Ο καθηγητής της Νομικής Σχολής και ο επιμελής φοιτητής του

Ο καθηγητής της Νομικής Σχολής και ο επιμελής φοιτητής του

Ερώτηση του καθηγητή Κρασά προς φοιτητή του στην Νομική Σχολή Αθηνών. «Τι απαιτείται για την σύσταση του γάμου;».

Στον παλιό καθηγητή του Πανεπιστημίου Αλκιβιάδη Κρασσά του άρεσε πολλές φορές ν' απευθύνει απρόοπτες ερωτήσεις στους εξεταζομένους φοιτητές.

Μια μέρα εξεταζόταν ένας φοιτητής «περί γάμου». Ο φοιτητής αυτός αφού απάντησε σε σειρά προφορικών ερωτήσεων του που φανέρωναν βαθιά γνώση του αντικειμένου στο οποίο εξεταζόταν έδωσε και σχετική απάντηση και το σχετικό ορισμό του νομομαθούς Μοδεστίνου για το γάμο.

Ο Κρασσάς όμως, εντυπωσιασμένος από τον φοιτητή του ήθελε να έχει αυτός τον τελευταίο λόγο και γι’ αυτό του έθεσε την εξής ερώτηση:

—Όλα όσα μου είπατε κύριε ήταν πολύ σωστά τί άλλο ακόμη απαιτείται προς σύστασιν του γάμου; Ο φοιτητής δεν ήξερε τί άλλο να απάντηση αφού όλα όσα αναφέροντο στα βιβλία και όλα όσα είχε ακούσει στις παραδόσεις τα είχε ήδη αναφέρει και για αυτό κοίταξε τον καθηγητή του με απορία.

Ο Κρασσάς όμως ατάραχος επανέλαβε πιο απαιτητικά την ερώτηση του, σαν να ήθελε να τον βασανίσει.

—Δεν ακούσατε;    Σας ερώτησα τί απαιτείται ακόμη προς σύστασιν του γάμου, του φώναξε. Τσιμουδιά βέβαια ο φοιτητής... Τότε ο Κρασσας πρόσθεσε με αφέλεια:

—Μα η διαφορά. . .φύλου, αγαπητέ  μου!. ..

Αυτό βέβαια συνέβηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1900 άλλες δηλαδή εποχές και άλλα ήθη.

Και για την ιστορία. Ο Αλκιβιάδης Κρασσάς  (1840-1912) ήταν Έλληνας διαπρεπής νομομαθής, συγγραφέας και καθηγητής πανεπιστημίου.

Γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1840 και ήταν από σημαντική οικογένεια. Έλαβε λεπτή και επιμελημένη ανατροφή. Σχολείο πήγε στην Αθήνα και ήταν άριστος μαθητής. Εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου και μετά από διετείς σπουδές μετέβη στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας, όπου επιδόθηκε στη σπουδή του Ρωμαϊκού Δικαίου. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι και επέστρεψε στην Αθήνα το 1862. Αρχικά άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου, και νεότατος έγινε υφηγητής του Ρωμαϊκού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο. Το 1867 διορίστηκε πρωτοδίκης στην Αθήνα, και μετά από δύο χρόνια αντιεισαγγελέας στο Εφετείο των Αθηνών. Το 1878 ορίστηκε έκτακτος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, και συνέχισε να εργάζεται σε αυτό έως το 1910, όταν παραιτήθηκε εξ αιτίας διαφωνίας που είχε με τη βασιλική οικογένεια. Ακόμη, κατά το ακαδημαϊκό έτος 1899-1900 διετέλεσε πρύτανης του Πανεπιστημίου.

Έγραψε σημαντικά νομικά έργα, το «Κληρονομικό Δίκαιο» και το «Οικογενειακό Δίκαιο», καθώς και το «Σύστημα Αστικού Δικαίου».

Απεβίωσε στην Αθήνα στις 15 Απριλίου 1912, έπειτα από χρόνια καρδιακή νόσο, όντας βραβευμένος με το παράσημο του Ανώτερου Ταξιάρχη.

Πηγές:

Ημερολόγιο Εθνικού Κήρυκα 1937

Βικιπαίδεια, η ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια