Σκόπια μια σημαντική ανάλυση για την ενημέρωσή σας

Εισβολή εθνικιστών υποστηρικτών του Γκρουέφσκι στο κοινοβούλιο των Σκοπίων

Πολιτική υψηλού ρίσκου μετά την αλλαγή σελίδας στα Σκόπια

Τα νέα δεδομένα δημιουργούν τον κίνδυνο να συνορεύσουμε με δυο αλβανικά κράτη και να αντιμετωπίσουμε τον βουλγαρικό εθνικισμό

Από τον Νίκο Σταυρουλάκη

nstavroulakis@dimokratianews.gr

Από εκεί που θα "μοιραζόμασταν" τα Σκόπια με τη Γιουγκοσλαβία του Μιλόσεβιτς, κινδυνεύουμε να συνορεύουμε με δύο αλβανικά κράτη στα βόρεια σύνορα μας...» έλεγε πρόσφατα διπλωμάτης που έχει υπηρετήσει στη FYROM, περιγράφοντος με πικρό χιούμορ την αργή αλλά προαποφασισμένη, σταδιακή αλβανοποίηση της ΠΓΔΜ!

Η πρόσφατη πολιτική αναστάτωση στη FYROM «κουκουλώθηκε» και τώρα κουμάντο κάνουν ο μειοψηφικός αλβανικός παράγοντας, υπηρετώντας (σε βάθος χρόνου) τα στρατηγικά σχέδια του «παναλβανισμού» στα Βαλκάνια, και... το «βουλγαρικό λόμπι», που ανοιχτά εργάζεται υπέρ των συμφερόντων της Σόφιας...

Η πρόσφατη αλλαγή σελίδας στη Βουλή των Σκοπίων αναδεικνύει τους κινδύνους αλβανοποίησης - βουλγαροποίησης του «μακεδονικού» κράτους. Η Αθήνα έδωσε το «πράσινο φως» για την πολιτική εκπαραθύρωση του σλαβομακεδονικού στοιχείου από την ΠΓΔΜ, «μετρώντας τις συνέπειες», ανέφερε η ίδια διπλωματική πηγή

Η σκέψη ήταν απλή αλλά το αποτέλεσμα θα φανεί στο μέλλον: «Αφού με το σλαβομακεδονικό στοιχείο δεν κατέστη επί σειράν ετών δυνατή η διευθέτηση της εκκρεμότητας του ονόματος, ας δοκιμάσουμε τη διαπραγμάτευση σε καινούργιο φόντο, με δεδομένο ότι ο αλβανικός παράγοντας στην ΠΓΔΜ δεν ενδιαφέρεται για τη διατήρηση της "μακεδονικής" υπόστασης του κράτους των Σκοπίων και δεν διεκδικεί "μακεδονικά" εδάφη. Δεν στήνει αγάλματα του Αλεξάνδρου και δεν επιχειρεί να οικειοποιηθεί τα σύμβολα του ελληνικού - μακεδονικού πολιτισμού».

Η «στροφή»

«Η διπλωματική στροφή της Αθήνας ενδέχεται να αποδειχθεί σωστή», ανέφερε η ίδια πηγή, «αλλά το συμπέρασμα θα εξαχθεί στο μέλλον και εκ του αποτελέσματος επί χάρτου». Καθώς η ενδυνάμωση του αλβανικού παράγοντα στα Σκόπια δεν θα ανακοπεί, υπακούοντας στο κεντρικό όραμα της «Μεγάλης Αλβανίας», αλλά και δεδομένου ότι η Σόφια ουδέποτε εγκατέλειψε τις αλυτρωτικές βλέψεις της στην ΠΓΔΜ, η στροφή ενδέχεται να επιφέρει τα ακόλουθα αποτελέσματα: α) Να στρέψει τον σλαβομακεδονικό παράγοντα των Σκοπίων στην αγκαλιά της Σόφιας. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του πρώην υπουργού της βουλγαρικής διασποράς Μποτζιλάρ Ντιμιτρόφ (2010) ότι «όταν η Βουλγαρία αναγνώρισε τη FYROM με το όνομα "Μακεδονία", δεν πίστευε ότι ο "μακεδονισμος" θα έφτανε στο σημείο να απαρνηθεί τη σλαβική υπόσταση του και να φορέσει τη χλαμύδα του αρχαίου Μακεδόνα»!

Άλλωστε, όταν, με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, τα Σκόπια ανεξαρτητοποιήθηκαν, η Σόφια έσπευσε να αναγνωρίσει αμέσως τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας», υποδαυλίζοντας υπογείως την «κόντρα» με την Ελλάδα και δηλώνοντας ότι δεν αναγνωρίζει «μακεδονικό» έθνος ούτε «μακεδονική γλώσσα», εφόσον επίσημα δεχόταν ότι η γλώσσα των Σκοπιανών είναι «βουλγαρική» και ότι οι ίδιοι ήταν «μεταλλαγμένοι» Βούλγαροι.

Με δεδομένο ότι η Βουλγαρία αναλαμβάνει την προεδρία της E.E. (α' εξάμηνο του 2018), η βουλγαρική διπλωματία εργάζεται ήδη πυρετωδώς για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων και, υπογείως (ως συ-νήθως),για την προώθηση των συμφερόντων της στην ΠΓΔΜ.

Ήδη, η νέα κυβέρνηση των Σκοπίων, του σοσιαλιστή Ζόραν Ζάεφ (με οριακή στήριξη 62 βουλευτών στο 120μελες Κοινοβούλιο), ρίχνει τα πρώτα «βλέμματα» προς τη Σόφια

Ο υπουργός Πολιτισμού Αλαγκιοσόφοκι εμφανίστηκε αντίθετος με το γνωστό σχέδιο «Σκόπια 2014». Το σχέδιο ανήκε στον πρώην πρωθυπουργό Ν. Γκρούεφσκι και δεν ήταν τίποτε περισσότερο από την προσπάθεια ενίσχυσης του «μακεδονισμού» στη χώρα, με «ενέσεις μακεδονικού πολιτισμού» στον λαό (στήσιμο αγαλμάτων του Αλεξάνδρου, ανάδειξη των μακεδονικών αρχαιολογικών ευρημάτων κ.λπ.), με το οποίο ο Γκρούεφσκι πίστευε ότι ισχυροποιεί την διαπραγματευτική θέση της χώρας.

Ο Αλαγκιοσόφσκι δήλωσε ότι «δεν μπορεί να δίνει χρήματα για τέτοια έργα», τονίζοντας ότι «η χώρα θα πρέπει να βρει άλλον τρόπο για να αναδείξει το ευρωπαϊκό προφίλ της», την ώρα που τα βουλγαρικά σύμβολα παραμένουν κυρίαρχα

β) Να ενισχύσει την αλβανική πίεση στα βόρεια σύνορα της χώρας. Με δεδομένο ότι τα Τίρανα του Ράμα έχουν αρχίσει να βγάζουν αλυτρωτικούς ψιθύρους σε βάρος -της Ελλάδας, η «μοιρασιά» της σκοπιανής εξουσίας με τον αλβανικό παράγοντα εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τη συνέχεια

Η αρχή έγινε με την ακύρωση της ελληνοαλβανικής συμφωνίας για την οριοθέτηση "της AΟZ (2009) και ακολούθησε σειρά ανθελληνικών εκδηλώσεων, με αποκορύφωμα το πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της μειονότητας, ενώ, όπως έγινε πρόσφατα γνωστό, η κυβέρνηση του Ε. Ράμα, σε ένα νέο αλυτρωτικό κρεσέντο, αποφάσισε, στο πλαίσιο της αρχιτεκτονικής ανάπλασης της κεντρικής πλατείας Skanderbeg (Σκεντέρμπεη - Καστριώτη) των Τιράνων, που αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης, να ανεγείρει μνημείο με «πέτρες» προερχόμενες από όλα τα (κατά την αντίληψη του εμπνευστή του μνημείου) «αλβανικά εδάφη», συμπεριλαμβανομένων και ελληνικών!

Η ανάπλαση, με χρήματα του Κουβέιτ (που ξεκίνησε από την εποχή που ο Εντι Ράμα ήταν δήμαρχος Τιράνων), αποσκοπεί στο να προσδώσει στην πλατεία τα συμβολικά χαρακτηριστικά της «καρδιάς» του εθνικού κέντρου, που θα αποτελέσει στο μέλλον την «εστία» του «παναλβανισμού» στα Βαλκάνια

Η Βασ. Σοφίας ήδη εξέφρασε την οργή της, με διαβήματα της ελληνικής πρεσβείας στα Τίρανα, καθώς η ενέργεια συνιστά σοβαρότατη αλυτρωτική πρόκληση, όχι μόνο εναντίον της χώρας μας...

Ποια μηνύματα στέλνει η Αθήνα

Με αυτό το νέο σύστημα εξουσίας στην ΠΓΔΜ καλείται τώρα να διαπραγματευθεί η Αθήνα τη ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα εκκρεμότητα του ονόματος, χωρίς να παραγνωρίζει τις «μεταβολές». Γι' αυτό και ο Ν. Κοτζιάς, μετά την πρόσφατη συνάντηση με τον νέο ΥΠΕΞ των Σκοπίων Νίκολα Ντιμιτρόφ («γεράκι» του βουλγαρικού λόμπι), υποχρεώθηκε να στείλει αυστηρό μήνυμα: «Η Ελλάδα είναι αταλάντευτα υπέρ της εδαφικής ακεραιότητας της γείτονος (σ.σ.: δεν την κατονόμασε) και υποστηρίζει τη σταθερότητα της και τη σαφή κυριαρχία της, τη μη επέμβαση τρίτων δυνάμεων στα εσωτερικά της, και η συμβουλή μου είναι, προς πολλές πλευρές, να μην προσπαθούν να επεμβαίνουν στη σχέση μας»!

Η Αθήνα ελπίζει ότι θα βρει ευήκοα ώτα στη νέα εξουσία των Σκοπίων. Αν ο σχεδιασμός οδηγήσει σε διευθέτηση του ονόματος χωρίς απώλειες, θα καταγράψει νίκη. Αν όχι, η ήττα είναι πολύ καλά κρυμμένη στο... μέλλον!

 Θεσσαλονίκη, 1992. Παλλαϊκό συλλαλητήριο με κεντρικό σύνθημα "Η Μακεδονία είναι ελληνική"

Μια ιστορική διαμάχη που δεν ξεχάστηκεσε 10 χρόνια

Το χρονικό της αντιπαράθεσης για την καπηλεία του ονόματος της Μακεδονίας

Γράφει ο Σπ. Γκουτζάνης

ΣΤΙΣ 13 Φεβρουαρίου 1993, ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έκανε την περιβόητη δήλωση ότι το όνομα που θα λάβουν τα Σκόπια δεν έχει μεγάλη σημασία, αφού «σε δέκα χρόνια θα το έχουμε ξεχάσει». Σχεδόν 25 χρόνια μετά, το ονοματολογικό όχι απλώς δεν έχει ξεχαστεί, αλλά εξακολουθεί να «στοιχειώνει» την ελληνική πολιτική σκηνή και να δηλητηριάζει τις σχέσεις της Ελλάδας με τα Σκόπια.

Το πρόβλημα προέκυψε ως απότοκο της διάλυσης της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Η τότε ομόσπονδη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας, δημιούργημα του μεταπολεμικού καθεστώτος του Τίτο, εκδήλωσε τη βούληση της να αποσχιστεί από τη Γιουγκοσλαβία. Αναζητώντας τη νέα εθνική υπόσταση της και μια θέση στη διεθνή κοινότητα ως ανεξάρτητο κράτος, κατέφυγε στην κλοπή, διεκδικώντας το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας», με σύμβολο το αστέρι της Βεργίνας και αλυτρωτικές «κορόνες». Το διακήρυξε δε με πανηγυρική τότε συνεδρίαση της Βουλής, υπό τον ιστορικό ηγέτη της Κίρο Γκλιγκόροφ διεκδίκησε την αναγνώριση της από τον ΟΗΕ και την ένταξη της στους διεθνείς  οργανισμούς με το όνομα «Μακεδονία» και τη σημαία της Βεργίνας.

Αναταράξεις

Από το 1990, το ζήτημα προκαλεί αναταράξει στην Ελλάδα. Καταρχάς, γίνεται εσωτερικό θέμα στην τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη. Πέρα από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, που ασκεί σκληρή αντιπολίτευση στον Μητσοτάκη, οι δύο δελφίνοι της κυβέρνησης, οι Μιλτιάδης Έβερτ και Αντώνης Σαμαράς, πλειοδοτούν σε εθνικές διακηρύξεις, στην προσπάθεια τους να αποκτήσουν προβάδισμα στη διαδοχή.

Εν τω μεταξύ, η ελληνική κοινή γνώμη έχει ξεσηκωθεί. Στις 14 Φεβρουαρίου 1992, ένα πολυπληθές και γεμάτο παλμό συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη προβάλλει τις ευαισθησίες του Ελληνισμού και τη θέληση του να αντιδράσει στην προσπάθεια οικειοποίησης της ελληνικής ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.

Σταθμό στην εξέλιξη του θέματος αποτελεί η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, στις 13 Απριλίου 1992. Βγαίνοντας, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανακοινώνει την εθνική θέση και παράλληλα την αποπομπή του Αντώνη Σαμαρά, με την ανάληψη από τον ίδιο του υπουργείου Εξωτερικών: «Η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο Κράτος των Σκοπίων μόνο εάν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ στις 16 Δεκεμβρίου 1991, με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρξει η λέξη "Μακεδονία"». Αυτή ήταν η ελληνική θέση - με μόνη διαφωνία αυτήν του ΚΚΕ.

Όσο τα Σκόπια επιμένουν στον αλυτρωτισμό τους, οι ελληνικές κυβερνήσεις μπλοκάρουν την ένταξη τους στο NATO και στην Ε.Ε. Τα Σκόπια επιδιώκουν την ένταξη τους έστω ως ΠΓΔΜ, ξέροντας ότι στην πράξη θα επικρατήσει το «Μακεδονία», αφού άλλωστε μια σειρά από χώρες τόσο της Ευρώπης όσο και η Κίνα -και καθοριστικά οι ΗΠΑ- τα έχει αναγνωρίσει.

Εν τω μεταξύ, όμως, οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες καταλήγουν σε μια συμβιβαστική θέση μετά τις αλλεπάλληλες πρωτοβουλίες του διαπραγματευτή του ΟΗΕ, Νίμιτς: Απορρίπτουν μεν τη διπλή ονομασία που έχει τεθεί, αλλά δέχονται σύνθετη ονομασία που θα περιλαμβάνει γεωγραφικό προσδιορισμό στον όρο «Μακεδονία» και θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes).

Επόμενος καθοριστικός σταθμός, ο Απρίλιος του 2008, στη Σύνοδο Κορυφής του NATO στο Βουκουρέστι. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους θέλει μια επιτυχία, με τη διεύρυνση του NATO με την Αλβανία, την Κροατία και τα Σκόπια Ο Κώστας Καραμανλής προβάλλει την εθνική θέση που είχε επεξεργαστεί η αντιπροσωπία με τον επικεφαλης του διπλωματικού γραφείου του Κωνσταντίνο Μπίτσιο και τον πρέσβη Αγαθοκλή, στην ουσία αρνούμενος στον Μπους την ένταξη των Σκοπίων, αν πρώτα δεν λυθεί το θέμα της ονομασίας. Μέχρι και την προηγουμένη ημέρα πριν από την κρίσιμη συνεδρίαση συζητιόταν συμβιβαστική θέση: Να μετατεθεί η ένταξη των Σκοπίων στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής του NATO, τον Σεπτέμβριο, «νοουμένου ότι μέχρι τότε θα έχει βρεθεί λύση στο θέμα της ονομασίας». Τη θέση αυτή δεχόταν η τότε υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, θεωρώντας ότι ο χρόνος θα κυλούσε υπέρ των ελληνικών θέσεων. Σε σύσκεψη του επιτελείου της, ο πρέσβης και συνεργάτη της, Χαλαστάνης, είχε πει: «Υπουργέ, με αυτή τη θέση θα έχουμε πρόβλημα στην Ελλάδα».

Η απάντηση

Η απάντηση της Ντόρας Μπακογιάννης ήταν: «Αυτό άσ' το σ' εμένα». Φυσικά, επικράτησε η θέση Καραμανλή, την οποία υπερασπίστηκε η Ντόρα Μπακογιάννη, που μάλιστα είχε τότε και τηλεφωνικό φραστικό επεισόδιο με τη «φίλη» και ομόλογο της των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις. To «βέτο» εκείνο αποτέλεσε έκτοτε εθνική παρακαταθήκη, αφού καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να το παρακάμψει, ούτε καν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, παρόλο που ο Νίκος Κοτζιάς δέχεται πιέσεις κυρίως από τους νεοταξικούς εθνομηδενιστές, που αποτελούν την κυρίαρχη τάση πλέον στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Ύστερα από μια περίοδο σκληρού αλυτρωτισμού από την ηγεσία Γκρούεφσκι, το θέμα δείχνει να παίρνει νέα τροπή Η νέα κυβέρνηση Ζάεφ, ενώ δεν μπορεί ακόμη να απεγκλωβιστεί απότις εθνικιστικές θέσεις του Γκρούεφσκι, δείχνει διάθεση συνδιαλλαγής και βήμα βήμα αναζήτησα μιας συμβιβαστικής φόρμουλας, που θα επιτρέψει στα Σκόπια να ενταχθούν στο NATO και να προσεγγίσουν περισσότερο την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Προς τούτο, άλλωστε, ήλθε στην Αθήνα για συνομιλίες με τον Νίκο Κοτζιά ο νέος υπουργός Εξωτερικών Νίκολας Ντιμιτρόφ. Πέρα από τη διμερή επιπλοκή που δημιουργεί ο αλυτρωτισμός των Σκοπίων, στο θέμα εμπλέκονται και άλλες δυνάμεις. Φυσικά, τον πρώτο λόγο έχουν πάντα οι ΗΠΑ, που με τη νέα ηγεσία τους ακόμη δεν έχουν ανοίξει τα χαρτιά τους. Πάντως, ο Ντιμιτρόφ θεωρείται «δικό τους παιδί». Αρνητική στην προοπτική ένταξης των Σκοπίων στο NATO είναι η Γαλλία, για δικούς της λόγους. Αντίθετα, θετική είναι η τοποθέτηση του Βερολίνου, το οποίο μέσω διπλωματικών διαύλων έχει διαμηνύσει στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών τη θέληση του να διευκολυνθεί η ένταξη των Σκοπίων στο NATO. Φυσικά, η Τουρκία, η οποία έχει ενισχύσει την οικονομική διείσδυση της στα Σκόπια τα τελευταία χρόνια, ευνοεί μια λύση που θα επιβαρύνει την Ελλάδα.

κυριακάτικη δημοκρατία

Κυριακή 18 Ιουνίου 2017