ΘΥΜΑΜΑΙ
ΕΓΩ – ΘΥΜΑΣΑΙ ΕΣΥ;
Θ-Υ-Μ-Α-Μ-Α-Ι
Εγώ, - Θ Υ Μ Α Σ ΑΙ Εσύ.;
Αγάπη μου θυμάσαι.;
Θυμάμαι
Αγαπηθήκαμε, παράφορα οι Δυο μας,
Πάντα
να είμαστε Αγκαλιά, ήταν το Όνειρό μας.
Θυμάσαι.;
Θυμάμαι
που μου κράταγες, σφιχτά τα δυο μου Χέρια,
Και
μου γλυκό-τραγούδαγες,
«Αγάπη
μου ψηλά πετώ, πιο πάνω από τ’ Αστέρια».!
Θυμάσαι.;
Θυμάμαι
που μου χάρισες, μια όμορφη Ανεμώνα,
Είναι
κι αυτή στη σκέψη σου, υπάρχει σαν Εικόνα.
Θυμάσαι.;
Θυμάμαι
με τα Χείλη σου, σφράγιζες τα Δικά μου,
Και
φώναζες Αγάπη μου, Λατρεία μου Έρωτά μου.
Θυμάσαι.;
Θυμάμαι
που μου έταζες, θα μ’ Αγαπούσες πάντα,
Και
ήθελες να στήσουμε, στον Έρωτα ανδριάντα.
Θυμάσαι.;
Θυμάμαι
όσα Ζήσαμε, Εσύ όμως τα Θυμάσαι.;
Τώρα
που «Ονειρεύεσαι», σε ποια Αγκαλιά κοιμάσαι.;
Φοβούμαι δε θυμάσαι.!
Θυμάμαι
Εγώ και δεν ξεχνώ, την Όμορφη Μορφή σου,
Και
μια Ζωή θα έδινα, για μια στιγμή μαζί σου.
Θυμάμαι Εγώ, Θυμάσαι Εσύ.;
Αγάπη Μου…
Θυμάσαι..;
Τάκης Σταυριανάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου