Translate -TRANSLATE -

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

INTERNET ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑ






INTERNET ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑ

Με πόση δημιουργικότητα και ασφάλεια χρησιμοποιούν οι νέοι το διαδίκτυο;
Πως ενεργούν γονείς και φορείς προστασίας;

Το Διαδίκτυο μπαίνει ολοένα και περισσότερο στη ζωή μας και διευρύνει τις δυνατότητες που έχουμε σε σημαντικούς τομείς, όπως εργασία, ενημέρωση, εκπαίδευση, συναλλαγές με δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες, ψυχαγωγία. Παράλληλα, όμως, το Ίντερνετ μπορεί να κρύβει και κινδύνους, όπως είναι η διάδοση παράνομου και επιβλαβούς περιεχομένου, οι απάτες και οι παραβιάσεις προσωπικών δεδομένων σε βάρος των χρηστών, η προσβολή των υπολογιστών με ιούς ή ακόμη και η υιοθέτηση αρνητικών συμπεριφορών και συνηθειών από υπερβολική και άκριτη ενασχόληση με το Διαδίκτυο. Κι αν τα ζητήματα αυτά αφορούν πλέον τους πάντες, γίνονται ακόμη πιο κρίσιμα σε σχέση με τις νεανικές ηλικίες. 


Συνήθειες και αντιλήψεις
Η  χρήση αλλά και η κατάχρηση του Ιντερνέτ αποτελούν θέμα έντονου κοινωνικού ενδιαφέροντος τα τελευταία χρόνια διεθνώς. Οι "γενιές του Ιντερνέτ", δηλαδή τα άτομα που γεννήθηκαν από τις αρχές του '80 και μετά, δεν γνωρίζουν πώς "ήταν" ο κόσμος πριν από τη διάδοση των προσωπικών ηλεκτρονικών υπολογιστών και του Διαδικτύου. Ακούνε μόνο από τις διηγήσεις των μεγαλύτερων και βλέπουν σε ταινίες πόσο "δύσκολο" ήταν να γράψει κάποιος ένα κείμενο με το χέρι, να κάνει υπολογισμούς σε λογιστικά φύλλα, να στείλει γράμματα και να ανταλλάξει μηνύματα με συνανθρώπους του που βρίσκονταν μακριά με το παραδοσιακό ταχυδρομείο ή και να διασκεδάζει χωρίς να κάνει καθόλου χρήση ηλεκτρονικών συσκευών. Η πρώτη γενιά Ίντερνετ έχει μπει στην ενηλικίωση, η δεύτερη την πλησιάζει, η τρίτη ακολουθεί και ο ηλικιακός πήχης κατεβαίνει διαρκώς. Το Διαδίκτυο μπαίνει βαθιά πλέον στη ζωή μικρών και μεγάλων, οι τιμές πέφτουν όλο και περισσότερο και οι υπηρεσίες αυξάνονται... Παράλληλα, όμως, εμφανίζονται και κρούσματα κακής χρήσης. Ήδη πριν από μερικά χρόνια έφθαναν προειδοποιήσει από χώρες του εξωτερικού. Τα αρνητικά φαινόμενα αρχίζουν να πυκνώνουν: κλοπές προσωπικών δεδομένων, συμβολή σε κακοποιήσεις, απαγωγές έως και αυτοκτονία παιδιών και εφήβων. Έτσι, το Ίντερνετ αρχίζει να χαρακτηρίζεται από ορισμένους ως μια "λεωφόρος εγκλήματος", ενώ από μερίδα των ΜΜΕ φθάνει και να "δαιμονοποιηθεί". Τι απ' όλα αυτά ισχύει και στην ελληνική πραγματικότητα; Ποια είναι η σχέση των παιδιών/εφήβων της χώρας με τον Κυβερνοχώρο, πόση χρήση του Ίντερνετ κάνουν και τι είδους είναι αυτή, ποια είναι η αναλογία δημιουργικής ενασχόλησης και χαμένου χρόνου, πόση επίγνωση των θεμάτων "κυβερνο-ασφάλειας" υπάρχει στις ηλικίες αυτές, αλλά και ποια σχέση έχει αποκτήσει το σχολείο με το Διαδίκτυο; Τέλος, ποιός είναι ο ρόλος και η εμπλοκή εκπαιδευτικών και γονέων;  Αυτά είναι μερικά από τα επείγοντα ερωτήματα που πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο έρευνας των αρμόδιων φορέων.

 

ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ
Κάποιος να τα προσέχει
Οι κορυφαίοι Έλληνες ειδικοί αποκαλύπτουν τους κινδύνους και συμβουλεύουν τους γονείς.

Της Βασιλικής Χρυσοστομίδου

Τον Γενάρη του 2008, τρεις έφηβοι ανακοίνωσαν στο Ιντερνετ την πρόθεση τους να αυτοκτονήσουν, μιμούμενοι κάποιους ξένους συνομηλίκους τους. Το τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος τους εντόπισε εγκαίρως και τους παρέπεμψε σε μια ομάδα εξειδικευμένων ψυχολόγων. Τέλος καλό, όλα καλά; Δυστυχώς όχι. Γιατί αυτό το περιστατικό είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. «Παγιδευμένοι» στον κόσμο του Διαδικτύου, οι έφηβοι, πολλές φορές δεν συνειδητοποιούν τους κινδύνους που τους απειλούν. Κλασικό παράδειγμα οι «τολμηρές» φωτογραφίες μαθητριών, από πάρτι κι εκδρομές, που βρίσκονται αίφνης στα χέρια «φίλων» και αναρτώνται στο Διαδίκτυο, είτε για λόγους εκδίκησης είτε γιατί δεν υπέκυψαν σε πάσης φύσεως εκβιασμούς.
Η παρέμβαση των ειδικών κρίνεται, λοιπόν, κάτι παραπάνω από απαραίτητη για την αποτελεσματική προστασία των νεαρών χρηστών. Όπως μας δήλωσε χαρακτηριστικά ένας γονιός, «ξέρω με ποιους πάει σινεμά το παιδί μου, δεν μπορώ όμως να ξέρω ποιους συναναστρέφεται στον κυβερνοχώρο, τι κάνει και, το κυριότερο, αν αυτό που κάνει θα έχει επιπτώσεις στη μετέπειτα ζωή του». Το «Κ» μίλησε με τους κατ' εξοχήν Έλληνες ειδικούς για το θέμα.
Η ΕΙΔΙΚΟΣ/ΒΕΡΟΝΙΚΑ ΣΑΜΑΡΑ
Μηχανικός Πληροφορικής, επικεφαλής του Ελληνικού Κόμβου Ασφαλούς Διαδικτύου
«Σερφάρετε παρέα με το παιδί σας»

«Η ευρυζωνικότητα και η πτώση των τιμών έβαλε το Ιντερνετ σε πολλά σπίτια - συχνά αναλαμβάνοντας το ρόλο της "νταντάς" », μας εξηγεί η κυρία Βερόνικα Σαμαρά, η οποία προΐσταται του Ελληνικού Κόμβου Ασφαλούς Διαδικτύου, μέλους του Πανευρωπαϊκού Δικτύου Εθνικών Κόμβων Επαγρύπνησης Insafe (www.saferinternet.gr). «Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το ότι στην Ελλάδα επικρατεί "ψηφιακός αναλφαβητισμός", καθώς δεν έγινε σταδιακά η αφομοίωση των υπολογιστών στην καθημερινότητα των πολιτών, όπως συνέβη στην υπόλοιπη Ευρώπη», συνεχίζει η ίδια, «είχε ως αποτέλεσμα οι κίνδυνοι που προέρχονται από τη χρήση του Διαδικτύου να πολιορκούν στενά τα παιδιά μας. Κύριο μέλημα μας, ως Ελληνικός Κόμβος Ασφαλούς Διαδικτύου, είναι να προσανατολίσουμε τις οικογένειες στη σωστή χρήση του. Δεν είναι απαραίτητο να είναι ειδικός στους υπολογιστές ο γονιός. Αρκεί να καθίσει δίπλα στο παιδί του. «Πες μου κι εμένα να μάθω», «Δείξε μου με ποιους μιλάς», «Έλα να σερφάρουμε παρέα», είναι μερικά απλά παραδείγματα προσέγγισης.
Όσον αφορά την επικινδυνότητα των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, η επικεφαλής του Ελληνικού Κόμβου Ασφαλούς Διαδικτύου επισημαίνει πως «όλοι οι γονείς, πριν αγοράσουν ένα παιχνίδι, είναι απαραίτητο να συμβουλεύονται τον πίνακα καταλληλότητας που αναγράφεται στη συσκευασία, με βάση το PEGI, το Πανευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφόρησης για τα Ηλεκτρονικά Παιχνίδια. Τα παιχνίδια κατατάσσονται ανάλογα με την ηλικιακή ομάδα στην οποία απευθύνονται (3+, 7+, 12+, 16+, 18 + ) και το χαρακτηρισμό του περιεχομένου (βία, τζόγος, φόβος, σεξ, ναρκωτικά, ρατσισμός, χυδαία γλώσσα).
Ποια είναι η σχέση μεταξύ τέτοιων παιχνιδιών και βίαιης συμπεριφοράς;
«Δεν έχει ακόμη εδραιωθεί επιστημονικά κάτι τέτοιο. Μια βραχυχρόνια αλλαγή συμπεριφοράς, που δεν ξεπερνά τη μία ώρα, μπορεί να είναι απόρροια της έκκρισης αδρεναλίνης κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού και τίποτε περισσότερο».
Η κατάσταση είναι κάπως διαφορετική με τα online παιχνίδια. Οι ειδικοί συμπεραίνουν πως, σε σχέση με αυτά, το πρόβλημα δεν προκύπτει από το ίδιο το παιχνίδι αλλά από το online κοινωνικό δίκτυο, όπου οι συμπαίκτες του παιδιού είναι άλλα φυσικά πρόσωπα, με αποτέλεσμα αυτό να αποδεσμεύεται δυσκολότερα.
Φανταστείτε στο μικρόκοσμο ενός Ιντερνετ καφέ, πως ο νικητής, εκτός από έξτρα πόντους ή μπόνους πίστες, αναδεικνύεται σε ήρωα από τους υπόλοιπους θαμώνες-παίκτες. Πολύ περισσότερο, ένα παιδί, το οποίο υστερεί σε σωματική δύναμη, εσωστρεφές ή με χαμηλές σχολικές επιδόσεις, μπαίνοντας στον εικονικό κόσμο αποκτά τη δυνατότητα μιας δεύτερης πραγματικότητας, όπου μπορεί να διαμορφώσει το προφίλ που θα ήθελε. Μία τέτοιου είδους «επιβεβαίωση» θα την αναζητήσει ο έφηβος που δεν τη βρίσκει στην οικογένεια του.

ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ


  • Ο υπερβολικός χρόνος ενασχόλησης με το Ιντερνετ.
  • Η μονομανία
  • Παραμέληση των υποχρεώσεων και άλλων ασχολιών.
  • Η απότομη πτώση της σχολικής επίδοσης.
  • Η απομόνωση
  • Η μείωση του χρόνου δραστηριοτήτων και του χρόνου που περνούν με φίλους.
  • Η επιθετικότητα
  • Η μεταβολή της συμπεριφοράς.
  • Η αδιαφορία για πράγματα που παλιά τον/την ευχαριστούσαν.
  • Οι συνεχείς πονοκέφαλοι
  • Η ξηρότητα των οφθαλμών.


ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΗ «ΠΛΟΗΓΗΣΗ»

  • Μην ανεβάσεις φωτογραφίες φίλων σου στο Διαδίκτυο χωρίς την άδεια τους.
  • Θυμήσου, οι εικονικοί φίλοι μπορεί να είναι διαφορετικοί από αυτό που δείχνουν.
  • Απόφυγε να δώσεις προσωπικές σου πληροφορίες, όπως τη διεύθυνση σου ή
  • τον αριθμό του κινητού σου
  • Μίλησε στους γονείς σου αν κάποιος σε κάνει να νιώσεις άσχημα.
  • Θυμήσου πως δεν κοροϊδεύουμε κανέναν για το χρώμα του ή τη θρησκεία του.


ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ / ΜΟΝΑΔΑ ΕΦΗΒΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Β' ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

«Ναι» στο Ιντερνετ, αλλά μέχρι 10 ώρες την εβδομάδα

«Πλήρης απομόνωση του παιδιού, αποχή από το φαγητό ή το νερό, συστηματική αμέλεια της προσωπικής υγιεινής, αλλά ακόμη και εκδηλώσεις παραβατικής συμπεριφοράς, όπως η κλοπή, για να εξασφαλιστεί το αντίτιμο της συμμετοχής σε διαδικτυακά παιχνίδια, είναι κάποιοι παράγοντες που θα οδηγήσουν τις οικογένειες στην πόρτα του νοσοκομείου», τονίζει στην αρχή της κουβέντας μας ο κ. Δ. Καφετζής, καθηγητής Παιδιατρικής, ενώ η επιστημονική υπεύθυνη της Μονάδας Εφηβικής Υγείας, κ. Α. Τσίτσικα, προσθέτει: «Υπάρχουν και παιδιά, τα οποία μας αναζήτησαν με δική τους πρωτοβουλία όταν, έχοντας εγκαταλείψει το σχολείο, ήρθαν σε απόγνωση λόγω απουσιών και χρειάστηκαν οπωσδήποτε χαρτί από δημόσιο φορέα που να πιστοποιεί τη διαταραχή τους. Για μας, αυτό αποτελεί ένα κίνητρο να επέμβουμε».

Σύμφωνα με τον κ. Καφετζή, «παιδιά που δεν έχουν άλλα ενδιαφέροντα, που δυσλειτουργούν στις σχέσεις τους με την οικογένεια ή τους φίλους, τις σχολικές επιδόσεις, τα φλερτ ή τα χόμπι, είναι πιο επιρρεπή στο να εθιστούν στο Διαδίκτυο». Όπως προκύπτει από επιστημονική έρευνα που διενεργήθηκε από τη ΜΕΥ σε δείγμα περίπου 1.000 παιδιών, πολύωρο «καταφύγιο» στο Ιντερνετ αναζητούν συνήθως έφηβοι (κυρίως αγόρια), οι οποίοι προέρχονται από προβληματικές οικογένειες χωρίς ισχυρούς δεσμούς.

Ο κ. Καφετζής, μιλώντας για το πώς τα παιδιά γίνονται τελικά «δέσμια» του Διαδικτύου, θα πει χαρακτηριστικά: «Τον αρχικό ενθουσιασμό διαδέχεται η "απληστία", δηλαδή για να εισπράξει το ίδιο αίσθημα ικανοποίησης το παιδί χρειάζεται να καθίσει όλο και περισσότερη ώρα στο κομπιούτερ».

Ρωτώ τους επιστήμονες αν τα παιχνίδια στο Διαδίκτυο πρέπει να κοπούν «μαχαίρι». «Όχι, σταδιακά. Μην ξεχνάμε ότι σε προχωρημένα στάδια αυτό το είδος εθισμού δεν διαφέρει σε τίποτε από τον εθισμό σε ουσίες», απαντούν.
«Όπως προκύπτει από έρευνες», τονίζει η κυρία Τσίτσικα, «μία "οροφή" δε-κάωρης εβδομαδιαίας χρήσης του Διαδικτύου από τα παιδιά αποτελεί το επιτρεπτό μάξιμουμ, αφού η χρονική υπέρβαση αυτού του ορίου, σύμφωνα με την επιστημονική έρευνα, συνδέεται με την πιθανότητα να αναπτύξει το παιδί εθιστική συμπεριφορά».

Πώς γιατρεύεται ένα παιδί;



«Αφού προηγηθεί η διάγνωση με βάση ένα στάνταρ ερωτηματολόγιο και σε συνδυασμό πάντα με τη δική μας παρατήρηση, επιδιώκουμε να οικοδομήσουμε μία σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί. Μια ολόκληρη επιστημονική ομάδα, αποτελούμενη από παιδίατρο, παιδοψυχίατρο, οικογενειακή σύμβουλο - ψυχολόγο και κοινωνική λειτουργό, αναλαμβάνει την ψυχολογική και κοινωνική υποστήριξη του εφήβου. Ονομάζουμε τη δική μας προσέγγιση "γνωσιακή εκπαίδευση " », εξηγεί ο κ. Καφετζής και προσθέτει: «Επιδιώκουμε να ενθαρρύνεται το παιδί ώστε να ασχοληθεί και με άλλες δραστηριότητες. Προσπαθούμε να του δίνουμε κίνητρα στη ζωή, να του δείξουμε "τι άλλο υπάρχει"». «Παράλληλα», συμπληρώνει η επιστημονική υπεύθυνος, «υποδεικνύουμε στους γονείς τρόπους να κινητοποιήσουν τον έφηβο και να μετριάσουν την περαιτέρω εξέλιξη της διαταραχής».

Όσο για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας ... «Παιδιά που τα προλάβαμε σε πρώιμο στάδιο πήγαν εξαιρετικά καλά. Σε άλλες περιπτώσεις ατυχήσαμε ή δουλέψαμε μόνο με τους γονείς. Μαγικά πράγματα δεν κάνουμε, προσφέρουμε όμως ουσιαστικό έργο».                    

ΟΙ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

  • Πόσο συχνά:
  • Είσαι στο Ιντερνετ περισσότερο απ' ό,τι είχες προγραμματίσει;
  • Παραμελείς τα μαθήματα σου για να έχεις περισσότερο χρόνο στο Ιντερνετ;
  • Προτιμάς το Ιντερνετ από την παρέα των φίλων σου;
  • Σου κάνουν παρατήρηση οι γύρω σου για το χρόνο που περνάς στο Ιντερνετ;
  • Κοιτάς το ηλεκτρονικό σου ταχυδρομείο πριν κάνεις κάτι άλλο;
  • Κοιμάσαι λιγότερο επειδή ήσουν στο Ιντερνετ;
  • Βρίσκεις τον εαυτό σου να λέει «λίγα λεπτά ακόμη» όταν είσαι στο Ιντερνετ;

(από το φυλλάδιο αξιολόγησης της ΜΕΥ)




Ο ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ / ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΝΔΡΙΝΟΣ
Ειδικός σε θέματα πολυμεσικής πληροφορίας στο Ινστιτούτο Πληροφορικής του «Δημόκριτου».

«Κανένα ηλεκτρονικό φίλτρο δεν είναι πανάκεια»

«Ρωτάω συχνά τους ανθρώπους: "Θα άφηνες το 8χρονο παιδί σου να κοιμάται μόνο του με το παράθυρο ανοιχτό, αν μένατε στο ισόγειο;". "Δεν θα το έκανα ποτέ!", μου απαντούν. Αδυνατούν να αντιληφθούν, λοιπόν, πως το να αφήσουν το παιδί τους μόνο στο δωμάτιο και συνδεδεμένο με το Διαδίκτυο είναι πρακτικά το ίδιο, αφού πρόκειται για ένα παράθυρο στον αληθινό κόσμο», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Χανδρινός.

Καταγράφοντας και συνειδητοποιώντας τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, η ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτου Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών στο ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» ανέπτυξε μία πρωτότυπη μέθοδο για την κατηγοριοποίηση και το φιλτράρισμα της ηλεκτρονικής πληροφορίας, ώστε τα παιδιά να μην έχουν πρόσβαση σε ακατάλληλες ιστοσελίδες.

«Ο Filter X, το φίλτρο που αποτέλεσε την πρώτη μας εφαρμογή, στόχευε στην προστασία των ανηλίκων από την διαδικτυακή πορνογραφία», συνεχίζει ο ίδιος. «Το φίλτρο που κατασκευάσαμε χρησιμοποιεί μεθόδους τεχνητής νοημοσύνης και αξιολογεί τις πληροφορίες κάθε ιστοσελίδας. Αν η συγκεκριμένη σελίδα κριθεί "ανεπιθύμητη", τότε μπλοκάρεται. Ακόμη πιο σημαντικό όμως ήταν πως το πλαίσιο αξιολόγησης του φίλτρου οριζόταν από τον ίδιο το χρήστη /γονιό, ανταποκρινόμενο στις ανάγκες αλλά και αντανακλώντας τη νοοτροπία του ίδιου ή του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου που ανήκει.»

Η ανταπόκριση των γονέων απέναντι στο φίλτρο ήταν η αναμενόμενη;

« Οι γονείς αναζητούσαν μία λύση που θα τους επέτρεπε να κοιμούνται ήσυχοι πως το παιδί τους δεν κινδυνεύει, με μηδενική συμμετοχή των ίδιων», παραδέχεται ο υπεύθυνος της επιστημονικής ομάδας του Δημόκριτου. «Εμείς όμως, ως ειδικοί, δεν παύουμε να υπενθυμίζουμε στους γονείς πως ένα φίλτρο σαν αυτό που δημιουργήσαμε δεν παίζει παρά το ρόλο του "αερόσακου", σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά», τονίζει ο κ. Χανδρινός και καταλήγει: «Το σημαντικότερο "φίλτρο" είναι εκείνο που κουβαλάει κάθε παιδί μέσα του: το μυαλό του - αυτό χρειάζεται ενεργοποίηση. Διαφορετικά, αν οι γονείς σκοπεύουν να πάρουν ένα φίλτρο και να εγκαταλείψουν το παιδί στην τύχη του, καλύτερα να μην το πάρουν ποτέ.»



Ο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ / ΜΑΝΟΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ
Προϊστάμενος του τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος

«Αντιμετωπίζουμε 20 νέες υποθέσεις την ημέρα»

«Το Διαδίκτυο είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει αυτή τη στιγμή», αιφνιδιάζει τους γονείς, στους οποίους απευθύνεται ο κύριος Μάνος Σφακιανάκης, προϊστάμενος του τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, κατά τη διάρκεια ενημερωτικής ομιλίας του σε σχολείο, διευκρινίζοντας παράλληλα πως: «Ασφαλής υπολογιστής είναι μόνο ο σβηστός υπολογιστής». Τρία χρόνια στα ηνία του τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και δεκατρία από τότε που ξεκίνησε να ασχολείται με το αντικείμενο, ο κ. Σφακιανάκης καταγράφει τις διαστάσεις του προβλήματος: «Αν παλαιότερα αντιμετωπίζαμε μόλις μία με δύο υποθέσεις το εξάμηνο, τώρα εμφανίζονται καθημερινά περίπου 20 νέες υποθέσεις, από τις οποίες οι περισσότερες αφορούν στα παιδιά και σχετίζονται με παιδική πορνογραφία, αυτοκτονίες online ή εθισμό στο Διαδίκτυο.»

«Με δεδομένο ότι το έγκλημα στον κυβερνοχώρο είναι άμεσο, σύντομο και πολλές φορές περνάει απαρατήρητο ακόμη και για το ίδιο το θύμα - πόσo μάλλον αν πρόκειται για ένα παιδί- η αστυνομία ξεκινάει την εξιχνίαση του εγκλήματος από τον εντοπισμό του ηλεκτρονικού ίχνους του δράστη», εξηγεί. «Με την είσοδο μας στο Διαδίκτυο, ο παροχέας μας δίνει έναν αριθμό -μοναδικό στον κόσμο- που αποτελεί το ηλεκτρονικό μας ίχνος (ΙΡ address). Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί σε μια ηλεκτρονική διεύθυνση, ώρα και ημερομηνία. Επομένως,  εμείς,  κατά τη διερεύνηση των υποθέσεων, ψάχνουμε να βρούμε το ηλεκτρονικό ίχνος εκείνου που διέπραξε το συγκεκριμένο αδίκημα.»

Ένα από τα πιο συχνά ηλεκτρονικά εγκλήματα;

Ο «πληγωμένος νεαρός που, βγαίνοντας από μία σχέση, δημοσιοποιεί σε διάφορες εφηβικές ιστοσελίδες φωτογραφίες από προσωπικές στιγμές με την πρώην κοπέλα του - μην παραλείποντας να αποκαλύψει ακόμη και το τηλέφωνο της», αναφέρει ο κ. Σφακιανάκης. «Επιπλέον, στην υπηρεσία μας γίνεται 24ωρη διαδικτυακή έρευνα για τον εντοπισμό ατόμων που ανακοινώνουν στο Διαδίκτυο την πρόθεση τους να αυτοκτονήσουν. Επεμβαίνουμε, πάντα ύστερα από σχετική αξιολόγηση των ευρημάτων από εξειδικευμένους ψυχολόγους. Μεταξύ 2006 και 2008, εντοπίσαμε εγκαίρως 11 νέους ανθρώπους, οι οποίοι εξέφρασαν τέτοια επιθυμία μέσω Ιντερνετ - τρία από τα περιστατικά αυτά συνέβησαν τον Ιανουάριο του 2008...» .

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΙΣΓΟΣΕΛΙΔΕΣ

http://www.saferinternet.gr/: Ελληνικός Κόμβος Ασφαλούς Διαδικτύου, https://ec.europa.eu/digital-agenda/en/self-regulation-and-stakeholders-better-internet-kids:  Πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής          
http://www.pegi.info/en/index/ :  Πανευρωπαϊκό Σύστημα Πληρoφόρησης για τα ηλεκτρονικά Παιχνίδια (PEGI)
http://youth-health.gr/. : Μονάδα Εφηβικής Υγείας - Β' Παιδαγωγική κλινική Παν/μιου Αθηνών
http://www.dpa.gr: Αρχή Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα
http://e-yliko.minedu.gov.gr/: Εκπαιδευτική Πύλη του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
http://www.infosoc.gr/infosoc/el-GR/: Ομάδα Δράσης για την Ψηφιακή Ασφάλεια.

ΠΗΓΕΣ:
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "Κ" ΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ 
ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια: