Βραδινό ξύπνημα

Βραδινό ξύπνημα

Τι θέλουν να μας πουν τα παιδιά μας όταν ξυπνούν τρομαγμένα τη νύχτα και πώς θα εξασφαλίσουμε ότι θα κοιμηθούμε εμείς καλά κι εκείνα καλύτερα

ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΑΝΘΗ  ΔΟΞΙΑΔΗ

Δεν ξέρω τι γινόταν παλιά. Ξέρω ότι τούτα τα χρόνια, όπου και αν βρεθώ, ακούω από εξοντωμένους γονείς ότι τα μικρά παιδιά τους ξυπνάνε συνέχεια τη νύχτα. Γιατί; Δεν υπάρχει μια απλή απάντηση. Σκέψεις έχω επί του θέματος και θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας...

Να αρχίσουμε λοιπόν λέγοντας ότι αυτό είναι ένα κοινό πρόβλημα. Τα μικροβρέφη ξυπνάνε γιατί πεινάνε. Συνήθως τα ταΐζουμε και ξανακοιμούνται. Η πιο δύσκολη ηλικία με τα ξυπνήματα τη νύχτα είναι από τα ενάμισι μέχρι τα τέσσερα ή πέντε χρόνια. «Κάτι» τα ξυπνάει τα παιδιά μέσα στη νύχτα, δεν είναι ότι θέλουν να ταλανίσουν τους γονείς τους, ούτε βάζουν ξυπνητήρι σε τακτές ώρες. «Κάτι» γίνεται και τους διακόπτει τον ύπνο. Και τα κουράζει. Συχνά μιλάνε για το τέρας, τον κλέφτη, τις σκιές στο δωμάτιο, το σκοτάδι, το κακό όνειρο. Συχνά είναι φοβισμένα ή ακόμα έχουν εφιάλτες.

Συνεπώς το φοβισμένο μικρό παιδάκι μας πρώτα το παρηγορούμε. Το καθησυχάζουμε, το χαϊδεύουμε και το πάμε πίσω στο κρεβάτι του. Και ξανάρχεται και το ξαναπάμε. Και ξανά. Καθόμαστε μαζί ώσπου να το πάρει ο ύπνος και ξανασηκώνεται. Δεν υποτιμώ πόσο δύσκολο είναι και πόσο κουρασμένοι είμαστε, όταν γίνονται όλα αυτά. Είναι καλύτερα όμως να μην το αφήσουμε να κοιμηθεί στο κρεβάτι μαζί μας. (Μη σας νοιάζει, το ξέρω ότι οι περισσότεροι, όλοι, το κάνουμε κατά διαστήματα). Είναι βέβαια πιο γλυκό και παρηγορητικό να κοιμάται με κάποιον μαζί (πόσω μάλλον με την πολυαγαπημένη του μαμά ή τον ακριβοθώρητο μπαμπά του) στο ίδιο κρεβάτι! Αυτό θα το παραδεχόμασταν όλοι. Και επειδή είναι πιο γλυκό και παρηγορητικό, τα μικρά παιδιά το συνηθίζουν εύκολα και άντε μετά να κόψεις αυτή τη συνήθεια.

Όσο δύσκολο και να είναι, όμως, προτείνω την επιστροφή στο κρεβατάκι τους. Ναι, ξανά και ξανά, όσο πιο γλυκά αντέχει να το κάνει κανείς. Κυρίως αν είναι τρομαγμένα. Δεν μαλώνουμε τον τρομαγμένο στη μέση της νύχτας, στο σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Δεν γινόμαστε ο δράκος που φοβούνται τα παιδιά. Παρηγορούμε και καθησυχάζουμε, χωρίς να πάμε στο άλλο άκρο κάνοντας αυτές τις ξύπνιες ώρες τόσο παραδεισένιες με αγκαλιές και φιλάκια, ώστε μετά το παιδί να θέλει να ξυπνάει για να τα απολαύσει. Αυτά τα κάνουμε μέσα στη μέρα, ώστε να κοιμάται πια... χορτάτο!

Καταλάβατε που το πάω. Πέραν των αναπτυξιακών, ενδοψυχικών διαδικασιών που γίνονται και τα τρομάζουν, ίσως πολλά μικρά παιδιά ξυπνάνε τη νύχτα και πάνε στο κρεβάτι των γονιών τους γιατί δεν τους έχουν δει όλη μέρα και τους έχουν επιθυμήσει. Τη νύχτα στο κρεβάτι είναι μια σίγουρη ώρα που θα τους βρουν εύκαιρους να ασχοληθούν μαζί τους. Αυτός είναι ένας από τους απλούς λόγους που τα παιδιά ξυπνάνε τη νύχτα. Απλό και να διορθωθεί. Εξετάστε την προσωπική περίπτωση σας. Έντιμα και θαρραλέα. Μήπως η νύχτα προσπαθεί να... αναπληρώσει τις ελλείψεις της ημέρας; Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, η σωστή διάγνωση του προβλήματος υπαγορεύει τη λύση: να σας βλέπουν πιο πολύ την ημέρα. Και τον πατέρα τους, που γυρίζει σπίτι και τα παιδιά κοιμούνται. Δύσκολο; Ναι. Όμως γίνεται και ίσως είναι πιο εύκολο από το βραδινό ξύπνημα που, σας θυμίζω, κάνει και σε εκείνα κακό.

ΑΠΟ ΜΗΤΕΡΑ ΣΕ ΜΗΤΕΡΑ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΓΥΝΑΙΚΑ"