ΕΙΚΟΣΙΟΧΤΩ
ΤΟΥ ΟΧΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1940
Το χειρόγραφο χαρισμένο στον κύριο
Πέτρο Χάρη.
Ένδειξη της
βαθειάς μας εθνικής
αλληλεγγύης.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ
«Το γένος βουλιαγμένο μες στον αιώνα
να λυτρωθεί μονάχο του μπορεί.
Μα να ξυπνήσει πρέπει η πλέρια Μνήμη
βαθειά του, αδάμαστη και τρομερή.
» Κανείς δε θα ξεφύγει τη γεννιά
του!
Το βάρος της θα σπάσει, ως τη στιγμή
πού βγαίνοντας από τη λησμονιά του
στο φως που πια δε στέκουν
δισταγμοί,
……………………………………………
της ζωής θα να ντυθεί την πανοπλία,
και μ’ ακέριο τον άγιο σκελετό
των περασμένων, θα στηθεί στη γη του
με το κεφάλι αλύγιστο κι' ορτό!»
(Από το Χωρικά της Σιβύλλας : ο Όρθιος Σκοπός.)
Ελέγαμε: ένα Μαραθώνα
ακόμα! Ελέγαμε: μιά Σαλαμίνα ακόμα! Ελέγαμε: ακόμα ένα Εικοσιένα! Και ήρτες
τέλος Σύ, Μητέρα-Μέρα, οπού αγκάλιασες κι’ ανύψωσες ολόκληρα τα περασμένα στον
ανώτατο λυτρωτικό σκοπό τους, στον υπέρτατο τους ηθικόν Ιστορικό Ρυθμό!
Ώ δικαίωση όλων των
Ελληνικών αγώνων! Ώ ύψιστη ηθική στροφή μέσα στο χάος ολόκληρου του Κόσμου! Και
μαζί, ώ γιγάντεια, πλέρια Ιστορική καταβολή, από την οποία, Νικητές, οι Έλληνες,
θα ξεκινήσουμε αύριο, πρωτοπόροι της πνευματικής ανάπλασης ολόκληρης της γης!
Ώ Μέρα-Μάννα, που μας
έσπασες ακέρια κι' ως το ύστατο, όλα τα κρυφά εσωτερικά δεσμά μας! Ώ
κοσμοϊστορική Ελευθερία, τόσο βαθειά λαχταρισμένη! Να Σε! Σε κατέχουμε! Σε
νιώθουμε ! Σε θέλουμε!
Και θα να Σε κρατήσουμε όλοι,
στο τεράστιο ύψος πού μας φανερώθηκες απ' τα χαράμματα των Εικοσιοχτώ του Οχτώβρη
του 1940, κι' ως με τη συντέλεια των αιώνων, είτε ζήσουμε, είτε, αύριο πού θα
φέγγεις πάνω απ' όλο τον πλανήτη το γιγάντειο φως Σου, θα βρισκόμαστε στα
σπλάχνα Σου, ώ Μητέρα, αθάνατοι νεκροί!
5 του Νοέμβρη 1940,
Αθήνα
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου