Translate -TRANSLATE -

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

Όταν ο ταγματάρχης Αλευρομάγειρος διέσωζε τα Φυλακισμένα Μνήματα στην Κύπρο




Όταν ο ταγματάρχης Αλευρομάγειρος διέσωζε τα Φυλακισμένα Μνήματα

Του ΒΑΣΙΛΗ Ν. ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ
Επιτίμου Δικηγόρου - Προέδρου της Ανωτάτης
Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος

Η Τουρκία, έχοντας ετοιμάσει από το 1965 τα σχέδιά της για την εισβολή στην Κύπρο, τα εφήρμοσε, κατά την εισβολή του 1974, με πλήρη ακρίβεια. Οι Τούρκοι με τους πράκτορές τους τότε αλώνιζαν στην κυριολεξία σ’ όλη την Κύπρο και οι δικές μας υπηρεσίες ήσαν σε πλήρη άγνοια.
Η μόνη περίπτωση που οι Τούρκοι δεν μπόρεσαν να εκτελέσουν τα σχέδιά τους ήταν στη Λευκωσία, εκεί όπου είχε την ευθύνη το 336 Τάγμα Πεζικού με διοικητή τον ηρωικό τότε ταγματάρχη Δημήτριο Αλευρομάγειρο (σήμερα απόστρατο στρατηγό), ο οποίος με την αποφασιστική του στάση και τον προσωπικό του ηρωισμό ενέπνευσε στους αξιωματικούς και στους οπλίτες του τόση πίστη και τόσο θάρρος ώστε να μείνουν μαζί του και να αγωνιστούν μέχρι θανάτου.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι όταν οι Τούρκοι επιχειρούσαν να καταλάβουν την περιοχή των κεντρικών φυλακών της Λευκωσίας, την οποία υπεράσπιζε λόχος υπό τον έφεδρον ανθυπολοχαγόν Χρ. Σολομή και επί τρεις ημέρες υφίσταντο αδιάκοπο σφυροκόπημα, ένας ελληνοκύπριος αξιωματικός, που δεν ανήκε στο τάγμα, απετόλμησε να διατάξει τον Σολομή να αποχωρήσει, γιατί η παραμονή του εκεί ήταν αυτοκτονία, αλλά έλαβε την απάντηση: «Εγώ υπακούω μόνο στον διοικητή μου!». Τέτοια αφοσίωση του είχαν οι στρατιώτες. Ο ταγματάρχης Αλευρομάγειρος δεν είχε καμιά διάθεση να εγκαταλείψει τον λίαν επικίνδυνο τομέα του, καθ’ ην στιγμήν όλοι εγκατέλειπαν τα πάντα. Ένας δε απλός λοχίας, όταν πληροφορήθηκε τη διαταγή προς τον Σολομή για αποχώρηση, αντέδρασε λέγοντας: «Εμείς ούτε θέλουμε ούτε έχουμε δικαίωμα να φύγουμε. Κι αν όλοι οι άλλοι φύγουν, εμείς θα μείνουμε και θα γίνουμε λιώμα εδώ. Δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε τα ‘‘Φυλακισμένα Μνήματα’’ να πέσουν στα χέρια των Τούρκων».
Έτσι σώθηκε η Λευκωσία και στις 23 Αυγούστου 1974, όταν ολόκληρη η Κύπρος ήταν πνιγμένη στον θρήνο, ο ηρωικός ταγματάρχης Δημήτρης Αλευρομάγειρος απηύθυνε εμπνευσμένη διαταγή στους υπ’ αυτόν λόχους, που ανέφερε: «Με την βοήθειαν της Υπερμάχου Στρατηγού Παναγίας Παρθένου Μαρίας, με τας ευχάς της φιλτάτης μητρός πατρίδος, την συμπαράστασιν του κυπριακού λαού αλλά και συσσώμου του παγκοσμίου φιλευθέρου κόσμου, επιτελέσατε ηρωικόν άθλον διατηρήσεως ανεπάφων των θέσεών μας. Αι σκιαί των νέων αθανάτων νεκρών μας αγαλλιούν από εκεί που ευρίσκονται εις το πάνθεον των αθανάτων, διότι η θυσία των δεν εγένετο επί ματαίω. Κλίνομεν ευλαβώς το γόνυ ενώπιον των νεοσκαμμένων τάφων των και δίδομεν προς αυτούς την ιεράν υπόσχεσιν της συνεχίσεως του αγώνος μας μέχρι της τελικής νίκης. Ελληνολεβέντες αθάνατοι νεκροί του Αγίου Παύλου Λευκωσίας! Έχομεν στήσει εις τας καρδίας μας μεγαλοπρεπή τον βωμόν της θυσίας σας εις τας επάλξεις του ιερού σας καθήκο­ντος. Από εκεί που ευρίσκεσθε θα ακούετε πάντοτε μίαν και μόνον στεντορείαν φωνήν: ΖΗΤΩ Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΑΣ! Ας είναι ελαφρόν το χώμα της μαρτυρικής αυτής ελληνικής κυπριακής γής που σκέπει το ιερόν σκήνωμά σας».
Έναντι αυτών των ηρώων έχει χρέος η σημερινή ελληνική και κυπριακή ηγεσία να σταθεί όρθια και να μη λιποψυχήσει παραδίδοντας ψοφοδεής ολόκληρη την Κύπρο στον Αττίλα!
Εάν τότε οι Τούρκοι έπρατταν αυτά και αλώνιζαν ανενόχλητοι με τους πράκτορές τους στην Κύπρο, αντιλαμβάνεται ο κάθε νοήμων πολίτης αυτής της χώρας με ποιον τρόπο ενεργεί σήμερα η Τουρκία, που έχει τη δυνατότητα να στέλνει ελεύθερα και ανεξέλεγκτα όποιον θέλει στην Ελλάδα, με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων που έχει εγκαινιάσει η κυβέρνηση. Δυστυχώς φαίνεται ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται και είναι προφανές ότι η κυβέρνηση προτιμά να αναπαύεται στις δάφνες των ιδεοληψιών της και όχι να προστατεύσει τη χώρα. Οι τζιχαντιστές πάνε και έρχονται στην Ελλάδα και οι πράκτορες των Τούρκων είναι βέβαιον ότι αλωνίζουν, όταν μάλιστα η κυβέρνηση επί δύο και πλέον μήνες είχε αφήσει στην Ειδομένη τους λαθρομετανάστες να έχουν κλείσει τη σιδηροδρομική γραμμή και η ίδια προφανώς περίμενε εξ ουρανού το μάννα!
ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια: