FRANCIS FORD COPPOLA : ΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ΣΟΦΙΑΣ

FRANCIS  FORD COPPOLA : 

ΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ΣΟΦΙΑΣ

Από γιος μιας οικογένειας Ιταλών μεταναστών έφτασε να γίνει η ναυαρχίδα του μοντέρνου αμερικανικού σινεμά και πιο πρόσφατα ένας από τους πιο πετυχημένους παραγωγούς κρασιού στον κόσμο. Μέχρι να συμβούν, όμως, αυτά, ο 77χρονος πλέον Κόπολα χρειάστηκε να αναμετρηθεί με τα μεγάλα στούντιο, να παλέψει με τη χρεοκοπία και να αγωνιστεί προκειμένου να μη θυσιάσει το καλλιτεχνικό του όραμα.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:   ΛΟΥΚΑΣ   ΚΑΤΣΙΚΑΣ

Ασχολείστε με το σινεμά από τις αρχές του '60. Ποια είναι η παρόρμηση που σας σπρώχνει να συνεχίσετε;

Πάντως, όχι το να βγάζεις χρήματα. Αν ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο, θα είχα καταπιαστεί με ένα πιο σίγουρο και προσοδοφόρο επάγγελμα. Το να ασχολείσαι με την Τέχνη σημαίνει να επιχειρείς πράγματα τα οποία δεν ξέρεις ότι μπορείς να κάνεις. Προτιμώ να είναι κανείς υπέρμετρα φιλόδοξος και να αποτυγχάνει από το να μην έχει καμιά απολύτως φιλοδοξία και να συμβιβάζεται με τη μετριότητα του. Εγώ και τεράστιες φιλοδοξίες είχα και μεγαλοπρεπώς απέτυχα και κανείς δεν μπορεί να με κατηγορήσει ποτέ ότι δεν προσπάθησα κάτι παραπάνω.

Περισσότερο από τρεις δεκαετίες πριν, κυκλοφορούσε στις αίθουσες η περιβόητη «Αποκάλυψη Τώρα», βάζοντας έτσι τέλος σε ένα πολύπαθο σχέδιο που χρειάστηκε τρία χρόνια από τη ζωή σας μέχρι να ολοκληρωθεί και πολλές προσωπικές θυσίες. Τι θα λέγατε ότι άφησε πίσω της μια τόσο κοπιώδης εμπειρία;

Με έπεισε να μην το βάζω κάτω! Χρηματοδοτούσα μόνος μια ταινία κόστους 32 εκατομμυρίων δολαρίων, βάζοντας ενέχυρο το σπίτι μου και όχι μόνο είχα το άγχος ενός φιλμ που με ξεπερνούσε, αλλά βίωνα και την αγωνία του να μην καταλήξω στον δρόμο με την οικογένεια μου. Και ύστερα από τρία και περισσότερα εξαντλητικά χρόνια που ξόδεψα για να φέρω αυτή την ταινία εις πέρας, το Variety -το πιο δημοφιλές κινηματογραφικό έντυπο στον κόσμο- όχι μόνο δεν με επιβράβευσε, αν μη τι άλλο για την προσπάθεια μου, αλλά με αναθεμάτιζε για το ότι μπόρεσα να αποπειραθώ κάτι τόσο παράτολμο. Αυτό είναι το μάθημα που με δίδαξε το «Αποκάλυψη τώρα» .Όπως και τότε που έκανα την ταινία, έτσι και τώρα εξακολουθούμε να ζούμε σε έναν κόσμο τρομερών αντιφάσεων, όπου κάθε θαρραλέα πρωτοβουλία αντιμετωπίζεται αν όχι με άρνηση, τουλάχιστον με καχυποψία. Δείτε τι συμβαίνει σήμερα στο σινεμά: Κανείς δεν βγαίνει να στηλιτεύσει το γεγονός ότι η ίδια κουρασμένη συνταγή δοκιμάζεται ξανά και ξανά, παράγοντας την ίδια πάντοτε ταινία.

 Θα λέγατε πως οτιδήποτε σημαντικό συνέβη στην καριέρα σας μέχρι σήμερα το χρωστάτε στον «Νονό»;

Η ταινία αυτή μου έδωσε το σπάνιο για τη νεαρή ηλικία που είχα προνόμιο του να μπορώ να κάνω ό,τι θέλω. Μέσα σε μια νύχτα απέκτησα περισσότερα χρήματα από οποτεδήποτε άλλοτε στη ζωή μου, όπως και τη δυνατότητα του να σκηνοθετώ ανενόχλητος από τις επεμβάσεις των στούντιο. Κάποτε αυτό, όμως, τέλειωσε. Γύρισα στα 1982. το «Μια Μέρα, Ένας Έρωτας» με δικά μου χρήματα και έχασα τα πάντα. Η ταινία υπήρξε παταγώδης αποτυχία κι εγώ χρεοκόπησα. Σε ολόκληρη τη δεκαετία του '80 και του '90 προσπαθούσα να ορθοποδήσω. Συγκέντρωνα λεφτά από τις ταινίες που έκανα και τα έδινα στις τράπεζες. Μέχρι τα 50 μου ήμουν σκλάβος των στούντιο. Μου έδιναν οποιοδήποτε σενάριο τους ενδιέφερε κι εγώ τους το έκανα ταινία. Επί δέκα χρόνια παραλάμβανα κάθε τέλος της εβδομάδας ένα τσεκ και ευχαριστούσα το αφεντικό του στούντιο στο οποίο δούλευα για τον μισθό μου. Τον ευχαριστούσα γιατί χάρη σε αυτό το τσεκ μπορούσα να κρατήσω το σπίτι μου και να μη μου το κατάσχουν.

Η παραγωγή κρασιού, με την οποία ασχολείστε με μεγάλη επιτυχία εδώ και αρκετά χρόνια, σας έδωσε τα απαραίτητα οικονομικά εφόδια ώστε να στηριχθείτε πάλι στα πόδια σας;

Χωρίς αμφιβολία. Μου άρεσε πάντα το κρασί, αν και δεν είχα σκεφτεί ποτέ να ωφεληθώ από την εκμετάλλευση μιας τέτοιας επιχείρησης. Συνέβη, όμως, κάποια στιγμή οι Αμερικανοί να το ενσωματώσουν στην καθημερινότητα τους και, ξαφνικά, η επιτυχία με συνάντησε σαν από ατύχημα. Ασφαλώς, η παραγωγή κρασιού δεν ήταν αυτό που ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Εγώ ήθελα να γράφω ιστορίες και να τις μεταφέρω στη μεγάλη οθόνη. Το κρασί μού παρείχε, ωστόσο, από ένα σημείο και έπειτα, τα χρήματα που μου χρειάζονταν ώστε να μην παρακαλώ κανέναν για να κάνω μια ταινία.

NEXT BIG THING

Σκοπεύει να ξοδέψει τα επόμενα πέντε χρόνια προετοιμάζοντας και γυρίζοντας ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο κινηματογραφικό project που θα έχει τον τίτλο «Distant Vision».

Φράνσις Φορντ Κόπολα

Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα (Αγγλικά: Francis Ford Coppola) είναι Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός του κινηματογράφου. Ασχολείται επίσης με την οινοποιία, την έκδοση περιοδικών και τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Είναι διάσημος και πολυβραβευμένος για τη σκηνοθεσία του σε κάποιες από τις κορυφαίες ταινίες του αμερικάνικου κινηματογράφου, όπως Ο Νονός και Αποκάλυψη τώρα.

Βιογραφία

Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα γεννήθηκε στις 7 Απριλίου 1939 στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν και μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη. Οι γονείς του ήταν παιδιά μεταναστών από την Ιταλία. Ο πατέρας του Καρμάιν Κόπολα ήταν καταξιωμένος μουσικός και συνθέτης, με τον οποίο μάλιστα συνεργάστηκε σε αρκετές από τις ταινίες του. Σπούδασε θέατρο στο πανεπιστήμιο Hofstra της Νέας Υόρκης και σκηνοθεσία στο UCLA του Λος Άντζελες. Γύρισε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του το 1963 (Dementia 13). Το 1971 κέρδισε το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για την ταινία Πάττον, ο θρύλος της Νορμανδίας (μαζί με τον Έντμουντ Χ. Νορθ). Στη συνέχεια της δεκαετίας του '70 καταξιώθηκε ως ένας από τους καλύτερους Αμερικανούς σκηνοθέτες, με τις ταινίες Ο Νονός, Ο Νονός ΙΙ και Η Συνομιλία. Μετά απ' αυτές τις τρεις πολυβραβευμένες ταινίες ο Κόπολα σκηνοθέτησε την ταινία Αποκάλυψη τώρα, βασισμένη στη νουβέλα «Η καρδιά του σκότους» του Τζόζεφ Κόνραντ και με θέμα τον πόλεμο του Βιετνάμ. Η παραγωγή της ταινίας συνάντησε πολλά προβλήματα και η ολοκλήρωση της καθυστέρησε τρία χρόνια. Το 1979 παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ των Καννών όπου κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα (μαζί με το Τενεκεδένιο ταμπούρλο του Φόλκερ Σλέντορφ).

Ο Κόπολα γύρισε αρκετές ταινίες και τη δεκαετία του '80, μεταξύ των οποίων τις «Αουτσάιντερς, επαναστάτες χωρίς αύριο» και «Ο αταίριαστος» που καθιέρωσαν μια νέα γενιά ηθοποιών (Ματ Ντίλον, Νίκολας Κέιτζ, Ρομπ Λόου, Πάτρικ Σουέζι, Τομ Κρουζ). Το 1990 σκηνοθέτησε το τρίτο μέρος του Νονού και το 1992 μετέφερε στον κινηματογράφο το βιβλίο Δράκουλας του Μπραμ Στόκερ. Η πιο πρόσφατη ταινία του είναι η Τέτρο του 2009. Το 2010 τιμήθηκε από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου με το βραβείο Έρβινγκ Θάλμπεργκ για την συνολική προσφορά του.

Οικογένεια Κόπολα

Πολλά μέλη της οικογένειας του Κόπολα έχουν προσφορά στον κινηματογράφο και τις τέχνες. Εκτός του μουσικού πατέρα του Κάρμινε Κόπολα, η αδελφή του Τάλια Σάιρ είναι ηθοποιός, όπως και ο διάσημος ανιψιός του Νίκολας Κέιτζ (το πραγματικό του όνομα είναι Nicholas Kim Coppola). Επίσης, η κόρη του Σοφία Κόπολα είναι καταξιωμένη σκηνοθέτις και ο γιος του Ρόμαν Κόπολα σκηνοθέτης βίντεο κλιπ.

Επιχειρηματική δραστηριότητα

Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα μαζί με τον Τζορτζ Λούκας έχουν ιδρύσει την εταιρία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών American Zoetrope. Εκτός του κινηματογράφου ο Κόπολα τα τελευταία χρόνια έχει ασχοληθεί με επιχειρήσεις ξενοδοχείων, εστιατορίων αλλά και παραγωγή κρασιού

Επιλεγμένη φιλμογραφία (σκηνοθεσία)

    1963: Dementia 13

    1966: You're a Big Boy Now

    1968: Finian's Rainbow

    1969: Δε θα γυρίσω το βράδυ (The Rain People)

    1972: Ο Νονός (The Godfather)

    1974: Η συνομιλία (The Conversation)

    1974: Ο Νονός ΙΙ (The Godfather: Part II)

    1979: Αποκάλυψη τώρα (Apocalypse Now)

    1982: Μια μέρα, ένας έρωτας (One from the Heart)

    1983: Αουτσάιντερς, επαναστάτες χωρίς αύριο The Outsiders

    1983: Ο αταίριαστος (Rumble Fish)

    1984: Κόττον Κλαμπ (The Cotton Club)

    1986: Η Πέγκυ Σου παντρεύτηκε (Peggy Sue Got Married)

    1987: Πέτρινοι κήποι (Gardens of Stone)

    1988: Τάκερ (Tucker: The Man and His Dream)

    1989: Ιστορίες της Νέας Υόρκης (New York Stories, δεύτερο επεισόδιο Life without Zoe)

    1990: Ο Νονός III (The Godfather: Part III)

    1992: Δράκουλας (Bram Stoker's Dracula)

    1996: Τζακ (Jack)

    1997: Ο βροχοποιός (The Rainmaker)

    2007: Νεότητα χωρίς νιάτα (Youth Without Youth)

    2009: Tetro

Βραβεία

Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα έχει κερδίσει πέντε όσκαρ σε τέσσερις κατηγορίες, ενώ έχει και αρκετές ακόμα υποψηφιότητες, καθώς επίσης και ένα αναμνηστικό βραβείο για το σύνολο της κινηματογραφικής προσφοράς του.

    Όσκαρ σκηνοθεσίας

        Ο Νονός II

        Τρεις ακόμα υποψηφιότητες (Ο Νονός, Αποκάλυψη τώρα, Ο Νονός III).

    Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου

        Πάττον, ο θρύλος της Νορμανδίας

        Μία ακόμα υποψηφιότητα (Η Συνομιλία).

    Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου

        Ο Νονός

        Ο Νονός II

        Μία ακόμα υποψηφιότητα (Αποκάλυψη τώρα).

    Όσκαρ καλύτερης ταινίας (ως παραγωγός)

        Ο Νονός II

        Άλλες τέσσερις υποψηφιότητες (American Graffiti, Η Συνομιλία, Αποκάλυψη τώρα, Ο Νονός III).

    Αναμνηστικό Βραβείο Έρβινγκ Θάλμπεργκ για την Συνολική Προσφορά του (2010)

Δύο ταινίες του Κόπολα, Η Συνομιλία και Αποκάλυψη τώρα, έχουν κερδίσει το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια