ΜΑΡΙΟΝ ΜΙΝΤΣΗ : ΠΕΣ ΜΟΥ…Μ΄ΑΓΑΠΑΣ;

ΘΕΟΦΙΛΟΣ, ‘’ΦΡΙΞΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗ’’

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΣΑΛΟΝΙ

ΠΕΣ ΜΟΥ…Μ΄ΑΓΑΠΑΣ;

της ΜΑΡΙΟΝ ΜΙΝΤΣΗ

Άκου λέει, ‘’ Η φιλοδοξία της γυναίκας, είναι να εμπνεύσει έρωτα’’.

Ξαναγύρισα πίσω τη σελίδα και διάβασα τη φράση, που είχε υπογράψει ο Μολιέρος. Στην αρχή, πήγα να κοντραριστώ με τη σοφία του. Ύστερα, κάκιωσα με τη φαλλοκρατική του έπαρση, ως τη στιγμή που χτύπησε το τηλέφωνο.

Ήταν εκείνος. Πιάσαμε κουβέντα. Το ταίρι μου, έλεγε…έλεγε για θέματα, εκτός ερωτικού θέματος κι εγώ συνεχώς να διακόπτω.

-Ελααα! Πες μου, μ΄αγαπάς; Άσε τώρα το χρηματιστήριο κι απάντησέ μου σε αυτό που σε ρωτάω!

Το τηλέφωνο έκλεισε κι εγώ χουχούλιασα στο στοχασμό μου, στο τζάκι του να ζεσταθώ, με σπίρτο, την αγάπη.

Μα που είχα ξανακούσει την παράκληση αυτή;

Α, ναι, την είχα ακούσει κι από σένα κι από κείνη, κι απ΄την άλλη κι από μένα στην συναισθηματική μου ζητιανιά!

Και πού ν΄ακούσεις, πώς το διαλαλώ μετά:

-Μα ναι σου λέω, με λατρεύει, ενώ δυο χείλη αντρικά, με σεξουαλικό ντελίριο, την ίδια ώρα να δηλώνουν ... .

-Αχ, τη θέλω σαν τρελός, μου αρέσει, την ποθώ!

Σαν ηλεκτρισμένη, πετάχτηκα όρθια και κάλεσα τον αριθμό του. Από κεκτημένη συναισθηματική ταχύτητα, ήμουν έτοιμη πάλι να ρωτήσω.

-Μ΄αγαπάς; Όχι, όχι έπρεπε να αντιστρέψω την ερώτηση.

-Μα γιατί δε με ρώτησες ποτέ, αν σ΄αγαπώ;

-Μα αυτό το ξέρω, μου απάντησε ορθά κοφτά κι η λαλιά μου, έγινε κωφάλαλη με μιας. Μου ήρθε να πάθω υστερία. Άκου, ‘’αυτό το ξέρω’’ Πως το ξέρει, και γιατί το ξέρει;

Χμ, μου αρέσει που ρωτάς! Πώς να μην το ξέρει, αφού του το δίδαξες εσύ! Μέσα από την συναισθηματική σου ανασφάλεια, του χάρισες αλαζονεία. Του άνοιξες με μιας, όλες τις θυρίδες της καρδιάς και δεν ήξερες να κρατήσεις κάτι από μαγεία!

Είχε λοιπόν, τόσο δίκιο ο σοφός! Η γυναίκα επιθυμεί να εμπνεύσει έρωτα και κείνος να εμπνευστεί, μέσα από την γαλουχημένη σεξουαλική του ασυδοσία.

Αχ δόλια καρδιά, πώς μετά να ευωδοθούν, σχέσεις σάρκας από τη μια και συναισθηματικής υποταγής από την άλλη;

Πού να βρεθεί η χρυσή τομή, με τόσο διαφορετικές ανάγκες και άνιση ανατροφή; Μπόλιασαν στο θηλυκό το δέντρο της καρδιάς και στο αρσενικό, τον κορμό του sex και της κατακτητικής επιθυμίας.

Τι να ευχηθούμε άραγε; Να έρθει η στιγμή, που θα ερωτεύονται κι οι δυο, ''με τη Δυνατή Αδυναμία της καρδιάς, ώστε να γίνει και για κείνη ο έρωτας, πηγή χαράς και όχι τυραννίας;''

Μονάχα, σαν θα΄ρθεί η μέρα, που η ερωτική ένωση θα στηρίζεται στην αμοιβαία μετάγγιση σωμάτων και ψυχών, τότε μόνο ο έρωτας θα γίνει το ιδανικό της μελλούμενης Ανθρωποσύνης!

Είθε, αυτή η μέρα να είναι κοντινή!!!

Facebook/Μάριον Μίντση