Τι
πρέπει να προσέχουν οι έφηβες αθλήτριες για να αποφύγουν οδυνηρές επιπτώσεις
στην υγεία τους
της ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ Κ. ΤΣΙΤΣΙΚΑ
Παιδίατρου, Λέκτορος Πανεπιστημίου Αθηνών Επιστημονικής Υπεύθυνης Μονάδας
Εφηβικής Υγείας Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών-Νοσοκομείο Παίδων
«Π. & Α. Κυριακού»
Η συμμετοχή των νεαρών
κοριτσιών σε διάφορα αθλήματα έχει ιδιαίτερα αυξηθεί τα τελευταία χρόνια,
ακολουθώντας τις επιτυχίες κορυφαίων αθλητριών σε αθλητικές διοργανώσεις και τη
σύγχρονη κοινωνική παραδοχή ότι το γυναικείο φύλο «μπορεί και καταφέρνει» σχεδόν
τα πάντα. Ωστόσο το γυναικείο σώμα και οι ανάγκες του διαφέρουν από το ανδρικό,
ιδιαίτερα σε μια περίοδο μεταβολών και ανάπτυξης, όπως η εφηβεία. Ποιες είναι
λοιπόν οι ιδιαιτερότητες της έφηβης αθλήτριας; Τι θα πρέπει να γνωρίζει, ώστε
να απολαμβάνει τα αδιαμφισβήτητα οφέλη της άσκησης χωρίς οδυνηρές μελλοντικές
επιπτώσεις;
Οι διαφορές του γυναικείου
σώματος από το ανδρικό οριοθετούν τα πλεονεκτήματα αλλά και τους περιορισμούς
του γυναικείου αθλητισμού και πρωταθλητισμού. Οι γυναίκες έχουν μικρότερους πνεύμονες
και καρδιά, μεγαλύτερο ποσοστό λίπους (25% έναντι 15%), βραχύτερα άκρα,
καλύτερη ισορροπία και ευλυγισία, χαμηλότερο ύψος, στενότερους ώμους και
μικρότερο ποσοστό μυϊκού ιστού. Τα επίπεδα αιματοκρίτη και αιμοσφαιρίνης είναι
χαμηλότερα και μπορούν να παρουσιάσουν πιο εύκολα έλλειψη σιδήρου και αναιμία.
Μία από τις βασικές
διαφορές του γυναικείου από το ανδρικό σώμα είναι και η ύπαρξη μαστών
(στήθους). Χωρίς την κατάλληλη φροντίδα το στήθος μπορεί να τραυματιστεί, να
πονέσει ή να ερεθιστεί στην περιοχή της θηλής. Οι τραυματισμοί είναι σχετικά
σπάνιοι στα κορίτσια και αφορούν κυρίως πτώσεις σε αθλήματα, όπως το σκι ή η
ποδηλασία. Ο πόνος στο στήθος είναι συχνός και αφορά αθλήματα όπως το βόλεϊ ή
το μπάσκετ, όπου παρατηρείται άναρχη κίνηση του στήθους, όταν δεν υπάρχει η
κατάλληλη υποστήριξή του. Ο ερεθισμός της θηλής αφορά γυναίκες, αλλά και
άνδρες, σε αθλήματα όπως η ποδηλασία και το τζόκινγκ, όπου χρησιμοποιούνται
πολύ στενές αθλητικές μπλούζες. Το πιο σημαντικό σημείο για την προστασία του
γυναικείου στήθους κατά την άθληση είναι η επιλογή του κατάλληλου στηθόδεσμου
(σουτιέν). Ο στηθόδεσμος συνιστάται να είναι από βαμβακερό και μαλακό υλικό και
να επιτυγχάνει ανόρθωση, διαχωρισμό και ελαχιστοποίηση της κίνησης των μαστών.
Ο στηθόδεσμος θα πρέπει να αλλάζει κάθε εξάμηνο. Συνιστάται ακόμη και η
επάλειψη των θηλών με βαζελίνη.
Η εμμηνορυσσία ΔΕΝ
επηρεάζει αρνητικά την αθλητική επίδοση, παρά το ότι πολλοί υποστηρίζουν το
αντίθετο. Ωστόσο, εάν ο πόνος είναι πολύ έντονος (δυσμηνόρροια) και η
αιμορραγία σημαντική μπορεί να υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις.
Κατά την εφηβεία θα πρέπει
πάντα να λαμβάνεται υπόψη η ιδιαιτερότητα του μυοσκελετικού συστήματος. Η
επιρρέπεια των νεαρών ατόμων σε κατάγματα και διαστρέμματα λόγω χαλαρότητας των
συνδέσμων είναι δεδομένη. Συνεπώς, τονίζεται η χρήση κατάλληλου προστατευτικού
εξοπλισμού για τα διάφορα αθλήματα, καθώς και οι ασκήσεις με μικρά βάρη, πολλές
επαναλήψεις και σωστή τεχνική. Η εφαρμογή μεγαλύτερων βαρών με στόχο τη μυϊκή
υπερτροφία (μπόντι-μπίλντιγκ) επιτρέπεται μόνο σε σκελετικά ώριμες αθλήτριες-
που έχουν ολοκληρώσει την ανάπτυξή τους.
Αν και ο αθλητισμός
προσφέρει πολλά στην ψυχοκοινωνική υγεία των έφηβων κοριτσιών, ο πρωταθλητισμός
ενδέχεται να σκιάσει τα οφέλη της άθλησης. Μέσα στο πλαίσιο αυτό οι αθλήτριες
αθλημάτων που απαιτούν αυστηρό έλεγχο του βάρους σώματος, όπως η ενόργανη
γυμναστική, η συγχρονισμένη ή μη κολύμβηση, το μπαλέτο, κ.ά., υποβάλλονται σε
υποθερμιδικές δίαιτες και υιοθετούν επικίνδυνες διατροφικές συμπεριφορές
(παραλείπουν γεύματα, προκαλούν εμέτους ή χρησιμοποιούν φάρμακα-διουρητικά,
καθαρτικά κ.λπ.), προκειμένου να διατηρήσουν ένα λεπτό και ευλύγιστο σώμα. Τα
παραπάνω οδηγούν σε σημαντική μείωση του βάρους, διακοπή της περιόδου
(αμηνόρροια) και μείωση της πυκνότητας του σκελετού, τη σοβαρή δηλαδή κατάσταση
που αναφέρεται ως τριάδα της έφηβης αθλήτριας. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι
ιδιαίτερα απογοητευτικό, αφού 15χρονες αθλήτριες μπορεί να παρουσιάσουν ακόμη
και κατάγματα λόγω οστεοπόρωσης.
Η χρήση συμπληρωμάτων
διατροφής ή άλλων σκευασμάτων δεν συνιστάται για τη βελτίωση της αθλητικής
επίδοσης, παρά μόνο εάν υπάρχουν συγκεκριμένες καταστάσεις (π.χ. διατροφική
διαταραχή, χορτοφάγος αθλήτρια ή ύπαρξη χρόνιου νοσήματος κλπ). Τα μόνο ίσως
σκεύασμα που θα μπορούσε να χορηγηθεί είναι ο σίδηρος, λόγω των αυξημένων
αναγκών κατά την εφηβεία και ειδικά στις αθλήτριες.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου