ΤΟ ΓΑΪΤΑΝΑΚΙ
Αυτό είναι το γνωστό μας
γαϊτανάκι, που το όνομα του το οφείλει στις κορδέλες που ήταν μακριές, τα
γαϊτάνια, επειδή τα πιο πρόσφατα χρόνια, τέτοιες κορδέλες αγόραζαν από την
Ιταλία.
Το έθιμο όμως είναι αρχαίο
Φρυγικό.
Οι κορδέλες που κρεμόταν από το
δέντρο παρίσταναν τις ζεστές ακτίδες του ήλιου.
Για το λόγο αυτό οι χορευτές του
γαϊτανιού είναι πάντοτε δώδεκα (12) και ένας που χρειάζεται για να κρατάει το
στύλο.
Δώδεκα είναι οι μήνες του χρόνου,
δώδεκα οι χορευτές σε ζευγάρια, άνδρες γυναίκες, χορεύουν πλέκοντας τις
χρωματιστές κορδέλες μια φορά προς τα μέσα, μια προς τα έξω, ο αέναος κύκλος
του χρόνου αλλά και της ζωής εναλλάσσονται συνεχώς.
Συμβολικά είναι ο χορός των Ωρών,
θυγατέρων του Διός και της Θέμιδος, που ήταν θεότητες του χρόνου, πάντοτε ήταν
κυκλικός ο χορός τους στη μυθολογία.
Ήταν τρεις, η Θαλλώ, η Αυξώ και η
Καρπώ, ακόλουθες του Διονύσου και του Πάνα.Αυτές είχαν επωμιστεί τη ρύθμιση του
χρόνου, καθώς ήταν βοηθοί του Ήλιου.
Ως βοηθοί της Χλωρίδος όριζαν τη
βλάστηση κάθε καρπού.
Αναφέρονται και ως κόρες του
Χρόνου και της Γαίας και ήταν δώδεκα.
Το γαϊτανάκι είναι οι εποχές και
τα γυρίσματα του καιρού, όπως ακριβώς και η ζωή με τις χαρές και τις λύπες της,
τη ζωή και το θάνατο, η φύση που συνεχώς αναγεννιέται, η άνοιξη μετά το σιωπηλό
και κρύο χειμώνα που τα πάντα κοιμούνται στην αγκαλιά της Μεγάλης Μητέρας Θεάς,
της ΦΥΣΗΣ-ΚΥΒΕΛΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου