ΧΡΗΣΤΟΥ Θ. ΜΠΟΤΖΙΟΥ : Η περίπτωση της Αυστρίας

Και τώρα ποιός;

 

Η περίπτωση της Αυστρίας

Του ΧΡΗΣΤΟΥ Θ. ΜΠΟΤΖΙΟΥ Πρέσβη ε.τ.

Η Αυστρία, αναμφίβολα, είναι μια πανέμορφη και ιστορική χώρα. Όποιος την επισκέπτεται γοητεύεται, ευθύς αμέσως, από το καταπράσινο τοπίο, τα ανυπέρβλητα πανύψηλα βουνά της, που αποτελούν κατάληξη των Ανατολικών Άλπεων και ασφαλώς από τον Δούναβη των Στράους, που τη διασχίζει από Δυσμάς προς Ανατολάς.

Αντίστοιχα πανέμορφες είναι και οι πόλεις και τα γραφικά παραδουνάβια και αλπικά χωριά της. Αποκορύφωμα, ασφαλώς, η πρωτεύουσα Βιέννη. Αν και η ιστορία της Αυστρίας πάει βαθιά στον χρόνο, προπύργιο των Ρωμαίων προς τα Βορειοανατολικά, το μεγαλείο της χώρας και της πρωτεύουσάς της συνδέεται αποκλειστικά με τους Αψβούργους και την Αυτοκρατορία της Αυστροουγγαρίας. Πατρίδα μεγάλων μουσουργών και επιστημόνων, υπήρξε για δύο τουλάχιστον αιώνες από τις πρωταγωνίστριες χώρες της ευρωπαϊκής ιστορίας. Στο Συνέδριο της Βιέννης (1814-1815), με πρωταγωνιστή τον Μέτερνιχ, διευθετήθηκε η κατάσταση στην Ευρώπη, εξασφαλίζοντας εκατό, ακριβώς, χρόνια ειρήνης στη γηραιά ήπειρο.

Το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου σημείωσε και το τέλος της Αυστροουγγαρίας, μιας αυτοκρατορίας-μωσαϊκό διαφόρων εθνοτήτων. Η σημερινή Αυστρία είναι μια μικρή, σχετικά, χώρα, μικρότερη σε έκταση και πληθυσμό από την Ελλάδα. Παρά ταύτα, το παλαιό γόητρό της αποτυπώνεται και σήμερα με την παρουσία διεθνών οργανισμών που εδρεύουν στη Βιέννη, όπως εξειδικευμένοι οργανισμοί των Ηνωμένων Εθνών, η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας και ο Οργανισμός για τη Συνεργασία και την Ασφάλεια στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ). Να σημειωθεί ότι η Αθήνα δεν φιλοξενεί ούτε έναν διεθνή οργανισμό.

Παρ’ όλα τα παραπάνω πλεονεκτήματα, που θα μπορούσαν να την αναδείξουν σε ευρωπαϊκή χώρα-πρότυπο, η Αυστρία των τελευταίων χρόνων δεν φαίνεται να γοητεύει κανέναν. Στην ΕΕ εντάχθηκε καθυστερημένα (1995), επί ελληνικής προεδρίας και πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη, κατά παράβαση του Συντάγματος της, που προβλέπει διαρκή ουδετερότητα. Ορισμένοι πολιτικοί κύκλοι ζητούσαν μάλιστα και την ένταξη στο ΝΑΤΟ, αλλά τελικά δεν επέμειναν, υπολογίζοντας και τις βέβαιες αντιδράσεις της Ρωσίας.

Τα χρόνια που είχαν προηγηθεί, το γόητρο της Αυστρίας είχε ανέλθει σημαντικά χάρις στον σοσιαλιστή καγκελάριο Μπρούνο Κράισκι και τον ΓΓ των Ηνωμένων Εθνών Κουρτ Βαλχάιμ, πριν ο τελευταίος αποκαθηλωθεί, όταν μετά την οκταετή θητεία του στη Νέα Υόρκη αποκαλύφθηκε το φιλοναζιστικό παρελθόν του με το πογκρόμ των Ελληνοεβραίων της Θεσσαλονίκης.

Η οικονομική κρίση που μαστίζει την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, η πολιτική λιτότητας που επέβαλε το σύστημα Σόιμπλε και ιδιαίτερα το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό συμπίπτουν με αλλαγή της συμπεριφοράς της Αυστρίας, αναδεικνύοντας δύο αρνητικά της στοιχεία. Το πρώτο είναι η άνοδος ακροδεξιών πολιτικών δυνάμεων και το δεύτερο στοιχείο η συνταύτιση με τις χώρες Visegrad (Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία), που ύψωσαν τείχη και συρματοπλέγματα στα σύνορά τους προκειμένου να εμποδίσουν την είσοδο των προσφύγων στις χώρες τους, χωρίς να νοιάζονται αν αυτό σημαίνει και εγκλωβισμό των προσφύγων σε άλλες κοινοτικές χώρες, πρωτίστως στην Ελλάδα και στην Ιταλία. Η αντιευρωπαϊκή αυτή συμπεριφορά συνδυάστηκε και με μια ρητορική κατά της Αθήνας, όχι μόνο άδικη αλλά και ανεδαφική, αγνοώντας ακόμα και στοιχειώδεις γνώσεις γεωγραφίας και γεωπολιτικής. Στην ανθελληνική ρητορική παρασύρθηκε και ο σοσιαλιστής καγκελάριος Βέρνερ Φάιμαν, ο οποίος είχε επισκεφθεί τρις την Ελλάδα και τη Λέσβο, διαπιστώνοντας ιδίοις όμμασι το ανέφικτο παρεμπόδισης της ροής των προσφύγων από τις απέναντι μικρασιατικές ακτές χωρίς τη σύμπραξη των τουρκικών αρχών. Ο κ. Φάιμαν αναγκάσθηκε να παραιτηθεί -προσβλέποντας, όπως λέγεται, να διαδεχθεί τον Ντόναλντ Τουσκ στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο-, αφήνοντας όμως ελεύθερο το πολιτικό πεδίο στον διεκδικητή της Προεδρίας υποστηριζόμενο από το ακροδεξιό κόμμα.

Ήδη, ως γνωστόν, οι προηγούμενες προεδρικές εκλογές ακυρώθηκαν από το Αυστριακό Συνταγματικό Δικαστήριο και η επανάληψή τους θα πραγματοποιηθεί στις 3 Οκτωβρίου. Αν ο αυστριακός λαός επιλέξει τον στηριζόμενο από το ακροδεξιό κόμμα, τότε το σύστημα Σόιμπλε, που έχει επιβληθεί στην Ευρώπη, εκτός από το Brexit θα καταγράψει και την ανάδειξη του πρώτου υποψηφίου ακροδεξιού κόμματος σε χώρα της ΕΕ. Η δε στάση-πλάνη των Αυστριακών θα είναι χειροτέρα της πρώτης. Το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό δεν μπορεί να δώσει συγχωροχάρτι για τα πάντα.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ