Επιστολή καταπέλτης του καπετάν Νικηφόρου του ΕΛΑΣ για τη Μακεδονία

Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018

Επιστολή καταπέλτης του καπετάν Νικηφόρου του ΕΛΑΣ για τη Μακεδονία

Επιστολή καταπέλτης του καπετάν Νικηφόρου του ΕΛΑΣ για τη Μακεδονία

Επιστολή κόλαφο κατά όσων προσπαθούν να επιβάλλουν στην Ελλάδα να αποδεχθεί το όνομα «Μακεδονία» για την ΠΓΔΜ, απέστειλε ο καπετάν Νικηφόρος, στρατιωτικός αρχηγός του «Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού» (ΕΛΑΣ ), με αφορμή άρθρο της γαλλικής εφημερίδας Le Monde.

Η επιστολή, την οποία έθεσε στην διάθεση του zougla.gr , ο γιός του καπεταν Νικηφόρου κ. Πέτρος Δημητρίου, παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, αν και είχε αποσταλεί τον Μάϊο του 1992.

Ο καπετάν Νικηφόρος, κατά κόσμον Δημήτρης Δημητρίου, διοικητής μεγάλων στρατιωτικών μονάδων του ΕΛΑΣ στην Κεντρική Ελλάδα έφυγε από την ζωή το 2000. Η παρακαταθήκη όμως που άφησε παραμένει και σήμερα ζωντανή.

Σημειώνεται ότι τότε υπήρξαν κι άλλες παρεμβάσεις διεθνώς από Έλληνες διανοούμενους και προσωπικότητες όπως η ανοιχτή επιστολή έξι επιφανών συμπατριωτών μας προς τους Ευρωπαίους εταίρους.

Ήταν οι Οδυσσέας Ελύτης, Μελίνα Μερκούρη, Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, Δημήτρης Τσάτσος, Αριστόβουλος Μάνεσης, Γιάννης Γεωργάκης (από τους οποίους σήμερα βρίσκεται στη ζωή μόνο η κυρία Αρβελέρ).

Η επιστολή του καπετάν Νικηφόρου

27 Μαΐου 1992

Προς την εφημερίδα “Λε Μοντ” – Παρίσι

(Μέσω των εφημερίδων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης).

Αξιότιμε Κύριε Διευθυντά,

Το να σε αδικούν οι περιφρονητές των αξιών της ανθρωπότητας, προκαλεί ευνόητη οργή. Το να σε αδικεί όμως κάποιος, που του ανήκει τιμητικό παρελθόν ως προς τις αξίες αυτές, είναι τελείως άλλο πράγμα. Γι’ αυτό, εμείς οι Έλληνες, μείναμε κατάπληκτοι από το τελευταίο άρθρο της εφημερίδας σας κατά της χώρας μας.

Κατηγορείτε την πατρίδα μας ότι δημιουργεί προβλήματα στον κόσμο. Επειδή κάνουμε τι; Επειδή αρνούμαστε στους σκοπιανούς το δικαίωμα, όχι μόνο να σφετεριστούν ένα αποκλειστικά ελληνικό όνομα της Ιστορίας για το Κράτος τους, που δεν υπήρχε έως χθες, αλλά και να διακηρύσσουν μέσα από το συνταγματικό τους χάρτη, ότι αποσκοπούν στο διαμελισμό της Ελλάδας; Πόσο θα μας εκτιμούσατε, αν μέναμε αδιάφοροι απέναντι σε μια τέτοια πρόκληση; Ζείτε, οι Γάλλοι, μέσα σε συνθήκες μέγιστης εθνικής ασφάλειας. Οι Έλληνες, όμως, ζούμε σε περιοχή υψίστου κινδύνου να υποστούμε τις συνέπειες μιας νέας γενοκτονίας εναντίον μας. Όλες οι περιοχές γύρω μας υπήρξαν στο παρελθόν τόποι τέτοιων τραγωδιών κατά του ελληνισμού. Ποιος λοιπόν αποτελεί στην περίπτωση αυτή πρόβλημα για τον κόσμο;

Έπαρση σημαίας στην Αγόριανη (Μάρτιος 1943).

Όπλα παρουσιάζουν –με τον αντάρτικό τρόπο που είχε καθιερώσει ο Άρης- ο Χ, Κουρέλης από τη Λαμία, και ο Γ. Μέτος από τη Στρώμη. Στη σημαία ο Νικηφόρος.

Εμείς, οι Έλληνες, που απειλούμαστε με το μέγιστο κακό της ζωής ή όσοι απεργάζονται το κακό αυτό, καθώς και όσοι αδιαφορούν γι’ αυτό; Η Γαλλία θεωρήθηκε από πολλούς πρόβλημα για τον κόσμο όταν πολεμούσε κατά των Βιετναμέζων ή κατά των Αλγερινών. Είναι όμοιο σήμερα το πρόβλημα της Ελλάδας απέναντι των σκοπιανών; Πού είναι ο κόσμος του Β΄ Π. Π., αν δεν τον βρίσκουμε πρώτα στις σελίδες του Μοντ; Πόσο ιερότερες, από την δική μας αγωνία και το δικό μας δίκηο, είναι οι απαιτήσεις των σκοπιανών εναντίον μας; Η Γαλλία, μαζί με το λαμπρό της παρελθόν, έχει και ένα βαρύ ιστορικό ευθυνών για όσα υπέστη ο Ελληνισμός σε διάφορες ιστορικές εποχές. Γιατί να θέλει ο Μοντ να σπρώξει τη χώρα του σε συμπεριφορά νέας τέτοιας ενοχής εναντίον μας ; Δεν έχει σήμερα η Γαλλία Ουγκώ να μας υπερασπιστούν;

Θέλουν να μας υποχρεώσουν οι ισχυροί της γης να υποκύψουμε στον κ. Γκληγκόρωφ; Τότε όμως, εμείς μεν θα έχουμε αδικότατα ταπεινωθεί. Οι ισχυροί όμως της γης θα έχουν δικαιότατα ατιμασθεί. Και τι κόσμο θα οικοδομήσουν, ενεργώντας προς μια τέτοια κατεύθυνση, στην εποχή της παγκόσμιας νομιμότητας, που διαμορφώνεται ήδη; Δε χρειάζεται να επικαλεστούμε κανέναν από τους τίτλους μας απέναντι των σκοπιανών μιλώντας στον “Μοντ” της Γαλλίας. Στο όνομα της ηθικής και του δικαίου και του φυσικού νόμου, επιχειρούμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας. Και αν υποχρεωθούμε, θα δώσουμε ένα νέο υπόδειγμα αυτοθυσίας στον κόσμο. Και εθνικής και ανθρώπινης τιμής. Λυπούμαι, που υποχρεώθηκα να γράψω σε τέτοιον τόνο προς τον “Μοντ”.

Με την κατάπληξή μου αμείωτη