Translate -TRANSLATE -

Σάββατο 20 Μαΐου 2017

ΕΤΣΙ ΕΙΔΑΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ


Unternehmen Merkur -- Kreta 20.05.1941




ΕΤΣΙ ΕΙΔΑΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ










H ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΠΙΑΣΕ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ
ΚΑΙ ΔΙΑΒΟΥ ΠΕΤΡΑ ΠΕΤΡΑ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΑΤΑΣ
ΚΙ ΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕΤΡΑ!!



ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ

Η μάχη για την κατάληψη της Κρήτης κράτησε από τις 20 έως στις 29 του Μάη 1941. Η γερμανική επίθεση ξεκίνησε με ανελέητο βομβαρδισμό των πόλεων και των χωριών και η απόβαση των Γερμανών στο νησί έγινε με ρίψη αλεξιπτωτιστών.
Πεδίο μάχης τα χωριά και οι πόλεις. Ο άμαχος κρητικός λαός κτυπιέται ανελέητα. Η μάχη διεξάγεται σώμα με σώμα. Ωστόσο οι γέροι, οι γυναίκες και τα παιδιά δημιουργούν έπος!
Οι απώλειες των Γερμανών αλεξιπτωτιστών κατά την πρώτη ημέρα είναι απρόσμενα γι αυτούς μεγάλες. Αυτοί όμως συνεχίζουν απτόητοι τις ρίψεις. Πολλοί σκοτώνονται στον αέρα, αλλά και αυτοί που φτάνουν στο έδαφος αποδεκατίζονται από ένα άοπλο και αδάμαστο λαό, που με την ψυχή γεμάτη πατριωτισμό ορμάει με τα μαυρομάνικα, τις τσουγκράνες και τα τσαπιά, πετσοκόβοντας τους σιδερόφρακτους και πάνοπλους εισβολείς.
Η άμυνα κρατάει γερά. Αλλά προς το βράδυ της πρώτης ημέρας, οι Γερμανοί πατούν πόδι στο αεροδρόμιο του Μάλεμε και το κρατούν, παρά τη σθεναρή αντίσταση Κρητικών και συμμαχικών δυνάμεων.


Οι ρίψεις Γερμανών αλεξιπτωτιστών συνεχίζονται με μεγαλύτερη πυκνότητα, αλλά και περισσότερες απώλειες για τους εισβολείς. Παρά τις εκατόμβες των νεκρών με τις συνεχείς ενισχύσεις που φτάνουν ακατάπαυστα, οι Γερμανοί κατορθώνουν να δημιουργήσουν και άλλα προγεφυρώματα τα οποία ενώνονται μεταξύ τους και ετοιμάζονται για γενική επίθεση. Η κατάσταση για τους αμυνόμενους είναι πλέον απελπιστική και την εβδόμη μέρα αποφασίζεται η εκκένωση της Κρήτης από το συμμαχικό στρατό.
Κυρίαρχοι κατακτητές πλέον οι υπάνθρωποι του Χίτλερ στρέφονται με λύσσα πάνω στον άμαχο πληθυσμό, για να τον τιμωρήσουν για την ηρωική του αντίσταση. Λεηλατούν, δολοφονούν, καίνε, καταστρέφουν. Οι βαρβαρότητες εναντίον του άμαχου πληθυσμού, με συλλήψεις, ομαδικές εκτελέσεις και στρατόπεδα συγκέντρωσης άρχισαν αμέσως με την κατοχή της νήσου ως αντίποινα. Πρώτο θύμα η Κάνδανος ( 1 Ιουνίου 1941 ), ύστερα τα Ανώγεια, η Βιάννος κ.τ.λ.


Το τίμημα σε αίμα που πλήρωσε η Κρήτη από την εισβολή και κατοχή των Γερμανών ήταν 6.593 άνδρες, 1.113 γυναίκες και 869 παιδιά. Οι φονευθέντες και αγνοούμενοι των συμμάχων ήταν 1751. Οι Γερμανικές απώλειες ήταν  περίπου 4000 φονευθέντες και αγνοούμενοι Γερμανοί και η καταστροφή πάνω από 170 αεροπλάνων.
Στην επιχείρηση των 10 ημερών της Μάχης της Κρήτης τα θύματα των Γερμανών ήταν περισσότερα από ολόκληρη την επιχείρηση που διεξήγαγαν οι δυνάμεις του Άξονα στη Γιουγκοσλαβία και την κυρίως Ελλάδα. Ο γερμανικός στρατός πού χάθηκε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την κατάληψη της Κύπρου, της Συρίας, του Ιράκ και πιθανόν της Περσίας.

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΥΠΗΡΞΕ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΓΙΑ 3 ΛΟΓΟΥΣ.


Πρώτον. Γιατί είναι η πρώτη μάχη που κερδίζεται αποκλειστικά από αερομεταφερόμενες δυνάμεις  (Γερμανοί)
Δεύτερον. Γιατί ο διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων είχε στην κατοχή του την πληροφορία για την κατάληψη της Κρήτης αφού είχαν σπάσει τα κρυπτογραφικά μηνύματα της γερμανικής  επιχείρησης από την συσκευή που ονομαζόταν «Αίνιγμα».
Τρίτον. Σε κανένα άλλο μέρος οι γερμανοί δεν συνάντησαν ποτέ πιο πριν αντίσταση από τον άμαχο πληθυσμό άλλα και διότι σε όλη την περίοδο της κατοχής της νήσου δεν σταμάτησε η αντίσταση τους μέχρι και την οριστική συντριβή των δυνάμεων του άξονα..

ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ



Μετά το τέλος του πολέμου επεβλήθησαν οι παρακάτω  ποινές στους Γερμανούς διοικητές Κρήτης:

 Generaloberst-Luftwaffe Kurt Arthur Benno Student

Ο πρώτος διοικητής του φρουρίου της Κρήτης πτέραρχος Στουντεντ δικάστηκε στο στρατοδικείο Λιντεμπουργκ και καταδικάστηκε σε 5 έτη φυλάκιση άλλα το 1948 αφέθηκε ελεύθερος
Το δικαστήριο που δίκασε τον Πτέραρχο Κουρτ Στούντεντ (Generaloberst-Luftwaffe Kurt Arthur Benno Student) ήταν Βρετανικό Στρατοδικείο, στο Λίνεμπουργκ (Lunenburg) της κάτω Σαξονίας, που δίκαζε σύμφωνα με τις αποφάσεις της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα εγκλήματα πολέμου. Η δίκη έγινε στις συνεδριάσεις του στρατοδικείου μεταξύ 6ης και 10ης Μαΐου 1946 και είχε ως αφετηρία τη μήνυση που κατέθεσε εναντίον του ο Άγγλος λοχίας Robert Julian Laurence.
Στο κατηγορητήριο εναντίον του Κουρτ Στούντεντ περιλαμβανόταν οκτώ κατηγορίες για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στην Κρήτη κατά την περίοδο Μαΐου - Ιουνίου 1941. Όλες οι κατηγορίες ήταν ξεκάθαρες παραβιάσεις της Διεθνούς Νομοθεσίας και ιδιαίτερα των άρθρων της Σύμβασης της Γενεύης του 1929 που αφορούσαν τους αιχμαλώτους πολέμου και τη βελτίωση της υγείας των τραυματιών και αρρώστων στρατιωτών στο πεδίο της μάχης.

Η δεύτερη ταμπέλα που τοποθέτησαν οι Γερμανοί μετά την μάχη της Κρήτης στη Κάντανο για να θυμίζει την τιμωρία που επέβαλαν.

Οι πράξεις για τις οποίες κατηγορούνταν δεν είχαν διαπραχθεί από τον ίδιο, αλλά από τους επιτιθεμένους αλεξιπτωτιστές των οποίων ήταν επικεφαλής. Συνοψίζοντας τον εισαγγελέα, ο Πτέραρχος Στούντεντ, παρόλο που φαινόταν να μην είχε διατάξει κάτι από αυτά που του καταλογιζόταν και παρά το γεγονός ότι έφθασε στη Κρήτη μόνο μετά το πρωινό της 25ης Μαΐου 1941, ευθυνόταν διότι οι αλεξιπτωτιστές σαν στρατός που μάχεται σε μικρές ομάδες, απομονωμένος μέσα σε εχθρική περιοχή, είχε μεγάλη σημασία στο πως είχαν εκπαιδευτεί από τον κατηγορούμενο να μάχονται.
Αυτοί οι Γερμανοί στρατιώτες που ήταν, ως γνωστό, τόσο πειθαρχημένοι, θα έπρεπε, τουλάχιστον, να είχαν αφεθεί να πιστεύουν ότι σε ιδιαίτερες περιπτώσεις επιτρέπονται παρεκτροπές για την επίτευξη του αντικειμενικού σκοπού. Επιπρόσθετα, ξέροντας οι κατώτεροι του ότι αυτός μετέπεισε τον Χίτλερ ως προς τη σκοπιμότητα κατάληψης της Κρήτης, βρισκόταν σε δεινή θέση και έπρεπε να καταλάβει το νησί με κάθε κόστος. Ως εκ τούτου, οι αλεξιπτωτιστές προέβησαν σε όλα αυτά γνωρίζοντας ότι οι πράξεις τους θα είχαν την υποστήριξη του.


Στην απόφασή του το Βρετανικό Στρατοδικείο δέχθηκε ότι ο Κουρτ Στούντεντ διέπραξε τρία από τα αποδιδόμενα σ' αυτόν εγκλήματα του κατηγορητηρίου και συγκεκριμένα για τη χρησιμοποίηση Βρετανών αιχμαλώτων πολέμου σε μη επιτρεπόμενη για αιχμαλώτους εργασία, για τη δολοφονία Βρετανών αιχμαλώτων στο αεροδρόμιο του Μάλεμε επειδή αρνήθηκαν να εκτελέσουν «απαγορευμένες» εργασίες και για τη δολοφονία Βρετανών στρατιωτών του Ουαλικού συντάγματος που είχαν παραδοθεί, επέβαλε δε σ' αυτόν ποινή φυλάκισης πέντε ετών.Ο Κουρτ Στούντεντ άσκησε έφεση εναντίον της απόφασης που τον καταδίκασε, το δε δικαστήριο που λειτούργησε σε δεύτερο βαθμό τη δέχθηκε και τελικά αφέθηκε ελεύθερος το 1948 λόγω προβλημάτων υγείας. Μετά την αθώωσή του από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτικός σύμβουλος του Αμερικανού στρατάρχη Αϊζενχάουερ και επίσης ως στρατιωτικός σύμβουλος του Γερμανού καγκελάριου Αντενάουερ. Έζησε το υπόλοιπο της ζωής του στην πατρίδα του όπου και πέθανε το 1978, στην προχωρημένη ηλικία των 88 ετών, και κηδεύτηκε με εκδηλώσεις «εθνικού» πένθους.

 General der Flieger Alexander Andrae

Ο επόμενος διοικητής Αλεξάντερ Αντρέ δικάστηκε το έτος 1947 στην Αθήνα και αποφυλακίστηκε το 1952. Ο στρατηγός Αλεξάντερ Αντρέ (General der Flieger Alexander Andrae) όπως και ο πτέραρχος Κουρτ Στούντεντ (Generaloberst-Luftwaffe Kurt Arthur Benno Student), υπό τις διαταγές των οποίων εκτελέστηκαν τα αποτρόπαια και πρωτοφανούς σκληρότητας εγκλήματα στην Κρήτη, επωφελήθηκαν των εύθραυστων πολιτικών ισορροπιών και συσχετισμών του μεταπολεμικού πλανήτη και - όχι μόνο παρέμειναν σχεδόν ατιμώρητοι - αλλά κατέλαβαν και αξιώματα τόσο στη Γερμανία, όσο και στις ΗΠΑ.


Η δίκη εναντίον του στρατηγού Αλεξάντερ Αντρέ (General der Flieger Alexander Andrae) άρχισε στις 3 Δεκεμβρίου 1947 και τερματίστηκε στις 22 του ίδιου μήνα με την επιβολή σ' αυτόν της ποινής εξάκις σε ισόβια δεσμά, άπαξ σε 12ετή φυλάκιση και άπαξ σε 8ετή φυλάκιση, συγχωνευθήκαν δε όλες οι ποινές σε ισόβια και κατάσχεση της περιουσίας του. Η ποινή του μετατράπηκε σε 4 χρόνια φυλάκιση στις 24 Δεκεμβρίου 1951 και τελικά ο Αντρέ αποφυλακίσθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1952.
Ο επόμενος διοικητής Μπρούνο Μπρόγιερ καθώς και ο τελευταίος διοικητής Κρήτης Γουλιέλμος Μίλερ καταδικάστηκαν σε θάνατο το 1946 και εκτελέστηκε στην Αίγινα στις 20 Μαΐου 1947, επέτειο της Μάχης της Κρήτης. Ειδικά ο δεύτερος ονομάστηκε  ο σφαγέας της Κρήτης γιατί ήταν ο υπεύθυνος για τις εκτελέσεις μεγάλου αριθμού κρητικών και της καταστροφής της Βιάννου, των Ανωγείων και πολλών χωριών της επαρχίας Αμαρίου και Κισσάμου.
Η δίκη εναντίον του στρατηγού των αλεξιπτωτιστών Μπρούνο Όσβαλντ Μπρόγιερ (General der Fallschirmtruppe Bruno Bräuer), και του στρατηγού του πεζικού Φρειδερίκου Γουλιέλμου Μύλλερ (General Friedrich Wilhelm Müller) έγινε ενώπιον του Ειδικού Στρατοδικείου Εγκληματιών Πολέμου, που συνεδρίασε στην Αθήνα μεταξύ της 31ης Οκτωβρίου και της 9ης Δεκεμβρίου 1946. Το πενταμελές δικαστήριο (προέδρευε ο πρόεδρος του αναθεωρητικού δικαστηρίου, μέλη του ήσαν 2 εφέτες και 2 στρατιωτικοί) εξέδωσε μετά από εξονυχιστική διαδικασία, την απόφασή του με την οποία επέβαλε την ποινή του θανάτου για καθένα από τους φόνους, την ποινή της ειρκτής των 10 ετών για κάθε μια από τις πράξεις της κλοπής, την ποινή της ειρκτής των 10 ετών για καθένα από τους «απλούς» εμπρησμούς, την ποινή του θανάτου για κάθε εμπρησμό «καθ' ον επήλθεν θάνατος» και την ποινή της ειρκτής των 15 ετών για κάθε αρπαγή, συγχώνευσε δε «εις την πρώτην των ποινών, ούσαν ανεπίδεκτον επιτάσεως, απάσας τας λοιπάς, ήτοι εις την ποινήν του θανάτου».


 Η ΠΡΩΤΗ ταμπέλα που τοποθέτησαν οι Γερμανοί μετά την μάχη της Κρήτης στη Κάντανο για να θυμίζει την τιμωρία που επέβαλαν.
Με την ίδια απόφασή του το δικαστήριο όριζε την περιφέρεια των Αθηνών ως τόπο εκτέλεσης των ποινών, προτείνε πάντως τον μετριασμό της ποινής του θανάτου που είχε επιβληθεί στο Μπρόγιερ «δια χάριτος», σε ισόβια δεσμά, αφού έλαβε υπ' όψη του τον χαρακτήρα του και την γενικότερη συμπεριφορά του «εν συγκρίσει προς την του­ έτερου καταδικασθέντος Φρειδερίκου Γουλιέλμου Μύλλερ».
Η ποινή εκτελέστηκε, και για τους δυο, αφού απορρίφθηκαν οι αιτήσεις χάριτος, στο Χαϊδάρι στις 5 το πρωί της 20ης Μαΐου 1947, επέτειο της γερμανικής εισβολής στη Κρήτη. Πολλά χρόνια αργότερα, μετά από παράκληση του Συνδέσμου των Γερμανικών Αερομεταφερόμενων Μονάδων, τα οστά του Μπρόγιερ μεταφέρθηκε στη Κρήτη και θάφτηκαν στο λόφο 107 που έχει θέα το Μάλεμε, μαζί με τους άλλους Γερμανούς που έπεσαν στο νησί.





Αξίζει να διαβάσετε επίσης :





Πηγές:
  • Περιοδικό "ΑΛΦΑ"
  • Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ 21ης Μαίου 1947
  • NG 1940-41 ΕΛΛΑΔΑ Η ΠΡΩΤΗ ΝΙΚΗ
  • ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
  • http://www.neasmyrni.net.gr/
  • http://www.e-thrapsano.gr/crete-historical-articles/38-οι-δίκες-των-γερμανών-κατακτητών-της-κρήτης/142-η-δίκη-στούντεντ 
  • http://www.e-thrapsano.gr/crete-historical-articles/38-οι-δίκες-των-γερμανών-κατακτητών-της-κρήτης/141-οι-δίκες-μπρόγιερ,-μύλλερ-και-αντρέ
  • http://www.jagdgruppe-ost.de

Δεν υπάρχουν σχόλια: