Στη σιωπή της μοναξιάς
Στη σιωπή της μοναξιάς
γεννιέται ο Έρωτας.
Μια σκέψη... μια θύμηση
το θρόισμα στα φύλλα
ακούς και νιώθεις
σιμά σου βρίσκεται θαρρείς
μια ανατριχίλα που
σε διαπερνά
και σε δονεί, σε παραδίδει
στη δίνη τη θεσπέσια
του έρωτά σου ενώ
συνάμα είναι και φλόγα
απέραντη σαν προσμονή
αιώνων μες τη σκέψη
στα βάραθρα της ύπαρξής σου
στο μυχό του απόκρυφου εγώ σου
εκεί που έχεις βάλει τη φραγή σου
στο δρόμο που δεν έχει γυρισμό...
και που τώρα ανοίγεις
κι ανοίγεσαι μεθυστικά
στα άκρα της περίπτυξης
που δεν κατανοείς γι αυτό
τα μάτια κλείνεις και θωρείς
τον κόσμο μέσα σου που σμίλευες
σε νύχτες άγριες
κι ασέληνες και τώρα
ολοένα πιότερο ποθείς
να κάψεις θέλεις...
ήρθε η ώρα
κάψε λοιπόν κάψε
και κάψου
στη φλόγα του έρωτα
και στη μανία της ηδονής
~ Γιάννης Δ. Τσιτσίμης ~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου