Νίκος Βατόπουλος : Μέγαρο Μουσικής,κόμβος πολιτισμού με κρατική ομπρέλα

Μέγαρο Μουσικής: 

Κόμβος πολιτισμού με κρατική ομπρέλα

Γράφει ο Νίκος Βατόπουλος

Νέα περίοδος πρόκειται να ξεκινήσει επισήμως πλέον για το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών μετά τη σημερινή ψήφιση, όπως αναμένεται, του νομοσχεδίου σύμφωνα με το οποίο θα περιέλθει στην πλήρη ευθύνη του ελληνικού Δημοσίου. Η συζήτηση στη Βουλή άρχισε χθες αλλά διεκόπη για να συνεχιστεί σήμερα το πρωί, με τους ΑΝΕΛ να δηλώνουν με έντονο τρόπο την πρόθεσή τους να καταψηφίσουν το νομοσχέδιο διαχωρίζοντας τη θέση τους από την κυβερνητική γραμμή. Το νομοσχέδιο, ωστόσο, αναμένεται να ψηφιστεί με ευρεία πολιτική συναίνεση, που λειτουργεί θετικά τόσο για τη διάσωση του Μεγάρου όσο και για το συμφέρον του ελληνικού Δημοσίου. Αλλά, όπως είναι φυσικό, πολλά δεδομένα αλλάζουν.

Ο υπουργός Πολιτισμού, Αρ. Μπαλτάς, μιλώντας χθες στη Βουλή επιχείρησε να χαμηλώσει τους τόνους περί πλήρους «κρατικοποίησης», ωστόσο το Μέγαρο είναι πλέον μια κρατική υπόθεση. Το νέο Δ.Σ. θα έχει 11 μέλη (από 10) εκ των οποίων τα 8 θα ορίζονται από το κράτος (με εκπροσώπους οριζόμενους από τα υπουργεία Πολιτισμού και Οικονομικών). Μόνον οι 3 (από 5 στο παρελθόν) θα ανήκουν στη δικαιοδοσία του Συλλόγου Φίλοι της Μουσικής (και του Ιδρύματος Δεκόζη-Βούρου). Ο υπουργός Πολιτισμού έδειξε «μεγαλοψυχία» και είπε χθες ότι το κράτος θα αφήσει στους «Φίλους» δύο δικαιώματα, τη Μουσική Βιβλιοθήκη και το δικαίωμα να οργανώνουν ορισμένες δικές τους εκδηλώσεις ετησίως.

Οι εργαζόμενοι στο Μέγαρο διασφαλίζουν τις θέσεις εργασίας τους και υπάγονται στο ενιαίο μισθολόγιο, αλλά με κάποια «γενναιοδωρία» (δεδομένου ότι ο μέσος μισθός στο Μέγαρο ήταν πάνω από 2.000 ευρώ). Το Μέγαρο τείνει να γίνει ένας κρατικός πυρήνας πολιτισμού, σύμφωνα με τις θέσεις του υπ. Πολιτισμού, καθώς θα συγκεντρώσει μελλοντικά άστεγους φορείς, όπως το Θεατρικό Μουσείο, και όπως έχει ήδη κάνει με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Ετσι, μπορεί «με έναν ενιαίο τρόπο» να αξιοποιηθούν τα «σημαντικά» κτίρια του Μεγάρου.

Οπότε, μόνον «εκτός θέματος» (λέξεις που χρησιμοποίησε ο υπ. Πολιτισμού) δεν είναι οι χαρακτηρισμοί περί κρατικοποίησης του Μεγάρου καθώς πρόθεση της κυβέρνησης είναι η δημιουργία ενός συγκεντρωτικού κόμβου πολιτισμού στον οποίον το κράτος θα έχει πλήρη έλεγχο. Είναι σαφές –και αυτό ήταν στην ατζέντα και των προηγούμενων κυβερνήσεων– ότι για να διατηρηθεί το Μέγαρο ως οργανισμός ιδιωτικού δικαίου, θα έπρεπε να περιέλθει αρχικά στην κυριότητα του Δημοσίου, το οποίο θα αναλάμβανε το δάνειο (στο οποίο ήταν εγγυητής). Το δάνειο είναι περί τα 400 εκατ. ευρώ και τώρα, με το νομοσχέδιο, το ελληνικό Δημόσιο αναλαμβάνει επίσης την εξυπηρέτηση και των λοιπών δανειακών υποχρεώσεων του Μεγάρου έναντι της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (περίπου 14 εκατ. ευρώ). Δημιουργείται μια πλήρης ομπρέλα προστασίας με ζητούμενο πάντα την ομαλή λειτουργία του οργανισμού, τουλάχιστον από τη νέα καλλιτεχνική περίοδο.

Το τελευταίο διάστημα δεν υπάρχει καλλιτεχνικός διευθυντής (μετά την παραίτηση του Γ. Κουρουπού και την ανάληψη προσωρινών καθηκόντων από τον πιανίστα Θ. Αποστολόπουλο). Η κάλυψη της θέσης θα γίνει λογικά με διεθνή διαγωνισμό και θα έχει ενδιαφέρον να δει κανείς πώς θα συνυπάρξει ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής με ένα Δ.Σ. του οποίου την πλειοψηφία θα ορίζουν μέλη τοποθετημένα από δύο υπουργεία. Οι κατευθύνσεις πάντως της νέας κατάστασης είναι η εξασφάλιση ισοσκελισμένης χρήσης της ετήσιας επιχορήγησης, ώστε να αποφευχθούν τα ελλείμματα, αλλά όλα αυτά θα κριθούν στην πράξη

 

http://www.kathimerini.gr/849066/article/epikairothta/politikh/megaro-moysikhs-komvos-politismoy-me-kratikh-omprela