Euroland
Οι παγκόσμιες αβεβαιότητες
Toυ Γιαννη Κοτοφωλου
Η Ευρώπη δεν προχωράει καλά, αλλά και ο κόσμος όλος δεν κινείται καλύτερα! Η γεωοικονομική και γεωπολιτική κατάσταση παρουσιάζεται αρκετά ασταθής σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς οι αβεβαιότητες σήμερα αυξάνονται στη διεθνή σκακιέρα (στις αβεβαιότητες ειδικότερα εντός της Ευρωζώνης αναφερθήκαμε στο προηγούμενο άρθρο) και κανένα από τα φλέγοντα μέτωπα δεν φαίνεται να κλείνει. Αντιθέτως, δημιουργούνται και νέες εστίες οικονομικών και πολιτικών αναταράξεων.
Το τι θα γίνει με την Ευρώπη είναι ένα πρόβλημα μείζον, αλλά μήπως ξέρει κανείς τι θα γίνει με την Αμερική; Ερωτήματα και επιφυλάξεις άρχισαν να τίθενται πλέον ανοιχτά για την επιβίωση της Ευρωζώνης, μεσοπρόθεσμα (βλέπε έκθεση του ΔΝΤ), αλλά μήπως και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν βρίσκονται μπροστά σε ένα δημοσιονομικό γκρεμό; Δεν έχουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του διογκωμένου χρέους, των ελλειμμάτων, αλλά και της καθηλωμένης οικονομίας τους σε ρυθμούς ανάπτυξης σχεδόν μηδενικούς;
Οι Αμερικανοί, παράλληλα, είναι σήμερα ανοιχτοί σε δύο μεγάλες υποθέσεις στη γεωπολιτική παγκόσμια σκηνή. Η μέγιστη (και πολύ κρίσιμη) υπόθεση είναι η στρατηγική δυσπιστία που διαρκώς υπάρχει ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Κίνα. Ακολουθεί η μεγάλη αντιπαράθεση που εξελίσσεται (επί της ουσίας) πάνω στον χάρτη της Συρίας, το άγριο παιχνίδι του ανταγωνισμού που παρακολουθούμε εκεί και αντανακλά την κόντρα Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας (που έχει μεγάλη επιρροή) για τον έλεγχο των δυνάμεων στη συγκεκριμένη χώρα και περιοχή.
Ταυτόχρονα, ο κόσμος όλος παρακολουθεί με αυξημένο ενδιαφέρον τον χρόνο των αμερικανικών εκλογών να πλησιάζει και την αναμέτρηση μεταξύ Ομπάμα και Ρόμνεϊ να γίνεται αμφίρροπη. Το αβέβαιο, την ώρα τούτη, αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών επιτείνει τις ανησυχίες διεθνώς, καθώς μία εκλογική νίκη των Ρεπουμπλικανών και όχι του Ομπάμα μπορεί να γυρίσει πολύ πίσω την οικονομία της Αμερικής, αλλά και την παγκόσμια οικονομία. Θα επηρεάσει σίγουρα, στο μεταξύ, την οικονομία και τις πολιτικές εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Η ισορροπία μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωζώνης, από την άλλη, ασφαλώς και δεν είναι η καλύτερη επιθυμητή τούτη την ώρα. Και αυτό εξαιτίας της αλαζονικής κυρίως και οικονομικά εθνικιστικής αντίθεσης που εκφράζει η Γερμανία απέναντι σε ένα χαλαρό μοντέλο προσαρμογής στην κρίση και με εργαλεία που κατά κόρον χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ, όπως για παράδειγμα η παραγωγή ρευστότητας από την κεντρική τράπεζα και οι πολιτικές επέκτασης για την απασχόληση. Οι Αμερικανοί δεν επιδιώκουν μια στρατηγική συνεργασία με την Ευρώπη ως προτεραιότητα, πλην όμως, δεν θέλουν και επ’ ουδενί να τη δουν να μετεξελίσσεται σε παράγοντα περαιτέρω αβεβαιότητας στο γεωοικονομικό παιχνίδι. Οι Γερμανοί, δουλεύοντας ναρκισσιστικά και ηγεμονικά, θέτουν πάνω από όλα μόνο τον εαυτό τους, κινούμενοι σε δυσαρμονία όχι μόνο με τους Αμερικανούς αλλά και τους Ευρωπαίους εταίρους, του Γάλλους, τους Ισπανούς κ.ά. Η στάση αυτή διευρύνει το ρεύμα ευρωσκεπτικισμού στη Γερμανία…
Το ναρκοθετημένο λοιπόν μέλλον, με τις σημερινές μεγάλες αβεβαιότητες, οι οποίες δημιουργούν ένα περιβάλλον παγκόσμιας αστάθειας, συμπληρώνουν τρεις ακόμη εστίες: η πιθανή επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν κατά τους προσεχείς μήνες, η πορεία του Ιράκ στον πολυκερματισμό της χώρας και η διαρκής συρρίκνωση της οικονομίας της Αιγύπτου.
http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_economy_2_22/07/2012_489793
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου