ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ
Πώς και πώς περιμέναμε τις απόκριες,
για να ντυθούμε μασκαράδες,
να φτιάξουμε τον χαρταετό,
να περιδιαβούμε τους δρόμους της Πλάκας,
πειράζοντας ο ένας τον άλλον, με κείνα τα πλαστικά ρόπαλα, με τον τσιριχτό ήχο,
να πετάξουμε σερπαντίνες και να καταπιούμε τον χαρτοπόλεμο,
που μας πετούσαν στο στόμα, μόλις γελούσαμε.
Ο πατέρας, ακούραστος, κάθε χρόνο έφτιαχνε έναν χαρταετό,
με μάνες που μας έφερνε ο θείος, από το ξυλουργείο,
κολλούσαμε κείνες τις γυαλιστερές κόλες χαρτιού με την αλευρόκολλα
πούφτιαχνε η γιαγιά, για να δημιουργήσουμε διάφορα σχέδια πάνω στον χαρταετό…..
πότε μια σημαία, πότε κάτι άλλο…, ο΄τι μας ερχόταν στο μυαλό ….
Με τις ίδιες κόλες, φτιάχναμε τα σκουλαρίκια και τα βουηχτάρια, για να τον στολίσουμε.
Εμείς βοηθώντας, μαθαίναμε……
Καμιά φορά φτιάχναμε και σμυρνάκια, με καλάμι, μάνες και τις ίδιες κόλες,
που φτιάχναν στην Σμύρνη και μας τα είχε μάθει η γιαγιά… ….
άλλα χρόνια..!
Περιμέναμε την Καθαρά Δευτέρα να καμαρώσουμε τον χαρταετό μας να πετά,
του στέλναμε μηνύματα με τον σπάγκο…………
και στο τέλος………………,
κόβαμε τον σπάγκο και τον αφήναμε να κάνει το ταξίδι του στο όνειρό μας......
Έκλεινα τα μάτια και τον έβλεπα να πετά ακούραστος.
Ένα τοσοδούλικο φτεράκι στον άνεμο.
Η κουκίδα που έστειλα στα πέρατα.
Τότε πίστευα πως μια μέρα θα τον ξαναβρώ.......,
θα λύσω τις μάνες" και θα μάθω όσα είδε.
Σαν εικόνες να δίπλωνε για χάρη μου στα ζύγια......
Παιδιάστικες σκέψεις ...
Α.Δ.Μ.
FACEBOOK/Αντώνης Μπάφης
Από το Αναγνωστικό της Β' Δημοτικού 1954
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου