Ειδωλολατρικές Συνήθειες που «Εκχριστιανίσθηκαν»

Η Αλήθεια για τα Έθιμα του Πάσχα

 Ειδωλολατρικές Συνήθειες που «Εκχριστιανίσθηκαν»

Πασχαλινά Αυγά: Αφού το φάγωμα των αυγών ήταν κάποτε απαγορευμένο στη διάρκεια της Σαρακοστής, «τα βαμμένα αυγά», ισχυρίζεται The Encyclopedia Americana (Εγκυκλοπαίδεια Αμερικάνα) «θα μπορούσαν να συμβολίζουν το τέλος της εποχής της μετάνοιας και την έναρξη της χαρωπής γιορτής». Ωστόσο, τα λογοτεχνικά συγγράμματα συμφωνούν ότι το αυγό ήταν σύμβολο της ζωής και της γονιμότητας ανάμεσα στους ειδωλολάτρες. Το βιβλίο Celebrations (Γιορτές) λέει: «Τα αυγά λέγεται ότι βάφονταν και τρώγονταν στις γιορτές της άνοιξης στην αρχαία Αίγυπτο, την Περσία, την Ελλάδα, και τη Ρώμη. Οι Πέρσες εκείνου του καιρού έδιναν αυγά σαν δώρα στη διάρκεια της εαρινής ισημερίας».

Πασχαλινοί Λαγοί και Κουνέλια: Στην Ευρώπη, ο λαγός υπήρξε για πολύ καιρό παραδοσιακό σύμβολο του Πάσχα. (Στη Βόρεια Αμερική, έχουν το κουνέλι—της ίδιας οικογένειας με το λαγό.) Ωστόσο The New Encyclopœdia Britannica (Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα) εξηγεί ότι ο λαγός ήταν «το σύμβολο της γονιμότητας στην αρχαία Αίγυπτο». Έτσι όταν τα παιδιά ψάχνουν να βρουν τα Πασχαλινά αυγά, που υποτίθεται ότι αφέθηκαν από το Πασχαλινό κουνέλι, «αυτό δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι, αλλά το υπόλειμμα μιας ιεροτελεστίας γονιμότητας».—Funk & Wagnalls Standard Dictionary of Folklore, Mythology and Legend, τόμος 1, σελίδα 335.

Πρωινή Λειτουργία: The Book of Festivals and Holidays the World Over (Το Βιβλίο των Επετείων και των Εορτών σε Όλο τον Κόσμο) λέει: «Ήταν μια κοινή δοξασία ανάμεσα στους πρώτους Χριστιανούς πως το πρωί του Πάσχα ο ήλιος χόρευε για να τιμήσει την Ανάσταση και οι άνθρωποι σηκώνονταν πολύ πιο νωρίς από τον ήλιο για να δουν το κατόρθωμα. Ίσως αυτή η αρχαία δοξασία έδωσε την έμπνευση για τις πολλές λειτουργίες της ανατολής του ήλιου που λαβαίνουν χώρα το πρωί του Πάσχα σε όλα τα μέρη των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης».

Αλλά το βιβλίο του Γουέλς Curiosities of Popular Customs (Τα Περίεργα των Δημοφιλών Εθίμων) λέει: «Αυτή η ιδέα ότι πηδάει ο ήλιος την Ημέρα του Πάσχα μπορεί εύκολα να εξιχνιαστεί πίσω στα ειδωλολατρικά έθιμα, όταν οι θεατές οι ίδιοι χόρευαν σε μια γιορτή προς τιμή του ήλιου, μετά από την εαρινή ισημερία».

Το βιβλίο Celebrations (Γιορτές) προσθέτει: «Οι πρωινές λειτουργίες δεν είναι άσχετες με τις φωτιές που Πάσχα που γίνονται στις κορυφές των λόφων σε συνέχιση των πυρών του Νέου Έτους, μια παγκόσμια ιεροτελεστία της αρχαιότητας. Οι ιεροτελεστίες εκτελούνταν την εαρινή ισημερία υποδεχόμενοι τον ήλιο στη μεγάλη του δύναμη να φέρει νέα ζωή σε όλα τα αναπτυσσόμενα όντα».

Ιεροτελεστίες Νερού: Είναι κοινή η δοξασία ότι το τρεχούμενο νερό το πρωί του Πάσχα είναι ιδιαίτερα ευλογημένο. Ωστόσο, η Encyclopœdia of Religion and Ethics (Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας και των Ηθών) του Χέιστινγκς μας υπενθυμίζει: «Εφόσον το νερό είναι ένας από τους ουσιώδεις παράγοντες της διατήρησης της ζωής και της ανάπτυξης των σπαρτών, παίζει φυσικά ένα αξιόλογο μέρος στις τελετουργίες για βροχή και άλλων εποχιακών ιεροτελεστιών ανάμεσα στους πρωτόγονους λαούς».

Η Ευλογία της Νέας Φωτιάς: Μια Καθολική ιεροτελεστία, σαν προετοιμασία της ολονυχτίας του Πάσχα, που αρχίζει με μια φωτιά από έναν πυριτούχο λίθο. Η Encyclopœdia of Religion and Ethics (Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας και των Ηθών) του Hastings λέει: «Η νέα φωτιά προήλθε πιθανόν από ένα ειδωλολατρικό έθιμο που, όταν υιοθετήθηκε από τους Χριστιανούς, του προσάφθηκε ένας ευαγγελικός συμβολισμός».

Πασχαλινά Αξιοπερίεργα

Χοιρινά Γεύματα: Το καπνιστό χοιρινό κρέας το Πάσχα είναι ένα παλιό έθιμο για πολλούς Καθολικούς. Ωστόσο, αυτό το έθιμο είναι ένα υπόλειμμα της Αγγλικής θρησκοληψίας. Το American Book of Days (Αμερικανικό Βιβλίο των Ημερών) λέει ότι οι Άγγλοι είχαν μια συνήθεια «να τρώνε μπέικον εκείνη την ημέρα για να δείξουν την περιφρόνησή τους για το Ιουδαϊκό έθιμο του να μη τρώγουν χοιρινό». Ο Γουίλιαμ ο Κατακτητής, σύμφωνα με το το βιβλίο Celebrations (Γιορτές), σταμάτησε να τρώει μπέικον και έτρωγε καπνιστό.

Πάσχα στην Αμερική: Επειδή η θρησκευτική σκηνή στην Αμερική κυριαρχούσε για πολύ καιρό η πουριτανική σκέψη (οι Πουριτανοί περιφρονούσαν την ιεροτελεστία), το Πάσχα ήταν στην αρχή μάλλον ένα μικρό γεγονός. Φαίνεται ότι η γιορτή έγινε δημοφιλής, όμως, στη διάρκεια του Εμφύλιου Πολέμου των Ηνωμένων Πολιτειών. Τόσο πολλές οικογένειες έχασαν τους αγαπητούς τους στη διάρκεια της σύρραξης εκείνης ώστε η γιορτή προτάθηκε σαν ένα μέσο που θα έφερνε παρηγοριά στους θλιμμένους.

Πασχαλινές Φωτιές: Οι Πασχαλινές φωτιές είχαν αρχικά απαγορευθεί από την εκκλησία γιατί αποτελούσαν ειδωλολατρικό συμβολισμό, λέει ο Γουάιζερ. (Σύνοδος του Μέινζ, 742 μ.Χ.) Ωστόσο, ο «Άγιος» Πατρίκιος εισήγαγε τη συνήθεια στην Ιρλανδία «να αντικαταστήσει τις ειδωλολατρικές ανοιξιάτικες φωτιές των Δρουίδων με ένα Χριστιανικό και θρησκευτικό φωτεινό σύμβολο του Χριστού . . . Αυτό το ανεκτό έθιμο έγινε τόσο δημοφιλές που τελικά οι πάπες το συμπεριέλαβαν στη λειτουργία της Δυτικής Εκκλησίας στα τέλη του ένατου αιώνα».—The Easter Book (Το Βιβλίο του Πάσχα), από τον Φράνσις Γουάιζερ Σ. Ι.

Πάσχα στην Ιαπωνία: Μια Καθολική γυναίκα ρώτησε μια Γιαπωνέζα καλόγρια γιατί δεν χρησιμοποιούσαν λαγουδάκια στη γιορτή του Πάσχα (που ονομάζεται Fukkatsu-sai, ή γιορτή της ανάστασης). Η απάντησή της ήταν: «Τι είναι αυτά; Έχουν καμιά ιδιαίτερη σημασία για το Πάσχα;»

Ένας πρώην Καθολικός λέει: ‘Το Πάσχα στην Ιαπωνία ήταν μια γιορτή λίγο πιο σοβαρή από ότι στις Δυτικές χώρες. Μετά τη Λειτουργία, παίρναμε βαμμένα αυγά, αλλά δεν μας είχε ειπωθεί η σημασία τους. Επίσης, στην εκκλησία οι σταυροί και άλλες εικόνες έπρεπε να καλυφθούν με μωβ ύφασμα στη διάρκεια της Σαρακοστής. Αλλά, την ημέρα του Πάσχα, τα καλύμματα αφαιρούνταν και συμβόλιζαν τη χαρά της ανάστασης’.

http://www.periodiko.net/πασχα-ειδωλολατρικές-συνήθειες-που-«/