ΤΖΑΚΙΑ
ΣΒΗΝΟΥΝ
Η
ανακατανομή της επιρροής και ο ρόλος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.
Από τον Μανώλη Κοττάκη
Tο κλασικό βιβλίο του Τζον
Ριντ «Οι δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» -πιθανόν και να το έχετε υπόψη
σας- αποτελεί ένα εντυπωσιακό ημερολόγιο για την επανάσταση των Μπολσεβίκων και
τον ηγετικό ρόλο που διαδραμάτισε στο ξέσπασμά της ο Λένιν. Με όσα παρατηρώ να
συμβαίνουν γύρω μου τον τελευταίο καιρό στην πατρίδα μας έχω την εντύπωση ότι
στο χρονικό διάστημα που ακολουθεί μέχρι να επικυρωθούν οι άδειες των
τηλεοπτικών σταθμών και να καθαρίσει οριστικά το τοπίο θα ζήσουμε το έργο «οι
ενενήντα μέρες που θα συγκλονίσουν την Ελλάδα».
Αυτό που συμβαίνει δεν
αφορά τον τηλεοπτικό χάρτη μόνον. Την επιρροή μόνον. Το ποδόσφαιρο μόνον. Τις
τράπεζες μόνον. Τους συσχετισμούς στους θεσμούς μόνον. Πρόκειται για την πιο
συγκλονιστική ανακατανομή επιχειρηματικής εξουσίας μετά το 1980. Τζάκια
σβήνουν, τζάκια ανάβουν. Και μαζί τους η χώρα γίνεται παρανάλωμα του πυρός,
γιατί, δυστυχώς, η νέα επιχειρηματική τάξη της χώρας δεν έχει οικογενειακές
μνήμες, όπως οι Λαμπράκης - Κόκκαλης, δεν γνωρίζει Ιστορία, ορμάει και αρπάζει
ως πειρατής ό,τι νομίζει πως της ανήκει.
Μη φανταστείτε βέβαια ότι
έρχονται οι κομμουνιστές να διώξουν τους καπιταλιστές. Αλλαγή φρουράς εντός του
στρατοπέδου της Δύσης γίνεται. Όπως το ίδιο ακριβώς έγινε στη δεκαετία του ‘80,
αμέσως μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και μάλιστα με βάρβαρο τρόπο.
Αρκεί να θυμηθεί κανείς πώς έφυγαν από τη μέση ο Αγγελόπουλος, ο Μομφεράτος, ο
Τζώρτζης Αθανασιάδης ή πώς έγινε απόπειρα τότε να εξοντωθεί με βόμβα στο
αυτοκίνητό του ο Βαρδής Βαρδινογιάννης. Περίπου στο ίδιο σημείο είμαστε σήμερα,
με τη διαφορά ότι το σύστημα βγάζει από τη μέση εμβληματικές οικογένειες και
εκδότες που έκαναν τον κύκλο τους.
Έκπληκτοι, λοιπόν, σήμερα
κάποιοι ανακαλύπτουν ότι η κυβέρνηση όχι απλώς δεν τους σεβάστηκε, αλλά τους
κορόιδεψε στη μάχη για τις τηλεοπτικές άδειες. Γιατί τόλμησε; Γιατί ενδεχομένως
έχει θράσος, γιατί ενδεχομένως έχει και ξένες πλάτες για να το κάνει. Έκπληκτοι
επίσης κάποιοι αντιλαμβάνονται ότι η Δικαιοσύνη δεν τους σέβεται - παλιά ποιος
εισαγγελέας θα τολμούσε να τα βάλει μαζί τους, χωρίς συνέπειες για τη
σταδιοδρομία του; Έκπληκτοι σήμερα κάποιοι βλέπουν τις φορολογικές Αρχές να
αντιπαραβάλλουν τις καταθέσεις τους σε Ελλάδα και εξωτερικό με τα «κόκκινα»
επιχειρηματικά θαλασσοδάνειά τους.
Στην πραγματικότητα το
σύστημα σάπισε, μία ολόκληρη εποχή τελειώνει. Η χρησιμότης ορισμένων τζακιών
για τα δυτικά συμφέροντα εξαντλήθηκε και η Δύση με αιχμή τον ΣΥΡΙΖΑ -ιστορικό
παράδοξο- τα αντικαθιστά με νέα. Ατίθασα μεν, ανυπάκουα, φασαριώδη, αλλά πάντως
της δικής της επιρροής. Είμαστε στη φάση της δημιουργικής καταστροφής.
http://www.dimokratianews.gr/content/66384/tzakia-svinoyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου