Μέρες και νύχτες της Μυκόνου με τα «μάτια» ενός ρεπόρτερ

Μέρες και νύχτες της Μυκόνου με τα «μάτια» ενός ρεπόρτερ

Με το που κατέκλυσαν το νησί οι Άραβες, εμφανίστηκαν διαρρήκτες από το Ιράκ και το Μαρόκο που γίνονται επιθετικοί στα θύματά τους όταν αυτά προβάλλουν αντίσταση...

Γράφει ο Δήμος Βερύκιος

 

Στο Ντουμπάι δεν έχει φτάσει η χάρη μου διότι δεν υπήρξα ποτέ βαστάζος και γελωτοποιός σε πλούσιες παρέες που είθισται κατά τα τριήμερα των επισήμων αργιών να μετακινούνται με τσάρτερ στον επίγειο παράδεισο του Αραβικού Κόλπου για χαλάρωση, μαύρισμα, μασάζ και σούσι... Ωστόσο, αντ' αυτού, λίαν προσφάτως επισκέφτηκα το Ντουμπάι των... Κυκλάδων, τη Μύκονο, που τον τελευταίο καιρό αντικατέστησε τα «καουμπόικα» καπέλα των πλούσιων Αμερικανών με τα σαρίκια των εμίρηδων... Ελάτε λοιπόν μαζί μου να δείτε με τα «μάτια» ενός ρεπόρτερ όσα δεν βλέπουν οι κοσμικογράφοι που χρόνια τώρα αποβιβάζονται στο «νησί των ανέμων», βλέπουν όσα γίνονται και... ξεχνούν μέσα στην άμμο κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα! Αεροπορικώς η διαδρομή από την Αθήνα μέχρι τη Μύκονο δεν ξεπερνάει τα 25', ούτε νερό δεν προλαβαίνουν να σου προφέρουν και ας τους έχεις πληρώσει 160 ευρώ!

Δείτε τι συνέβη μπροστά στα μάτια μου: Με την ίδια πτήση ταξιδεύουν δύο γνωστά ζευγάρια που ελληνικού επιχειρείν. Στον έναν εκ των δύο επιχειρηματιών με μεγάλα κινητικά προβλήματα σπεύδει το πλήρωμα -και ορθώς- να του διαθέσει την πιο άνετη θέση του αεροπλάνου. Δίπλα του κάθεται ο έτερος επιχειρηματίας με το χαρακτηριστικό επιφώνημα του «Αϊ-Βασίλη», ο οποίος σιωπηλός και ευγενής ανοίγει την εφημερίδα του. Ωστόσο ανάμεσα στους δυο κραταιούς επιχειρηματίες στον διάδρομο στέκεται όρθια η σύζυγος του επιχειρηματία με την εφημερίδα και δυσφορεί που η θέση δίπλα στον σύζυγό της δόθηκε στον επιβάτη με την αναπηρία και όχι στην ίδια όπως αρχικά προφανώς ήταν προγραμματισμένο...

Ο εκνευρισμός της κυρίας προκαλεί αλγεινή εντύπωση στους επιβάτες που αντιλήφθηκαν τον διάλογό της με τις αεροσυνοδούς... Πριν καν περάσει ο θυμός της κυρίας που δεν κάθισε δίπλα στον σύζυγό της κατά την εικοσάλεπτη πτήση, έχουμε ήδη προσγειωθεί στη Μύκονο! Αναζητώ ταξί και με πλησιάζει ο Σάκης ο «πειρατής». Στο νησί κυκλοφορούν ελάχιστα ταξί και εκατοντάδες πειρατικά... Ο Σάκης προσφέρεται να με εξυπηρετήσει και έχει όρεξη για κουβέντα. Και η δική του εκτίμηση είναι ότι φέτος έχει πέσει η κίνηση. «Οι τέσσερις από τους τους έξι Αραβες πελάτες μου ακύρωσαν φέτος και πήγαν Ιμπιζα. Αμέσως αμέσως έχω χάσει ένα τριαντάρι».

150€ για ενοίκιο ΙΧ και 60€ η ξαπλώστρα

Δεν αντέχω και τον ρωτάω: «Ρε συ, Σάκη, πόση εφορία πληρώνεις κάθε χρόνο; Με λοξοκοιτάζει και δείχνει να αφοσιώνεται στο τιμόνι καθώς στο στενό πέρασμα του δρόμου προσπαθεί να αποφύγει ένα μαύρο βαν σαν αυτά της Αντιτρομοκρατικής και του FBI που βλέπουμε στις αμερικανικές αστυνομικές ταινίες. Η Μύκονος είναι γεμάτη από πολυτελή μαύρα βανάκια τα οποία μετά οδηγού χρεώνονται 800 ευρώ ημερησίως...

Φτάνοντας στο ξενοδοχείο νοικιάζω αυτοκίνητο. Το πιο φθηνό 150 ευρώ ημερησίως. Πρώτη διαδρομή στο Καλό Λιβάδι! Κατευθύνομαι στο πιο in στέκι. Πλησιάζω την κοπέλα επί της υποδοχής και της ζήτω μία ξαπλώστρα. Αφού με ρώτησε εάν είχα κράτηση, με οδηγεί προς την ξαπλώστρα που κοστίζει 60 ευρώ! Στην μπροστινή ομπρέλα ένας ευτραφής Άραβας απολαμβάνει μπέργκερ με αστακό και πίνει ανθρακούχο νερό Bandoit στο πράσινο μπουκάλι, ενώ η γυναίκα που τον συνόδευε, εμφανώς μικρότερη κατά δύο με τρεις δεκαετίες, έδιωχνε με σκαιότητα την Κινέζα που πίεζε φορτικά τον Άραβα να του κάνει μασάζ. Δίπλα τους τέσσερις «αυλικοί» απολάμβαναν τη ροζ σαμπάνια και τον ναργιλέ... Αν και «βλαχάκι της Μεσογείου» ζηλεύω και επιχειρώ να αισθανθώ έστω και για μία στιγμή «μίνι» Σαουδάραβας παραγγέλλοντας ένα σνακ. Χωρίς να το καταλάβω ο λογαριασμός αγγίζει τα 160 ευρώ. Συνειδητοποιώντας το νούμερο, ορμάω στη θάλασσα για να πνίξω τον πόνο μου...

Το βράδυ πηγαίνω για φαγητό στον Ορνό, σε ένα από τα γνωστά μαγαζιά της παραλίας που παρατηρώντας τα ψάρια στη βιτρίνα συνειδητοποιώ την έννοια της παγκοσμιοποίησης! Η Σενεγάλη και η Λιβύη έχουν την τιμητική τους. Παραγγέλνω τη γνωστή σφυρίδα που... κολυμπάει ως φαίνεται σε όλες τις ελληνικές θάλασσες και με συνοδεία μιας μερίδας καταψυγμένου χταποδιού, μιας πράσινης σαλάτας και ενός μπουκαλιού κρασιού ολοκληρώνω με επιτυχία ένα δείπνο μόλις των 120 ευρώ! Αντί αποδείξεως, εκ παραδρομής, μου φέρνουν το δελτίο παραγγελίας, όταν όμως βλέπουν ότι ετοιμάζομαι να πληρώσω με κάρτα με ρωτούν εάν θέλω να προσθέσω και το φιλοδώρημα. «Βεβαίως, 10 ευρώ», τους λέω και ακούω το γκαρσόνι να το επαναλαμβάνει ελαφρώς τροποποιημένο: «10% είπατε; Ευχαριστούμε».

Το λουκέτο στο «Πιέρος» έκλεισε ένα κεφάλαιο

Στα σοκάκια της Μυκόνου μόνο τον Πέτρο συνάντησα με μια σταλιά πούρο στα χείλη του. Καμιά σχέση με τις παλιές εποχές που ο Πέτρος κυριαρχούσε στις επιχειρηματικές παρέες και στα γκαλά της Μυκόνου... Από τα σοκάκια της Μυκόνου εξαφανισμένοι είναι και οι φραγκάτοι γκέι Αμερικανοί, Ιταλοί και Εβραίοι που κατέβαιναν κάθε βράδυ στη Χώρα και, πριν καθίσουν στην πεζούλα του «Πιέρου», άδειαζαν τον Λαλαούνη και τον Καίσαρη...

Το 2008, με το που έβαλε λουκέτο το «Πιέρος», έκλεισε ένα μεγάλο κεφάλαιο της Μυκόνου. Αντί για τους εξωστρεφείς... Αύγουστους της παλιάς Μυκόνου, τώρα εμφανίζονται κάτι αποτριχωμένοι Άραβες που με επιθετική διάθεση αναζητούν να ξεσαλώσουν. Και δυστυχώς στην περίπτωση της Μυκόνου ισχύει η ρήση ότι: «Όπου εμφανίζονται Άραβες εξαφανίζονται οι Αμερικάνοι»...

• Η Μύκονος από ασπρονήσι έχει γίνει αραβονήσι. Οι πλούσιοι γκέι φέτος προτίμησαν την Ιμπιζα. Οι επώνυμοι δεν τριγυρνούν πια στα σοκάκια. Φέτος είναι της μόδας τα καλέσματα από βίλα σε βίλα, με τις σουπιέρες και τις άσπρες σκόνες να έχουν τρελή πέραση.

• Τη Μύκονο έχει βάλει στο στόχαστρο και ο Ν. Τόσκας. Η Δίωξη Ναρκωτικών έπιασε στα πράσα τον φαρμακοποιό που τον παρακολουθούσαν από την Αθήνα και η Οικονομική Αστυνομία συνεχίζει τους ελέγχους

demos@pegasus.gr

http://www.ethnos.gr/ta_en_oiko_en_dimo/arthro/meres_kai_nyxtes_tis_mykonou_me_ta_matia_enos_reporter-64437101/