Translate -TRANSLATE -

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

ΚΤΥΠΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ !! ΓΙΑΤΙ;;







Φωτιές, μεγαλύτερες από τη Ρεπούση, ανάβει η νέα Γραμματική της Ε' και ΣΤ' τάξης Δημοτικού
Καταργούν φωνήεντα και σύμφωνα!


  • Και φτιάχνουν το «ου», το «γκ», το «μπ» και το «ντ»!
  • Δριμύτατη επιστολή του προέδρου της Ακαδημίας προς τον υπουργό Παιδείας



Άλλο ένα δολοφονικό κτύπημα κατά της ελληνικής γλώσσας μας, του θησαυρού του ελληνικού πολιτισμού μας, επιχειρείται μέσω της… μεταρρύθμισης με το νέο βιβλίο της Γραμματικής της Ε' και ΣΤ' τάξης Δημοτικού, που ΗΔΗ έχει σταλεί στα σχολεία και μ' αυτό θα διδαχθούν την ελληνική γλώσσα οι μαθητές τη νέα σχολική χρονιά.

Mε την έγκριση της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Παιδείας (Διαμαντοπούλου) οι νεωτεριστές συγγραφείς κατεδαφίζουν το ιστορικό ελληνικό αλφάβητο, με το οποίο έμαθαν τη γλώσσα μας γενιές και γενιές. Χωρίς να έχουν κανένα πρόβλημα στην ομιλία τους, αλλά και στα γραψίματά τους. Καταργούν φωνήεντα και σύμφωνα, φτιάχνουν καινούργια και κάνουν άνω - κάτω το αλφάβητο. Απίστευτο, θα πείτε. Δυστυχώς όμως απέραντα αληθινό.

Μετά την απόπειρα επιβολής στην Εκπαίδευση και στην Δημόσια Διοίκηση του λατινικού αλφαβήτου (περί τα τέλη της δεκαετίας του '90) που δεν ευοδώθηκε μετά τη βαρυσήμαντη διακήρυξη 40 ακαδημαϊκών, το 2011, μοιράσθηκε στα σχολεία μια νέα Γραμματική για την Ε' και ΣΤ' τάξη του Δημοτικού (που αντικαθιστούσε την παλιά Γραμματική του Μανώλη Τριανταφυλλίδη) με την οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ, καταργούνται τα φωνήεντα η, υ, ω, καθώς και τα σύμφωνα ξ, ψ, προστιθεμένων (πέραν άλλων λαθών) τριών νέων συμφώνων γκ, μπ, ντί. Το βιβλίο αυτό είχε εγκριθεί πριν από το 2008 από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, όταν πρόεδρός του ήταν ο καθηγητής του ΑΠΘ Δημήτριος Βλάχος και όταν ακόμη το υπουργείο ονομαζόταν Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, όπως φαίνεται στο εξώφυλλο του βιβλίου που δημοσιεύουμε.

Όμως λόγω σοβαρών αντιδράσεων δεν εκδόθηκε από τις τότε κυβερνήσεις. Ουσιαστικά είχε μπει στο αρχείο, όμως ανασύρθηκε από τη ναφθαλίνη επί των ημερών της τότε αρμόδιας υπουργού Άννας Διαμαντοπούλου, που δεν έχει κρύψει ποτέ την… περίεργη (όχι και τόσο) εκσυγχρονιστική διάθεσή της. Πρόκειται για ένα ακόμα εθνικό ολίσθημα (ο χαρακτηρισμός έγκλημα κάθε άλλο άστοχος θα ήταν), που έρχεται να προστεθεί στην αντεθνική κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων Ελληνικών στα σχολεία το 1980 από τον τότε υπουργό Παιδείας Γ. Ράλλη, αλλά και στην επιβολή το 1981 του μονοτονικού από τον τότε υπουργό Παιδείας Λευτέρη Βερυβάκη, βάζοντας τέρμα στο πολυτονικό σύστημα γραφής και στο ιστορικό της ορθογραφίας, με αποτέλεσμα από τότε τα παιδιά να μην ξέρουν να γράφουν σωστά ένα κείμενο, με τους χαρακτήρες και τον πλούτο της γλώσσας μας, που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας.


Τι κρύβεται

Στο ερώτημα, ποιος ο λόγος της κατάργησης των φωνηέντων και συμφώνων, που αλλοιώνουν το ελληνικό αλφάβητο, πειστική απάντηση δεν υπάρχει… Αντίθετα απόλυτα εύλογες είναι οι σκέψεις πως αυτή η επιχείρηση είναι ενταγμένη στη στρατηγική να αποδυναμωθεί άλλο ένα ισχυρό βάθρο της ιστορίας του ελληνικού πολιτισμού.

Και εδώ μπαίνουν οι ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας. Είναι δυνατόν να συναινεί σε τέτοιες… μεταρρυθμίσεις, που αλλάζουν όλα όσα συνθέτουν το χθες μας, την Ιστορία μας; Και με τα οποία ανδρώθηκαν, μεγαλούργησαν, πέτυχαν, γενιές και γενιές και δεν στάθηκε εμπόδιο το η, το υ, το ω, το ξ και το ψ και δεν έχασαν ευκαιρίες για ανάδειξη επειδή τούς έλειπε το γκ, μπ και το ντ…

Προς νέα αναταραχή

Το θέμα είναι καθαρά πολιτικό. Και μάλιστα κορυφαίο. Δικαιούνται να έχουν τις απόψεις τους οι επιστήμονες, να γίνεται ένας γόνιμος διάλογος, να κατατίθενται προτάσεις, παντού και πάντοτε υπήρξαν και θα συνεχίζουν να υπάρχουν στρατόπεδα καθηγητών που είχαν μέχρι και βίαιες αντιπαραθέσεις… Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι γίνονται αποδεκτές από την πολιτική ηγεσία, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν αποδυναμώνουν Ιστορία, γκρεμίζουν πολιτισμό.

Και βρίσκουν απέναντι την κοινωνία, τον λαό. Γι' αυτό και οι ευθύνες των χθεσινών και σημερινών κυβερνώντων είναι τεράστιες…

Μπροστά στη θύελλα που θα φέρει η επιχείρηση αλλοίωσης του αλφαβήτου, ο ξεσηκωμός και οι αντιδράσεις που προκάλεσε το βιβλίο της Ρεπούση με τα περί… συνωστισμού στη Σμύρνη θα είναι πταίσμα.

Φρόνιμο θα είναι να το μετρήσει το Μέγαρο Μαξίμου. Και κυρίως ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, που κρατάει πάντα ψηλά τη σημαία του πολιτισμού μας, της Ιστορίας μας, της γλώσσας του Ελύτη…

Άλλωστε τι κακό, τι έλλειμμα γνώσης και λόγου, προκάλεσε στα εκατομμύρια ελληνόπουλα που διδάχτηκαν την αλφάβητο με τα 24 γράμματα, τα 7 φωνήεντα και τα 17 σύμφωνα;

Αυτή είναι και η ηχηρή απάντηση σ' όλους εκείνους τους κυρίους που έδωσαν την έγκρισή τους για την κυκλοφορία αυτής της νεωτεριστικής Γραμματικής.




Πρέπει να θυσιάσουμε και τη γλώσσα μας για να μοιάσουμε στους Δυτικούς;

Μια ηχηρότατη γεύση του κλίματος που έχει δημιουργηθεί στον χώρο των δασκάλων είναι η αντίδραση του Συλλόγου Δασκάλων Ανατολικής Αττικής «Αλέξανδρος Δελμούζος», που σε κείμενο που ανάρτησαν στο διαδίκτυο με επιχειρήματα αποδομούν την έκδοση της νέας Γραμματικής. Επισημαίνουν συγκεκριμένα τα εξής:

«Με μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε πως διανεμήθηκε προς διδασκαλία στα δημοτικά σχολεία της χώρας μας ένα καινούργιο βιβλίο γραμματικής, για την Ε' και ΣΤ' τάξη, αντικαθιστώντας τη μέχρι τώρα ισχύουσα γραμματική του Μανώλη Τριανταφυλλίδη, η οποία εδιδάσκετο πλέον των 30 χρόνων.

Με τη Γραμματική του Μαν. Τριανταφυλλίδη γαλουχήθηκαν γενιές Ελλήνων, που μάθανε να ομιλούν την Ελληνική Γλώσσα. Αλλά και αλλοδαποί που γεννήθηκαν, έζησαν και σπούδασαν σε ελληνικά σχολεία και πέτυχαν στα ελληνικά πανεπιστήμια είχαν γαλουχηθεί με την ίδια γραμματική χωρίς να δυσκολευτούν! Εφ' όσον οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει, ποιον λόγο εξυπηρετεί η αλλαγή της κλασσικής γραμματικής σε ''φωνητική'' γραμματική;

Η γλώσσα μας, η αρχαιότερη όλων των λαών, τις τελευταίες δεκαετίες έχει υποστεί αλλεπάλληλους βιασμούς από τους εκάστοτε υπευθύνους, οι οποίοι εντελώς ανεύθυνα λειτουργώντας ωσάν γλωσσοπλάστες, αποφάσιζαν για την ''εκλαΐκευσή'' της και ταυτόχρονα την καταστροφή της!

Με τις αλλεπάλληλες αλλαγές ανά 15 - 20 χρόνια (βλέπε: αυγό ή αβγό; Ξύδι ή ξίδι; Κτίριο ή κτήριο; Μονοτονικό σύστημα) οι γενιές των Ελλήνων μαθαίνουν η κάθε μία και από μια ελαφρώς διαφοροποιημένη ελληνική γραμματική, μη μπορώντας καν να παρακολουθήσουν ούτε οι γονείς τα παιδιά τους!

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε χωρίς τον ενδελεχή έλεγχο, και ως εκ τούτου εκ παραδρομής δημοσιοποιήθηκε κάποια πρόταση κάποιου ανθέλληνα φιλόλογου και όχι εσκεμμένα, πάρθηκε η απόφαση ενός ακόμα βιασμού της ελληνικής γλώσσας, μιας γλώσσας που τόσο διψασμένα άνθρωποι από όλο τον κόσμο προσπαθούν να κάνουν κτήμα τους.

Όλοι οι Έλληνες ρωτούν:

1) Δεν μας φτάνει η οικονομική κατακρήμνιση της πατρίδος μας, πρέπει να υποστούμε και την εθνική μας εξολόθρευση;

2) Πρέπει να θυσιάσουμε τη γλώσσα μας για να μοιάσουμε στους Δυτικούς, για να γίνουμε αρεστοί από αυτούς; Οι οποίοι, επανήλθαν και ζητούν πλέον την ίδια μας την πατρίδα;

3) Το βιβλίο είχε εγκριθεί από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο από το 2007, αλλά λόγω αντιρρήσεων δεν εκδίδετο. Οι αποσπασμένοι δάσκαλοι στο Ινστιτούτο όταν ερωτήθηκαν σχετικώς έκριναν το βιβλίο απαράδεκτο!»


Αστειότητες…

Ο στόχος του εγχειριδίου τους, γράφουν οι συγγραφείς Ειρήνη Φιλιππάκη, Γεώργιος Κοτζόγλου, Μιχ. Γεωργιαφέντης και Μαργαρίτα Λουκά στον πρόλογό τους είναι «να οδηγήσουν με τρόπο ευχάριστο και παιγνιώδη τους μικρούς μαθητές στη συνειδητοποίηση του συστηματικού χαρακτήρα της γλώσσας». Δηλαδή δεκάδες χρόνια δεν ήταν ευχάριστος; Αγγαρεία έκαναν οι μαθητές; Και παρακάτω σημειώνουν ότι «σκοπός μας είναι να προσφέρουμε στους μαθητές και τους δασκάλους ένα ευνόητο, ευχάριστο και μεθοδικό διδακτικό εργαλείο». Δηλαδή όλα αυτά δεν τα πρόσφερε η Γραμματική του Μανώλη Τριανταφυλλίδη, που πάνω από 30 χρόνια διδασκόταν;

Και το πιο αποκαλυπτικό, που δείχνει τις προθέσεις, είναι η παραδοχή τους ότι: «Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του βιβλίου Γραμματική Ε' και Στ' Δημοτικού υπαγόρευσαν κάποιες απαραίτητες απλοποιήσεις αλλά και ορισμένες σημαντικές διαφοροποιήσεις στο περιεχόμενο του εγχειριδίου τόσο από τις σύγχρονες γλωσσολογικές μελέτες για την ελληνική γλώσσα (που απευθύνονται σε ειδικούς) όσο και από τις παραδοσιακές γραμματικές».

Ομολογούν οι άνθρωποι ότι η παράδοση τους ενοχλούσε… Κι αυτήν κτυπάνε και η οποία μέσα της περικλείει τη φιλοσοφία του λαού μας, την Ιστορία μας, τον πολιτισμό μας…

Να τους χαίρεστε όλοι εσείς, που δώσατε την έγκρισή σας να μπει στα σχολεία αυτό το βιβλίο, που κτυπάει τις ρίζες μας…





Να αποσυρθεί

Αυτή και μόνο η ομολογία είναι αρκετή, όπως αντιλαμβάνεστε κ. υπουργέ της Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλε, για να δώσετε σήμερα κιόλας εντολή να αποσυρθεί αυτή η Γραμματική που ξεμαθαίνει από τα παιδιά μας τη γλώσσα τους…

http://www.paron.gr/v3/new.php?id=78385&colid=&catid=33&dt=2012-07-15%200:0:0



ΑΦΑΙΡΕΣΑΝ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ 
ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΠΟΙΚΙΩΝ 
ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ 
ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΓΑΛΗ!!




 ΑΦΑΙΡΕΣΑΝ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΠΟΙΚΙΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΓΑΛΗ!!

Δεν έχει όριο πλεον ο… ”αφελληνισμός” του Υπουργείου παιδείας στα εγχειρίδια του δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου…

Συγκεκριμένα στα βιβλία της ιστορίας έχουν αφαιρεθεί οι χάρτες των Ελληνικών αποικισμών της κλασσικής εποχής στις περιοχές της Μεσογείου, Ευξείνου Πόντου και Βαλκανίων με αποτέλεσμα ο Ελληνικός κόσμος εκείνης της εποχής, αντί να φαίνεται ως μια κραταιά αυτοκρατορία φαντάζει πλεον ως μια κουκίδα στα μάτια των μαθητών!!!

Για ποιόν λόγο και απο ποιούς όμως επιτελείται αυτή η σταδιακή αποξήλωση της ιστορίας μας;
Μήπως προσπαθούν κάποιοι κύκλοι να σταματήσουν να καλλιεργούν στο υποσυνείδητο των μαθητών τη μεγαλειώδη κληρονομιά του Ελληνισμού και να την αντικαταστήσουν με μιζέρια και ηττοπάθεια;

Ποιοί προσπαθούν να ”βιάσουν” την Ελληνική ιστορία; Γιατί πλεον στα σχολεία δεν δίνουν στα παιδιά μας αξίες, αρετές, ευγενικά ιδανικά και δεν τους μαθαίνουν τα πραγματικά γεγονότα;

Μήπως κάποιοι θέλουν τον σταδιακό εκφυλισμό της κοινωνίας μας και όχι την πραγματική πρόοδο;
Eνδιαφέρον παρουσιάζει και το παρακάτω απόσπασμα απο το περιοδικό ”η Δράση” τεύχος Ιούλιος- Ιούνιος 2012:

Αρχίζοντας μέ τή Γλώσσα τής Ε' τάξης (σελ. 23) βλέπουμε τόν άγιο Ιωσήφ χωρίς φωτοστέφανο νά αγκα­λιάζει τήν Παναγία, χωρίς φωτοστέ­φανο καί αυτή. Επίσης βλέπουμε τόν Χριστό σαν ενα απλό μωρό χωρίς φωτοστέφανο. Όλο τό βιβλίο έχει δυο φωτογραφίες γιά τά Χριστούγεννα. Συ­νεχίζοντας βλέπουμε ότι όλο τό κεφά­λαιο γιά τά Χριστούγεννα αναφέρεται στή μάγισσα Φρικαντέλα (σελ. 26). Βά­ζουν ένα παιδί μετανάστη (σελ. 24) νά θέτει σέ άμφιβολία γιά τό αν υπάρχουν άγγελοι, καί αύτοί μόνο για τους χορτάτους. Άκόμη (σελ. 29) βλέπουμε τά Θε­οφάνια νά είναι ένας άπλός αγώνας κολύμβησης. Βάζουν τά παιδιά νά φαντάζονται ότι είναι δέντρα (σελ. 31) όχι. πάντως νοήμονα όντα. Πλήση εγκε­φάλου έπίσης γίνεται (σελ. 11 καί 12) ειδικά γιά τούς έξωγήινους. 
Στό Ανθολόγιο τής Γλώσσας Ε' (σελ. 154) ό Τα Κι Κο ό Κινέζος αναρωτιέται: « .. Τά μάτια του γιατρού ήταν γλυκά και τά μάτια τοϋ Χρίστου ήταν γλυκά». Τί ώραία βλασφημία! Παρουσιάζουν επίσης τό βάψιμο τών αυγών σάν παλιό' ειδωλολατρικό έθιμο πού πήραμε καί ότι ό Χριστός άπλώς σήκωσε τήν πλάκα καί βγήκε (σελ. 174, 175, 177).
Ό 'Άι-Βασίλης κάνει μπουγάδα μέ τά σώβρακά του (Δ'τάξη Γλώσσα σελ. 52). Τά παιδιά μαθαίνουν νά γράφουν Χαίκοΰ (Γ'τάξη, Γλώσσα σελ. 68) πού είναι επηρεασμένα άπό τό Βουδισμό Ζέν, άλλά όχι Όμηρο κ.τλ. Ελληνικά.
Διαβάζουμε (Γλώσσα, Β' δημοτικού σελ. 79) γιά τό ημερολόγιο τής Έβραιοπούλας Ροζίνας, γιά τό 1940 άλλά όχι κάποιου Έλληνα ήρωα π.χ. Κώστα Περρίκου.
Άπό τή Γλώσσα Α'Δημοτικου μαθαί­νουν τά παιδιά: πώς να μπαίνουν σέ ξένα σπίτια νά κρυφακούν, νά κρυφοκοιτάζουν τή νύκτα (σελ. 32, 34, 36, 38) όλα εικονογραφημένα. Στή Μελέτη Περιβάλλοντος Δ' τάξης (σελ. 17,18) νιώθουμε περήφανοι πού μιλάμε τά Τουρκικά. Τό Τουρκάκι Έκρέμ δοξάζει τόν Αλλάχ με άνύπαρκτο Χριστό.
Στά Μαθηματικά Γ'τάξης (σελ. 85) υπάρχουν μάγισσες, σεΐχιδες καί γενικά όλα τά ξενόγλωσσα ονόματα καί κυρίως άγοριών.
Κάνουν συνεχώς διαφήμιση (Μαθηματικά Γ'σελ. 102)  στό Ταγκράμ, άλλά όχι στό αρχαιότερο Γεωμετρικό παιχνίδι τό Λούκουλος του Αρχιμήδη.
Στά Θρησκευτικά Δ' (σελ. 98, μάς κάνουν πλύση εγκεφάλου μέ τούς μετανάστες, παρουσιάζοντας τούς Έλληνες σάν ρατσιστές.
Στά Θρησκευτικά Ε'(σελ. 92) άναφέρουν σάν αιρετικό τόν Ρωμανό τό Μελωδό, ότι άντλοΰσε τά θέματά του άπό τά απόκρυφα Ευαγγέλια.
Πηγαίνοντας στήν Ιστορία (Δ'τάξη σελ. 79) άφαιροΰν τίς άποικίες τής αρχαίας Ελλάδας άπό όλο τό μεσογειακό χώρο και τήν δείχνουν σάν ψείρα.
Καλλιεργούν αισθήματα ήττοπάθειας των Ελλήνων (Ε'τάξη σελ. 11) ειδικά άπέναντι στούς Ρωμαίους, χωρίς νά μάς πουν ότι πολυπληθέστεροι Ρωμαίοι μαζί μέ Έλληνες προδότες πολέμησαν εναντίον λίγων Ελλήνων.
Τό διάταγμα τής ανεξιθρησκίας τοϋ Μ. Κωνσταντίνου τό δουλεύουν όπως θέλουν σάν τάχα νά μήν ισχύει στήν Ελλάδα (''στ. Ε' σελ. 22). Ρωτούν πονηρά τά παιδιά νά άναρωτηθοΰν γιατί ό Μ. Κωνσταντίνος άφησε τούς παλαι­ούς ναούς δίπλα στίς Χριστιανικές (σελ. 27, Ίστορ. Ε'). Γιατί άραγε;
Στήν άλωση της Κωνσταντινούπο­λης Βιβλίο Εργασιών Ιστορίας Ε' (σελ. 46), ρωτοϋν και ζητούν τά παιδιά να γράψουν τί τά εντυπωσίασε στόν Μωάμεθ τόν Πορθητή. (Βάζοντας δεύτερο στή λίστα τόν Κωνσταντίνο τον Παλαιολόγο).
Δίνουν ψευδή στοιχεία μέ μικρό Τουρκικό στρατό στήν άλωση, Ιστορία Ε'(σελ. 107) (άλλου γράφουν πάνω άπό 60.000, άλλού 100.000). Ιστορικά εμείς ξέρουμε ότι τό νούμερο ήταν πολύ μεγαλύτερο.
Γράφουν (Ιστορία Ε'σελ. 106) ότι τήν άμυνα τής Κωνσταντινούπολης τήν άνέθεσε ό Πα­λαιολόγος στόν Ίουστινιάνη λές καί αυτός ήταν άπλός παρατηρητής, τονίζοντας τό με­γαλείο του Ίουστινιάνη καί του Μωάμεθ.
Αύτά τά βιβλία είναι όλα σαβούρες. Σέ τί vα πρωτοαναφερθεί κανείς; Καί αύτά είναι μόνο λίγα.
Μέ σεβασμό Κουσίδου Πελαγία, Δράκα
http://el-democracy.blogspot.gr/2012/07/blog-post_5937.html#more
http://troktiko.eu/2012/07/afairesan-tous-chartes-ton-ellhnikon-apoikion-apo-ta-biblia-ths-istorias-gia-na-mhn-fainetai-h-ellada-megalh/

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

http://www.captainbook.gr/book/182828/o-polemos-ton-fthoggon

Το βιβλίο "Ο πόλεμος των φθόγγων" (εκδόσεις CaptainBook) αποτελεί συλλογή κειμένων που σκοπό έχουν να ανασκευάσουν τους ισχυρισμούς όσων άρχισαν να διαμαρτύρονται το καλοκαίρι του 2012 εναντίον μιας νέας σχολικής γραμματικής για τις δύο τελευταίες τάξεις του δημοτικού υποστηρίζοντας ότι εκεί έχουν καταργηθεί γράμματα και ότι έτσι προλειαίνεται το έδαφος για την καθιέρωση της φωνητικής γραφής.