Στη συνάντηση κορυφής ο Έλληνας Πρωθυπουργός, συνοδευόμενος από τρεις υπουργούς της ελληνικής κυβέρνησης, συναντά τον Ελβετό ομόλογό του, που συνοδεύεται επίσης από τρεις υπουργούς της Ελβετικής κυβέρνησης.
Έλληνας: Κύριε πρωθυπουργέ, να σας συστήσω από εδώ την Ελληνίδα υπουργό Παιδείας, τον Έλληνα υπουργό Βιομηχανίας και τον Έλληνα υπουργό Οικονομίας.
Ελβετός: Χάρηκα κύριε πρωθυπουργέ, κυρία, κύριοι! Να σας συστήσω με τη σειρά τον Ελβετό υπουργό Δικαιοσύνης, τον Ελβετό υπουργό Βιομηχανίας και τον Ελβετό υπουργό Ναυτιλίας
Έλληνας: (πνίγει ένα γελάκι) χα χα χι χι
Ελβετός: Γιατί γελάτε κύριε Πρόεδρε;
Έλληνας: Με συγχωρείτε κ. Πρωθυπουργέ αλλά μου φάνηκε αστείο που έχετε υπουργό Ναυτιλίας ενώ δεν έχετε θάλασσα.
Έλβετός: Δεν θάπρεπε να το κάμετε αυτό κ. Πρωθυπουργέ γιατί αυτό δεν είναι δίκαιο! Μήπως με είδατε να γελάσω εγώ όταν εσείς μου παρουσιάσατε υπουργούς Παιδείας, Βιομηχανίας και Οικονομίας ;
Ποιος είναι ο εκβιαστής
Η ενεργοποίηση του ηφαιστείου στην Ισλανδία επιδείνωσε ακόμη περισσότερο την οικονομική κρίση στον πλανήτη, ιδιαίτερα στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Περαιτέρω υποχώρηση του τουρισμού, ματαίωση κάποιων εξαγωγών και εισαγωγών με καταστροφή ευπαθών προϊόντων, αχρήστευση μοσχευμάτων και ενδεχόμενοι θάνατοι υποψηφίων για μεταμόσχευση, κ.ο.κ. Ακόμη και ενδεχόμενη μετατροπή των κερδών σε ζημιές και για τις δικές μας αεροπορικές εταιρείες. Χωρίς να έχουν γίνει ακόμη εκτιμήσεις για τυχόν ζημιές σε καλλιέργειες, μόλυνση των υδάτων και κτηνοτροφικές απώλειες. Εκείνο που μας διαφεύγει ακόμη ως πρόσθετο αρνητικό ενδεχόμενο είναι να δυσκολευθεί, αναβληθεί ή ματαιωθεί η σωτηρία της ελληνικής οικονομίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, καθώς ανέκυψαν ανάγκες αποζημιώσεως αεροπορικών μεταφορών, τουριστικών επιχειρήσεων και άλλων τομέων παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών ως θυμάτων της ηφαιστειακής θεομηνίας. Ευκαιρία για βέτο της κυρίας Μέρκελ. Ευτυχώς, όπως και στη νέα γρίπη, οι καταστροφολόγοι μάλλον διαψεύστηκαν. Ευκαιρία λοιπόν να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε το ελληνικό πρόβλημα με τη βοήθεια του κοινού νου.
Ερχεται ένα πρωί ο γείτονάς σας στην πολυκατοικία, στον οποίον έχετε ήδη δανείσει κάποιο σεβαστό ποσό, και σας γνωστοποιεί: Ξέρεις, έπεσα έξω στις προβλέψεις μου, βρίσκομαι στο χείλος του γκρεμού, από λεφτά δεν έχει μείνει σάλιο, κινδυνεύω όπως και ο «Τιτανικός». Γι΄ αυτό, για να σου εξοφλήσω κάποιες δόσεις από τα δανεικά που μου έχεις δώσει, δάνεισέ μου ακόμη περισσότερα, αλλιώς ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Εσύ ο δανειστής που ξεγελάστηκες από την εικόνα ευημερίας του γείτονά σου (γλέντια, τουριστικά ταξίδια, αυτοκίνητα, πανάκριβα ρούχα, ιδιωτικό σχολείο για τα παιδιά κτλ.) αντιμετωπίζεις ξαφνικά εκβιασμό από τον οφειλέτη σου: Ή μου δίνεις κι άλλα δανεικά για να σου εξοφλήσω τα παλαιότερα και να συνεχίσω να ζω άνετα όπως και πριν ή δηλώνω πτώχευση και χάνεις ό,τι μου έχεις δώσει. Προκειμένου να μη συμβεί το δεύτερο, επιλέγεις το πρώτο: υπόσχεσαι να δώσεις κι άλλα δανεικά για να συνεχίσει ο άμυαλος γείτονας την εξόφληση των δόσεων, αλλά ταυτόχρονα απαιτείς να πάψει να σπαταλά τα νέα δικά σου (όχι τα ανύπαρκτα δικά του) χρήματα, δένεις το δάνειό σου με πρόσθετες εγγυήσεις, απαιτείς υψηλό επιτόκιο και ασφαλίζεις καλού-κακού και τις απαιτήσεις σου με υψηλά ασφάλιστρα, που φυσικά θα επιβαρύνουν τον άσωτο οφειλέτη σου. Και συνεννοείσαι και με τους άλλους δανειστές για να του επιβάλετε με κάθε τρόπο λιτότητα και νοικοκύρεμα στη διαχείριση και προπαντός πολλή και επίμοχθη δουλειά για να προκύψουν έσοδα, ώστε να πληρώνονται και οι επόμενες δόσεις δανείων.
Ο οφειλέτης δυσφορεί και αγανακτεί, καταγγέλλει γενικώς τους εκβιαστές δανειστές (που ασφαλώς δανείζουν για να κερδίσουν και όχι για φιλανθρωπικούς λόγους), αλλά προσποιείται και τον νταή (ξέρεις ποιος είμαι εγώ;) και επιδεικνύει και ένα νεροπίστολο παριστάνοντας τον σκληροτράχηλο καουμπόι. Οι άλλοι γείτονες, οι φίλοι και η κοινωνία όπου ζεις, αγνοούντες την πραγματικότητα ή πειθόμενοι από τα λαϊκίστικα ΜΜΕ και τους ψηφοθήρες όλων των κομμάτων, σε πείθουν ότι εσύ ο σκορποχέρης είσαι το θύμα των αδίστακτων κερδοσκόπων και ότι εκείνοι θα πρέπει να σταλούν στο πυρ το εξώτερον (όχι ότι δεν κερδοσκοπούν, όπως άλλωστε και κάποιοι ημέτεροι βενζινοπώλες ή ταξιτζήδες, γιατροί του ΕΣΥ ή εκπαιδευτικοί των ιδιαιτέρων μαθημάτων, κ.ο.κ).
Και όταν υποκύψει στις απαιτήσεις των δανειστών του, βγαίνει κι από πάνω καμαρωτός για να διακηρύξει: Το πιστόλι που είχα βάλει πάνω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων (ήταν- αν θυμάστε- το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) αναγκάστηκαν να δεχθούν να κάνω χρήση. Μόνο που η κάννη του ήταν στραμμένη όχι κατά των δανειστών αλλά κατά του χρεώστη τους. Καταλάβατε;
Ερχεται ένα πρωί ο γείτονάς σας στην πολυκατοικία, στον οποίον έχετε ήδη δανείσει κάποιο σεβαστό ποσό, και σας γνωστοποιεί: Ξέρεις, έπεσα έξω στις προβλέψεις μου, βρίσκομαι στο χείλος του γκρεμού, από λεφτά δεν έχει μείνει σάλιο, κινδυνεύω όπως και ο «Τιτανικός». Γι΄ αυτό, για να σου εξοφλήσω κάποιες δόσεις από τα δανεικά που μου έχεις δώσει, δάνεισέ μου ακόμη περισσότερα, αλλιώς ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Εσύ ο δανειστής που ξεγελάστηκες από την εικόνα ευημερίας του γείτονά σου (γλέντια, τουριστικά ταξίδια, αυτοκίνητα, πανάκριβα ρούχα, ιδιωτικό σχολείο για τα παιδιά κτλ.) αντιμετωπίζεις ξαφνικά εκβιασμό από τον οφειλέτη σου: Ή μου δίνεις κι άλλα δανεικά για να σου εξοφλήσω τα παλαιότερα και να συνεχίσω να ζω άνετα όπως και πριν ή δηλώνω πτώχευση και χάνεις ό,τι μου έχεις δώσει. Προκειμένου να μη συμβεί το δεύτερο, επιλέγεις το πρώτο: υπόσχεσαι να δώσεις κι άλλα δανεικά για να συνεχίσει ο άμυαλος γείτονας την εξόφληση των δόσεων, αλλά ταυτόχρονα απαιτείς να πάψει να σπαταλά τα νέα δικά σου (όχι τα ανύπαρκτα δικά του) χρήματα, δένεις το δάνειό σου με πρόσθετες εγγυήσεις, απαιτείς υψηλό επιτόκιο και ασφαλίζεις καλού-κακού και τις απαιτήσεις σου με υψηλά ασφάλιστρα, που φυσικά θα επιβαρύνουν τον άσωτο οφειλέτη σου. Και συνεννοείσαι και με τους άλλους δανειστές για να του επιβάλετε με κάθε τρόπο λιτότητα και νοικοκύρεμα στη διαχείριση και προπαντός πολλή και επίμοχθη δουλειά για να προκύψουν έσοδα, ώστε να πληρώνονται και οι επόμενες δόσεις δανείων.
Ο οφειλέτης δυσφορεί και αγανακτεί, καταγγέλλει γενικώς τους εκβιαστές δανειστές (που ασφαλώς δανείζουν για να κερδίσουν και όχι για φιλανθρωπικούς λόγους), αλλά προσποιείται και τον νταή (ξέρεις ποιος είμαι εγώ;) και επιδεικνύει και ένα νεροπίστολο παριστάνοντας τον σκληροτράχηλο καουμπόι. Οι άλλοι γείτονες, οι φίλοι και η κοινωνία όπου ζεις, αγνοούντες την πραγματικότητα ή πειθόμενοι από τα λαϊκίστικα ΜΜΕ και τους ψηφοθήρες όλων των κομμάτων, σε πείθουν ότι εσύ ο σκορποχέρης είσαι το θύμα των αδίστακτων κερδοσκόπων και ότι εκείνοι θα πρέπει να σταλούν στο πυρ το εξώτερον (όχι ότι δεν κερδοσκοπούν, όπως άλλωστε και κάποιοι ημέτεροι βενζινοπώλες ή ταξιτζήδες, γιατροί του ΕΣΥ ή εκπαιδευτικοί των ιδιαιτέρων μαθημάτων, κ.ο.κ).
Και όταν υποκύψει στις απαιτήσεις των δανειστών του, βγαίνει κι από πάνω καμαρωτός για να διακηρύξει: Το πιστόλι που είχα βάλει πάνω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων (ήταν- αν θυμάστε- το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) αναγκάστηκαν να δεχθούν να κάνω χρήση. Μόνο που η κάννη του ήταν στραμμένη όχι κατά των δανειστών αλλά κατά του χρεώστη τους. Καταλάβατε;
jmarinos@tovima.gr
.... και όπως γράφει παραπάνω ο κ. Γιάννης Μαρίνος "...Μόνο που η κάννη του είναι στραμμένη όχι κατά των δανειστών αλλά κατά του χρεώστη τους. Καταλάβατε; "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου