Ο Κωστής Μαραβέγιας και η … «Λόλα»

Ο Κωστής Μαραβέγιας και η … «Λόλα»

Ανήκει στη νέα γενιά καλλιτεχνών που δεν το παίζουν σταρ και μαζεύουν γύρω τους όλο και μεγαλύτερο κοινό.  Εδώ σε μια συνέντευξή του στα “πρώτα” βήματα της καριέρας του στον Βύρωνα Κριτζά που δημοσιεύθηκε το 2012. Μαζί και μερικά στοιχεία από την μέχρι σήμερα πορεία του.

Γεννήθηκε στο Αγρίνιο στις 13 Μαίου 2014 και πριν κλείσει τα 15 του άρχισε να σχεδιάζει πώς θα δραπέτευε γιατί πάντα ήταν άνθρωπος της μέρας και του ήλιου, δραστήριος και ενθουσιώδης. Τελικά έφυγε στην Ιταλία για να σπουδάσει στατιστική και στη συνέχεια πήρε μέρος ως μουσικός και ερμηνευτής σε διάφορα καλοκαιρινά φεστιβάλ του εξωτερικού.

Η προσγείωση του στην Ελλάδα ήταν κάπως ανώμαλη και η πορεία του προς την επιτυχία αποδείχτηκε αργή, αλλά τα τελευταία χρόνια οι περισσότερες συναυλίες του γίνονται sold out. Διότι, μαζί με τον Πάνο Μουζουράκη και μια παρέα μουσικών της ίδιας γενιάς, υπερασπίζεται έναν τύπο διασκέδασης πιο ευρωπαϊκό, για κείνους που βαρέθηκαν εξίσου το έντεχνο, τα κλαμπ και τα μπουζούκια. Για κείνους που απλώς θέλουν να χορεύουν σε ένα ζεστό στέκι με ζωντανή μουσική, κρατώντας στο χέρι μια κρύα μπίρα.

Σήμερα, όπως μου είπε, ζει αποκλειστικά από τη μουσική και φυλάει τις αποδείξεις στο ίδιο κουτί που η γιαγιά του χρησιμοποιούσε για να κρατάει τα χαρτάκια από τα ημερολόγια τοίχου. Δυο μέρες μετά τη συνάντηση μας θα έφευγε στο εξωτερικό, για τη συνέχεια των γυρισμάτων της σειράς ντοκιμαντέρ «Μεσόγειος» του Πάνου Καρκανεβάτου, που γυριζόταν εκείνη την εποχή, προβλήθηκε από την ΕΡΤ και τον έδειχνε να διασχίζει σύνορα και να συνομιλεί καλλιτεχνικά με μουσικούς. Πάλι καλά που τον πρόλαβα... Ιδού μερικά από όσα μου είπε.

Επιτυχία: «Όταν ήμουν πιο μικρός, είχα άγχος να εξασφαλίσω τον βιοπορισμό μου από τη μουσική. Ήθελα να δείξω ότι είμαι καλός, ότι τραγουδάω ωραία, ότι έχω ιστορίες να πω. Όσο επέμενα, όμως, τίποτα δεν πήγαινε καλά. Έτσι, κάποια στιγμή ένιωσα ότι δεν τα καταφέρνω, χαλάρωσα εντελώς και αποφάσισα μόνο να  διασκεδάζω με τη μουσική, να κάνω αυτό που αγαπάω. Τελικά αυτός ήταν ο δρόμος που με οδήγησε στις πρώτες μου επιτυχίες: οι στόχοι μου καλύφθηκαν από μόνοι τους, χωρίς να τους έχω ορίσει εγώ».

Ταμείο: «Το άλμπουμ μου "welcome to Greece" έγινε χρυσό. Αυτό βέβαια μεταφράζεται σε 6.000 κομμάτια, οπότε όλα είναι σχετικά... Για μένα σημασία έχει ότι ο κόσμος ακούει μουσική και έρχεται στα live. Δεν περιμένω να γίνω πλούσιος από τα CD. Θέλω απλώς να πουλάω όσα απαιτούνται για να βγουν τα έξοδα παραγωγής, ώστε να μην κάνω καλλιτεχνικές εκπτώσεις».

Δημιουργία : «Στη δημιουργία χρειάζεται υπερβολή. Πρέπει να υπερβείς την επίγνωση του τι κάνεις και να είσαι λίγο αφελής. Αν έχεις απόλυτο έλεγχο, θα σου προκύψει τελειομανία και συστολή. Εγώ εκτίθεμαι χωρίς πρόβλημα, λέω οτιδήποτε με κάνει να νιώθω ελευθέρα, ακόμα κι αν αυτό που λέω είναι βλακεία».

Μαύρο-κόκκινο: «Έχω μια γκαρνταρόμπα διαλεγμένη με πολλή αγάπη, αλλά ποτέ δεν προσέχω τι φοράω όταν φεύγω από το σπίτι. Κάποια στιγμή ανακάλυψα λοιπόν, μέσα από σχόλια στο διαδίκτυο, ότι η κοκκινόμαυρη μπλούζα είχε γίνει σήμα κατατεθέν μου. Χωρίς να το καταλάβω, την είχα φορέσει σε σημείο παρεξήγησης. Όμως τώρα το έχω γυρίσει στα λουλουδάτα πουκάμισα».

Σουξε: «Το "Φίλα με ακόμα" το αγάπησα από την πρώτη στιγμή. Όταν μου το έστειλε ο Πάνος [σ.σ. Μουζουράκης] για να το μεταφράσουμε και να το πούμε παρέα, το ερωτεύτηκα. Ήταν ένα απλό ρομαντικό τραγούδι, που μέσα στη μαυρίλα των καιρών έλεγε "ακόμα και τώρα, φίλα με". Το ήξερα ότι θα γινόταν επιτυχία, αλλά αυτόν τον χαμό που προκάλεσε δεν τον περίμενα».

Η Λόλα ως αφήγημα: «Έγραψα μια ανοιξιάτικη ταξιδιωτική ιστορία 50 σελίδων, που συνδυάζει δικά μου βιώματα και φανταστικά στοιχεία. Ηρωίδα μου είναι η Λόλα, μια νεαρή μουσικός που παίζει κοντραμπάσο και ταξιδεύει στο Καστελόριζο στις 23 Απριλίου του 2009, για να συμπράξει επί σκηνής με έναν Τούρκο ουτίστα. Εκείνος την ερωτεύεται σφόδρα, την ακολουθεί στο καράβι της επιστροφής και σε αυτό παρακολουθεί από την τηλεόραση το διάγγελμα του πρωθυπουργού για την είσοδο μας στο ΔΝΤ... Το γραπτό είναι τελικά μια σουρεαλιστική εκδοχή του τρόπου με τον οποίο βίωσα την κρίση».

Η Λόλα ως CD: «Τα τραγουδια του άλμπουμ μοιράζονται το ίδιο concept με το βιβλίο, χωρίς όμως να είναι περιγραφικά. Αυτή τη φορά χρησιμοποίησα πολλά διαφορετικά όργανα και μάλλον φανέρωσα περισσότερο την αγάπη μου για τον Τομ Γουέιτς. Αγαπώ πολύ τη δουλειά του και φυσικά δεν πιστεύω ότι μπορώ να τον προσεγγίσω μουσικά, αλλά την τάση του να στήνει κάθε φορά ένα δικό του ηχητικό σύμπαν τη ζηλεύω πολύ και προσπαθώ να την υιοθετήσω».

Γυναίκες: «Δεν θέλω να το παίξω γενναιόδωρος, αλλά βρίσκω πάντα μια σπάνια ομορφιά σε όποια γυναίκα γνωρίζω, κάτι που με ελκύει και που μπορώ πολύ εύκολα να το προσδιορίσω. Μπορεί αυτό το κάτι να είναι ένα βλέμμα ή ο τρόπος που κουμπώνει το μπουφάν της. Πάντως, για να με γοητεύσει θανάσιμα και να την ερωτευτώ, πρέπει να με εκπλήξει ευχάριστα σε διάφορα επίπεδα».

Μια τελετουργία: «Είμαι εθισμένος στον εσπρέσο. Με το που ξυπνάω το πρωί, πηγαίνω πάνω από την καφετιέρα, εισπνέω το άρωμα και ανακαλύπτω το νόημα της ζωής - κάθε μέρα! Βλέπω την καφετιέρα σαν ένα διαστημικό μηχάνημα που ήρθε από το μέλλον και προσγειώθηκε στο σπίτι μου». 

Μερικά ακόμα από την συνέντευξη και μετά:

Ο Μαραβέγιας υπηρέτησε ως οικοδεσπότης του μουσικό ντοκιμαντέρ «Μεσόγειος» για το 2011-2012 τηλεοπτική σεζόν, μια παραγωγή του Πάνου Καρκανεβάτου για την ελληνική δημόσια τηλεόραση της ΕΡΤ . Είναι ένα οδικό ταξίδι σε πόλεις της Μεσογείου με τον Μαραβέγια να ανταλλάσσει ιδέες και ήχους με ντόπιους μουσικούς, καθώς και εμπλοκή με αυτούς.

Το 2014 έγραψε και σκηνοθέτησε 12 επεισόδια της σειράς ντοκιμαντέρ μουσικής "Μουσική Πάντου" , η οποία διαβιβάστηκε στην Ελληνική Δημόσια Τηλεόραση Νεριτ και κέρδισε θετικές κριτικές από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Στις 8 Νοεμβρίου του 2014, ο Μαραβέγιας βραβεύτηκε ως Καλύτερος συνθέτης.

Το καλοκαίρι του 2015 συνέθεσε τη μουσική για το θεατρικό έργο Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη στο Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας.

Το Μάιο του 2016 συμμετείχε ως τραγουδιστής-τραγουδοποιός στη γαλλική ταινία "Voir du pays", η οποία βραβεύτηκε στο 69ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Τον Ιούνιο του 2016 συνέθεσε τη μουσική για το θεατρικό έργο "Monaksxa a lonely planet", για το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.

Το 2016 ήταν ένας από τους πλέον συμπαθείς κριτές στο ''Τhe Voice Greece'' στο οποίο αυτός και η ομάδα του κατάφεραν να βγουν νικητές.

Επίσης το 2016 έβγαλε καινούργιο δίσκο το Κατάστρωμα.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια και το περιοδικό «ΓΥΝΑΙΚΑ»