Βουλιάζει στην απραξία η… όλβια κυβέρνησή μας

Βουλιάζει στην απραξία η… όλβια κυβέρνησή μας

 

Του ΚΩΣΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Η δυστυχία εξαπλώνεται ασυγκράτητη και περισφίγγει σαν θηλιά όλο και περισσότερα τμήματα του λαού μας. Αυξανόμενη ανεργία, μισθοί και συντάξεις πείνας, συσσίτια εν καιρώ ειρήνης, λουκέτα επί λουκέτων, νεοάστεγοι ένα σωρό, καθημερινές αυτοκτονίες και φόροι, φόροι, φόροι! Όλοι γνωρίζουν την αιτία αυτού του βίου αβίωτου για τους πλείστους Έλληνες, με τους λιγότερο πληττομένους εξ αυτών να συμπάσχουν και να βοηθούν όσο μπορούν τους επιζώντες ακόμα συμπολίτες τους. Στο ορμέμφυτο του Έλληνα υπάρχει ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΠΝΙΓΕΤΑΙ η αλληλεγγύη. Ούτε ατροφούν το ΦΙΛΟΤΙΜΟ και η ΛΕΒΕΝΤΙΑ. Λέξεις και εσωτερικές διαθέσεις οι τελευταίες που τις στερούνται άλλοι λαοί και ιδίως εκείνοι που μας καταδυναστεύουν σήμερα διά των ηγετών τους.

Όλοι γνωρίζουν, λοιπόν, την αιτία αυτού του βίου αβίωτου, συμπεριλαμβανομένης και της τρισάθλιας τρικομματικής μας κυβέρνησης, η οποία καμώνεται πως την αγνοεί. Είναι τα αδυσώπητα Μνημόνια και οι εφαρμοστικοί νόμοι, που τα τηρεί και τους τηρεί απαρέγκλιτα. Άρα, ως προς αυτό, τεμπελιάζει, αφού δεν κάνει τίποτ’ άλλο παρά να εκτελεί εντολές. Έτσι, ο δικός της βίος είναι όλβιος και όχι αβίωτος. Φυσικά… αγωνίζεται (!) για βελτιώσεις, υποκρινόμενη ασύστολα απέναντι σε μια κοινή γνώμη που δεν χάφτει μύγες.

Η μαγική λέξη «επαναδιαπραγμάτευση», με την οποία μας φλόμωσε προεκλογικά η ΝΔ και η οποία δεν ήταν απαγορευμένη για τους τοκογλύφους δανειστές μας και τους θεσμικούς εκπροσώπους τους –οι τελευταίοι μάς κατατρομοκρατούσαν, ακόμα και με κείμενα στα δημοσιογραφικά τους όργανα γραμμένα στην ελληνική (!) προκειμένου να ψηφίσουμε το κόμμα του τέως εχθρού τους και σήμερα εκλεκτού τους–, εξακολουθεί να ψελλίζεται. Και μάλιστα με σωρεία συνωνύμων, όπως έγραψε στις 10 Ιουλίου στην «Καθημερινή» ο εξαίρετος Παντελής Μπουκάλας με το δικό του εξουθενωτικά σαρκαστικό ύφος. «Επαναδιαπραγμάτευση»… περιορίζομαι στην απαρίθμηση - «επανεξέταση», «αναδιαμόρφωση», αναδιευθέτηση», «αναθεώρηση», «επαναπροσδιορισμός».

Η τρικομματική κυβέρνηση της… τετραετίας (!) παραπαίει από την επομένη κιόλας των προγραμματικών δηλώσεων… Τις δύο προηγηθείσες παραιτήσεις υπουργών ακολούθησε η παραίτηση του υφυπουργού Εργασίας Νίκου Νικολόπουλου, ο οποίος οδεύει κατά πάσα πιθανότητα στους αντιμνημονιακούς Ανεξάρτητους Έλληνες. Ταυτόχρονα η ΔΑΚΕ, συνδικαλιστική παράταξη της ΝΔ του ιδιωτικού τομέα, ταυτίστηκε απόλυτα με την παραίτηση Νικολόπουλου και με ΣΚΛΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ τάχθηκε αναφανδόν κατά των αποκρατικοποιήσεων. «Προειδοποιούμε ότι εάν το Μέγαρο Μαξίμου ξεχάσει την κοινωνία και τις προεκλογικές δεσμεύσεις του κόμματος, η κοινωνία όχι μόνο θα ΕΞΕΓΕΡΘΕΙ, αλλά θα ΕΚΡΑΓΕΙ». Αξίζει να σημειωθεί ότι γαλάζιοι βουλευτές του διαμετρήματος του Προκόπη Παυλόπουλου και του Νικήτα Κακλαμάνη κινήθηκαν σαφώς ΕΚΤΟΣ της μνημονιακής γραμμής των προγραμματικών δηλώσεων. Θα τους μιμηθούν και άλλοι με αντιμνημονιακούς υπαινιγμούς σε κανάλια και ραδιόφωνα. Είμαι σίγουρος. Απέναντί τους είναι ένας λαός που βράζει – και δεν είναι τυφλοί.

Ο Στουρνάρας δεν είναι… στούρνος. Το αντίθετο, μάλιστα. Είναι ένας ακραιφνής ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ που έχει βαλθεί να εξοντώσει τη χώρα του και τους πολίτες της! Το φαιδρεπίφαιδρο είναι ότι τον εμπιστεύεται και τον στηρίζει ο, λόγοις, αντιμνημονιακός Κουβέλης! Εάν ο κρυπτοφιλόδοξος αυτός αρχηγός, κύριο μέλημα του οποίου είναι να κατακεραυνώνει ΚΑΙ μετεκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίσει τη φιλοστουρναρική τακτική του, θα ξεσηκωθούν, πλην Βουδούρη, και άλλα στελέχη της ΔΗΜΑΡ. Η ΔΗΜΑΡ (ολογράφως Δημοκρατική Αριστερά) δεν έχει, άλλωστε, την παραμικρή πλέον σχέση με την Αριστερά. Απλώς ΚΑΠΗΛΕΥΕΤΑΙ τον όρο από κεκτημένη εκ του παρελθόντος ταχύτητα. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, η ΔΗΜΑΡ λειτουργεί σήμερα ως νεοφιλελεύθερο κόμμα. Αλλιώς δεν θα μπορούσε να προσφέρει συγκεκριμένες υπηρεσίες στους κυβερνητικούς της εταίρους.

Η… όλβια κυβέρνησή μας έχει όντως βουλιάξει στην απραξία, όπως διαλαμβάνει ο τίτλος του παρόντος άρθρου, αλλά μόνο αναφορικά με τη δεινή και αδιέξοδη οικονομική κατάσταση των ελλήνων πολιτών. Αντίθετα, έχει σηκώσει τα μανίκια και εργάζεται πυρετωδώς για το ξεπούλημα των περιουσιακών στοιχείων της πατρίδας μας. Της το ζητούν επιτακτικά οι ολετήρες της χώρας μας –με πρώτους και καλύτερους τους συμπλεγματικούς Γερμανούς, επειδή ΤΟΥΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΑΜΕ ΜΕΧΡΙΣ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ–, έτοιμοι να υφαρπάξουν μέσω ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ και με πενταροδεκάρες ό,τι έχουμε και δεν έχουμε.

Η επιστολή Σαμαρά προς τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα παραμείνει στην Ιστορία ως σπανιότατο κειμήλιο εθελόδουλης υποταγής. «Με την παρούσα επιστολή», γράφει, «θα ήθελα να σας επαναβεβαιώσω ότι η Ελλάδα είναι απόλυτα αποφασισμένη να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από την πρόσφατη συμφωνία διάσωσης. Η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας αποδέχεται την ιδιοκτησία του προγράμματος σταθεροποίησης και είναι πλήρως δεσμευμένη στους στόχους, στους αντικειμενικούς σκοπούς και σε όλες τις βασικές πολιτικές του προγράμματος». (… «αποδέχεται την ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ του προγράμματος σταθεροποίησης». Των Μνημονίων δηλαδή. Η λέξη «ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ» θα ακολουθεί τον Σαμαρά ως εφιάλτης στον ύπνο του και στον ξύπνιο του σε όλη του τη ζωή.)