Η Κύπρος της Ορθοδοξίας

Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός, ο Μάρτυρας της Πίστεως και της Πατρίδος (9η Ιουλίου 1821 εν Λευκωσία)

 Η Κύπρος της Ορθοδοξίας

Έχουμε χρέος να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διαφυλαχθεί η ταυτότητα της Μεγαλονήσου

Παρακολούθησα με ανησυχία τις διαβουλεύσεις στο ελβετικό θέρετρο Κραν Μοντανά για το Κυπριακό και συλλογίζομαι ότι η συμβολική ημερομηνία της 9ης Ιουλίου στέλνει μηνύματα πίστης και αγωνιστικότητας σε κάθε ορθόδοξο Έλληνα.

Η 9η Ιουλίου 1821 με τη θυσία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανού, των τριών μητροπολιτών, των ηγουμένων και άνω των 400 λαϊκών αποτελεί παρακαταθήκη την οποία δεν πρέπει να λησμονούμε. Το αίμα των μαρτυρικώς θανατωθέντων από τον Τούρκο διοικητή Κιουτσούκ Μεχμέτ δεν χύθηκε άδικα. Χύθηκε για να μας καθιστά όλους υπεύθυνους, στην Ελλάδα, στην Κύπρο και την Ομογένεια, να διαφυλάξουμε τον ορθόδοξο χριστιανικό και τον διαχρονικά ελληνικό χαρακτήρα της Κύπρου.

Συνελήφθη ως συμμέτοχος στη Φιλική Εταιρεία και την Πανελλήνια Επανάσταση του 1821 ο Αρχιεπίσκοπος και Εθνάρχης Κυπριανός, ιδρυτής της Ελληνικής Σχολής Λευκωσίας, του σημερινού Παγκύπριου Γυμνασίου. Του προτάθηκε να διαφύγει για να σώσει τη ζωή του.

Όμως έμεινε εκεί, όρθιος και αγέρωχος, για να θυσιαστεί υπέρ του ποιμνίου του. Και όπως καταγράφει στην κυπριακή διάλεκτο ο ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης, ο Κυπριανός με την απάντησή του στον Κιουτσούκ Μεχμέτ εκφράζει τη διαχρονική μαχητικότητα και αντιστασιακή διάθεση των ορθόδοξων Ελλήνων. Θυμίζω τους πιο γνωστούς στίχους από το περίφημο ποίημα «Η 9η Ιουλίου 1821 εν Λευκωσία Κύπρου»:

Η Ρωμηοσύνη εν φυλή συνόκαιρη του κόσμου

Κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ι-ξηλείψη

Κανένας γιατί σιέπει την που τάψη ο Θεός μου

Η Ρωμηοσύνη εν να χαθεί όντας ο κόσμος λείψη

Το νιν αντάν να τρώει την γην τρώει την γην θαρκιέται

Μα πάντα κείνον τρώγεται και κείνον καταλυέται.

Δηλαδή: Ο Ορθόδοξος Ελληνισμός είναι ένα έθνος συνομήλικο με την ανθρωπότητα. Κανένας έως τώρα δεν μπόρεσε να το εξαφανίσει, διότι το σκεπάζει (το προστατεύει) από ψηλά ο Θεός μου. Ο Ορθόδοξος Ελληνισμός θα χαθεί μόνον όταν έλθει η συντέλεια του κόσμου.

Και παραλληλίζοντας την Τουρκιά με το υνί και τον Ελληνισμό με τη γη συνεχίζει ο ποιητής να αναπλάθει τα τελευταία λόγια του Κυπριανού: Το υνί, όταν χαράσσει τη γη, νομίζει ότι της κάνει ζημιά, μα τελικά το υνί είναι που φθείρεται και καταστρέφεται. Δηλαδή τελικά ο Ελληνισμός που αντιστέκεται θα νικήσει την Τουρκιά και θα ελευθερωθεί!

Κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ μπροστά στο μνημείο των εθνομαρτύρων του 1821, το οποίο κοσμεί τον Ναό της Φανερωμένης στη Λευκωσία. Και έχουμε χρέος να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διαφυλαχθεί η θρησκευτική, εθνική και πολιτιστική ταυτότητα της Μεγαλονήσου.

Να προχωρήσουμε στην εφαρμογή του ενιαίου αμυντικού και εκπαιδευτικού χώρου Ελλάδας - Κύπρου. Και να σταθούμε στο πλευρό της Εκκλησίας της Κύπρου, η οποία δίνει μάχες εθνικές σε δύσκολους καιρούς.

Κωνσταντίνος Χολέβας

*Πολιτικός επιστήμων