Η τέχνη του δρόμου και το σήμα της Ο.Α.

Το σήμα της Ολυμπιακής στην Λεωφόρο Βουλιαγμένης εκεί που διασταυρώνεται με την Αλίμου θεωρείται κομμάτι της ιστορίας των νοτίων προαστίων αλλά και της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας.

Η τέχνη του δρόμου

Γράφει ο Κώσιας Λώμης. 

Συνταξιούχος μηχανικός αεροπλάνων Ολυμπιακής

Η υπαίθρια τέχνη είναι αυτή που προσδίδει ομορφιά και φυσιογνωμία στο δημόσιο χώρο, άσχετα αν ορισμένοι συμπολίτες μας, επιλέγουν να τον βρωμίζουν και να τον βανδαλίζουν ασύστολα.

Βέβαια ο δημόσιος χώρος δεν είναι οργανωμένη γκαλερί, όπου ήρεμα τον επισκέπτεσαι, αφού σε αυτόν λαμβάνουν χώρα, διάφορες λειτουργίες και δρώμενα καθημερινότητας (όπως περίπατοι, συγκεντρώσεις, διασκεδάσεις, κ.α.)

Μέχρι το 1960 στους δημόσιους χώρους κυριαρχούσαν τα αγάλματα, και τα μνημεία.

Στη συνέχεια η αρχιτεκτονική προώθησε την δημιουργία έργων αφηρημένης τέχνης - ορόσημα, διαφόρων επωνύμων καλλιτεχνών όπως π.χ ο "Δρομέας" του Βαρώτσου, οι "Ομπρέλες" του Ζογγολόπουλου κ.α.

Το τελευταίο διάστημα η τάση είναι να διασώζονται τοπόσημα που έχουν δεθεί με την ιστορία του τόπου.

Ένα τέτοιο τοπόσημο θεωρείται και το σήμα της Ο.Α. στη συμβολή των οδών Αλίμου και Βουλιαγμένης για το οποίο ο δήμαρχος Χρίστος Κορτζίδης αποδέχτηκε την πρόταση του Δ.Σ του ΠΟΛΚΕΟΑ επί προεδρίας Φώτη Γαλανού τον Απρίλη του 2014 και δήλωσε έγγραφα με επιστολή του στο Πολιτιστικό Κέντρο ότι ....." Ο Δήμος Αργυρούπολης - Ελληνικού αποδέχτηκε την πρόταση του ΠΟΛΚΕΟΑ για την διάσωση του σήματος της Ο.Α. και θα φροντίσει να το συντηρήσει και να το αναδείξει - ύστερα από εισήγηση και της τεχνικής υπηρεσίας - αλλά και θα αναμορφώσει πλήρως τον περιβάλλοντα χώρο...." (Επιστολή 12/5/2014 Αρ. Πρωτ. 17222)

Από τότε παρήλθαν 3 περίπου χρόνια και πρόσφατα διερχόμενος απ' την περιοχή διαπίστωσα ότι ο Δήμος Αργυρούπολης όχι μόνο τήρησε την δέσμευση του και έχει αναμορφώσει πλήρως την περιοχή, τοποθετώντας παγκάκια και λίθινα πεζοδρόμια αλλά βελτίωσε και αισθητικά τον χώρο φυτεύοντας γκαζόν θάμνους και λουλούδια εποχής.

Αισθάνθηκα λοιπόν μια πραγματική ικανοποίηση αντικρίζοντας το σήμα της ΟΑ να προβάλλεται μέσα σε ένα καλαίσθητο χώρο.

Το σήμα της ΟΑ θα κοσμεί από δω και πέρα το κεντρικό αυτό σημείο της Αργυρούπολης, άσχετα αν τα πρόσωπα και τα δεδομένα, έχουν πλέον διαφοροποιηθεί και έχουν αλλάξει οι ηγεσίες στο Δήμο Αργυρούπολης και στο Δ.Σ του ΠΟΛΚΕΟΑ.

Άλλωστε και το αεροδρόμιο Ελληνικού έπαψε να υπάρχει προ πολλού και ο Ωνάσης που παρήγγειλε το σήμα το 1969 όταν ξεκίνησε η λειτουργία του Ανατολικού Αεροδρομίου (για να διαφημίζεται η ΟΑ στους επιβάτες των ξένων αεροπορικών εταιρειών που έφευγαν από το Ανατολικό Αεροδρόμιο) είναι μια μυθική φιγούρα και μια ανάμνηση μαζί με την ίδια την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ.

Αξία έχει από δω και πέρα να διατηρηθεί ο χώρος απ' τους πολίτες καθαρός και λειτουργικός , δίχως βανδαλισμούς και το σήμα-τοπόσημο της Ο.Α να μας μεταφέρει νοερά, σε προηγούμενες εποχές, άσχετα με τα πρόσωπα και τα γεγονότα που συνετέλεσαν στη σωτηρία του..."συμβόλου" μιας ιστορικής εποχής.

«Τα δικά μας φτερά» Φεβ.2017

Το σήμα της Ολυμπιακής, κομμάτι μιας αστικής μυθολογίας

Ανεβαίνοντας από Γλυφάδα προς Αθήνα και οδηγώντας στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, αναζητώ πάντα το σήμα της Ολυμπιακής. Είναι μια αυθόρμητη αντίδραση, όχι μόνο γιατί αυτός ο μεγάλος κύκλος σηματοδοτεί τη μεγάλη λεωφόρο αλλά γιατί, κυρίως, αυτός ο κύκλος συνδέεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο με τη ζωή μας.

Υπάρχει ένα συναισθηματικό κανάλι, αυτό που "ντύνει" την αστική ζωή με λογότυπους αιωνίας νεότητος. Πολλές φορές όταν περνούσα με το αυτοκίνητο έστρεφα το βλέμμα για να βεβαιωθώ ότι ήταν πάντα εκεί, έστω και σκουριασμένο και θαμπό. Αλλά, να, που τώρα αποκαθίσταται, λουστράρεται και φωτίζεται.

«Το σήμα της Ολυμπιακής αποτελεί ένα τοπόσημο όχι μόνο για την πόλη μας αλλά και για ολόκληρη την Αθήνα, καθώς αποτελεί από το 1966 έως και σήμερα σημείο αναφοράς για τους πολίτες ολόκληρης της Αθήνας», λέει ο Γιάννης Κωνσταντάτος, ο δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης, που ανέλαβε την πρωτοβουλία για την αποκατάσταση αυτού του αστικού εμβλήματος.

Μισός αιώνας παρουσίας σε μία λεωφόρο που τη δεκαετία του ’60 (με τη λειτουργία του νέου αεροδρομίου στο Ελληνικό) ήταν από μόνη της αξιοθέατο και προκαλούσε θαυμασμό. Ακούγεται περίεργο για τα σημερινά δεδομένα ότι η Βουλιαγμένης εκπροσωπούσε την πρόοδο του τεχνικού πολιτισμού στην Αθήνα πριν από 50 χρόνια.

«Πριν από περίπου δυόμισι χρόνια παραλάβαμε από την προηγούμενη διοίκηση του δήμου μια διαλυμένη και παρηκμασμένη πόλη», λέει ο Γιάννης Κωνσταντάτος. «Ανάμεσα στις προεκλογικές μας δεσμεύσεις για αναγέννηση της πόλης, που ήδη υλοποιούνται, ήταν και η ανακαίνιση του σήματος της Ολυμπιακής, γιατί πρώτα από όλα ο ίδιος ο πολίτης ήθελα να το βλέπει καθαρό και φωτεινό. Ως Έλληνας, όμως, ένιωθα την ανάγκη να τονίσω την ιστορικότητα του εθνικού αερομεταφορέα που μας ταξίδευε σε όλες τις ηπείρους και τις χώρες του κόσμου».

 Το σήμα της Ολυμπιακής στη λεωφόρο Βουλιαγμένης αποκαθίσταται με πρωτοβουλία του δημάρχου Ελληνικού-Αργυρούπολης Γιάννη Κωνσταντάτου. Πρόσφατα έγινε δοκιμαστικός φωτισμός.

Αυτός ο τεράστιος κύκλος αποτέλεσε γρήγορα, σύνορο προς τα νότια προάστια της Αθήνας, ορόσημο μιας ανοιχτοσύνης και σύμβολο ελευθερίας με τον τρόπο που οι αερομεταφορές εξήπταν τη φαντασία πριν από μερικές δεκαετίες. «Από την ημέρα που βάλαμε τις σκαλωσιές, λάβαμε 3.000 περίπου μηνύματα ανθρώπων που επιδοκιμάζουν αυτή μας την κίνηση», λέει ο δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης. «Όλοι έχουν να αναφέρουν μια προσωπική ιστορία με αναφορά στο σήμα της Ολυμπιακής.

Η γενιά των σαραντάρηδων, στην οποία ανήκω και εγώ, έχει να διηγηθεί πολλά γεγονότα και περιστατικά με αναφορά στο σήμα της Ολυμπιακής. Τότε που δεν είχαμε κινητά και Facebook και δίναμε ραντεβού τα Σαββατοκύριακα στο “σήμα”. Σε ένα μήνα περίπου θα έχει τελειώσει η ανακαίνιση του σήματος της Ολυμπιακής, θυμίζοντας μνήμες μιας παλαιότερης εποχής. Μιας εποχής στα θετικά στοιχεία της οποίας θα πρέπει να ξαναγυρίσει η Ελλάδα».

Έντυπη έκδοση της Καθημερινής
http://www.vimaonline.gr/20/article/27716/to-sima-tis-olubiakis-kommati-mias-astikis-muthologias