ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ

Οι εκλογές κοντεύουν σε λιγότερο από 48ωρες. Τα δυο πρώην μεγάλα κόμματα εξουσίας κάτι βλέπουν ή... κάτι ξέρουν και έχουν λυσσάξει με τον Τσίπρα και τον Καμμένο. Η προπαγάνδα στα πρωτοσέλιδα από κάποιους υποτακτικούς δημοσιογραφίσκους που δούλευαν υπηρετώντας τα πολιτικά αφεντικά τους και το μεγάλο κεφάλαιο, οι λεγόμενοι ρουφιάνοι των ΜΜΕ, έχουν βγει εκτός ελέγχου. Είναι σίγουρο όμως ότι αυτό που κάνουν θα γυρίσει μπούμερανγκ  γι αυτούς και τα αφεντικά τους, και γι’ αυτό μην τους πιστεύετε! Όλοι στην κάλπη χωρίς φόβο με το ένα χέρι στον φάκελο και με το άλλο στην καρδιά μας για την μεγάλη ΑΝΑΤΡΟΠΗ!

 ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ

Τα γεγονότα των τελευταίων δυόμιση ετών απέδειξαν με τον πιο οδυνηρό τρόπο πως υπάρχουν μερικές αποφάσεις που οδηγούν σε δρόμο χωρίς γυρισμό.

Μια παραπλανητική φράση – «λεφτά υπάρχουν» - στάθηκε αρκετή για να οδηγηθεί η χώρα και ο λαός της στην χρεοκοπία. Με εκείνη τη φράση – και με σωρό υποσχέσεων – υπεκλάπη η ψήφος του λαού (που πάντα παθαίνει και ποτέ δεν μαθαίνει) και οδηγηθήκαμε στην απόλυτη κατάρρευση.  Χάρη σ’ αυτή τη φράση – και σε διάφορα σχέδια περί «βέβαιης εξόδου από την κρίση» - ο Παπανδρέου βρέθηκε στην εξουσία, κορόιδεψε την κοινωνία για ένα εξάμηνο και μετά οδήγησε τη χώρα στο ΔΝΤ, αν και όλοι γνωρίζαμε την κατάληξη. Υποστήριζε μάλιστα πως το ΔΝΤ «μπορεί να μας προτείνει κάτι που δεν έχουμε σκεφθεί» ενώ όλοι γνωρίζαμε πως δεν ήταν αλήθεια. Το ΔΝΤ ακολουθεί συγκεκριμένο «πρωτόκολλο». Δεν δανείζει απλώς τις χώρες. Τις κυβερνά με δικούς του θεσμούς.

Προχθές με συνέντευξη στο ΤΙΜΕ, ο κ. Παπανδρέου παραπονιέται πως η Ελλάδα έγινε «πειραματόζωο στα χέρια των διεθνώς δανειστών της». Σ’ αυτόν τον άνθρωπο εμπιστεύθηκε ο λαός την τύχη του τον Οκτώβριο του 2009. Σε έναν άνθρωπο που υποτίθεται πως είχε εκλεγεί ακριβώς για να αποτρέψει τέτοια ενδεχόμενα και όχι για να κλαψουρίζει εκ των υστέρων, παραδεχόμενος ουσιαστικά πως δεν προστάτεψε τη χώρα του - αν και αυτό ήταν το καθήκον του.

Τώρα, όλοι γνωρίζουν πως η επιλογή του λαού στο πρόσωπο του Παπανδρέου, των υπουργών του και του ΠΑΣΟΚ ήταν ένα μεγάλο λάθος. Ένα λάθος που προκάλεσε τον όλεθρο. Τι όμως ακολούθησε και πέραν αυτού; Το ένα λάθος διαδέχθηκε το άλλο. Για να φτάσουμε στην  μεγάλη μεταστροφή του "αντιμνημονιακού" Αντώνη Σαμαρά και της ΝΔ για να καταλήξουμε τελικά στην συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής ένα τραπεζίτη τον κ. Παπαδήμο, που επί έξι μήνες δεν έκανε τίποτε και τώρα μας υπενθυμίζει… τι πρέπει να γίνει.

Τρία υπουργικά συμβούλια συγκάλεσε ο κ. Παπαδήμος μετά την προκήρυξη των εκλογών – το τελευταίο την Τετάρτη. Και το πιο εξοργιστικό ήταν στις 27 Απριλίου, όταν ο πρωθυπουργός προέτρεψε τους υπουργούς του να… εντατικοποιήσουν τις προσπάθειές τους ως τα τέλη Απριλίου! Τους ζήτησε δηλαδή να πράξουν σε τρεις ημέρες, όσα δεν έγιναν σε έξι μήνες!

Μέσα σ’ όλον αυτόν τον ορυμαγδό, ο διάδοχος του κ. Παπανδρέου, ο κ. Βενιζέλος, κατηγορεί όλους τους υπόλοιπους ότι λένε «ωμά πολιτικά ψέματα» - ενώ ο ίδιος υπόσχεται να κάνει τα αντίθετα από όσα έπραξε ως υπουργός των Οικονομικών, ου μην αλλά και πρωτοκλασάτος διεκδικητής του «θρόνου».

Και ο κ. Σαμαράς από την δική του πλευρά, αν και  είναι γνωστό ότι ανέλαβε εγγράφως δεσμεύσεις έναντι των τροίκανών,  μας υπόσχεται ότι θα αλλάξει τα πάντα. Ποιος αυτός που υποσχόταν ότι δεν θα πειραχτούν οι μισθοί και οι συντάξεις και δεν έκαμε τίποτα.

Όμως ένα τμήμα του λαού, ετοιμάζεται να διαπράξει το ίδιο ολέθριο λάθος που έκανε εδώ και πάρα πολλά χρόνια δίνοντας αυτοδυναμία και δύναμη σε δύο κόμματα τα οποία διαδέχονταν το ένα το άλλο χωρίς ποτέ κάποιο από αυτά να περάσει και να γίνει τρίτο ή τέταρτο κόμμα. Τα αποτελέσματα αυτής της συμπεριφοράς μας ως ψηφοφόρων είναι γνωστά. Μέσα από την κομματική τους καμαρίλα τα δύο κόμματα μας  οδήγησαν στα πλοκάμια της Τρόϊκας και στην χρεωκοπία.

Σήμερα λοιπόν που κάποιο μέρος του εκλογικού σώματος ετοιμάζετε να διαπράξει ένα ακόμα οδυνηρό λάθος δίνοντας στα δύο κόμματα της χρεωκοπίας την δυνατότητα να συγκυβερνήσουν και να μας οδηγήσουν ακόμα πιο βαθειά στην ύφεση, στις οριζόντιες περικοπές, ΣΤΟΝ ΟΛΕΘΡΟ, ίσως θα πρέπει σοβαρά να το ξανασκεφτούν.

Θα πρέπει να τους γίνει συνείδηση  πως αυτοί που δίνουν τις νέες υποσχέσεις  απέδειξαν από την μεταπολίτευση και μετά ότι δεν διαθέτουν ούτε τα προσόντα, ούτε το ανάλογο σθένος και θέληση  για να εφαρμόσουν οποιαδήποτε πολιτική εξόδου από το μνημόνιο. Και είναι βέβαιο ότι δεν θα το κάνουν αφού  έχουν αναλάβει με ενυπόγραφες δεσμεύσεις ια των αρχηγών τους απέναντι στους τροϊκανούς , να εφαρμόσουν πιστά τα ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ μνημόνιά τους.

Υπάρχει τρόπος να βγούμε από το αδιέξοδο;

Υπάρχει τρόπος να βγούμε από το αδιέξοδο και συνάμα να ικανοποιήσουμε την ανάγκη για τιμωρία και απόδοση δικαιοσύνης;

Είναι σωστό και δίκαιο να θέλει ο λαός να τιμωρήσει αυτούς που τον χρεοκόπησαν και βρίσκονται στα κόμματα του δικομματισμού και στις παραφυάδες τους.

Επί του προκειμένου πρέπει να δώσουμε προσοχή στα παρακάτω :

Μπορεί δηλαδή κάποιος να επιλέξει ένα ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ μικρό καινούργιο κόμμα για να τιμωρήσει τα μεγάλα και παλιά με κίνδυνο όμως, αν το κόμμα αυτό δεν περάσει το 3%,  η ψήφος του όχι μόνο να χαθεί αλλά να γίνει και νεροκουβαλητής στον μύλο του δικομματισμού.

Μπορεί όμως να επιλέξει κάποιος ένα από τα κόμματα που του δίνουν την αίσθηση ότι έχουν πάνω τους τον αέρα της νίκης ή ότι τουλάχιστον έχουν την δυνατότητα να ξεπεράσουν το  3%  και έτσι να τιμωρήσει  τους παλιούς,  με προσποιητό νέο πρόσωπο, επίδοξους σωτήρες.

Στην τελευταία αυτή περίπτωση, είναι πιθανό  να ξημερώσει η Δευτέρα και… να έχουμε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να βγούμε από την καταστροφική πορεία  στην οποία μας οδήγησε η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΤΡΟΪΚΑΝΩΝ. Σε αντίθετη περίπτωση θα βρεθούμε στην οδυνηρή θέση να διαπιστώσουμε ότι   βρίσκονται εκ νέου όλοι (παλιοί και ξεκαινουργιωμένοι παλιοί) στις θέσεις τους! Και τότε κανείς δεν θα μας φταίει αφού από μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας.

Να το επαναλάβω; Αυτές οι  εκλογές δεν είναι διορθωτικές εκλογές για την ανάδειξη νέων προσώπων μέσα στα παλιά μνημονιακά κόμματα αλλά αναμέτρηση μεταξύ των μνημονιακών κομμάτων του ολέθρου και των αντιμνημονιακών κομμάτων της ελπίδας.

Και επομένως, το μόνο βέβαιο είναι πως το πρωί της Δευτέρας έχουμε ανάγκη την δυναμική παρουσία των ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ. Αυτή τη στιγμή η τύχη του Έθνους βρίσκεται στα χέρια του λαού.

Από την δική του κρίση, από τις δικές του επιλογές, από το δικό του ένστικτο εξαρτάται πια το μέλλον της χώρας.

Την Κυριακή, να πάμε στις κάλπες με λογική,  με όνειρο για ένα καλλίτερο μέλλον και έχοντας τιμωρήσει τους νεκροθάφτες των ονείρων και του μέλλοντος του δικού μας και των παιδιών  μας.

Όποιος έχει μυαλό ας το καταλάβει