Γκραβούρα της εποχής που δείχνει την καταστροφή της πόλης και τον αγρίως
σφαγιασθέντα Μητροπολίτη Χρυσόστομο
Στα
ερείπια της
Σμύρνης ενταφιάστηκε η «Μεγάλη Ιδέα»!
Η
καταστροφή του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας το 1922, μπροστά στα μάτια των
Συμμάχων μας, οι οποίοι έβλεπαν ασυγκίνητοι και απαθείς τις σφαγές
Η Σμύρνη στις φλόγες
"ΦΩΤΙΑ! Βάλαν
φωτιά στη Σμύρνη! Κοκκινόμαυρες φλόγες τινάζονταν στον ουρανό. Είναι η
Αρμενογειτονιά… Η φωτιά απλωνόταν παντού. Ντουμάνιασε ο ουρανός. Σφαγή! Σφαγή!
Παναγιά μου, βοληθα! Σώστε μας! Τούρκοι-Τσέτες μας σφάζουνε! Έλεος! Χιλιάδες
άνθρωποι πέφτουν στη θάλασσα για να σωθούν και πνίγονται. Οι Τσέτες σφάζουνε…
Σταυρώνουν παπάδες στις εκκλησιές, ξαπλώνουν μισοπεθαμένα κορίτσια στις Άγιες
Τράπεζες και τα ατιμάζουν… Το τούρκικο μαχαίρι θερίζει…" Διδώ Σωτηρίου*
Χιλιάδες
Έλληνες στο λιμάνι μετά τον διωγμό, περιμένουν πλοία να τους παραλάβουν
Του ΤΑΣΟΥ Κ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΙΔΗ
Έπειτα από ένα οδυνηρό
τριήμερο αγωνίας και διωγμών των Ελλήνων, η πανέμορφη Σμύρνη τυλίγεται στις φλόγες
από τους Τούρκους οι οποίοι θέλουν να σβήσουν ό,τι ελληνικό υπάρχει σ' αυτή την
ιστορική ελληνική πόλη. Να σβήσουν την ιστορία, τον πολιτισμό της και τους Έλληνες
που τη δημιούργησαν πριν από 3.000 χρόνια. Στα ερείπια της ενταφιάζεται πλέον
οριστικά η «Μεγάλη Ιδέα», με την οποία γαλουχήθηκαν πολλές γενιές Ελλήνων και
στο πρόσωπο του Ελευθερίου Βενιζέλου είχε βρει τον εκφραστή της..
Από νωρίς το πρωί, μόλις αποχώρησαν
τα ελληνικά στρατεύματα, ένα τμήμα 400 άτακτων Τσετών του Κιόρ Πεχλιβάν
εισέρχεται από τη δυτική πλευρά της Σμύρνης και ακολουθεί το Πεζικό του
τουρκικού στρατού υπό τον στρατηγό Νουρεντίν Μπέη. Με την πάροδο της ώρας άλλοι
Τούρκοι-Τσέτες και στρατός εισβάλλουν
στην πόλη, κάνουν επιδρομές στις γεπονιές κι επιδίδονται σε λεηλασίες σφαγές
βιασμούς και κάθε είδους φρικαλεότητες σε βάρος των χριστιανών Ελλήνων και
Αρμενίων.
Η πρώτη φωτιά ξεκίνησε από
την αρμενική συνοικία. Όταν οι Αρμένιοι είδαν τους εξαγριωμένους Τσέτες έτρεξαν
στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου για να σωθούν. Εκείνοι, χωρίς οίκτο,
ανατίναξαν τον ναό κι έβαλαν φωτιές παντού. Μετά οι επιδρομές επεκτάθηκαν σε
όλες τις ελληνικές γειτονιές και αφού επί ένα τριήμερο λεηλάτησαν και
κατέστρεψαν σπίτια και μαγαζιά, παρέδωσαν την πόλη στις φλόγες. Πολλοί
κρύφτηκαν στα υπόγεια και τις καταπακτές για να σωθούν προσωρινά, αλλά η
ασφυξία από τους κα-πνούς τους ανάγκασε να βγουν στους δρόμους όταν οι φλόγες
κύκλωσαν τα σπίτια τους.
Απαθέστατοι για τις σφαγές, οι Αμερικανοί
αρνούνται να βοηθήσουν τα θύματα
Δεκάδες
πτώματα
Όλη τη νύχτα στην πόλη
ακούγονταν γοερές κραυγές και
πυροβολισμοί, όπως βεβαιώνουν Αμερικανοί: «Είδαμε δεκάδες πτώματα Ελλήνων
σκόρπια στους δρόμους και κάρα να τα μεταφέρουν...». Ανεμπόδιστοι Τσέτες και
στρατιώτες κυνηγούσαν κι έσφαζαν όπου έβλεπαν Έλληνες να τρέχουν αλλόφρονες για
να σωθούν από τις φωτιές... Τα σοκάκια γέμισαν πτώματα... Πάνω από 700.000 Έλληνες
στην παραλία της Σμύρνης έψαχναν πανικόβλητοι τρόπους να σωθούν... Ο ύπατος
αρμοστής Αριστείδης Στεργιάδης το όνειδος της Ελλάδος βρισκόταν ασφαλής στη
Γαλλία, αφού τον παρέλαβε αγγλικό πολεμικό πλοίο. Ο άγιος των Σμυρνιών,
μητροπολίτης Χρυσόστομος μαρτύρησε νωρίτερα με τον πλέον φρικτό τρόπο, όπως και
άλλοι μητροπολίτες... Οι φωτιές που έβαλε, κατά μαρτυρία Άγγλων, ο τουρκικός στρατός
έζωσαν τα παραλιακά κτίρια. Καίγονταν εκκλησιές νοσοκομεία, εμπορικά
καταστήματα, φιλανθρωπικά ιδρύματα, ξένα προξενεία και τράπεζες... Οι άτακτοι
Τσέτες επιδίδονται σε φόνους λεηλασίες καταστημάτων και σπιτιών, αρπαγές
γυναικών και παρθένων. Και όταν εμφανίζεται ο Χίτλερ της εποχής εκείνης
Μουσταφά Κεμάλ, ξεσπούν σε ζητωκραυγές. Και ο στρατηγός Νουρεντίν, με εντολή
του, εκδίδει διάταγμα με το οποίο χιλιάδες Έλληνες και Αρμένιοι στρατεύσιμης
ηλικίας οδηγούνται στην ενδοχώρα, ενώ όλοι οι άλλοι θεωρούνται αιχμάλωτοι
πολέμου κι έχουν διορία να φύγουν μέσα σε μία εβδομάδα.
Δραματική
εικόνα της Σμύρνης: οι βάνδαλοι Τούρκοι την έκαναν στάχτη και αφάνισαν τον
Ελληνισμό της
Τις τραγικές εκείνες ώρες
αγγλογαλλοαμερικανικά πλοία βρίσκονται αγκυροβολημένα στο λιμάνι της Σμύρνης
και τα πληρώματα τους δείχνουν πλήρη αδιαφορία για τα τεκταινόμενα! Μένουν
ξεδιάντροπα απαθείς στις σφαγές! Όσοι από τους κυνηγημένους Έλληνες βουτούν και
κολυμπώντας φτάνουν και σκαρφαλώνουν στα πλοία τους οι ναύτες με τους
υποκόπανους των όπλων τους χτυπούν με αγριότητα στα χέρια και πέφτουν στη
θάλασσα, αδιαφορώντας αν θα πνιγούν... Η θάλασσα γεμίζει με πτώματα... Τα
θύματα εκείνης της σφαγής Έλληνες και Αρμένιοι, υπολογίστηκαν στις 150.000.
Ανέπαφες στη Σμύρνη έμειναν μόνο η εβραϊκή συνοικία και φυσικά η τουρκική... Όλες
οι άλλες έγιναν στάχτη..
(*)
Αυτά γράφει στα "Ματωμένα Χώματα" η Διδώ Σωτηρίου, όπως και ο Ηλίας
Βενέζης στο "Μικρασία, χαίρε" και τα γραφτά τους αποτελούν ηχηρό
ράπισμα στους αναθεωρητές που διαστρεβλώνουν την Ιστορία!...
www.real.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου