ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΝΗΣΩΝ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΝΗΣΩΝ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

• 20 ΝΗΣΙΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

• ΧΑΡΤΕΣ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΕΜΕΝΑΔΕΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

Γράφει ο Ιωάννης Παπαζήσης Δημοσιογράφος - Συγγραφέας

Στο περιθώριο της Παγκόσμιας Ανθρωπιστικής Συνόδου του ΟΗΕ που έγινε στην Κωνσταντινούπολη συναντήθηκαν οι πρωθυπουργοί της Ελλάδος και της Τουρκίας. Εκεί λοιπόν η χώρα μας προσεβλήθη βάναυσα διότι κατά την συνάντηση των δυο ηγετών η Ελληνική σημαία έλειπε πίσω από τον Έλληνα πρωθυπουργό και στην θέση της βρισκόταν η τούρκικη κατά παράβαση κάθε πρωτοκόλλου και διεθνούς συνθήκης περί των θεμάτων αυτών. Εάν κάτι τέτοιο είχε συμβεί στην χώρα μας και προσβάλλαμε κατ' αυτόν τον τρόπο τον τούρκο πρόεδρο ή πρωθυπουργό το τι θα είχε γίνει ούτε να το φανταστούμε μπορούμε. Οι γείτονες μας λοιπόν πέραν των συνεχών διεκδικήσεων στο Αιγαίο έκαναν και ετούτο προσβάλλοντας την χώρα μας με τον τρόπο αυτό...

Όμως μια και θέτουν συνεχώς θέματα διεκδικήσεων οι γείτονες μας οφείλουμε να υπενθυμίσουμε στην Ελληνική ηγεσία ότι η χώρα μας μπορεί να διεκδικήσει 20 νησιά και νησίδες από την Τουρκία στα Δωδεκάνησα τα οποία παρανόμως κατέχουν οι Τούρκοι... Ας δούμε το θέμα αυτό ιστορικά και νομικά. Τα Δωδεκάνησα είχαν περάσει στην στυγνή Ιταλική Κατοχή από το 1912 ως το 1947, που αποδόθηκαν από τους Συμμάχους πανηγυρικά στην αγκαλιά της μητέρας Ελλάδα, νικήτριας της Ιταλίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων στις 10-2-1947! 

Συγκεκριμένα στο άρθρο 14, παράγραφος 1, αναφέρεται ρητά: "Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λιψόν, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον, ως και τας παρακείμενος νησίδας"! Οι Ιταλοί κατά την διάρκεια που κατείχαν τα Δωδεκάνησα το 1929 χαρτογράφησαν αναλυτικότατα την περιοχή των Δωδεκανήσων και κατέγραψαν όλα τα νησιά τις νησίδες και τις βραχονησίδες που ανήκουν στο σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων για να έχουν τον πλήρη έλεγχο της περιοχής.

Οι χάρτες αυτοί λοιπόν που σχεδιάστηκαν επισήμως από τους Ιταλούς δείχνουν ποια νησιά του ΝΑ Αιγαίου ΔΕΝ ανήκαν τότε στην Τουρκία και άρα δεν μπορούν να ανήκουν και σήμερα, επειδή εκχωρήθηκαν επ' ακριβώς από την Ιταλία στην Ελλάδα! Ο πρώτος ιταλικός χάρτης μάλιστα φέρει την πλέον έγκυρη υπογραφή του "Ιταλικού Υπουργείου Αποικιών" και κυκλοφόρησε το 1929 σε ιταλική καρτ - ποστάλ στα Δωδεκάνησα, στα πλαίσια της ιταλικής κατοχικής πολιτικής και δείχνει με μαύρη διακεκομμένη γραμμή την θαλάσσια μεθόριο με την Τουρκία, που κόβει τα πόδια στην Άγκυρα! Ο δεύτερος ιταλικός χάρτης, εκτυπωμένος στο Μιλάνο, επίσης το 1929, είναι απόλυτα βασισμένος στον πρώτο και περιέχει περισσότερες και ευκρινέστερες λεπτομέρειες, που μπορούμε να δούμε σε δύο τμήματα. Στο επάνω τμήμα του Β' Ιταλικού Χάρτη του 1929, φαίνεται αναγράφεται ολοκάθαρα ότι το Αγαθονήσι, το Φαρμακονήσι και οι Βραχονησίδες Ίμια (Λιμνιά) είναι εκτός Τουρκίας, εντός τότε Ιταλικής Κατοχής και εντός πια της Ελλάδος στην οποία εκχωρήθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη και υπογραφή της Ιταλίας και των Συμμάχων!

Όμως εδώ βλέπουμε καθαρά και την πρώτη μεγάλη έκπληξη, καθώς η νήσος Αρκός (τ. Καρά Αντά) που βρίσκεται μπροστά από την Αλικαρνασσό (τ. Μποντρούμ) ΔΕΝ είναι τουρκική, αλλά υπό Ιταλική Κατοχή και άρα ελληνική! Στο κάτω τμήμα του Β’ Ιταλικού Χάρτη του 1929, φαίνεται επίσης ολοκάθαρα ότι τα νησιά Ρω (Άγιος Γεώργιος), Μεγίστη (Καστελόριζο), Υψηλή (Στρογγυλή) είναι εκτός Τουρκίας, εντός τότε Ιταλικής Κατοχής και εντός πια της Ελλάδος στην οποία και εκχωρήθηκαν! Αλλά εδώ βλέπουμε και τις υπόλοιπες εκπλήξεις, καθώς τα νησιά Βόλος (Κάτω Βόλος), η Αλιμεντάρια και η Καράβολα (τ. Κέκοβα, πλάι στα υποθαλάσσια ερείπια της αρχαίας μας Δολίχης ή Δολιχίστη) ΔΕΝ είναι τουρκικά, αλλά υπό Ιταλική Κατοχή και άρα ελληνικά!

Ας δούμε τώρα τι λένε επί του θέματος αυτού η Ελληνοτουρκική συνθήκη της Λοζάννης του 1923 η Ιταλοτουρκική συνθήκη του 1932 και η συνθήκη παράδοσης των Δωδεκανήσων από την Ιταλία στην πατρίδα μας το 1947. Μετά τις Γενοκτονίες Ελλήνων και Αρμενίων και την Μικρασιατική μας Καταστροφή, νιώθοντας ενισχυμένη η Τουρκία, άρχισε να διαμαρτύρεται για την ιταλική κατοχή των παραπάνω (με κόκκινο) πλαϊνών στην Μικρασία νησιών, προβάλλοντας παράνομα την Συνθήκη της Λοζάννης του 1923, που θεωρεί τουρκικό νησί όποιο βρίσκεται σε απόσταση 3 μιλίων από τις ακτές της, με εξαίρεση όμως άλλης "αντιθέτου διατάξεως" της ίδιας Συνθήκης. 

Το άρθρο 12 Συνθήκης της Λοζάννης λέει "Εκτός αντιθέτου διατάξεως της παρούσης Συνθήκης, αι νήσοι, αι κείμενοι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσι υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν". Η "αντίθετη διάταξη" όμως είναι στο άρθρο 15 και περιέχει τη συγκλονιστική παραίτηση της Τουρκίας από όλα τα Δωδεκάνησα/Αρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάνης: "Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστι της Αστυπάλαιας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό την Iταλίαν και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου"! (Η Τουρκία επειδή δεν αναφέρονται ρητά τα Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι επικεντρώνει σε αυτά την αιχμή των διεκδικήσεων της, αφού "γκριζάρισε" πρώτα τα Ίμια). Τι σημαίνει αυτό; Ότι το 1923 που υπογράφεται η Λοζάννη, η Ιταλία κατέχει ήδη τα Δωδεκάνησα, νησιά, νησίδες, βραχονησίδες, όπως φαίνονται στους παραπάνω χάρτες και άρα η Τουρκία αποδέχεται με την υπογραφή της την παραπάνω τότε κυριαρχία. Αργότερα μετανιώνει και αρχίζει να προβάλει το άρθρο 12 (τα εντός 3 μιλίων νησιά), αποσιωπώντας το άρθρο 15 με το οποίο παραιτείται κάθε διεκδικήσεως επί των Δωδεκανήσων. Έτσι πιέζοντας, καταφέρνει να πείσει την Ιταλία να της παραχωρήσει μια σειρά νησιών (με κόκκινο στους χάρτες), τα οποία δεν της ανήκαν και τα οποία παραχωρήθηκαν τελικά κατά παράβασης της Λωζάνης. Τα νησιά αυτά είναι τα παρακάτω 20, όπως αναφέρονται στην επισήμως υπογεγραμμένη Ιταλο-Τουρκική Συμφωνία της 4ης Ιανουαρίου 1932 "Volo (Gatal-Ada), Ochendra (Uvendire), Fournachia (Furnakya), Kato Volo (Katovolo), Prassoudi (Prasudi) (south-east of Catovolo). The islets of Tchatallota, Pighi, Nissi-Tis-Pighi, Agricelia reef, Proussecliss (rock). Pano Makri, Kato Makri (including the rocks), Marathi, Roccie Voutzaky (Rocci Vutchaki), Dacia (Dasya), Nissi-Tis Dacia, Prassoudi (north of Dacia), Alimentarya (Alimentaria), Caravola (Karavola)". Και το "Kara-Ada" (σ.σ. Αρκός) στον κόλπο της Αλικαρνασού! Όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, όλα σχεδόν τα παραπάνω ονόματα είναι ελληνικά, κάτι που δείχνει την αδιάκοπη ελληνικότητα των νησιών αυτών, τα οποία παραχωρήθηκαν από την Ιταλία προς την Τουρκία παρανόμως, αφού η Τουρκία με το άρθρο 15 της Λωζάνης είχε παραιτηθεί κάθε δικαιώματος προς αυτά και τα Δωδεκάνησα γενικά! 

Ας δούμε τώρα νομικώς τι μπορούμε να πράξουμε επί του θέματος αυτού. Η Τουρκία συνυπέγραψε τότε με την Ιταλία το συμπληρωματικό Πρωτόκολλο της 28ης Δεκεμβρίου 1932,μετο οποίο καθοριζόταν επ' ακριβώς από κοινή επιτροπή και δια 37 σημείων, τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ ιταλοκρατούμενων Δωδεκανήσων και Τουρκίας, με ρητή αναφορά και στα Ίμια (τ. Καρντάκ) να ανήκουν στη Δωδεκάνησο!

Η Τουρκία όμως και πάλι τώρα – ισχυρότερη παρά ποτέ - έ χει μετανιώσει για εκείνες τις Συμφωνίες και τα Πρωτόκολλα και ζητά να μας πάρει τα μη ρητώς αναφερόμενα στο άρθρο 12 της Λωζάνης Δωδεκάνησα, ήτοι Αγαθονήσι, Φαρμακονήσι, Ίμια και άλλα, διαμελίζοντας την Ελλάδα στο Αιγαίο! Έτσι η Άγκυρα, έχει παραχώσει τις παραπάνω Ιταλοτουρκικές Συμφωνίες, τις οποίες θεωρεί διμερείς και όχι επισήμως διεθνείς, υποσκάπτοντας εσκεμμένα την αδιαμφισβήτητη ισχύ και το κύρος τους! Όμως η Ελλάδα, όπως αποκαλύπτει              το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ, έχει το μεγάλο όπλο να απαντήσει πλέον στην κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα στα Δωδεκάνησα! Πως; Προσφεύγοντας στα Διεθνή Δικαστήρια ζητώντας την απόδοση των 20 αυτών νησίδων, ως παρανόμως εκχωρηθέντων - κατά παράβαση του άρθρου 15 της Λοζάννης - από την Ιταλία στην Τουρκία! Το δε Διεθνές Δικαστήριο τότε δύο αποφάσεις μπορεί να βγάλει:

1. Η θα δικαιώσει την Ελλάδα, προτάσσοντας την ισχύ της Λοζάννης και ακυρώνοντας την Ιταλο-Τουρκική Συμφωνία

2. Ή θα διατηρήσει μεν την ισχύ της Λωζάνης, αλλά θα αναγνωρίσει και την Ιταλο-Τουρκική Συμφωνία του 1932 και το συμπληρωματικό Πρωτόκολλο σαν οικειοθελή παραχώρηση της Ιταλίας προς την Τουρκία. Στην πρώτη περίπτωση η Τουρκία ηττάται συντριπτικά και επιβεβαιώνεται Διεθνώς και Νομικώς ότι ουδένα δικαίωμα έχει επί των Δωδεκανήσων, τα οποία εκχωρήθηκαν τελικά από την Ιταλία στην Ελλάδα! Η Ελλάδα θα κερδίσει τότε 20 ακόμη νησιά. Στην δεύτερη περίπτωση, θα αναγνωριστεί Διεθνώς και δεσμευτικώς η ισχύς της Ιταλο-Τουρκικής Συμφωνίας και του συμπληρωματικού της πρωτοκόλλου του 1932 όπου ορίζονται ρητώς και επ' ακριβώς τα θαλάσσια σύνορα και η κυριαρχία επί νήσων, νησίδων, βραχονησίδων, μετατρέποντας την διμερή Συμφωνία σε διμερώς  κατοχυρωμένη, επίσημη και ενεργή! Οπότε θα πρόκειται για επίσης μεγάλο νομικό και διπλωματικό θρίαμβο της Ελλάδας, στερώντας κάθε δικαιώματος την Τουρκία επί των Δωδεκανήσων! Αυτά τα στοιχεία βρίσκονται στην κατοχή των κυβερνήσεων μας από το 1947 που μας παρέδωσαν οι Ιταλοί τα Δωδεκάνησα όμως καμία εκ των κυβερνήσεων μας δεν έπραξε έστω και το παραμικρό. Το δε γεγονός αυτό η Τουρκία όπως όλοι βλέπουμε τα εκμεταλλεύεται στο έπακρο.

Όλοι οι άλλοι, λοιπόν, κοιτούν το συμφέρον τους εκτός από εμάς που δεν πράττουμε τα δέοντα για να διαφυλάξουμε τα κεκτημένα μας. Ιδού, λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρόν, κύριε Πρωθυπουργέ, για να ξεπλύνετε τη ντροπή που έγινε προς την χωρά μας. κατά την επίσκεψη σας στην Κωνσταντινούπολη αλλά και για να καταλάβουν οι Τούρκοι ποιος είναι το αφεντικό στο Αιγαίο, μια και καλή...

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ /Κυριακή 28 Αυγούστου 2016