Η κατάργηση της 15ης Μ/Π ΤΑΞΠΖ: Αδιαφορία ή εγκληματική αμέλεια;

Η κατάργηση της 15ης Μ/Π ΤΑΞΠΖ: Αδιαφορία ή εγκληματική αμέλεια;

Γράφει ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΔΟΥΚΗΣ Σ/ΧΗΣε.α.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ του Στράτου είναι να εξασφαλίζει την άμυνα της χώρας, να υπερασπίζει την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας.

Για την επίτευξη αυτού του ιερού σκοπού η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εξασφάλιση των συνόρων και την αμυντική θωράκιση της Ελλάδας μας. Στο πλαίσιο υλοποίησης των προαναφερομένων, τα τελευταία χρόνια έχει αποφασιστεί η κατάργηση - μετακίνηση στρατιωτικών μονάδων από τα βορειοδυτικά μας σύνορα, καθώς κρίθηκαν ότι δεν ήταν απαραίτητες επιχειρησιακά. Ένας από αυτούς τους σχηματισμούς που καταργήθηκαν είναι η 15η Μ/Π ΤΑΞΠΖ, η οποία είχε το στρατηγείο της στην Καστοριά. Προκειμένου όμως να ολοκληρωθεί ο αμυντικός σχεδιασμός, εκτός από τη μελέτη του εδάφους σε συνάρτηση με τις δυνατότητες των οπλικών συστημάτων και του έμψυχου δυναμικού του Στρατού, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και η εμπειρία από παλαιότερα ιστορικά γεγονότα, επειδή «το δίς εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού».

Έτσι, αν ανατρέξουμε στην πρόσφατη ιστορία, θα θυμηθούμε ότι το 1940 η τότε στρατιωτικοπολιτική ηγεσία της χώρας δεν προνόησε σχετικά, με αποτέλεσμα στις 6 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί να μας επιτεθούν μέσω Γιουγκοσλαβίας, να διασπάσουν την ασθενή (εκεί) άμυνα μας, να εισέλθουν ταχύτατα μέσω της κοιλάδας του Αξιού στο ελληνικό έδαφος, να καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη στις 9 Απριλίου και να μας αναγκάσουν να συνθηκολογήσουμε, αν και ο Στρατός μας είχε κατατροπώσει τους Ιταλούς στην Αλβανία...

Για εκείνα τα γεγονότα, βέβαια, υπήρχε η δικαιολογία ότι η -από Βορρά- άμυνα μας είχε σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση -μόνο- της Βουλγαρίας, που ήταν (τότε) ο στρατηγικός μας αντίπαλος και η οποία διέθετε έναν στρατό περίπου των ελληνικών δυνατοτήτων και προδιαγραφών. Κανείς δεν φανταζόταν ότι ο σύγχρονος γερμανικός -μηχανοκίνητος- στρατός (με την ταυτόχρονη υποστήριξη του «ιπτάμενου πυροβολικού» , δηλαδή των αεροσκαφών Ju-87, πιο γνωστών ως «Stuka» θα προέβαινε σε δευτερεύοντα ελιγμό , θα καταλάμβανε χωρίς αντίσταση την Γιουγκοσλαβία και θα εισέβαλλε μέσω της κοιλάδας του Αξιού στην Ελλάδα.

Το πάθημα έγινε μάθημα και τώρα στην Κεντρική Μακεδονία (Θεσσαλονίκη, Κιλκίς) υπάρχουν ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις, κατάλληλες για άμυνα στη συγκεκριμένη πεδινή περιοχή (υπόψη ότι τα Σκόπια έχουν φιλικές σχέσεις με την Τουρκία και πραγματοποιούν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις).

Τον Μάρτιο του 1987 δημιουργήθηκε κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις εξαιτίας της εξόδου του τουρκικού επιστημονικού σκάφους «ΣΙΣΜΙΚ» (πρώην «ΧΟΡΑ») στο Αιγαίο για έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Εκείνη τη χρονική περίοδο παραλίγο να πληρώσουμε πολύ ακριβά την αδυναμία μας να αμυνθούμε σθεναρά σε ενδεχόμενη επίθεση της Τουρκίας όχι αποκλειστικά μέσω του Έβρου ποταμού, αλλά -κατόπιν ανοχής ή χαλαρής στάσης ή ακόμη και σύμπραξης με τη Βουλγαρία- μέσω των ελληνοβουλγαρικών συνόρων.

Αυτό το δυσμενές για εμάς σενάριο απετράπη κατόπιν διπλωματικών ελιγμών (επίσκεψη- συμφωνία του τότε υπουργού Εξωτερικών Κάρολου Παπούλια με τον Βούλγαρο πρόεδρο Τοντόρ Ζίβκοφ για κοινό μέτωπο), που ανάγκασαν τους Τούρκους να μην προχωρήσουν σε επιθετική ενέργεια κατά της χώρας μας και τον πρόεδρο τους Τουργκούτ Οζάλ να διατάξει την επιστροφή του «ΣΙΣΜΙΚ» στη ναυτική βάση του.

Το παραλίγο πάθημα έγινε μάθημα και τώρα υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή (Καβάλα-Ξάνθη-Ροδόπη) στρατιωτικές δυνάμεις κατάλληλες για άμυνα.

Τι σχέση έχουν, όμως, αυτά τα δύο ιστορικά γεγονότα με την αποδυνάμωση του Στρατού στη βορειοδυτική Ελλάδα; Ως γνωστόν, οι γείτονες μας οι Αλβανοί έχουν άριστες σχέσεις με τους εξ Ανατολών «συμμάχους μας» Τούρκους. Το 2000 η Τουρκία χρηματοδότησε την κατασκευή ναυστάθμου στην Αυλώνα της Αλβανίας... Πρόσφατα ο Ερντογάν υποσχέθηκε να συνδράμει την Αλβανία στην κατασκευή αεροδρομίου (με στρατιωτικές δυνατότητες) στην Αυλώνα»..

Με δεδομένο ότι η Τουρκία εάν και εφόσον αποφασίσει να επιτεθεί κατά της Ελλάδας, θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων και το πλεονέκτημα της επιλογής του τόπου και του χρόνου έναρξης των εχθροπραξιών, θα ήθελα να υποβάλω το παρακάτω ερώτημα ως υπόθεση εργασίας: 

Ποιος μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο μερικές εβδομάδες πριν από την έναρξη των εχθροπραξιών να μεταφερθεί στα βορειοδυτικά σύνορα μας -με το πρόσχημα της συμμετοχής σε ασκήσεις- ικανός αριθμός επίλεκτων τμημάτων του τουρκικού Στρατού, τα οποία με την κήρυξη του πολέμου θα εισβάλουν στη χώρα μας (με ή χωρίς τη συμμετοχή αλβανικού στρατού) και αφού δεν θα βρουν την απαραίτητη αντίσταση, είτε θα δημιουργήσουν ισχυρό αντιπερισπασμό είτε θα διεισδύσουν μέχρι εκείνη την περιοχή που θα εξυπηρετούνται τα επιθετικά τους σχέδια; Σας διαβεβαιώνω ότι αυτό το σενάριο δεν ανήκει στον χώρο της επιστημονικής φαντασίας (κοινές στρατιωτικές ασκήσεις πραγματοποιούν εδώ και πολλά χρόνια η Τουρκία και η Αλβανία). Σ' αυτή την απευκταία περίπτωση:

1. θα ψάχνουμε -και δεν θα βρίσκουμε-ικανές στρατιωτικές δυνάμεις για να αντιμετωπίσουν την απειλή.

2. θα υποστούμε ως έθνος και ως κράτος τις συνέπειες μιας εχθρικής εισβολής -ταπεινωτικής ήττας.

3. Θα αποδώσουμε ευθύνες στην -τότε- πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, που πιθανόν να μη φταίει απόλυτα, αφού δεν θα είναι εκείνη υπεύθυνη για το ξεγύμνωμα των βορειοδυτικών συνόρων της χώρας μας.

4. Θα χαρακτηρίσουμε -δυστυχώς- αυτές τις σκέψεις μου προφητικές.

Επειδή προτιμότερο είναι να προλαμβάνουμε παρά να θεραπεύουμε, ΕΡΩΤΩ:

Πως είναι δυνατόν να αναγνωρίζεται ο κίνδυνος επίθεσης της Τουρκίας μέσω Βουλγαρίας ή μέσω Σκοπίων και να μην αναγνωρίζεται ότι υπάρχει ανάλογη δυνατότητα της Τουρκίας να εφαρμόσει τα επιθετικά της σχέδια μέσω Αλβανίας;

ΕΛΠΙΖΩ να πρυτανεύσει η λογική -έστω και τώρα- και να αυξηθούν οι στρατιωτικές δυνάμεις στον νομό Καστοριάς αλλά και σε όλη τη βορειοδυτική Ελλάδα για να μην επαληθευτούν οι φόβοι μου ποτέ!

Δεν είναι απαραίτητο να δούμε Τούρκους στρατιώτες στην αυλή μας για να αρχίσουμε να φωνάζουμε...

Στο κάτω κάτω, «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» και ας έχουμε υπόψη ότι: «Όσοι δεν ενθυμούνται το παρελθόν είναι υποχρεωμένοι να το ξαναζήσουν» (Σανταγιάνα, Ισπανός φιλόσοφος).

Το διαβάσαμε στην "κυριακάτικη δημοκρατία"

υπάρχει και εδώ: http://kranosgr.blogspot.gr/2017/07/15.html