Γεωργίου Λεονταρίτη : Ώρα να φύγετε....

 Ώρα να φύγετε....

του Γεωργίου Λεονταρίτη

Ο μεγάλος ρώσος συγγραφέας Αντον Τσέχωφ, πνεύμα ανεξάρτητο, καλούσε σε απελευθέρωση από τον δεσποτισμό μ' αυτά τα λόγια: «θέλω απελευθέρωση από κάθε κτηνώδη δύναμη κι από κάθε ψέμα, οποιαδήποτε μορφή κι αν έχουν...». Αυτή την απελευθέρωση από την κτηνώδη βία της γερμανικής Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα αισχρά ψεύδη της συγκυβέρνησης ζητάει σήμερα ο ελληνικός λαός.

Η Γερμανία δεν κρύβει τον στόχο της να διαλύσει τελείως τη χώρα μας και η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, απελπισμένη, χρησιμοποιεί τα πιο χοντροκομμένα ψεύδη περί «ανάπτυξης», «πλεονάσματος» και περί δήθεν εξόδου από το Μνημόνιο, που όμως επιστρέφει ακόμα πιο αιματηρό και βίαιο. Ο διεστραμμένος οικονομικός νους του Στουρνάρα επινόησε άλλα μέτρα για να φανεί άξιος υπηρέτης των συμφερόντων της καγκελαρίας. Μπλοκάρει τις γονικές παροχές για χρέη. Θα πληρώνουν, δηλαδή, τα παιδιά για χρέη των γονιών... Ψάχνει να βρει τερατώδεις διατάξεις για να αποσπάσει τα εύσημα από τους γερμανούς προϊσταμένους του. Επειδή όμως οι κάλπες -τουλάχιστον για Ευρωβουλή και δημοτικές- πλησιάζουν, πανικόβλητος ο κ. Σαμαράς πότε εξαγγέλλει -διά στόματος Στουρνάρα- σφαγές, πότε αναιρεί όσα προηγουμένου ανακοίνωσε και πότε ψάχνει να βρει διφορούμενες  ερμηνείες  για να εμφανίσει το κυβερνητικό φρενοκομείο ως τη «μόνη διέξοδο» από το σύγχρονο οικονομικό Νταχάου, όπου Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ μας έβαλαν, με τη συμπαράσταση και του «τσίρκου» της ΔΗΜΑΡ. Επειδή, λοιπόν, ο χρόνος της κάλπης όλο και έρχεται πιο κοντά, η μαντάμ Μέρκελ διέταξε τον Χριστιανοδημοκράτη «βαλέ» της, τον ελεγκτή της νεοναζιστικής «τρόικας» (του «τάγματος» εφόδου του Δ' Ράιχ), να συνδράμει τον κλονιζόμενο κ. Σαμαρά. Βγήκε ο Ότμαρ Κάρας και ειρωνεύτηκε τον κ. Τσίπρα ότι δεν έχει να παρουσιάσει κανένα σχέδιο για την οικονομική κρίση. Ισχυρίσθηκε ότι δεν άκουσε καμία πρόταση από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ! Γελοιοποιήθηκε, όμως, αμέσως όταν σηκώθηκε ο γάλλος ευρωβουλευτής των Σοσιαλιστών Λίεμ Χοάνγκ Νγκόκ και έδειξε το κείμενο των προτάσεων που τους είχε παραδώσει ο κ. Τσίπρας. Απελπισμένος ο πρωθυπουργός μας, επειδή η γερμανική συνηγορία κατά της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως κατέρρευσε προτού καλά-καλά προλάβει να διατυπωθεί, πήγε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του και άρχισε πάλι την κινδυνολογία. Τόσο με τη «Χρυσαυγειάδα» όσο και με την περίεργη (γεμάτη ερωτηματικά) υπόθεση Ξηρού ο κόσμος έμενε παγερά αδιάφορος. Ανέβηκε, λοιπόν, στο έδρανο ο κ. Σαμαράς κι επεδίωξε να τρομοκρατήσει τον κεντρώο και μετριοπαθή κόσμο για το «τι θα συμβεί εάν έλθει ο ΣΥΡΙΖΑ»!

 Έκανε και μια  «ρελάνς» ο κ. Σαμαράς, ισχυριζόμενος ότι αντιμνημονιακός είναι αυτός ο ίδιος που οδηγεί τη χώρα με σταθερότητα έξω από τα Μνημόνια! «Όχι εκείνος που παριστάνει τον αντιμνημονιακό, όταν με αυτά που κάνει θέλει να ξαναβάλει τη χώρα σε κρίση και να την οδηγήσει σε χειρότερα Μνημόνια». Πρόκειται περί ενός θεάτρου του παραλόγου. Μας παρουσιάζεται ο κ. Σαμαράς ως... «αντιμνημονιακός», την ώρα που ετοιμάζουν οι Γερμανοί χειρότερο Μνημόνιο. Και υπόσχεται... μείωση των φόρων, την ώρα που παίρνει τα σπίτια των πολιτών και η συγκυβέρνηση αρπάζει τις καταθέσεις  τους.

 Όμως, πρέπει να αναφέρουμε ένα στρατηγικό λάθος του ΣΥΡΙΖΑ το οποίο αποδυναμώνει τη θέση του. Δεν αμφιβάλλουμε ότι ο κ. Τσίπρας, στις επαφές που είχε στο εξωτερικό, μίλησε ορθά στους ξένους πάτρωνες. Δεν αμφισβητούμε ότι έχει προτείνει -εγγράφως μάλιστα- λύση για απαλλαγή της Ελλάδας από τον βραχνά των Μνημονίων. Αλλά υπάρχει μια σκληρή πραγματικότητα: Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υφίσταται στην ουσία. Υπάρχει μόνο η γερμανική κηδεμονία. Και το Βερολίνο δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθεί να σπάσουν οι σκλάβοι Έλληνες τα δεσμά τους. Λύση μέσα στο ευρώ και στην Ευρωζώνη δεν υπάρχει. Τα δεσμά θα αποτιναχθούν μόνο εάν επιστρέψουμε στο εθνικό μας νόμισμα.

Ο κ. Τσίπρας, όμως, δεν λέει αυτό. Φιλοδοξεί να αλλάξει «τον ρου των πραγμάτων» μέσα στο γερμανικό γκέτο. Εμφανίζεται «ευρωπαϊστής» έξω και πιο ανένδοτος στο εσωτερικό της χώρας. Αλλά αυτή η τακτική δεν μπορεί να τον οδηγήσει σε αποτελεσματική λύση. θυμίζει το παλιό «γνωμικό» που είχε μείνει ιστορικά: «Και στον κλέφτη ψωμί και στον χωροφύλακα χαμπέρι»! Έτσι έλεγαν οι ρωμιοί τον παλιότερο καιρό για εκείνους που ελίσσονταν ανάμεσα στους «βασιλιάδες των ορέων" και στους χωροφύλακες. Άνθρωποι, εκείνοι, που τους είχε σπρώξει στο βουνό η βαυαρική ξενοκρατία και οι φαυλοκρατικές κυβερνήσεις του προπερασμένου αιώνα, είχαν φίλους, οπαδούς και εχθρούς. Υπήρχαν άλλοι που ήσαν ουδέτεροι και άλλοι που απλώς τους συμπαθούσαν. Υπήρχε όμως και μια κατηγορία «έξυπνων» που παραχωρούσαν τις υπηρεσίες τους και στους δύο. Πέρναγε ο κλέφτης από το χωριό κι έσπευδε ο «ατσίδας» να του δώσει ψωμί. Έτσι εξασφάλιζε την «εύνοια» των καταδιωγμένων ληστών. Μόλις φεύγανε αυτοί, έτρεχε να πάει το χαμπέρι στο απόσπασμα της  χωροφυλακής. Πέρα από οποιαδήποτε πολιτική αξιολόγηση των δύο παρατάξεων, ο τύπος  αυτός προκαλούσε επιφύλαξη και δυσπιστία σε όλους  διότι κατόρθωνε μέσα στη σύγχυση  των καιρών να «επιπλέει». Προς θεού! Δεν   θέλουμε να πούμε ότι ο κ. Τσίπρας ακολουθεί  τη μέθοδο αυτή του «ατσίδα»! Κάθε άλλο. Ο   άνθρωπος εναντιώθηκε με εθνική αξιοπρέπεια απέναντι σε ξένους αφέντες και ντόπιους εντολοδόχους της μισητής «τρόικας». Αλλά οι αντίπαλοι του θα τον κατηγορήσουν για «διπροσωπία». Έχει τον τρόπο ο κ. Τσίπρας να εξουδετερώσει όλες αυτές τις επιθέσεις εντός  και εκτός Ελλάδος με μια ξεκάθαρη στάση. Να  τονίσει ότι εάν εξακολουθήσει η ευρωπαϊκή μαφία τη διάλυση της χώρας μας, θα επανέλθουμε στη δραχμή και θα χαράξουμε νέα εξωτερική πολιτική.

Πολλοί παράγοντες έχουν ήδη διατυπώσει με σαφήνεια την ανάγκη της εξόδου, όπως ο καθηγητής κ. Γ. Κασιμάτης, ο  Αλέκος Αλαβάνος με το «σχέδιο Β», ο καθηγητής Κατσανέβας, ο κ. Νικολόπουλος και άλλοι πολιτικοί και επιστήμονες. Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να στραφούν όλοι οι συνεπείς αντιμνημονιακοί της Αριστεράς και της Κεντροδεξιάς. Ο αγρίως δοκιμαζόμενος λαός αυτό θέλει να ακούσει. Η εθνική ενότητα αυτή  τη στιγμή μπορεί να υλοποιηθεί με τη συνεργασία όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων και σε καμία περίπτωση με προσέγγιση των απολογητών της γερμανικής Ευρώπης. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποκτήσει μεγαλύτερο προβάδισμα με αντιευρωπαϊκή πυξίδα ξεκάθαρη. Αλλά και η Κεντροδεξιά πρέπει να συσπειρώσει όλες τις σκόρπιες δυνάμεις σε ένα φορέα για να αποτελέσει την έκπληξη και να ρίξει τη Νέα Δημοκρατία στην τρίτη θέση. Υπουργοί και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του κατεδαφισμένου ΠΑΣΟΚ δεν τολμούν να εμφανισθούν σε δημόσιες συγκεντρώσει και σε γειτονιές. Οι αποδοκιμασίες του πλήθους τους τρομάζουν. Δεν έχουν πια τι να πουν και τι να υποσχεθούν. Τα ψεύδη στην κομματική φαρέτρα εξαντλήθηκαν

.

Όσο για τη ΔΗΜΑΡ, τους «58» και δεν συμμαζεύεται, όλοι αυτοί είναι ανύπαρκτοι. Ο κ. Σαμαράς δεν μπορεί να κάνει ούτε στοιχειώδη πολιτικό ελιγμό -έστω για να δημιουργήσει ψευδαισθήσεις. Δεν τολμά να απομακρύνει το πιο μισητό πρόσωπο της πολιτικής  ζωής, τον «αιμοσταγή» Στουρνάρα, διότι του το απαγορεύει η Μέρκελ και ο Σόιμπλε. Το Βερολίνο στηρίζει τους υπηρέτες του. Αυτούς τους «κούληδες» που σέρνουν το μνημονιακό άρμα. Η ενίσχυση της αντιμνημονιακής Κεντροδεξιάς είναι επιβεβλημένη. Διότι μόνον μ' αυτήν θα μπορέσει -μετεκλογικά εάν παραστεί ανάγκη, να συνεργαστεί ο κ. Τσίπρας.

Μακάρι να αναθεωρήσει τη μοναχική γραμμή του και το ΚΚΕ. Ο μεγάλος Ιταλός κομμουνιστής ηγέτης Παλμί Τολιάττι έλεγε: «Υπάρχουν στη χώρα μας δύο κόμματα που επικαλούνται την εργατική τάξη και τις αρχές του σοσιαλισμού: Το δικό μας και τα ιταλικό σοσιαλιστικό κόμμα. Αυτά τα δύο κόμματα έφτασαν, εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια, σε μια κατανόηση, σε μια αμοιβαία συνεννόηση και σε μια στενή συνεργασία. Τούτη η κατάχτηση μπήκε στη συνείδηση των εργαζομένων μαζών των εργοστασίων και της υπαίθρου, και μπήκε βαθειά γιατί έγινε πείρα πια, ότι συνέβαλε αποφασιστικά σ' όλες τις επιτυχίες που σημείωσαν η εργατική τάξη και ο λαός με τους αγώνες τους...». Γιατί αυτή η αμοιβαία συνεννόηση και συνεργασία, δεν μπορεί στις μέρες μας να επιτευχθώ ανάμεσα στο ΚΚΕ και στον ΣΥΡΙΖΑ; Ο κ. Κουτσούμπας ας μας λύσει την απορία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα μετατρέπεται σε πειραματόζωο. Κατά καιρούς, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο, έγινε αντικείμενο ασύδοτης εκμετάλλευσης.  Από την εποχή των περιλάλητων δανείων της Ανεξαρτησίας οι ξένοι και οι εγχώριοι πολιτικοί, συχνά σε επαφή και αλληλεξάρτηση, καθόρισαν τις τύχες αυτής της χώρας και βεβαίως την οικονομία της. Ο ξένος παράγοντας ήταν πανταχού παρών με γνώμονα το οικονομικό όφελος πρωτίστως και δευτερεύοντας το πολιτικό. Ο ξένος παράγοντας, όποιος και αν είναι κατά περίπτωση, συμπεριφέρεται αισχρά σαν να έχει μπροστά του αποικία και ιθαγενείς. Σαν να πρόκειται για «ζωτικό χώρο» με πλήρη δικαιώματα επικυριαρχίας. Το πιο τραγικό όμως είναι ότι, όχι λίγες φορές, για δανεικά η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να καταφεύγει στη... Γερμανία, δηλαδή στην κατ' εξοχήν οφειλέτιδά της! Μέσα από σύνδρομα και προσωπικές ματαιοδοξίες διάφοροι πολιτικοί απέφυγαν να απαιτήσουν τη γερμανική οφειλή. Είχε γι' αυτούς προτεραιότητα να φαίνονται «συνεργάσιμοι».

 Ποτέ άλλοτε όμως η αποικιακή ξενοκρατία δεν παρουσιάστηκε τόσο αμείλικτη και χυδαία όπως τώρα. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο γερμανός καθηγητής της Ιστορίας της Οικονομίας, στη σχολή Οικονομικών Επιστημών του Λονδίνου Albrecht Ritschl, σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στο «Σπήγκελ» στις 21-6-2011, επισήμανε με ειλικρίνεια ότι: Η Γερμανία έχτισε τη μεταπολεμική οικονομία της πάνω στις οφειλές της προς χώρες που δανειακά τη «χρηματοδότησαν» για να διεξαγάγει τον πόλεμο, και κάνει ειδική αναφορά στην Ελλάδα μεταξύ αυτών, με χαρακτηριστική κατάληξη ότι είναι αδιανόητο η ελληνική οικονομία να οδηγείται σε χρεοκοπία από τη Γερμανία που επωφελήθηκε τότε σε βάρος της...

Η Γερμανία, όμως, εφαρμόζει και άλλο αισχρό σχέδιο, θέλει να πετάξει την πλειονότητα των ελλήνων πολιτών  στον δρόμο και να τους πάρει τα σπίτια τους. Αυτό δεν αποτελεί σχήμα λόγου. Γνωρίζει η καγκελαρία ότι μ' αυτό τον τρόπο θα γονατίσει τους Έλληνες και δεν θα έχουν κουράγιο για δυναμική αντίδραση. Εκτελεστής του γερμανικού σχεδίου, είναι ο Στουρνάρας. Αν ρωτήσετε οποιαδήποτε υπηρέτηση της γερμανοευρωπαϊκής δεσποτείας ποια είναι η σκοπιμότητα του μέτρου του ξεσπιτώματος, χωρίς άλλο θα σας απαντήσει, με όλο το θράσος του υποκριτικού μανδαρινισμού του, ότι η αρπαγή των σπιτιών είναι μέρος «άμυνας» της γερμανικής κατοχής για να συνειδητοποιήσουμε οι Έλληνες τις... «υποχρεώσεις» μας προς το Δ΄ Ράιχ και τους εφοριακούς υπηρέτες του. Μέχρι αυτού του σημείου φτάνει η αδιαντροπιά των μνημονιακών. Κι ετοιμάζεται νέα αφαίμαξη των αγρίως φορολογουμένων. Η συγκυβέρνηση με τον «δήμιο» Στουρνάρα θα βάλει στις φυλακές τον κόσμο για λίγα χρέη προς την εφορία που αδυνατεί να πληρώσει. Κι επειδή δεν φτάνουν οι υπάρχουσες φυλακές ίσως ξαναλειτουργήσουν τη Μακρόνησο και τα Γιούρα.

Το Βερολίνο θέλει αυτή η χώρα να έχει κάγκελα. Παντού κάγκελα. Κάθε πόλη και φυλακή. Παντού σύρματα κι αμπάρες. Είναι διαταγή της Μέρκελ. Τα κελιά θα ανοίξουν μόνο με την επιστροφή στη δραχμή και με διαγραφή δανείων και χρεών για τους πολίτες. Διαφορετικά, οι προσκυνημένοι θα οδηγήσουν την πατρίδα μας σε νέο αιματηρό εμφύλιο. Οι δούλοι δεν θα μένουν εσαεί με τα χέρια σταυρωμένα. Όταν κάποιο πρωί ξεκινήσει από κάθε γειτονιά το θυμωμένο λαϊκό ποτάμι με υψωμένες τις πύρινες γροθιές, τίποτα δεν θα μπορεί να το σταματήσει. Και τότε, η κατοχική συγκυβέρνηση θα βάψει στο αίμα τους δρόμους της Αθήνας. Ας αφήσει, λοιπόν, τις φαντασιώσεις ο πρωθυπουργός για εκλογές το 2016. Εάν τολμά, ας κάνει δημοψήφισμα για παραμονή η όχι στην Ευρωζώνη και στο ευρώ. Και τότε θα λάβει την απάντηση. Τα εμετικά τηλεοπτικά μνημονιακά παπαγαλάκια, με την Γκαιμπελική προπαγάνδα τους, θα επιταχύνουν το ξεσήκωμα των σκλάβων. Κύριε Σαμαρά δείξε λίγο πολιτικό θάρρος. Πάρε τον Σάντσο Πάντσο σου, τον Βενιζέλο, και φύγετε για να μη φτάσουμε σε εθνική τραγωδία... 

Από "ΤΟ ΠΑΡΟΝ"