Κυβέρνηση σε «απώλεια στήριξης» - αντιμνημονιακός Νοέμβρης

 Γράφει ο Πάνος Κοσμάς

Πριν περάσει ενάμισης μήνας από τις εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη, η κυβέρνηση εμφανίζει έντονα σημάδια «απώλειας στήριξης». Το μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο του εκλογικού θριάμβου αποδεικνύεται αδύναμο να επιβεβαιώσει τις -ρηχές, όπως γίνεται φανερό- προφητείες περί μακράς και αδιατάρακτης πολιτικής ηγεμονίας. Αντ’ αυτής, πληθαίνουν τα σημάδια και οι ενδείξεις πως ούτε αυτή η κυβέρνηση θα αποφύγει τη μοίρα των προηγούμενων, για τις οποίες ίσχυσε ο αδυσώπητος κανόνας «ο μνημονιακός Κρόνος τρώει τα παιδιά του». 

Έτσι, ενώ η μνη­μο­νια­κή κοι­νο­βου­λευ­τι­κή πλειο­ψη­φία είναι συ­ντρι­πτι­κή, ενώ τα «πα­κέ­τα» μέ­τρων ψη­φί­ζο­νται με άνεση, η κυ­βέρ­νη­ση ζητεί στή­ρι­ξη από τον Ολάντ και τον Μο­σκο­βι­σί για «χα­λά­ρω­ση» και «ευ­ε­λι­ξία» στο πρό­γραμ­μα επι­σεί­ο­ντας τον κίν­δυ­νο... πο­λι­τι­κής αστά­θειας. Δεν πρό­κει­ται για επι­κοι­νω­νια­κό τέ­χνα­σμα, αλλά για πραγ­μα­τι­κή πο­λι­τι­κή αγω­νία στα όρια του πα­νι­κού.

Κυ­βέρ­νη­ση σε πα­νι­κό - υπουρ­γοί σε από­γνω­ση

Μπο­ρείς εύ­κο­λα να υπεκ­φύ­γεις με ένα επι­κοι­νω­νια­κό σχήμα όσον αφορά τις δρα­μα­τι­κές κοι­νω­νι­κές συ­νέ­πειες του τρί­του μνη­μο­νί­ου, αλλά είναι εξαι­ρε­τι­κά δύ­σκο­λο να δια­χει­ρι­στείς πο­λι­τι­κά τις συ­νέ­πειες συν­θη­κών κα­τάρ­ρευ­σης των θε­με­λιω­δών κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών και του κοι­νω­νι­κού κρά­τους.

Οι πε­ρι­κο­πές στα κον­δύ­λια για την παι­δεία είναι τέ­τοιες ώστε ο αρ­μό­διος υπουρ­γός Παι­δεί­ας Νίκος Φίλης προ­χω­ρεί σε απο­νε­νοη­μέ­να δια­βή­μα­τα: σε εσω­τε­ρι­κή ανα­κα­τα­νο­μή των κον­δυ­λί­ων ώστε να λει­τουρ­γή­σουν στοι­χειω­δώς η πρω­το­βάθ­μια και μέση εκ­παί­δευ­ση, «θυ­σιά­ζο­ντας» την ανώ­τα­τη! Αυτή η επι­λο­γή, χωρίς να σώζει την κυ­βέρ­νη­ση από αντι­δρά­σεις και κι­νη­το­ποι­ή­σεις, όπως για πα­ρά­δειγ­μα των μα­θη­τών, οδη­γεί τα πα­νε­πι­στή­μια σε λου­κέ­το. Η μεί­ω­ση των κρα­τι­κών ενι­σχύ­σε­ων σε σχέση με το 2011 ξε­περ­νά­ει το 80% (!) με απο­τέ­λε­σμα οι πρυ­τά­νεις να δη­λώ­νουν ένας ένας ότι δεν μπο­ρούν να κρα­τή­σουν ανοι­χτά τα ΑΕΙ.

Αντί­στοι­χα, ο υπουρ­γός Υγεί­ας Αν­δρέ­ας Ξαν­θός πα­ρα­δέ­χε­ται, δη­λώ­νο­ντας ανή­μπο­ρος να το αντι­με­τω­πί­σει, αυτό που είναι κοινό μυ­στι­κό: ότι τα νο­σο­κο­μεία είναι στα πρό­θυ­ρα της κα­τάρ­ρευ­σης -και τα πα­ρα­δείγ­μα­τα είναι πολλά, συ­γκε­κρι­μέ­να και εφιαλ­τι­κά.

Ο άλλος βα­σι­κός υπουρ­γός με «μνη­μο­νια­κό αντι­κεί­με­νο», ο Γ. Κα­τρού­γκα­λος, ξε­κί­νη­σε με με­γά­λη αυ­το­πε­ποί­θη­ση να πα­ρου­σιά­σει την πε­ρι­βό­η­τη «Επι­τρο­πή Σοφών» για το Ασφα­λι­στι­κό, όμως το σοκ που προ­κά­λε­σε το πό­ρι­σμα της επι­τρο­πής στην κοι­νω­νία αλλά και στον κόσμο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ υπο­χρέ­ω­σε αυτόν και την κυ­βέρ­νη­ση να δη­λώ­σουν ότι το πό­ρι­σμα της επι­τρο­πής δεν δε­σμεύ­ει την κυ­βέρ­νη­ση.

Στα άλλα «καυτά» θέ­μα­τα, για τον ΦΠΑ 23% στην ιδιω­τι­κή εκ­παί­δευ­ση και για το ζή­τη­μα των «κόκ­κι­νων δα­νεί­ων» επι­κρα­τεί επί­σης «με­γά­λη ανα­τα­ρα­χή». Ενώ ο Νίκος Φίλης δια­βε­βαί­ω­νε τη Δευ­τέ­ρα 2 Νο­έμ­βρη ότι βρέ­θη­καν τα «ισο­δύ­να­μα», 11 τον αριθ­μό, που θα αντι­κα­τα­στή­σουν το μέτρο της αύ­ξη­ση του ΦΠΑ στην εκ­παί­δευ­ση στο 23%, στην κυ­βέρ­νη­ση επι­κρα­τεί «τρι­κυ­μία», καθώς τα ισο­δύ­να­μα που πα­ρου­σιά­στη­καν εκτι­μά­ται ότι έχουν υψηλό κοι­νω­νι­κό, άρα και πο­λι­τι­κό κό­στος...

Τέλος (αν υπάρ­χει τέλος σε αυτόν τον εφιαλ­τι­κό κα­τά­λο­γο), η κυ­βέρ­νη­ση αντι­με­τω­πί­ζει τις ρυθ­μί­σεις που ζη­τούν οι δα­νει­στές για τα «κόκ­κι­να δά­νεια», πρώτα και πάνω απ’ όλα τις αλ­λα­γές στο νόμο Κα­τσέ­λη για την προ­στα­σία της πρώ­της κα­τοι­κί­ας, με πραγ­μα­τι­κό τρόμο, έχο­ντας πάρει όλα τα μη­νύ­μα­τα ότι οι αντι­δρά­σεις από την «πρώτη φορά» απε­λευ­θέ­ρω­ση των πλει­στη­ρια­σμών πρώ­της κα­τοι­κί­ας για του­λά­χι­στον 100.000 νοι­κο­κυ­ριά ξε­περ­νά­ει τα όρια αντο­χής της κυ­βέρ­νη­σης...

Ο πα­νι­κός στην κυ­βέρ­νη­ση είναι τέ­τοιος, ώστε να στη­ρί­ζει ελ­πί­δες στον Πιερ Μο­σκο­βι­σί ότι θα υπο­στη­ρί­ξει κά­ποιου εί­δους «χα­λά­ρω­ση» και «ευ­ε­λι­ξία» προ­κει­μέ­νου να εφαρ­μο­στεί το πρό­γραμ­μα, δη­λα­δή το τρίτο μνη­μό­νιο, στα­δια­κά και σε ήπιους ρυθ­μούς. Με διαρ­ρο­ές μά­λι­στα «απει­λούν» ότι θα θέ­σουν ζή­τη­μα πα­ρά­καμ­ψης του Eurogroup, ώστε να λη­φθεί πο­λι­τι­κή από­φα­ση για τα «κόκ­κι­να δά­νεια» σε επί­πε­δο Συμ­βου­λί­ου Κο­ρυ­φής! Στη­ρί­ζουν δε τέ­τοιες ελ­πί­δες στον Μο­σκο­βι­σί, που φρό­ντι­σε πριν έλθει στην Αθήνα να στεί­λει με δη­λώ­σεις του «αυ­στη­ρό μή­νυ­μα» στο γνω­στό, στε­ρε­ό­τυ­πα επα­να­λαμ­βα­νό­με­νο μο­τί­βο ότι πρέ­πει να εφαρ­μο­στούν «οι δύ­σκο­λοι αλλά ανα­γκαί­οι όροι του προ­γράμ­μα­τος».

«Πι­νο­σέτ» ή... Grexit!

Η κυ­βέρ­νη­ση αντι­λαμ­βά­νε­ται τώρα αυτό που πρέ­πει επει­γό­ντως να κα­τα­νο­ή­σουν και η Αρι­στε­ρά και το κί­νη­μα: ότι η επι­λο­γή να ψη­φί­σει το τρίτο μνη­μό­νιο δεν έχει «θε­ω­ρη­τι­κό» και επι­κοι­νω­νια­κό χα­ρα­κτή­ρα, αλλά ση­μαί­νει ότι πρέ­πει να ασκή­σει πο­λι­τι­κή μνη­μο­νια­κής πυγ­μής με «φωτιά και τσε­κού­ρι», μια πο­λι­τι­κή «Πι­νο­σέτ» ενά­ντια στην κοι­νω­νι­κή πλειο­ψη­φία. Αλ­λιώς θα πέσει θύμα του εκ­βια­σμού που η ίδια έθεσε στον κόσμο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και στην κοι­νω­νία: ή μια τέ­τοια πο­λι­τι­κή ή... Grexit με τους όρους των δα­νει­στών! Και ήδη, το σε­νά­ριο του Grexit ξα­να­ζε­σταί­νε­ται τε­λευ­ταία στη βάση κα­τη­γο­ριών και σχο­λί­ων ότι η κυ­βέρ­νη­ση κα­θυ­στε­ρεί, δεν εκ­πέ­μπει πο­λι­τι­κή βού­λη­ση για υλο­ποί­η­ση των συμ­φω­νη­θέ­ντων, πα­λιν­δρο­μεί στη λο­γι­κή της πο­λι­τι­κής δια­πραγ­μά­τευ­σης για ζη­τή­μα­τα που μόλις πρό­σφα­τα συμ­φω­νή­θη­καν ρητά...

Είναι βέ­βαιο ότι το αί­τη­μα για πο­λι­τι­κή δια­πραγ­μά­τευ­ση και πο­λι­τι­κή λύση με πα­ρά­καμ­ψη του Eurogroup θα απορ­ρι­φθεί με ωμό τρόπο από τους δα­νει­στές. Όσο για την προ­σπά­θεια να χρη­σι­μο­ποι­η­θεί ως δια­πραγ­μα­τευ­τι­κό χαρτί για κά­ποια δη­μο­σιο­νο­μι­κή χα­λά­ρω­ση το προ­σφυ­γι­κό, ο αντι­πρό­ε­δρος της Κο­μι­σιόν Βλά­ντις Ντο­μπρόφ­σκις, που επι­σκέ­φθη­κε πρό­σφα­τα την Αθήνα, το ξε­κα­θά­ρι­σε: τα δύο ζη­τή­μα­τα (υλο­ποί­η­ση συμ­φω­νί­ας, προ­σφυ­γι­κό) είναι ανε­ξάρ­τη­τα και δεν σχε­τί­ζο­νται.

Εξάλ­λου, οι τρά­πε­ζες «καί­γο­νται» για κλίμα στα­θε­ρό­τη­τας, καθώς έχουν να απορ­ρο­φή­σουν με­ρι­κά δισ. ευρώ από την αγορά στο αμέ­σως επό­με­νο διά­στη­μα και στο πλαί­σιο της συμ­με­το­χής των ιδιω­τών στις νέες αυ­ξή­σεις κε­φα­λαί­ου. Πώς μπο­ρεί να δια­νοη­θεί μια κυ­βέρ­νη­ση που τα έδωσε όλα στις τρά­πε­ζες και για τις τρά­πε­ζες, να δη­μιουρ­γή­σει συν­θή­κες αμ­φι­σβή­τη­σης της ισχύ­ος της συμ­φω­νί­ας με τους δα­νει­στές;

Αδύ­να­μη κυ­βέρ­νη­ση - αντι­μνη­μο­νια­κός Νο­έμ­βρης

Δια­τε­λού­σα σε πα­νι­κό και βλέ­πο­ντας να έρ­χε­ται «μπόρα», η κυ­βέρ­νη­ση προ­σπα­θεί να... κο­λα­κεύ­σει τις κοι­νω­νι­κές αντι­δρά­σεις, προ­σποιού­με­νη ότι δεν ενο­χλεί­ται απ’ αυτές αλλά αντί­θε­τα τη βοη­θούν στη δια­πραγ­μά­τευ­ση (βλέπε σχε­τι­κές δη­λώ­σεις της Όλγας Γε­ρο­βα­σί­λη, που «χαι­ρέ­τι­σε» τις «δί­καιες αντι­δρά­σεις» των θι­γό­με­νων κοι­νω­νι­κών ομά­δων, λέ­γο­ντας ότι «δί­νουν δια­πραγ­μα­τευ­τι­κή δύ­να­μη στην κυ­βέρ­νη­ση»). Πρό­κει­ται για προ­σποί­η­ση «άνε­σης» που δεν έχει καμία σχέση με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα! Αυτό που πραγ­μα­τι­κά συμ­βαί­νει, είναι ότι η κυ­βέρ­νη­ση αντι­λαμ­βά­νε­ται τώρα πως ο εκλο­γι­κός θρί­αμ­βος με βάση το... στρα­τή­γη­μα του «πα­ράλ­λη­λου προ­γράμ­μα­τος» μπο­ρεί να ανα­δει­χτεί στη με­γά­λη της αδυ­να­μία, στο λόγο που θα την οδη­γή­σει σε σο­βα­ρούς κρα­δα­σμούς. Ο κό­σμος δεν είχε λόγο να ψη­φί­σει ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ αν επρό­κει­το η πο­λι­τι­κή της κυ­βέρ­νη­σής του να είναι ίδια με την πο­λι­τι­κή μιας κυ­βέρ­νη­σης του Μεϊ­μα­ρά­κη. Δεν θα συγ­χω­ρή­σει στην κυ­βέρ­νη­ση το να εφαρ­μό­σει πο­λι­τι­κή «Πι­νο­σέτ». Κι ωστό­σο, το τρίτο μνη­μό­νιο απαι­τεί ακρι­βώς αυτό!

Πολ­λοί λένε ότι μόνο αυτή η κυ­βέρ­νη­ση, μια κυ­βέρ­νη­ση προ­ερ­χό­με­νη από την Αρι­στε­ρά, θα μπο­ρού­σε να πάρει αυτά τα μέτρα. Αυτό ισχύ­ει, αλλά μόνο εν μέρει. Η άλλη όψη αυτού του νο­μί­σμα­τος είναι πως ο κό­σμος μπο­ρεί να κι­νη­το­ποι­η­θεί ευ­κο­λό­τε­ρα απέ­να­ντι σε αυτήν ακρι­βώς την κυ­βέρ­νη­ση, αν το «πο­λι­τι­κό συμ­βό­λαιο» του πα­ράλ­λη­λου προ­γράμ­μα­τος απο­δει­χτεί σκέτη απάτη και, αντ’ αυτού, εφαρ­μό­ζο­νται πο­λι­τι­κές σκλη­ρό­τε­ρες απ’ ό,τι εφάρ­μο­σαν οι δύο προη­γού­με­νες μνη­μο­νια­κές κυ­βερ­νή­σεις. Το «πρώτη φορά πλει­στη­ρια­σμοί πρώ­της κα­τοι­κί­ας», το «πρώτη φορά κα­τε­δά­φι­ση του Ασφα­λι­στι­κού αλά Σπρά­ος», το «πρώτη φορά εξο­ντω­τι­κή φο­ρο­λο­γία στους αγρό­τες», το «πρώτη φορά πραγ­μα­τι­κή κα­τάρ­ρευ­ση νο­σο­κο­μεί­ων και ΑΕΙ», μπο­ρεί να με­τα­τρέ­ψει αυτή την κυ­βέρ­νη­ση σε πιο αδύ­να­μη από την κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά - Βε­νι­ζέ­λου, πιο αδύ­να­μη απέ­να­ντι τόσο στους δα­νει­στές όσο και στα κι­νή­μα­τα αντί­στα­σης.

Ξε­κι­νώ­ντας από την απερ­γία της 12ης Νο­εμ­βρί­ου, πρέ­πει να επεν­δύ­σου­με στη δυ­να­τό­τη­τα ενός κι­νη­μα­τι­κού Νο­έμ­βρη ενά­ντια στο τρίτο μνη­μό­νιο, κό­ντρα στη βαριά και αυ­το­κα­τα­στρο­φι­κή εσω­τε­ρί­κευ­ση της ήττας και στην πο­λι­τι­κή ψυ­χο­λο­γία ενός ητ­το­πα­θούς «ανα­στο­χα­σμού».

http://rproject.gr/article/kyvernisi-se-apoleia-stirixis-antimnimoniakos-noemvris