Σκέψεις έλληνα ευρωσκεπτικιστή: «De facto και a priori κατακτητές»

Σκέψεις έλληνα ευρωσκεπτικιστή

«De facto και a priori κατακτητές»

(Από επιστολή αναγνώστη στην Κυριακάτικη Δημοκρατία)

Ένα μεγάλο «εύγε» σας ανήκει για την αποκάλυψη του «προαναγγελθέντος εγκλήματος» της καλοστημένης πλεκτάνης εις βάρος του ελληνικού λαού και της χώρας, ώστε να περιέλθει αυτή στη φοβερή μέγγενη των Μνημονίων και να μην μπορεί να διαφυλάξει τίποτα απ' όσα χαρακτηρίζουν ένα κυρίαρχο κράτος. Να γίνει άτυπα αλλά ουσιαστικά ένα προτεκτοράτο.

Οι ευθύνες των δικών μας -γραικύλων καλύτερα- δεν μου δημιουργούν μεγάλη εντύπωση, γιατί είναι κανόνας δυστυχώς και κατ' εξοχήν στην ελληνική Ιστορία  ότι τα κάστρα πέφτουν από μέσα... φυσικά με προδότες. Από τον Εφιάλτη και τον Πήλιο Γούση μέχρι τους πάτρωνες της υποτέλειας των Μνημονίων, η ίδια ανατριχιαστική σειρά των μαύρων σελίδων της Ιστορίας μας.

Εκείνο που μου έκανε τρομερή εντύπωση και με συγκλόνισε, φέρνοντας μου αναμνήσεις θλιβερών γεγονότων του παρελθόντος, με τα οποία αφεύκτως συνέκρινα τα σημερινά, είναι το «ενδιαφέρον» όπως διαφαίνεται στις επιστολές που δημοσιεύσατε, των ξένων παραγόντωνγια τη... «σημασία μιας πλήρους συνεργασίας» με τις ελληνικές Αρχές. Είναι ακριβώς η ίδια έκφραση που χρησιμοποίησαν και οι Γερμανοί κατακτητές της Ελλάδος το δύσμοιρο 1941, εισβάλλοντας στην Αθήνα. Δεν ζητούσαν τίποτε άλλο παρά μια «πλήρη συνεργασία με τις ελληνικές Αρχές»!

Πάντα ο κατακτητής ζητά από τον κατακτημένο την προδοσία και τον δωσιλογισμό, βαφτίζοντας τα συνεργασία. Η μεγάλη διαφορά, όμως, στο τότε και το τώρα είναι η εξής: Τότε οι Γερμανοί -πανίσχυροι στρατιωτικά- έμπαιναν κατακτητές σε μια Ελλάδα η οποία προέταξε τη σθεναρή αντίσταση της σ' αυτούς, έχοντας ανοιχτό και το άλλο μέτωπο της Αλβανίας και εξαντλώντας στο έπακρο κάθε δυνατότητα αμύνης υπέκυψε στον ισχυρότερο εισβολέα, υποχρεώνοντας τον όμως να υποκλιθεί στην ανδρεία της.

Οι σημερινοί οικονομικοί -και όχι μόνο- κατακτητές μας, συμπεριφερόμενοι εκ των προτέρων (a priori) και εκ δεδομένου (de facto) ως κυρίαρχοι, υποχρεώνουν την Ελλάδα, χώρα-εταίρο τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να υποκύψει και να υποταχθεί οικονομικά σε αυτούς για να της φορέσουν τις αλυσίδες των αλλεπάλληλων Μνημονίων, φυσικά χωρίς πόλεμο, αλλά ούτε και επιτρέποντας της κάποια μορφή αντίστασης ή διαμαρτυρίας. Το ύφος και των δύο επιστολών που δημοσιεύσατε -του Ολι Ρεν στον τότε υπ. Οικ. και του Σνόρασον στον Α. Γεωργίου- είναι ύφος κυριάρχου-κατακτητού που δεν σηκώνει καμία αμφισβήτηση.

Η διαφορά με το τότε, λοιπόν, έγκειται στο εξής: Ζητούν οι σημερινοί κατακτητές συνεργασία των ελληνικών Αρχών όχι αφού κατέκτησαν την Ελλάδα, αλλά... για να την κατακτήσουν, έχοντας εκ των προτέρων «διάνοια κυρίου». Οι δικοί μας υπακούν έχοντας διαμορφωμένη ήδη και προ κρίσεως -το 2010-«διάνοια υποτελούς»!

Αγαπητή «δημοκρατία». Αυτή είναι, λοιπόν, εν τέλει η ενωμένη Ευρώπη. Το μόρφωμα αυτό με την ελλιπή και προβληματική θεσμική κατοχύρωση τόσο ως διεθνούς οργανισμού όσο και έναντι της εθνικής κανονικότητας κάθε κράτους-μέλους που όμως έχει την αξίωση -το θράσος καλύτερα, γιατί κάθε εξουσία του εκχωρήθηκε από αυτά τα κράτη-μέλη- να υποτάσσει τα Συντάγματα και τις εθνικές νομοθεσίες στη νεφελώδη και αόριστη εν πολλοίς και επαμφοτερίζουσα κατ' άλλοις νομοθεσία του (Σύνταγμα δικό του δεν διαθέτει και οι «οδηγίες» είναι οι νόμοι του) και να επιβάλλει σκληρότατα και αιματηρά δημοσιονομικά μέτρα στα κράτη και τους λαούς με διάφορα κάθε φορά προσχήματα όπως αυτά της σύγκλισης των οικονομιών της δημοσιονομικής εξυγίανσης και αναπροσαρμογής του εκσυγχρονισμού κ.λπ. Έτσι κάνει φύλλο και φτερό την εθνική οικονομία και υποχρεώνει το άτυχο κράτος-μέλος σε εκχώρηση δικαιωμάτων εθνικής κυριαρχίας και εθνικού πλούτου, υπογράφοντας μάλιστα μακροχρόνια συμβόλαια που διαρκούν επί γενεές γενεών - στην περίπτωση της Ελλάδος, 99 έτη!

Μήπως μπορεί κάποιος και από αυτούς ακόμη τους... Νενέκους που υπερμάχονται της ευρωπαϊκής προοπτικής της Ελλάδος και του ευρωπαϊκού κεκτημένου να διαψεύσει τις παραπάνω διαπιστώσεις; Οι επιστολές -που πάλι εύγε σας-φέρνετε στη δημοσιότητα βοούν για την αλήθεια αυτών πίσω από τα γραφόμενά τους εκ πρώτης όψεως.

Δεν απομένει τίποτε άλλο σε μας, παρά να βροντοφωνάξουμε όλος ο λαός προτού να είναι πολύ αργά: Έξω από την Ελλάδα μας αυτό το μόρφωμα. Όχι η Ελλάδα να φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση -Grexit, όπως θέλουν αυτοί-, αλλά εμείς να πετάξουμε έξω από τη χώρα μας αυτό το καρκίνωμα της ψευδεπίγραφης Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Να χτυπήσουμε και να εξοντώσουμε εντός της χώρας τη Λερναία αυτή Ύδρα -τα πολλά κεφάλια της είναι τα γνωστά και τα άγνωστα, επιτροπές, ανεξάρτητες Αρχές, γραφεία και παρατηρητήρια, ΜΚΟ και δεν συμμαζεύεται-, απαλλάσσοντας την πατρίδα μας από αυτή προτού της πιει όλο το αίμα... Με τους άλλους, τους «δικούς μας» -τους προδότες- τότε και μόνο θα έχουμε τη δυνατότητα να ασχοληθούμε σοβαρά και όπως τους αξίζει, μάλλον όπως αξίζει και ταιριάζει στην τιμή και τη δόξα της Ελλάδας. Προτού λήξει η Κατοχή και έρθει η πολυπόθητη ελευθερία, προδότης και δωσίλογος δεν λογίζεται.

Με τιμή

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΡ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Καβάλα