Συζητούν
για προτεκτοράτο
Γράφει ο Σάββας
Καλεντερίδης
Τα ψέματα τελείωσαν και η
αντιπολίτευση σε Αθήνα - Λευκωσία καλείται να αναλάβει τις ευθύνες της
Μια σχετικά άγνωστη πτυχή
του Κυπριακού είναι η διασύνδεση της ευρωπαϊκής πορείας της Κύπρου με την
υπογραφή της Συμφωνίας Τελωνειακής Ένωσης Ε.Ε. - Τουρκίας, που έγινε τον Μάρτιο
του 1995 και τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1996.
Οι Τούρκοι στρατηγιστές
κατηγορούν μέχρι σήμερα την Τανσού Τσιλέρ ότι υπέκυψε στον εκβιασμό της Ελλάδας
και δέχτηκε να ανταλλάξει το βέτο της Ελλάδας για την είσοδό της στην
Τελωνειακή Ένωση με το βέτο της Τουρκίας για την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων
της Κύπρου με την Ε.Ε., για να ακολουθήσει η υπόλοιπη διαδικασία που
ολοκληρώθηκε το 2004, οπότε η Κύπρος έγινε πλήρες μέλος της Ε.Ε.
Δηλαδή το «εθνικό έγκλημα»
που καταλογίζεται στην Τανσού Τσιλέρ είναι ότι, ενώ η Τουρκία, ως εγγυήτρια
δύναμη έστω και θεωρητικά και με διασταλτική ερμηνεία της Συνθήκης Εγγυήσεων,
είχε τη δυνατότητα να μπλοκάρει την είσοδο της Κύπρου στην Ε.Ε., δεν το έκανε,
παίρνοντας ως αντίδωρο την άρση του ελληνικού βέτο για την είσοδο της Τουρκίας
στην Τελωνειακή Ένωση. Η κίνηση της Τσιλέρ θεωρήθηκε ότι αποδυναμώνει τη
δυνατότητα να επικαλεστεί τον ρόλο της εγγυήτριας δύναμης η Τουρκία, ενώ η
είσοδος της Κύπρου στην Ε.Ε. θεωρήθηκε σταθμός στην πορεία του Κυπριακού, αφού
άλλαζε δραματικά την παραμετροποίησή του.
Στο σημείο αυτό πρέπει να
επισημάνουμε ότι και η ίδια η Ε.Ε., η οποία, εκτός από στρατιές τραπεζιτών,
έχει και στρατιές νομικών, δεχόμενη στους κόλπους της την Κύπρο ως ανεξάρτητη
και κυρίαρχη χώρα, στην ουσία πέταξε στο καλάθι των αχρήστων της Ιστορίας τη
Συνθήκη Εγγυήσεων, την οποία είχε παραβιάσει και είχε κουρελιάσει η Τουρκία με
την παράνομη εισβολή και τη συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή του 38% του εδάφους
της Κύπρου.
Όμως εκτός της νομικής, η
Ε.Ε. έκανε δεκτή την Κύπρο και με ιστορικοπολιτικούς όρους, αναφέροντας στη
γνωμοδότησή της σχετικά με την αίτηση της Κύπρου να καταστεί μέλος της Ε.Ε. το
1993 ότι η Κύπρος έχει δεσμούς δύο χιλιετιών με την Ευρώπη. Και όταν
αναφερόμαστε σε δεσμούς δύο χιλιετιών, είναι προφανές ότι αυτοί αφορούν τους Έλληνες
κατοίκους του νησιού, αφού πριν από 2.000 χρόνια ξέρουμε όλοι πού βρίσκονταν οι
Τούρκοι, να μην τα ξαναλέμε και μας παρεξηγούν μερικοί… Αυτήν την παράνομη και
κουρελιασμένη Συνθήκη Εγγυήσεων επανέφεραν στο προσκήνιο και αναγνώρισαν ως
εγγυήτρια δύναμη και πάλι την Τουρκία η κυβέρνηση της Αθήνας και η
αυτοϋποβιβασθείσα από κράτος σε «κοινότητα» της Κύπρου, αποδεχόμενες την
Πενταμερή, που επιζητούσε παγίως η Τουρκία και αρνούνταν όλες οι ελληνικές
κυβερνήσεις σε Αθήνα και Λευκωσία από το 1974 έως σήμερα.
Και αναρωτιέται κανείς.
Για να ανατρέψουν αυτήν την εθνική πολιτική, οι ιθύνοντες σε Αθήνα και Λευκωσία
ρώτησαν κανέναν ή θεωρούν την Κύπρο και την Ελλάδα τσιφλίκι του πατέρα τους;
Όσο για τα παιδαριώδη
επιχειρήματα για κατάργηση των εγγυήσεων και αποχώρηση των στρατευμάτων, αυτά
και τα δύο έπρεπε να τα απαιτήσουν, αλλά χωρίς να «μπλέξουμε» με την Πενταμερή.
Την πλήρη αποχώρηση των
στρατευμάτων και χωρίς όρους ζητούν τα ψηφίσματα του Σ.Α. του ΟΗΕ, που είναι
και μέρος του Διεθνούς Δικαίου. Αν θέλαμε να απομακρυνθούν τα στρατεύματα,
έπρεπε να ζητήσουμε από τον κ. Γκουτέρες, που είναι ο θεματοφύλακας του
Διεθνούς Δικαίου, να απαιτήσει την εφαρμογή των ψηφισμάτων του οργανισμού που
είναι επικεφαλής και όχι να παραβιάζει τη διεθνή νομιμότητα συγκαλώντας μια
παράνομη «Πενταμερή».
Όσο για τις εγγυήσεις, που
η Τουρκία ήδη είχε χάσει το δικαίωμα να τις επικαλείται, εμείς με την Πενταμερή
της αναγνωρίσαμε εξ υπαρχής τον ρόλο της εγγυήτριας δύναμης και τώρα της ζητάμε
να τον αποποιηθεί.
Τα ψέματα τελείωσαν και η
αντιπολίτευση σε Αθήνα και Λευκωσία καλείται να αναλάβει τις ευθύνες της, για
να μην είναι συνένοχη στο έγκλημα, το οποίο θα συνεχιστεί αργά και βασανιστικά
μέχρι την αυτοκτονία της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οποία δεν θα αντικαταστήσει
ένα «κανονικό κράτος», όπως λέγεται από τους νέους νεκροθάφτες της, αλλά ένα
δικτατορικό κρατικό έκτρωμα, όπου το 18% θα έχει τα ίδια ή και περισσότερα
δικαιώματα από το 82%, ένα μόρφωμα που δεν θα διαθέτει εθνικές ένοπλες δυνάμεις
και θα το διαφεντεύει μια ξένη αστυνομία. Δηλαδή, όχι κανονικό κράτος, αλλά κανονικό
προτεκτοράτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου