τότε να μην επιτρέπουν σύμπτωση συμφερόντων ώστε να μας έχουν συνεχώς χωρισμένους και αδύναμους; Το «διαίρει και βασίλευε» ποιος το εφηύρε;

«Τότε που ήταν οι Έλληνες στην καταστροφική τους τάση τους κυριεύσαμε».

Δεν ήταν δύσκολο γι’ αυτούς, τους «φίλους», να ασκήσουν τη γνωστή τους δανειστική πολιτική οικονομικής ευμάρειας για να μας φτάσουν στην καταστροφική μας περίοδο (τάση) και να μας φέρουν εδώ που είμαστε, συνηγορούντων -φυσικά- και βοηθούντων ανθρωποειδών, που ανοήτως πιστέψαμε ότι ήταν πολιτικές οντότητες, σαφώς επιλεγμένοι έξωθεν.

«Μη δώσεις την εντύπωση ότι τους αφαιρείς την ελευθερία. Άφησέ τους να φωνάζουν, να θορυβούν, να εκφράζουν την πολιτική τους μανία ως εκεί που δεν θίγονται τα συμφέροντά μας».

Απόλυτα προσαρμοσμένο το τελευταίο στο σήμερα. Έχουμε, δήθεν, δημοκρατία, ελευθερία, δικαίωμα διαμαρτυρίας, αλλά τα πάντα τα καθορίζουν εισερχόμενες εντολές-κείμενα με την επιγραφή «Μνημόνιο».

«Η πολιτική σκέψη στην Ελλάδα λείπει. Ο ένας πολιτικός φθείρει τον άλλο μέχρις εξοντώσεως με συνεχείς συγκρούσεις».

Ψέματα;

«Τους Έλληνες μην τους κατηγορείς μπροστά τους ή συνεχώς, γιατί αν ξυπνήσει η υπερηφάνεια τους γίνονται αμείλικτοι διώκτες. Έχουν υπεροψία αλλά και φιλοτιμία πρωτοφανή».

Εδώ μας θεωρούν όχι απλώς μαλακούς αλλά φτιαγμένους από βρεγμένο πηλό και δεν υπολογίζουν αυτήν την ιδιότητα. Όχι μόνον μας κατηγορούν μπροστά μας και δημόσια και συνέχεια αλλά και δεν φείδονται να υπερβάλλουν μέχρι ψεύδους.

Εκείνο που λείπει είναι η αφύπνιση της φιλοτιμίας μας και του καλώς εννοούμενου εγωισμού μας.

Αυτό έχουν φροντίσει οι κατά καιρούς πολιτικάντηδες να το κατασιγάσουν με ποικίλους τρόπους από τις δοτές καρέκλες τους. Δεν είχαν τότε ΜΜΕ για να τα συμπεριλάβει στην επιστολή.

Αλήθεια, ποιος θα ήξερε όλα αυτά 2.300 χρόνια πριν και δεν θα τα αξιοποιούσε;

Πόσο δύσκολο είναι να το πιστέψει κανείς, όταν σε δημόσια ομολογία του ο αυτοαποκαλούμενος «οικονομικός δολοφόνος» ομολόγησε ότι στις τακτικές τους είναι η εξαγορά, ο εκβιασμός και η απειλή πολιτικών για να προωθούν βολικές πολιτικές;

Η γνωμάτευση μας οδηγεί στη διάγνωση της αρρώστιας μας. Η θεραπεία πώς θα έλθει όμως; Οι ανόητοι κομπογιαννίτες πάντα σκοτώνουν τον άρρωστο. Μέχρι πότε θα τους εμπιστευόμαστε; Δεν πρέπει να προσέξουμε;

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

* Ο Μενένιος Άπιος δεν έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι υπήρξε.  Το όνομά του αναφέρεται σε ένα κείμενο του τ. προέδρου της Ελλάδος Κωνσταντίνου Τσάτσου που δημοσιεύτηκε το 1954 στο φιλολογικό περιοδικό ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ. Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ: «Οξυρρύγχειοι Πάπυροι» http://boraeinai.blogspot.gr/2010/03/blog-post_22.html