Προς τους νέους : «Εκ γυναικός πηγάζει τα κρείτω»

Προς τους νέους : «Εκ γυναικός πηγάζει τα κρείτω»

Μέρα  Αναστάσεως. Η πιο χαρούμενη  απ’ όλες τις μέρες. Γεμάτη φως ομορφιά και λαμπρότητα. Γεμάτη μηνύματα θάρρους  κ’ ελπίδας. Ο Θεός πού θανατώθηκε πάνω στον ξύλινο σταυρό Του από την κακία των ανθρώπων, «εγείρεται» από τον τάφο. Βγαίνει, για να μας πει ότι όσο μεγάλη κι αν είναι η δύναμη των κακών, ποτέ δεν μπορούν να σκοτώσουν για πάντα το Θεό. Ούτε την Αγάπη, την Αλήθεια την Αρετή είναι ικανοί να σκοτώσουν. Τις ταλαιπωρούν, τις βασανίζουν, τις σταυρώνουν, τους φορούν τον ακάνθινο στέφανο, τις σέρνουν στον τάφο. Αυτές όμως οι ωραίες και αιώνιες Ιδέες, όταν είναι, πραγματικές, ξέρουν να κυλούν την πλάκα του μνημείου τους και να λάμπουν πάλι   ολοζώντανες  στο  φώς  της ζωής.

Για κάτι άλλο όμως ήθελα να σας μιλήσω τη μέρα αυτή της χαράς. Ήθελα  να σας ρωτήσω αν έχετε προσέξει σε ποιόν πρώτα απ’ όλους παρουσιάστηκε ο 'Ιησούς ύστερα απ’ την Ανάσταση Του και σε ποιόν έδωσε την εντολή να διαλαλήσουν «το φαιδρό της Αναστάσεως κήρυγμα»

Όπως ξέρετε, αφού ο  Ιησούς παρέδωσε το πνεύμα, ένας πλούσιος άνθρωπος, πού λεγόταν Ιωσήφ και -πού είχε μαθητεύσει κοντά στον Κύριο, πήγε στον ηγεμόνα Πιλάτο και ζήτησε την άδεια να κατεβάσει από το σταυρό το νεκρό Σώμα και να το ενταφίαση. Ο Πιλάτος έδωσε την άδεια και ο Ιωσήφ τύλιξε τον Ιησού μ' ένα καθαρό σεντόνι. Τον μετέφερε στον τάφο· έκλεισε τον τάφο με μια μεγάλη πέτρα κ' έφυγε. Τη νύχτα όμως ο Άγγελος κύλησε την πέτρα κι ο Χριστός αναστήθηκε. Κανείς από τους ανθρώπους δεν είχε μάθει ακόμα το θαύμα. Σε ποιόν θα παρουσιαζόταν πρώτα ο Ιησούς; Ποιος θα ήταν ό ευλογημένος, που θα  διαλαλούσε   πρώτος  το  «Χριστός  Ανέστη»;

Η μεγάλη λοιπόν. αυτή τιμή ανήκει στις γυναίκες. Πρώτες το μαθαίνουν και πρώτες το διαλαλούν. Αυτές πού δεν έφυγαν ούτε στιγμή από κοντά Του, αυτές αμείφτηκαν για την αφοσίωση τους, με τη χάρη να πληροφορηθούν πρώτες την Ανάσταση. Μια χαρά και μια τιμή πού τόσο άξιζαν. Σκεφτείτε ότι την ώρα τού μαρτυρίου Του όλοι είχαν εγκαταλείψει το Χριστό. Τον εγκατέλειψαν κ’ οι πιο αγαπημένοι μαθητές Του. Τρομοκρατημένοι από τους Εβραίους, έτρεξαν  να   κρυφτούν  για  ν'   αποφύγουν   τη σύλληψη.

Μόνο η Μητέρα Του και οι άλλες γυναίκες, πού Τον ακολουθούσαν, δε φοβηθήκαν. Γυναίκες Τον συνόδευσαν από τη Γαλιλαία και Τον διακονούσαν ως την ώρα του μαρτυρίου. Γυναίκες στάθηκαν κάτω από το Σταυρό Του, γυναίκες Τον άλειφαν με αρώματα, αφού πέθανε Εκείνος, γυναίκες μυροφόρες πήγαν πρωί πρωί, μετά την κήδευσή Του στον Τάφο Του. Γι αυτό και ο Ιησούς πριν συναντήσει τους μαθητές Του, στις αφοσιωμένες αυτές γυναίκες παρουσιάστηκε πρώτα και τότε κείνες, γεμάτες χαρά, Τον πλησίασαν, "εκράτησαν Αυτού τους πόδας και προσκύνησαν Αύτω».

Προσέξτε και κάτι ακόμα: Καμιά από τις γυναίκες δε δίστασε να πιστέψει ότι έγινε το θαύμα της Αναστάσεως και ότι Αυτός που Έβλεπαν εμπρός τους ήταν ο αληθινός Χριστός ο Σωτήρας τού κόσμου.

Σάς τα λέω όλα αυτά, για να δείτε πόσο εξαιρετική είναι η θέση πού έχει η γυναίκα στη θρησκεία μας. Γυναίκα διάλεξε ο Θεός για να την κάνει Μητέρα Του, γυναίκες είχε κοντά Του, γυναίκες αμαρτωλές συχώρεσε και σε μιαν εποχή πού θεωρούσαν τις γυναίκες κατώτερες από τους άντρες, ο Ιησούς διαλάλησε ότι δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε γυναίκες και σε άντρες και ότι όλοι είμαστε ίσοι.

Τό κήρυγμα αυτό —στα αγόρια απευθύνομαι τώρα— δεν πρέπει να το ξεχνάτε ποτέ,  παιδιά!   Εκείνος πού θεωρεί την αδερφή, τη γνώριμη, τη φίλη, τη συμμαθήτρια του κατώτερη απ' αυτόν, γιατί ανήκει στο γυναικείο φύλο, δεν είναι μόνο άδικος, άλλα είναι και κακός χριστιανός. Μας το λέει η σημερινή μέρα, πού είναι κυρίως μέρα των γυναικών, γιατί σ' αυτές πρώτα είπε ο Θεάνθρωπος το «Χαίρετε»»  κ’ αυτές πρώτες διαλάλησαν το  «Χριστός Ανέστη!.

Παύλος Παλαιολόγος