Το χρέος των θεσμών προς την Ελλάδα

Το χρέος των θεσμών προς την Ελλάδα

Η προκαταρκτική τεχνική συμφωνία για την αξιολόγηση δεν συνιστά μόνο ένα αποφασιστικό βήμα για το κλείσιμο των σημαντικών εκκρεμοτήτων. Σήμανε και την έναρξη της μητέρας των μαχών για το χρέος. Την επίσημη συζήτηση η οποία έως τώρα σχεδόν ήταν απαγορευμένη στο τραπέζι με τους θεσμούς. Οι αγεφύρωτες διαφωνίες γύρω από τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για τη διευθέτησή του ήταν και η βασική αιτία στην καθυστερημένη συνομολόγηση συμφωνίας.

Προσχηματικά η συζήτηση και ο καθορισμός των μέτρων παραπέμπονταν στο μέλλον, δεδομένου ότι προϋπέθεταν το κλείσιμο της αξιολόγησης. Η οποία με τη σειρά της δεν ολοκληρωνόταν, ακριβώς, λόγω της αντίθεσης Βερολίνου και Ταμείου γύρω από τη βιωσιμότητα του χρέους. Τώρα, η συμφωνία υπογράφεται στην τελική μορφή της και τίθεται επί τάπητος η ελαφρυντική δέσμη.

Η ελληνική πλευρά, έχοντας εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις της, αναμένει, επομένως, την τήρηση των συμφωνηθέντων επί του συγκεκριμένου θέματος από τους εταίρους-δανειστές. Από την πρώτη στιγμή, άλλωστε, των διαπραγματεύσεων η διευθέτησή του ήταν ο μεγαλύτερος στόχος. Ακόμη και πριν από το τρίτο Μνημόνιο. Είναι πολύ γνωστή η παραπολιτική ιστορία με τη γραβάτα και τις δηλώσεις του πρωθυπουργού ότι θα φορέσει όταν το χρέος γίνει βιώσιμο.

Δεν πρέπει μέσα στη δίνη της κρίσης να διαφεύγει ό,τι εξαιτίας του χρέους έκανε (και έπαθε) η χώρα. Από την εκτόξευση και την ανάγκη για μείωσή του επιβλήθηκαν οι σκληρές δημοσιονομικές πολιτικές και ξεκίνησε ο κοινωνικός Γολγοθάς. Για να μπορεί η χώρα να αναχρηματοδοτεί μόνη τα δάνεια και τους τόκους επιβλήθηκε η επιτροπεία. Η κυβέρνηση, εν όψει και του Eurogroup της 22ας Μαΐου, επιδιώκει με ακόμη μεγαλύτερη ένταση την ελάφρυνση. Είναι το προαπαιτούμενο για κάθε εξω-μνημονιακή πορεία προς την ανάπτυξη.

Σενάρια και σχέδια για μια διευθέτηση, στην οποία να συναινούν όλοι οι δανειστές, συζητούνται ήδη. Εναλλακτικές προτάσεις προς την ίδια κατεύθυνση διακινούνται. Ισορροπημένα μέτρα, συμβατά με τις προδιαγραφές του ΔΝΤ και τις «κόκκινες γραμμές» της γερμανικής κυβέρνησης υπάρχουν. Ο συμβιβασμός με τις αξιώσεις του Ταμείου για τις συντάξεις και το αφορολόγητο έγινε δυνατός, επειδή ήταν πακέτο με τη ρύθμιση του χρέους.

Επομένως, δικαιολογημένα καθ' όλα διαμηνύεται ότι το πακέτο είναι αδιαίρετο και δεν τεμαχίζεται. Πράγμα το οποίο όλοι έχουν αποδεχθεί δεχόμενοι την τεχνική συμφωνία. Οι δανειστές, για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, καλούνται από τις υποσχέσεις να προχωρήσουν σε άμεσα ουσιαστικά μέτρα για την απομείωση και τη βιωσιμότητα του χρέους. Προσχήματα για αναβολές, πια, δεν υπάρχουν...

ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ