Ο Σιναϊτικός Κώδικας

Ο Σιναϊτικός Κώδικας

Αποτελεί το πολυτιμότερο στον κόσμο χειρόγραφο που περιέχει το πλήρες Ελληνικό κείμενο της Καινής Διαθήκης και το μεγαλύτερο της Παλαιάς. Ελάχιστα όμως φύλλα του χειρόγραφου φυλάσσονται στη νέα έκθεση τού Σκευοφυλακίου στη Μονή του Σινά.

Επί 1.500 χρόνια, ο Σιναϊτικός Κώδικας βρισκόταν στη Μονή του Σινά. Το κύριο όμως σώμα του χειρογράφου δανείσθηκε σταδιακά μεταξύ του 1844 και 1859 στο Γερμανό μελετητή Κ.Tischendorf, με την κάλυψη του Ρώσου Αυτοκράτορα, και ουδέποτε το επέστρεψε στη Μονή.

Τα πρώτα φύλλα ο Κ.Tischendorf τα απόσπασε και τα δώρισε στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, το δε υπόλοιπο μέρος με παραπειστικές υποσχέσεις προς τους μοναχούς το παρέλαβε και εν συνεχεία το δώρισε στο Τσάρο της Ρωσίας.

Το 1935 η Σοβιετική Κυβέρνηση παρά τις αντιδράσεις των Μοναχών το πώλησε στο Βρετανικό Μουσείο έναντι τού ποσού των 100.000 λιρών, όπου και έκτοτε ευρίσκεται.

Στο Αρχείο της Μονής έως σήμερα φυλάσσεται το ιδιόχειρο έγγραφο, στην ελληνική γλώσσα γραμμένο, του Κ.Tischendorf, με το οποίο δηλώνει τον προσωρινό δανεισμό του κώδικα. Το κείμενο του εγγράφου αυτού παρατίθεται στην ενότητα των Σιναϊτικών Κειμένων και Καταλόγων.

 Ο Κόνσταντιν φον Τίσεντορφ, γύρω στο 1870

Συχνά αναφέρεται και ο μύθος τον οποίο έπλασε ο Κ.Tischendorf για να δικαιολογήσει την υπεξαίρεσή του, ότι δήθεν το χειρόγραφο ήταν παρατημένο σε ένα καλάθι ή ότι οι μοναχοί χρησιμοποιούσαν ως προσάναμμα τα φύλλα του. Παρόμοια όμως καλάθια σώζονται σήμερα στη Μονή αλλά αυτά είναι εκείνα στα οποία, από τους αρχαίους χρόνους, φυλάσσονταν παραδοσιακά τα ειλητάρια και τα οποία ευρίσκονται απεικονισμένα σε πολλές εικόνες ή χειρόγραφα.

Τέλος με την ανακάλυψη νεοευρεθέντων χειρογράφων ευρέθησαν φυλαγμένα όχι μόνο φθαρμένα ή αποσπασμένα φύλλα του Σιναϊτικού Κώδικα αλλά και στοιχεία τα οποία τεκμηριώνουν την παράδοση συντηρήσεως των χειρογράφων η οποία υπήρχε στη Μονή.

Ο Σιναϊτικός Κώδικας χρονολογείται στα μέσα του 4ου αιώνος και ακόμα και αν δεν ανήκει στα 50 σώματα που ο Μ. Κωνσταντίνος παρήγγειλε στον Ευσέβειο επίσκοπο Καισαρείας της Παλαιστίνης για να εφοδιάσει τους νεοΐδρυτους ναούς της Κωνσταντινουπόλεως, πάντως ανάγεται στα άμεσα αντίγραφά τους.

Είναι ο παλαιότερος κώδικας που περιέχει πλήρες το κείμενο της Καινής Διαθήκης, ενώ τα φύλλα που λείπουν σχετίζονται με τα τμήματα της Παλαιάς Διαθήκης.

Οι περίπου 800 διασωθείσες σελίδες της παλαιότερης Βίβλου επανενώθηκαν τελικά και δημοσιοποιήθηκαν στο διαδίκτυο.

Οι επισκέπτες του www.codexsinaiticus.org μπορούν να δουν πλέον ψηφιακές φωτογραφίες περισσότερων από τις μισές σελίδες του χειρογράφου του Σιναϊτικού Κώδικα (Codex Sinaiticus) εδώ :

http://www.codexsinaiticus.org/en/manuscript.aspx

Ο Σιναϊτικός Κώδικας γράφτηκε στο χέρι στα Ελληνικά από τέσσερις αντιγραφείς, πάνω σε δέρμα ζώου, στα μέσα του 4ου αι. μ.Χ.

«Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους γραπτούς θησαυρούς στον κόσμο», όπως είπε ο επικεφαλής των δυτικών χειρογράφων στη Βρετανική Βιβλιοθήκη, Σκοτ ΜακΚέντρικ. «Αυτό το χειρόγραφο 1.600 ετών προσφέρει ένα παράθυρο στην ανάπτυξη του πρώιμου χριστιανισμού…

Η διαθεσιμότητα του εικονικού χειρογράφου σε μελετητές από όλο τον κόσμο δημιουργεί ευκαιρίες για συνεργασία που δεν θα ήταν δυνατές πριν από μερικά χρόνια», συμπλήρωσε.

Η αυθεντική εκδοχή περιελάμβανε περίπου 1.460 σελίδες, με διαστάσεις 40Χ35 εκατοστά η καθεμία.

Σήμερα, ο Σιναϊτικός Κώδικας βρίσκεται μεταξύ της Μονής του Σινά, της Βρετανικής Βιβλιοθήκης, της Αιγύπτου, της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ρωσίας και της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου της Λειψίας στη Γερμανία.

Πιστεύεται ότι επιβίωσε με τη βοήθεια του ξηρού αέρα της ερήμου, που θεωρείται ιδανικός για τη συντήρησή χειρογράφων.

Οι διασωθείσες σελίδες περιλαμβάνουν ολόκληρη την Καινή Διαθήκη και το παλαιότερο αντίγραφο των Ευαγγελίων, καθώς και τη μισή Παλαιά Διαθήκη.

Για το έργο της «εικονικής επανένωσης» της Βίβλου χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια. Ωστόσο πολλά ερωτήματα, όπως για το ποιο θρησκευτικό τάγμα το συνέγραψε, πού και πόσο καιρό πήρε, παραμένουν αναπάντητα.

https://boraeinai.blogspot.com/2010/01/blog-post_318.html