Πέθανε ο Ιπποκράτης Σαββούρας

Ιπποκράτης Σαββούρας

Η είδηση

ΠΕΘΑΝΕ από ανακοπή καρδιάς, σε ηλικία 86 ετών, ένας ΓΝΗΣΙΟΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΣ  και ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ο πρώην βουλευτής της Β' Αθηνών Ιπποκράτης Σαββούρας. Κτηνίατρος στο επάγγελμα, το 1974 εξελέγη βουλευτής με τη ΝΔ, από την οποία διαγράφηκε το 1976. Επανήλθε σε αυτήν το 1989 και ήταν υποψήφιος βουλευτής του κόμματος σης εκλογές που ακολούθησαν μέχρι το 1996, ενώ το 2002 προσχώρησε στον ΛΑΟΣ. Τα τελευταία χρόνια είχε ιδρύσει το κόμμα Κίνημα Εθνικής Αντίστασης, του οποίου ήταν πρόεδρος. Η κηδεία του έγινε χθες στις 12 το μεσημέρι, από τον Ιερό Ναό της Παναγίτσας, στο Π. Φάληρο.

Ο Ιπποκράτης Σαββούρας

(Μύρινα Λήμνου, 18 Ιουλίου 1931 - Αθήνα, 10 Αυγούστου 2017)

Έλληνας πολιτικός, κτηνίατρος στο επάγγελμα, πυγμάχος, εκδότης εφημερίδων, συγγραφέας και ζωγράφος, που είχε διατελέσει βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθήνας με τη Νέα Δημοκρατία. Κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας ανέπτυξε μεγάλη αντιστασιακή δράση, εντός Ελλάδας, δημιουργώντας τρεις αντιστασιακές οργανώσεις, όπου συνελήφθη, βασανίστηκε και φυλακίσθηκε. Αργότερα πολιτεύτηκε με το Κόμμα Προοδευτικών, με τη Νέα Δημοκρατία, ως ανεξάρτητος και με το ΛΑ.Ο.Σ.. Ήταν ο ιδρυτής και πρόεδρος του κόμματος «Κίνημα Εθνικής Αντίστασης» (Κ.Ε.ΑΝ.). Ασχολήθηκε ενεργά με την τοπική αυτοδιοίκηση και εξέδωσε βιβλία και τοπικές εφημερίδες.

Τα πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε στο Κάστρο (σημερινή Μύρινα) Λήμνου το 1931. Πατέρας του ήταν ο Οδυσσέας Σαββούρας, βιομήχανος στην Αλεξάνδρεια της Αίγυπτο και ευεργέτης της Λήμνου με σπουδαίες δωρεές, τον οποίον όμως έχασε σε ηλικία 5 ετών και μητέρα του η Ανδρομάχη Σαββούρα. Είχε τρία αδέλφια. Έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στη Λήμνο και φοίτησε στο τοπικό Γυμνάσιο. Ως παιδί κατά τη διάρκεια της κατοχής πρόσφερε υπηρεσίες στους Βρετανούς κομάντος και μεταπολεμικά βραβεύτηκε για αυτή του τη δράση από τον Βρετανό στρατηγό Χάρολντ Αλεξάντερ.

Από νέος ήταν φίλος των γραμμάτων και το 1958 ήταν πρόεδρος στον «Πνευματικό Όμιλο Νέων Λήμνου», με αξιόλογη πολιτιστική δραστηριότητα. Παράλληλα, υπήρξε διεθνής αθλητής της πυγμαχίας στην κατηγορία βαρέων βαρών. Σπούδασε στην Ιταλία, (Πίζα και Σάσσαρι) και ήταν διδάκτωρ κτηνιατρικής. Άσκησε το επάγγελμά του στην Αθήνα. Είχε κτηνιατρείο στο Κολωνάκι και αργότερα την κτηνιατρική κλινική «Κυανούς Σταυρός» στο Παλαιό Φάληρο.

Ήταν παντρεμένος δύο φορές. Με την Ανθή Πριόβολου απέκτησε τον Ακρίτα. Ο Ακρίτας Σαββούρας δολοφονήθηκε στις 11 Ιουλίου 2004 στο Παλαιό Φάληρο. Με την σύζυγό του Πάμελα απέκτησε τον Οδυσσέα.

Πολιτική καριέρα

Το ξεκίνημα

Για πρώτη φορά αποφάσισε να πολιτευτεί στην εκλογική περιφέρεια Λέσβου-Λήμνου κατά τις βουλευτικές εκλογές του 1961 με το Κόμμα Προοδευτικών του Σπύρου Μαρκεζίνη, αλλά, έπειτα από τη σύμπραξη του κόμματος με την Ένωση Κέντρου, απέσυρε την υποψηφιότητά του. Ήταν, όμως, υποψήφιος στις εκλογές του 1963 πάλι με το Κόμμα του Μαρκεζίνη. Με 1.586 σταυρούς (τους 1.507 από τη Λήμνο) αναδείχθηκε πρώτος βουλευτής του συνδυασμού στο νομό αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί. Στις εκλογές του Φεβρουαρίου του 1964 το Κόμμα Προοδευτικών συνεργάστηκε με την Ε.Ρ.Ε. Οι παλιοί πολιτευτές του νομού Λέσβου απαίτησαν να μην συμπεριληφθούν στον ενιαίο συνδυασμό οι υποψήφιοι του 1963 Ελευθέριος Δαγκλής της ΕΡΕ από τη Λέσβο και Ιπποκράτης Σαββούρας του Κόμματος Προοδευτικών από τη Λήμνο, με συνέπεια οι δύο τελευταίοι να συγκροτήσουν τον «Ανεξάρτητο Συνδυασμό Νομού Λέσβου», χωρίς να εκλεγούν. Ο Σαββούρας έλαβε 1.813 σταυρούς (τους 1.160 από τη Λήμνο).

Δικτατορία - Αντίσταση

Με την επικράτηση της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967 δημιούργησε την ένοπλη φιλοβασιλική αντιστασιακή οργάνωση «Κίνημα Εθνικής Αντίστασης» (Κ.Ε.ΑΝ) με το ψευδώνυμο «Στρατηγός Ακρίτας», η οποία σκορπούσε προκηρύξεις και τοποθέτησε πάνω από 70 βόμβες διαμαρτυρίας, χωρίς να αποσκοπεί σε τραυματισμούς ανθρώπων. Επίσης, επιχείρησε απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Συνελήφθη, βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, και εκτοπίστηκε για δύο χρόνια στη Σαμοθράκη και άλλα δύο στο Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας.

Αργότερα αφέθηκε ελεύθερος και δημιούργησε νέα ένοπλη οργάνωση την «Ελληνική Αντιδικτατορική Νεολαία» (Ε.Α.Ν.) με το ψευδώνυμο «Συνταγματάρχης Πορφύρης», στην οποία συνεργάστηκαν και αξιωματικοί που μετείχαν στο Κίνημα του Ναυτικού το Μάιο του 1973. Συνελήφθη ξανά, δικάστηκε στο έκτακτο στρατοδικείο στις 9-11 Αυγούστου 1973 και καταδικάστηκε ξανά σε κάθειρξη 18 ετών. Αφέθηκε ελεύθερος τον Ιούλιο του 1974 μετά την κατάρρευση της χούντας.

Βουλευτής Ν. Δημοκρατίας

Στις εκλογές του 1974 ήταν υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία στην εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθήνας (Υπόλοιπο πρώην Δήμου Αθηναίων) και εξελέγη για πρώτη και μοναδική φορά βουλευτής με 12.882 ψήφους. Όμως παρέμεινε πιστός στις φιλομοναρχικές απόψεις του, παρά το αρνητικό για το βασιλικό πολίτευμα αποτέλεσμα που προέκυψε στο δημοψήφισμα του 1974. Ήταν μέλος φιλοβασιλικής οργάνωσης και το 1976 στο σπίτι του ανακαλύφθηκε μεγάλο οπλοστάσιο, με αποτέλεσμα να διαγραφεί από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας στις 13 Ιανουαρίου 1976 και να αρθεί η βουλευτική του ασυλία. Στη δίκη που ακολούθησε τον υπερασπίστηκαν πολιτικοί και δημοσιογράφοι από όλο το κομματικό φάσμα, όπως ο Γεώργιος Μαύρος, ο Ιωάννης Ζίγδης, ο Παύλος Μπακογιάννης, ο Αλέκος Παναγούλης, ο Μανώλης Μπαντουβάς κ.ά., όχι τόσο για το οπλοστάσιο που διατηρούσε όσο για την αγωνιστική αντιδικτατορική του δράση.

Πολιτευτής και δημοτικός σύμβουλος

Μετά τη διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία η πολιτική του καριέρα ακολούθησε φθίνουσα πορεία. Δεν κατάφερε να εκλεγεί ξανά βουλευτής, αφού συμμετείχε στις εκλογές είτε ως ανεξάρτητος είτε ως υποψήφιος μικρών κομμάτων πάντα στη Β΄ Αθήνας. Η παρουσία του στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις έχει ως εξής.

Στις εκλογές της 20ης Νοεμβρίου 1977 κατήλθε ως ανεξάρτητος επικεφαλής του κόμματος «Εθνική Αναγέννηση».

Στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981 ήταν υποψήφιος με το Κόμμα Προοδευτικών του Σπύρου Μαρκεζίνη.

Το 1989 επιστρέφει στη Νέα Δημοκρατία, επί προεδρίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και κατεβαίνει δύο φορές υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια Λέσβου-Λήμνου στις εκλογές της 18ης Ιουνίου και της 5ης Νοεμβρίου 1989, χωρίς να εκλεγεί. Στις εκλογές της 8ης Απριλίου 1990 είναι υποψήφιος στη Β΄ Αθήνας, όπως και στις δύο επόμενες, της 10ης Οκτωβρίου 1993 και της 22ας Σεπτεμβρίου 1996.

Στη συνέχεια ασχολείται με την τοπική αυτοδιοίκηση και εκλέγεται δύο φορές δημοτικός σύμβουλος και αντιδήμαρχος στο Παλαιό Φάληρο, το 1994 και το 1998. Το 2002, μετά την άρνηση του Κώστα Καραμανλή να του δώσει το χρίσμα του κόμματος ως υποψηφίου Δημάρχου Π. Φαλήρου, αποχωρεί από τη Νέα Δημοκρατία και προσχωρεί στον ΛΑ.Ο.Σ. του Γιώργου Καρατζαφέρη. Στις δημοτικές εκλογές του 2010, κατέβηκε υποψήφιος δήμαρχος στο Π. Φάληρο όπου και εκλέχτηκε ανεξάρτητος με το κόμμα ΦΑΛΗΡΙΚΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ.

Ήταν τρεις φορές υποψήφιος βουλευτής του κόμματος στη Β΄ Αθηνών στις εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004, της 16ης Σεπτεμβρίου 2007, στις οποίες έλαβε 4.063 σταυρούς και της 4ης Οκτωβρίου 2009, χωρίς και πάλι να εκλεγεί.

Το 2010 αποφάσισε να επανιδρύσει προσωπικό κόμμα με την επωνυμία «Κίνημα Εθνικής Αντίστασης» (Κ.Ε.ΑΝ), προσανατολισμένο στις αρχές του πατριωτισμού και του εθνικισμού.

Συγγραφική και καλλιτεχνική δραστηριότητα

Ο Ιπποκράτης Σαββούρας έχει εκδώσει δύο βιβλία, υπήρξε εκδότης τοπικών εφημερίδων και ερασιτέχνης γλύπτης και ζωγράφος.

Βιβλία:

        Προδομένη Αντίσταση, τόμος Α΄, Αθήνα 1977.

        Προδομένη Αντίσταση, τόμος Β΄ (επαυξημένος), Αθήνα 1997.

        Το Στοιχειωμένο Κάστρο της Λήμνου, Αθήνα 2003.

Εφημερίδες

        Λημνιακή Κραυγή, Λήμνος 1960-1961.

        Φαληρική Κραυγή, Παλαιό Φάληρο 1994-2002.

Γλυπτά

        Η Μαρούλα της Λήμνου, άγαλμα Κότσινος Λήμνου 1969.

Πίνακες ζωγραφικής

        Η Πλύστρα

        Γειτονιά της Νάπολης

        Ο Κεχαγιάς της Λήμνου

        Ψαρόβαρκες της Λήμνου

        Ο Χριστός οδηγείται στον Πιλάτο

Πηγές

Κώστας Παπαπαναγιώτου, «Και πάλι υπ' ατμόν το παροπλισμένο ‘‘θωρηκτό’’ Ιπποκράτης Σαββούρας», συνέντευξη-βιογραφικό, εφ. «Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής», φ. (1501) 377, 28 Φεβρουαρίου 2010, σελ. 5.

Γεώργιος Θ. Παπαπαναγιώτου, «Πολιτικά της Λέσβου 1946-1964», Αιολικά Χρονικά Στ΄, Μυτιλήνη 2004, σελ. 74-78.

Γεώργιος Θ. Παπαπαναγιώτου, «Πολιτικά της Λήμνου 1946-1964», Αιολικά Χρονικά Η΄, Μυτιλήνη 2006, σελ. 191-196.

Κοινοβουλευτική θητεία Ιπποκράτη Σαββούρα, δικτυακός τόπος Βουλής των Ελλήνων, ανάκτηση 12-8-2017.

Κώστας Διγκαβές, Οι Εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985, Μαλλιάρης Παιδεία, Θεσσαλονίκη 1986, σελ. 55.

Ηλίας Κότσαλης, ΠΕΘΑΝΕ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΣΑΒΒΟΥΡΑΣ, limnosnea.com, 11-8-2017.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια