Ο Κλεμανσώ στο Ναό του Επικουρίου Απόλλωνος

Ο Κλεμανσώ στο Ναό του Επικουρίου Απόλλωνος

Γράφει Ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΡΙΓΓΟΥΡΗΣ,
Επίτιμος Πρόεδρος του Συνδέσμου Ιστορικών Συγγραφέων
τ. Διευθυντής της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ανδρίτσαινας

Ο Γεώργιος Κλεμανσώ, ο επονομαζόμενος «τίγρης», ο νικητής του Α' Παγκοσμίου πολέμου, πρωθυπουργός της Γαλλίας, επισκέφθηκε την Ανδρίτσαινα το Μάιο του 1896. Συνοδευόταν από τον καθηγητή της Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Νεοκλή Καζάζη.

Τους υψηλούς ξένους τους υποδέχτηκε στην Ανδρίτσαινα, όπου και τους φιλοξένησε επί τριήμερον ο Γαλλοσπουδασμένος Γιατρός Χριστάκης Χριστόπουλος. Ο Κλεμανσώ ανακηρύχτηκε από το Δήμο επίτιμος πολίτης Ανδρίτσαινας. Επισκέφθηκε τη Βιβλιοθήκη και ξεναγήθηκε από τον βιβλιοθηκάριο Αρχιμανδρίτη Νεόφυτο Κιλιμίρη. Θαύμασε τη Νικολοπούλειο συλλογή με τις σπάνιες εκδόσεις. Μεταξύ των άλλων είδε και την περγαμηνόδετη έκδοση του Παυσανία.

Την επομένη το πρωί αναχώρησαν για το ναό του Επικουρίου Απόλλωνα με ζώα.

Εδώ θεώρησα σκόπιμο να παραθέσω ένα ανέκδοτο που πολύ χαριτωμένα και παραστατικά διηγούταν ο αείμνηστος δικηγόρος Πέτρος Κανελλόπουλος.

Στην ξενάγηση που του έκανε ο γιατρός Χριστάκης αναφέρθηκε και στον μεγάλο περιηγητή Παυσανία. Ο Κλεμανσώ διακόπτοντας τον του είπε: «κάναμε λάθος έπρεπε να πάρουμε από τη Βιβλιοθήκη τον Παυσανία». Ο Χριστάκης πρόθυμος να ευχαριστήσει το μεγάλο φιλοξενούμενο, φώναξε τον αγωγιάτη του και του έδωσε εντολή να πάει στη Βιβλιοθήκη, να ζητήσει από τον βιβλιοθηκάριο τον Παυσανία και να τον φέρει στο ναό το γρηγορότερο.
Ο αγωγιάτης καλπάζοντας έφτασε στη Βιβλιοθήκη και ζήτησε από το βιβλιοθηκάριο τον κυρ Παυσανία, προσθέτοντας το κύριος. Κατά σύμπτωση αυτή τη στιγμή στη Βιβλιοθήκη ήταν ο Παυσανίας ο Γούναρης συμβολαιογράφος, τακτικός πελάτης της Βιβλιοθήκης. Όταν άκουσε ότι τον ζητάει επειγόντως ο γιατρός να πάει στο ναό, σκέφθηκε άτι, κάτι θα έπαθε ο Κλεμανσώ και θέλει να κάνει τη διαθήκη του. Πήγε στο γραφείο του πήρε το καλαμάρι, την πέννα και χαρτί καβάλησε το άλογο και έφυγαν γρήγορα για το ναό.

Όταν τους είδε από μακριά ο Χριστάκης, άρχισε να ουρλιάζει. Ρώτησε ο Κλεμανσώ τι συμβαίνει και είναι τόσο ανάστατος, και αυτός του είπε τη γκάφα που έκανε ο αγωγιάτης να κουβαλήσει τον Παυσανία τον Γούναρη αντί για
το βιβλίο, Ο Κλεμανσώ σπαρτάρισε στα γέλια παρασύροντας και τους άλλους σε αυτό το ξέφρενο γέλιο.
Το πρόβλημα δημιουργήθηκε στην επιστροφή που ήταν ο κυρ-Παυσανίας χωρίς άλογο. Η λύση βρέθηκε, να πεζοπορεί κατά διαστήματα ο καθένας εκτός από τον κυρ-Παυσανία που ήταν πληθωρικός.

Αλλά συνέβηκε και αυτό που θα αφήσουμε την τοπική εφημερίδα να μας πει στα «Επίκαιρα ανέκδοτα του Κλεμανσώ».

«Ο μακαρίτης ο Κλεμανσώ, κατά την επίσκεψίν του Ναού του Απόλλωνος εν Βόσσαις της Φιγαλίας ηκολουθείτο υπό πολυπληθούς επιτελείου. Ο φύλαξ του Ναού Ιωάννης Κωστόπουλος εκ Σκληρού, μαθών, ότι εντός ολίγου φθάνει προς επίσκεψιν του ναού σπουδαίος ξένος επισκέπτης, κατέστρωσεν Ελληνικότατα το σχέδιον δράσεως του.

Και, ως εικός, η πρώτη του δουλειά ήτο να ετοιμάσει προς χάριν του επισήμου ξένου έναν οβελίαν πρώτης τάξεως.

Κατά το ξεκοκάλισμα του οβελίου, έρρευσεν άφθονος ρετσινάτος. Και ο Κλεμανσώ κατά την αναχώρησίν του επροθυμοποιήθει να καταβάλει άπαντα τα έξοδα, του προς τιμήν γενομένου απροσδόκητου Ελληνικού μερακλοσπασίματος, το οποίον τον εγοήτευσε τόσον δια την Εδμονδαμπούστον ποιότητα του αμνού όσον και δια το ωραίον περιβάλλον εντός του οποίου τούτο εγένετο. Ο Κωστόπουλος όμως ηρνήθη πάλιν Ελληνοπρεπώς να λάβα οιανδήποτε αμοιβήν.

Αλλά ο Κλεμανσώ δεν ελησμόνησε τας περιποιήσεις που του επεδαψιλεύθησαν και μεταβάς εις Αθήνας εμερίμνησε αυτοβούλως και τον εμονιμοποίησεν εις την θέσιν του φύλακος του Ναού.

Χάρις λοιπόν εις την χειρονομίαν αυτήν του Κλεμανσώ και την εντύπωσιν του γεύματος, ημείς οι νεοέλληνες έχομε την ευτυχία ν’ αντικρύζουμε την εικόνα του Κωστόπουλου εις τα ελληνικά χιλιόδραχμα, τα οποία φέρουν επί της μιας προσόψεως τον ναό του Απόλλωνος.

Ο Κλεμανσώ εντυπωσιασθεί τόσο πολύ από το ναό που στο βιβλίο, «Σιλάνς ντε Κλεμανσώ», (Η σιωπή του Κλεμανσώ), γράφει σε ελεύθερη μετάφραση, ότι: «Δεν πρέπει να εγκαταλείψει κανείς τον κόσμο τούτον προτού ειδεί τρία πράγματα στη ζωή του, τον Παρθενώνα, την Παιστώ (την αρχαία Ποσειδώνια στην κάτω Ιταλία) και το ναό του Επικουρίου Απόλλωνος στις Βάσσαις».

Ευχαριστηθεί πάρα πολύ από την φιλοξενία και από την τιμή που του έγινε, που όπως μας πληροφορεί η τοπική εφημερίδα, «...δώρησε στον τότε Δήμαρχο Ανδριτσαίνης Νικόλαο Κατσούρα τη φωτογραφία του με ιδιόχειρη αφιέρωση η οποία απωλέσθει».

Μετά από την τριήμερη παραμονή του στην Ανδρίτσαινα ανεχώρησε συνοδευόμενος, από τον Καθηγητή Καζάζη και το επιτελείο του, με ζώα για την Αρχαία Ολυμπία.

Από την εφημερίδα «ΑΝΔΡΙΤΣΑΙΝΑ»

Γεώργιος Κλεμανσώ

Ο Ζορζ Κλεμανσό (28 Σεπτεμβρίου 1841 - 23 Νοεμβρίου 1929) ήταν γάλλος πολιτικός, γιατρός και δημοσιογράφος που έμεινε στην ιστορία ως «Ο Τίγρης» και "Πατέρας της Νίκης".

Γεννήθηκε σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, τη Βανδέα, και όταν ενηλικιώθηκε μετακόμισε στο Παρίσι, όπου εργάστηκε ως γιατρός. Εζησε στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1865 ως το 1869 και ύστερα επέστρεψε στη χώρα του για να ακολουθήσει καριέρα πολιτικού. 

Υπήρξε επίσης δημοσιογράφος και με την ιδιότητά του αυτή ίδρυσε την εφημερίδα «L' Aurore» («Η Αυγή»), η οποία αποκάλυψε την υπόθεση Ντρέιφους. 

Ο Κλεμανσό υπήρξε πρωθυπουργός της Γαλλίας από το 1906 ως το 1909 και ξανά από το 1917 ως το 1920, επικεφαλής κυβέρνησης συνασπισμού. 

Ανασυνέταξε τον λαό του και ώθησε τον γαλλικό στρατό στη νίκη στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Στην ειρηνευτική Διάσκεψη του Παρισιού ο Κλεμανσό ήταν ο υπεύθυνος για τους σκληρούς όρους που επιβλήθηκαν στη Γερμανία με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών. Κατά τραγική ειρωνεία, έχασε τις προεδρικές εκλογές του 1920 επειδή θεωρήθηκε ότι υπήρξε υπερβολικά επιεικής απέναντι στη Γερμανία.

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ