Αναπολήσεις...

Βασιλιάς Κωνσταντίνος και Γεώργιος Παπανδρέου στην δοξολογία

Αναπολήσεις...

Γράφει ο Ν. Αμμανίτης

Μια φορά και έναν καιρό, η Ελλάδα μας ήταν ένα σοβαρό κράτος. Η Πολιτεία της, δομημένη επάνω στα πρότυπα των σοβαρών κρατών της Κεντρικής Ευρώπης, είχε νόμους, κανόνες και πρωτόκολλα που τηρούσαν ευλαβικά άρχοντες και λαός, κρατώντας ζωντανά τα ήθη και τα έθιμα της φυλής.

Έτσι, η 25η Μαρτίου, επέτειος της εθνικής μας παλιγγενεσίας, εορτάζονταν με ιδιαίτερη λαμπρότητα και ο λαουτζίκος, διατελώντας σε ψυχική ανάταση, χαιρόταν τις επίσημες εκδηλώσεις. Την ανατολή του ηλίου χαιρέτιζαν 21 κανονιοβολισμοί από τα πυροβολεία του Λυκαβηττού και οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν χαρμόσυνα, ενώ η «μπάντα» του Α’ Σώματος Στρατού περιφερόταν στους αθηναϊκούς δρόμους και παιάνιζε το «εωθινόν» της ημέρας. Ακολουθούσε δοξολογία στη Μητρόπολη, όπου παρίστατο σύσσωμο το Υπουργικό Συμβούλιο, και προσερχόταν με επίσημη πομπή, ανάλογα με το πολίτευμα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή ο βασιλεύς με μεγάλη στολή. Στη δοξολογία παρίσταντο επίσης οι αρχηγοί των κομμάτων, οι βουλευτές Αθηνών, το ξένο διπλωματικό σώμα, οι επικεφαλής των θρησκευτικών δογμάτων και όσοι ακόμη προέβλεπε το πρωτόκολλο, το οποίο, εκτός των άλλων, καθόριζε αμφίεση των παρισταμένων το «επίσημον ένδυμα». Δηλαδή «ζακέτα ή ρεντιγκότα και ψηλό καπέλο». Πλήθος κόσμου, συγκεντρωμένο γύρω από τη Μητρόπολη, χειροκροτούσε τους προσερχόμενους…

Όλο αυτό το τελετουργικό καταργήθηκε λόγω μιας κακώς εννοούμενης δημοκρατικότητας. Πρωθυπουργός και υπουργοί εξαφανίζονται πηγαίνοντας εκδρομή και το κράτος, που διατελεί σε… αναστολή, εκπροσωπείται από κάποιον δευτεροκλασάτο υφυπουργό. Τιμές αποδίδονται σε κομματικά νεφελώματα.

Ευτυχώς, παρά τις αντιδράσεις και την ισοπέδωση των πάντων, διεσώθη μέχρι στιγμής η κορωνίδα του εορτασμού, η μεγάλη στρατιωτική παρέλαση, που παρακολουθεί με υπερηφάνεια και συγκίνηση ο λαός. Υπάρχουν βέβαια και οι σχολαστικοί, που αμφισβητούν εάν η σημαία της επαναστάσεως υψώθηκε από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό στην Αγία Λαύρα την 25η Μαρτίου, και ανασκαλίζουν κιτάπια για να αποδείξουν ότι την επανάσταση κήρυξε κάποιος ανώνυμος στις 20 Μαρτίου στην Καλαμάτα. Πλάι τους και οι «διεθνιστές», που σπάνε τα νεύρα, καθώς διδάσκουν πως η επανάσταση ήταν ταξική ενάντια στους κοτζαμπάσηδες. Πως δεν είχαμε τίποτα να μοιράσουμε με τους Τούρκους, που μαζί τους περνούσαμε «μπέϊκα» και πως οι κακούργοι Έλληνες έσφαξαν στην Τριπολιτσά 3.000 από δαύτους. Με αυτά τα στερεότυπα κλείνει η ημέρα. Υποστέλλονται οι λιγοστές σημαίες που αναρτήθηκαν στα μπαλκόνια και από αύριο ξανά στη ρουτίνα…

«Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις», όπως θα έλεγε ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός…

ΑΜΜ

ΤΟ ΠΑΡΟΝ