Ο
Ιαβέρης ήταν ο ταχύτερος και θεαματικότερος Έλληνας οδηγός Αγώνων.
Ο
«ΙΑΒΕΡΗΣ» ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ
«Δεν
θέλω έναν αστυνομικό σε κάθε αυτοκίνητο, αλλά ένα μυαλό»
Αναμφισβήτητα υπήρξε ένα
από τα μεγαλύτερα οδηγικά ταλέντα που πέρασαν από τον μηχανοκίνητο αθλητισμό
στη χώρα μας, με πλούσια τροπαιοθήκη και αξιοζήλευτες επιδόσεις στις εγχώριες
διοργανώσεις αγώνων ταχύτητας, και όχι μόνο... Είναι ένας άνθρωπος που έχει
αφιερώσει ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του, σχεδόν 34 χρόνια, στη δράση για την
ασφαλή οδήγηση στην Ελλάδα.
Με λόγο «μαστίγιο» στις
δημόσιες τοποθετήσεις του, έδωσε και συνεχίζει να δίνει και την ψυχή του για να
ευαισθητοποιήσει όσο περισσότερους συμπολίτες μας μπορεί, με μοναδικό στόχο τη
μείωση των θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων, τα οποία ξεκληρίζουν καθημερινά
ολόκληρες οικογένειες.
Δυστυχώς, όμως, ο φόρος
αίματος στην άσφαλτο συνεχίζει να είναι βαρύς και η κοινή γνώμη θυμάται τα
λόγια του Τάσου «Ιαβέρη» Μαρκουίζου μετά από τροχαία ατυχήματα, όπως της Θήβας,
που συγκλονίζουν το πανελλήνιο. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Ιαβέρης είναι
ένας σύγχρονος κήρυκας της ασφαλούς οδήγησης, αφού υπήρξε ο πρώτος που με
ανιδιοτέλεια και χωρίς ποτέ να ζητήσει ούτε ένα ευρώ «όργωσε» κυριολεκτικά όλη
την Ελλάδα για να αφυπνίσει χιλιάδες Ελληνόπουλα για την οδική συμπεριφορά.
Πλούσιο
συγγραφικό έργο
Ταυτόχρονα επιδεικνύει
πλούσιο συγγραφικό έργο με δωρεάν διανεμημένα, τουλάχιστον, 1.000.000 αντίτυπα
βιβλίων Οδικής Συμπεριφοράς και Ασφαλείας, ενώ παραδίδει μαθήματα ασφαλούς
οδήγησης στη Σχολή που έχει ιδρύσει και πλέον έχει περάσει στα χέρια των τριών
γιων του, του Άρη, του Κωνσταντίνου και του Δημήτρη.
Σήμερα, στην ηλικία πλέον
των 70 ετών, το «Έθνος της Κυριακής» προσπάθησε να αποκωδικοποιήσει τον οδηγό,
τον άνθρωπο, τον πατέρα και τον παππού πλέον Ιαβέρη... Μετρ των ειδικών
διαδρομών στα Ράλλυ Ακρόπολις των δύο περασμένων δεκαετιών, ξεκίνησε να
ασχολείται με το ζήτημα όταν αντιλήφθηκε ότι πολλοί θαυμαστές και φίλοι του δεν
μπορούσαν να καταλάβουν τη διαφορά που έχουν οι πίστες με τους δρόμους, ενώ
κάποιοι ξαφνικά απουσίαζαν από τους αγώνες του. Όταν άρχισε να τους αναζητά,
όπως τον Γιώργο, οδηγό της Αστυνομίας, τότε κάποιοι δικοί του τον ενημέρωσαν
ότι είχε σκοτωθεί σε τροχαίο με τη σύζυγό του.
Ακίνδυνοι
οι αγώνες
«Άρχισα να χάνω φίλους μου
και αυτό το θεωρούσα τραγικό. Θυμάμαι ότι τους έλεγα πως οι αγώνες είναι
ακίνδυνοι, αλλά το ταξίδι προς τους αγώνες επικίνδυνο», αποκαλύπτει ο κ.
Μαρκουίζος. Αυτό που ελάχιστοι γνωρίζουν είναι ότι αρκετά χρόνια πριν ο Ιαβέρης
«γράψει» τις σελίδες της αγωνιστικής του ιστορίας με το θρυλικό NSU TT, δεν
είχε καμία σχέση με τον χώρο ή για την ακρίβεια με τα αυτοκίνητα γενικότερα.
Σπούδαζε στο δεύτερο έτος
στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και όλα έδειχναν πως ο
μικρός τότε Τάσος θα είχε ένα λαμπρό επαγγελματικό μέλλον, αφού ήταν άριστος
φοιτητής. Φευ! Ήταν η ίδια χρονιά που μαζί με τον πατέρα του Ανάργυρο είχαν
πάρει το δίπλωμα του αυτοκινήτου και με τη βοήθεια φίλων είχαν επιδοθεί στην
αναζήτηση ενός οικογενειακού μοντέλου.
Όπως θυμάται ο Ιαβέρης,
«θέλαμε με τον πατέρα μου να πάρουμε ένα μικρό τετράπορτο και μας είπαν να
ρίξουμε μια ματιά στα NSU. Ένας τέτοιος τύπος αυτοκινήτων έτρεχε τότε σε
αγώνες. Μάλιστα, όταν μας έκαναν μια επίδειξη του αυτοκινήτου, τότε ο υπάλληλος
έκρινε ότι οδηγούσα λίγο επικίνδυνα, μου έσβηνε η μηχανή, αλλά τελικά το
αγοράσαμε. Μια μέρα πήγα κάποιους φίλους να παρακολουθήσουν αγώνες επειδή δεν
είχαν αυτοκίνητο. Εκεί είδα αντίστοιχα αυτοκίνητα με το δικό μας και ξαφνικά
διαπίστωσα ότι ήμουν ερωτευμένος με κάτι που δεν ήξερα», αναφέρει χαμογελώντας.
Χωρίς δεύτερη σκέψη, ο
Ιαβέρης παρατάει τις σπουδές του για να αφοσιωθεί σε κάτι που του άρεσε
περισσότερο, αλλά στην αρχή κρυφά από τους γονείς του. Μοναχοπαίδι, η μητέρα
του, η κυρία Κατερίνα, του έκανε όλα τα χατίρια. Μπορεί να μην ήταν πλούσια
οικογένεια, αλλά στον Ιαβέρη, όπως παραδέχεται, ποτέ δεν έλειψε τίποτα. Λίγα
χρόνια μετά παντρεύεται την αγαπημένη του σύζυγο Ελένη Τσάκωνα και αποκτούν, με
σχεδόν έναν χρόνο διαφορά μεταξύ τους, τρία αγόρια. «Να φανταστείτε ότι στην
εκκλησία πήγαμε με ένα τρίκυκλο και όχι με ένα σούπερ αυτοκίνητο, όπως κάνουν
όλοι».
Εκείνη την περίοδο
ξεκινάει και το κεφάλαιο «αγώνες» στη ζωή του. Βρέθηκε ξαφνικά να κολυμπάει στα
βαθιά, αλλά τα κατάφερνε με μεγάλη επιτυχία. Οι θεατές τον θυμούνται ακόμα να
«σταματά» τα χρονόμετρα μπροστά από τους Βάλτερ Ρορλ, Μάρκου Αλεν το 1978 ή από
τους Μπιόρν Βάλντεγκαρντ, Χάνου Μίκολα το 1979. Η κορυφαία στιγμή που τον έκανε
«μύθο» στον χώρο του ελληνικού μηχανοκίνητου αθλητισμού θεωρείται το 27ο Ράλλυ
Ακρόπολις, το 1980, όταν σημείωσε τον 1ο χρόνο της γενικής κατάταξης στην
ειδική διαδρομή της Πάρνηθας, έχοντας αφήσει πίσω του όλους τους οδηγούς του
παγκοσμίου πρωταθλήματος.
Στο
27ο Ράλλυ Ακρόπολις σημείωσε τον ταχύτερο χρόνο, αφήνοντας πίσω του μεγάλα
ονόματα του WRC (φωτογραφία: Στεργιάκης).
Σε
μια άλλη εποχή
«Ζούσα σε μια περιοχή που
δεν είχα καμία εμπλοκή με τον χώρο των οδηγών αγώνων της εποχής, οι οποίοι ήταν
μπον βιβέρ, άνθρωποι που σύχναζαν στο Κολωνάκι και είχαν σχέση με τον
καλλιτεχνικό χώρο, όπως ο Μπάρκουλης, ο Τζανετάκος, ο Κόκοτας κ.ά. Όλα μου τα
χρόνια έμενα μεταξύ Ερυθραίας και Κηφισιάς και το στέκι μας ήταν το «Εντελβάις»
στο Κεφαλάρι. Τα πάντα θυμάμαι από εκείνη την περίοδο.
Η ηλικία που ασχολήθηκα με
τους αγώνες όμως είχε και ένα πλεονέκτημα. Ήμουν πολύ πιο ώριμος και γνώριζα
ποιοι είναι οι νόμοι της φυσικής που διέπουν την κίνηση ενός αυτοκινήτου, όπως
και άλλα σημαντικά πράγματα». Όσο για το πώς προέκυψε το ψευδώνυμο Ιαβέρης, την
απάντηση μας την δίνει ο ίδιος ο πρωταγωνιστής, ο οποίος μας αποκάλυψε ότι για
ένα μικρό χρονικό διάστημα κάποιοι τον φώναζαν και Κικέρωνα.
«Στο μόνο που μπορείς να
με ταυτίσεις με τον Κικέρωνα είναι η μειωμένη αντίληψη που έχω για τους
συμπολίτες μου, στο κομμάτι της παιδείας τους και της κουλτούρας τους. Θεωρώ
ότι είναι ανάγωγοι άνθρωποι, χωρίς αυτοεκτίμηση. Το Ιαβέρης ήρθε επειδή είχα
πολύ μεγάλες φαβορίτες, ακόμη και στον στρατό.
Το
παρατσούκλι
Η
φοιτητική του ταυτότητα όταν σπούδαζε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του
Πανεπιστημίου Αθηνών.
Όταν έπρεπε να βγάλω
φωτογραφία για το απολυτήριο, πήγα και ξύρισα τη φωτογραφία. Με τις φαβορίτες
τούς θύμιζα τον Ιαβέρη από τους "Αθλιους", τον αστυνομικό επιθεωρητή,
του Βίκτωρος Ουγκώ. Το '69 με '70 όταν παρουσιάστηκα στο Ναυτικό δεν επιτρεπόταν
να τρέχω σε αγώνες, απαγορευόταν για λόγους ασφαλείας. Έτσι έπρεπε να κρυφτώ
και σκεφτόμουν τι να βάλω και τότε μου ήρθε το συγκεκριμένο στο μυαλό. Είναι
και ένα παρατσούκλι που έχει ταχύτητα περάσματος μέσα του, είναι εύηχο. Όλοι
έτσι με γνωρίζουν». Για τον κ. Μαρκουίζο η κυκλοφοριακή αγωγή στην Ελλάδα είναι
είδος σε μεγάλη έλλειψη, γεγονός που έχει ρίζες και αιτίες. Βασικότερη από
αυτές η παιδεία και η κουλτούρα των Ελλήνων. Όταν τον ρωτάμε για το τραγικό
ατύχημα στη Θήβα, το βλέμμα του σκοτεινιάζει.
«Σήμερα είμαι σχεδόν 70
ετών. Ο φόβος αιωρείται μόνιμα από πάνω μου, από τα παιδιά μου, και γι' αυτό με
λύσσα κάνω αυτό που κάνω όλα αυτά τα χρόνια στην προσπάθειά μου να
ευαισθητοποιήσω και να αφυπνίσω τον κόσμο. Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να
συμβεί σε έναν γονιό είναι να περπατάει πίσω από το φέρετρο του παιδιού του.
Μέσα σ' έναν χρόνο έχουν σκοτωθεί στους δρόμους 1.800 άνθρωποι και είναι σαν
μην υπάρχει ο θάνατός τους.
Δεν φταίει η υπερβολική
ταχύτητα, αλλά η υπερβολική ηλιθιότητα. Η ταχύτητα δεν αναπτύσσεται μόνη της,
αλλά κάποιος δίνει εντολή. Το κόκκινο φανάρι δεν είναι αιτία θανάτου, αλλά
είναι σύμπτωμα. Δεν θέλω έναν αστυνομικό σε κάθε αυτοκίνητο, αλλά ένα μυαλό.
Φοβάται ο Ιαβέρης,
φοβούνται τα παιδιά του που έχουν επίσης κατακτήσει πρωταθλήματα σε αγώνες και
δεν φοβάται ο μέσος Έλληνας πολίτης; Ήθελα ο κόσμος να δει ότι ο Ιαβέρης που
τρέχει πιο γρήγορα κι από τον άνεμο φοβάται. Δεν δηλώνω ούτε εκπαιδευτής ούτε
ειδικός, απλά οδηγός αγώνων. Αυτό το κομμάτι δεν μπορεί να το αμφισβητήσει
κανένας. Βλέπω ότι με αυτά που κάνω είμαι χρήσιμος και γι' αυτό συνεχίζω τη
δράση μου. Θέλω τα πιτσιρίκια να έχουν ευκαιρίες, να γνωρίζουν και να νιώθουν
ότι η ζωή τους έχει αξία», καταλήγει.
ΜΑΡΙΝΑ ΖΙΩΖΙΟΥ
Ο
Τάσος και οι γιοι του (από αριστερά) Δημήτρης, Κωνσταντίνος και Αρης το
1985.
ΝΕΟΙ
ΤΟ 70% ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ
Ιαβέρης:
Συντελείται «γενοκτονία» από τα τροχαία την περίοδο της κρίσης
Συγκλονίζουν τα στοιχεία
που αποκαλύπτει ο Ιαβέρης για τα τροχαία που συμβαίνουν στην Ελλάδα, την
περίοδο της κρίσης, όπου συντελείται μία «γενοκτονία», όπως αναφέρει.
Λίγες ώρες μετά το τραγικό
δυστύχημα στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας με τους τέσσερις νεκρούς, ο γνωστός
οδηγός αγώνων, αναφέρει ότι τα πιο πολλά τροχαία ατυχήματα -κοντά στο 87%-
συμβαίνουν σε κατοικημένες περιοχές με ταχύτητες κοντά στα 50 χλμ/ώρα, με
πρωταγωνιστές κατά συντριπτική πλειοψηφία να είναι άνθρωποι κοντά στην ηλικία
των 30 ετών. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, το 60 με 70% των θυμάτων από
τροχαία ατυχήματα, είναι ηλικίας 15- 29 ετών.
Όπως υπογραμμίζει, τα
τροχαία ατυχήματα κοστίζουν 12 δισ. ευρώ κάθε χρόνο. «Και μετά λέμε πώς να
εξοικονομήσουμε λεφτά και βάζουμε ισοδύναμα. Το 40% του κόστους στην υγεία
είναι από τροχαία. Ποσό πολύ μεγάλο, που κανείς δεν κάνει κάτι για να αλλάξει
την κατάσταση. Ειδικά τώρα την περίοδο της κρίσης. Μιλάμε για μια γενοκτονία.
Και κανείς δεν κάνει κάτι», δηλώνει ο Ιαβέρης.
Η έλλειψη παιδείας είναι η
σημαντικότερη αιτία των ατυχημάτων. «Είναι σίγουρο ότι δεν υπάρχει παιδεία. Δεν
υπάρχει αλληλοσεβασμός. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι όπως ξεκινάμε από το σπίτι
μας το πρωί, έτσι πρέπει να γυρνάμε. Υπάρχουν οικογένειες από πίσω που μας
περιμένουν. Θα πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε τον εαυτό και τους άλλους. Τα
παιδιά στο παιδικό κάθισμα, όλοι οι επιβάτες να φορούν ζώνη, όχι υψηλές
ταχύτητες. Φθάσαμε να οδηγούμε αυτοκίνητο και λες και κυκλοφορούμε με
Καλάσνικοφ» ανέφερε στο ραδιόφωνο του ΑΠΕ.
Ο ίδιος πάντως προτείνει
αύξηση των προστίμων. «Τα πρόστιμα πρέπει να αυξηθούν και όχι να μειωθούν.
Πρέπει να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε καλύτερους ανθρώπους. Επίσης συχνά θα
πρέπει μέσα από τις ΜΜΕ να προβάλουμε όχι ατυχήματα για συνετισμό, αλλά τις
στιγμές της κηδείας των θυμάτων, αλλά και την επόμενη μέρα των ατόμων που
έμειναν ανάπηροι. Επίσης οι γονείς οφείλουν να γίνουν καλύτεροι κατά τη
διάρκεια της οδήγησης, καθώς τα παιδιά αντιγράφουν τους γονείς σε μεγάλο βαθμό.
Αν δεν είναι αυτοί σωστοί, ούτε και αυτά θα γίνουν σωστά».
Από την πλευρά του, ο
Θεσσαλονικιός οδηγός αγώνων, Δημήτρης Μανωλόπουλος κάνει λόγο για «μαγκιά» στην
οδήγηση, αλλά και για «πειραγμένα αυτοκίνητα, μαύρα τζάμια, σκεπασμένες
πινακίδες με σκούρες ζελατίνες, μουσική στη διαπασών, εξατμίσεις μπουριά,
διασκευασμένα τουρμποκίνητα. Και όλα αυτά με την αστυνόμευση ανύπαρκτη. Η
οδήγηση των περισσότερων Ελλήνων οδηγών δεν διαφέρει πολύ από μία πίστα με
συγκρουόμενα αυτοκινητάκια του λούνα παρκ».
Τέλος ο γνωστός οδηγός
αγώνων, Δημήτρης Μανωλόπουλος προέτρεψε να: «γίνει υποχρεωτικό το μάθημα
ασφαλούς οδήγησης στην τηλεόραση και στα ραδιόφωνα. Να υπάρξουν αυστηρά
πρόστιμα στους ανεγκέφαλους οδηγούς και αφαίρεση διπλώματος οδήγησης για πάντα
σε οδηγούς που ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια ταχύτητος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου