ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ: Η προπαγάνδα

Η προπαγάνδα

Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος, πολύ εύστοχα σε δημόσια ομιλία του, αναφέρθηκε στον ρόλο που θα πρέπει να διαδραματίσει η Ευρώπη, επανερχόμενη στις παλαιές αξίες που κάποτε εξέφραζε.

Διότι τώρα πλέον η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μεταμορφωθεί –μάλλον παραμορφωθεί– πλήρως. Παράλληλα, ο κ. Παυλόπουλος επεσήμανε την προτεραιότητα που πρέπει να δίνουμε στον άνθρωπο που υποφέρει και όχι να παραβλέπουμε τα πάντα χάριν ενός νομίσματος, δηλαδή του ευρώ. Τα λόγια του Προέδρου απηχούσαν το δημόσιο αίσθημα και προκάλεσαν ικανοποίηση στους πολίτες.

Τα φερέφωνα όμως του διεθνούς καπιταλισμού, οι υπηρέτες των Βρυξελλών και του Βερολίνου, ταράχθηκαν… Κυριάκος, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι ανησύχησαν! Εξαπέλυσαν ομαδικά επίθεση κατά του ανωτάτου πολιτειακού παράγοντα, με σαφείς αιχμές. Οι εν λόγω μνημονιακοί αμύντορες, που ενδιαφέρονται μόνο να φανούν αρεστοί στους αποικιοκράτες, επεστράτευσαν και τα τηλεοπτικά «παπαγαλάκια» για να περάσουν στο κοινό διά της προπαγάνδας τον φόβο για την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Η προπαγάνδα των Βρυξελλών, διά των εδώ εκφραστών της, δουλεύει συστηματικά, αποκλείοντας κάθε αντίθετη φωνή. Διότι η αλήθεια είναι ότι το «ευρώ» κατήργησε τις κυβερνήσεις. Δεν υπάρχουν ελληνικές κυβερνήσεις. Κυβερνούν οι Βρυξέλλες διά του ευρώ.

Γινόμαστε μάρτυρες της εφαρμογής της ολοκληρωτικής οργάνωσης των ιδεών. Αυτή η ολοκληρωτική οργάνωση δέχεται και επιτρέπει μία μόνο «αλήθεια», ένα μοναδικό και απόλυτο δόγμα: Την υποταγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση του καπιταλιστικού κεφαλαίου. Και απορρίπτει κάθε ανοχή προς τις ιδέες που βρίσκονται έξω από αυτό το «δόγμα». Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν να εμπιστεύεται ο ελληνικός λαός κόμματα που, ενώ κάνουν κατάχρηση της έννοιας της δημοκρατίας, αρνούνται να επιτρέψουν να ακουστούν και οι απόψεις των «αντιευρωπαϊστών»; Αυτός ο «πανδημοκρατισμός» δεν εκφράζει, δυστυχώς, γενίκευση της πίστης στη δημοκρατία. Ούτε εκδηλώνει τις πραγματικές προθέσεις των κομμάτων, που «πιπιλάνε» συνεχώς το εμετικό σλόγκαν για το «κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι». Υπεραμύνονται, δηλαδή, με δουλοφροσύνη, της παραμονής μας στην ευρωπαϊκή φυλακή, διότι αυτό συμφέρει το ξένο κεφάλαιο.

Ο Τσίπρας, που κάποτε έβλεπε σωστά το τι συνέβαινε, υποτάχθηκε χάριν της αρχομανίας του. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένει ακραιφνής εκφραστής της γερμανικής πολιτικής και δεν βλέπει την ώρα να δώσει εξετάσεις υποταγής και υπακοής στο Βερολίνο με τη «δεξιά παρένθεση» που ετοιμάζεται. Ό,τι χειρότερο, δηλαδή, μπορεί να ακολουθήσει την πτώση της κάλπικης «Αριστεράς». Μιας ψευδο-Αριστεράς που –μεταξύ όλων των άλλων- έβαλε τον Κατρούγκαλο να παίξει τον ρόλο του «σφαγέα» της ελεύθερης και ανεξάρτητης δημοσιογραφίας με το περιβόητο Ασφαλιστικό του. Κατάντημα επιστήμονος, που δεν έχει την ευθιξία να παραιτηθεί και καταδέχεται να τον μεταβάλλουν οι Γερμανοί σε νέο Ερβέρτο Σβέρμπελ. Πρόκειται για τον πανεπιστημιακό διπλωμάτη που, ως ελληνομαθής, επιλέχθηκε το 1940 ως ακόλουθος Τύπου στη γερμανική πρεσβεία των Αθηνών, ώστε να ελέγχει τις εφημερίδες. Τώρα ο Κατρούγκαλος δέχεται να του μείνει για πάντα το στίγμα του κατεδαφιστή και διώκτη του Τύπου, προκειμένου να εφαρμόσει πιστά τις εντολές των Γερμανών. Όλα χάριν των «ροτβάιλερ» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που κατασπαράζουν τους έλληνες πολίτες με Μνημόνια και «αξιολογήσεις».

Η συνείδηση των πολιτών γίνεται στόχος των διασταυρωμένων πυρών της ευρωπαϊκής προπαγάνδας. Σκοπός της είναι να εμποδίσει τους Έλληνες να πληροφορηθούν την πραγματική ουσία των γεγονότων. Μέσα σε αυτό το πανδαιμόνιο ο πολίτης, κουρασμένος, παραδίνεται και αφήνει να σκέφτεται για λογαριασμό του η προπαγάνδα. Ασπάζεται τις εκδοχές της, αποδέχεται τις πονηρές ερμηνείες της και υιοθετεί τα ψευδή επιχειρήματά της. Φθάνουμε σε ένα είδος ατροφίας της ατομικής σκέψης στα δημόσια πράγματα. Η ολοκληρωτική ευρωπαϊκή προπαγάνδα θέτει τον πολίτη μπροστά σε ένα ψεύτικο δίλημμα: «Ή σιωπάς και δέχεσαι ισοπέδωση ή συγκρούεσαι με τους ισχυρούς των Βρυξελλών και συντρίβεσαι…». Στο πλαίσιο αυτού του διλήμματος εντάσσεται η υπόσκαψη της εμπιστοσύνης του ατόμου στις δυνάμεις του, η συστηματική υπονόμευση της αυτοπεποιθήσεώς του: «Χωρίς την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα…»! Κι όταν καταρρεύσει η προσωπικότητα του ανθρώπου, και η βούλησή του ανασταλεί, τότε η συνείδησή του είναι σαν το λευκό χαρτί, όπου μπορεί να γραφεί οτιδήποτε. Είναι μια ταινία μαγνητοφώνου που καταγράφει τις θελήσεις των «ευρωπαϊστών».

Τα μνημονιακά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Λεβέντης) εφαρμόζουν και τη «Μεταπειστική Προπαγάνδα». Αυτή απευθύνεται προς τους κυμαινομένους, τους ταλαντευομένους και αμφιρρέποντες ως προς την παραμονή ή την έξοδο από την Ευρωζώνη και το ευρώ. Σκοπός της είναι να προσελκύσει όλους αυτούς που διστάζουν και να τους εντάξει στην αντεθνική άποψη της «ευρωπαϊκής αναγκαιότητας». Το πώς «διαπραγματεύονται» όλοι οι πρωθυπουργοί στις Βρυξέλλες με τους γερμανούς αλαζόνες και τους άλλους της συμμορίας των «εταίρων» θυμίζει τη «διαπραγμάτευση» που έκανε ο στρατάρχης Πετέν με τον Χίτλερ. Ξεκίνησε ο γάλλος στρατάρχης από το Βισί και έφθασε στο Μοντουάρ του Λίγηρα, όπου περίμενε το τρένο του γερμανού δικτάτορα. Θα συνέχιζε κατόπιν για Ισπανία, όπου τον περίμενε ο Φράνκο. Ο Χίτλερ δέχθηκε υπεροπτικά τον «αρχηγό» του γαλλικού κράτους. Και ο Πετέν, εξουθενωμένος, είπε ότι ήταν έτοιμος να δεχθεί τη συνεργασία. Το ίδιο εξουθενωμένοι συμφώνησαν για συνεργασία Γιωργάκης Παπανδρέου, Σαμαράς και Τσίπρας, ως πρωθυπουργοί, με τον αλαζόνα Σόιμπλε. Και ο Κυριάκος επείγεται τώρα να δώσει στο Βερολίνο εξετάσεις δουλοφροσύνης.

Ντροπιασμένος έμεινε στις σελίδες της Ιστορίας ο γάλλος στρατάρχης για αυτήν τη «συνεργασία». Και η δική μας νεότερη Ιστορία δεν πρόκειται να αφιερώσει εγκώμια στους πολιτικούς που, για χάρη της Ευρωζώνης της συμφοράς, συνεργάσθηκαν με το Δ’ Ράιχ. Αυτούς όλους που κόπτονται για τη διατήρηση του ευρώ. Τα κόμματα που έχουν θεοποιήσει το ευρωπαϊκό νόμισμα αποτελούν συστατικά στοιχεία της κρίσεως. Στην ουσία αποδέχονται την υποδούλωσή μας στη δικτατορία των Βρυξελλών. Όμως, η ευρωπαϊκή προπαγάνδα δεν μπορεί να συγκαλύψει το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά. Πρόκειται για ακαθόριστο ιδεολογικά σχήμα, τυχοδιωκτικό κατασκεύασμα, που με αριστερή μάσκα εξυπηρετεί τον καπιταλισμό. Ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, στην αγόρευσή του στη Βουλή την περασμένη Κυριακή, υπήρξε καταπέλτης, διότι έβγαλε τη μάσκα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Θανάσης Παφίλης έκανε και μια εύστοχη ιστορική παρατήρηση: Ο κομμουνισμός, με τα όποια αρνητικά του, από το 1920 στη Σοβιετική Ένωση είχε εξασφαλίσει εργασία, μισθούς, συντάξεις, δωρεάν υγεία, παιδεία κ.λπ. για όλους. Το 2016 γυρίσαμε στην τσαρική εποχή, των κουλάκων και των εξαθλιωμένων, για τον ελληνικό χώρο. Και αυτήν την κατάσταση ο ΣΥΡΙΖΑ τη θεωρεί… «ριζοσπαστική»!

Η Ελλάδα έχει προσβληθεί από ευρωπαϊκή γάγγραινα. Το κακό καλπάζει ακάθεκτο. Μεταβάλλεται –εξαιτίας των ευρωλάγνων- σε ανίατο και θανατηφόρο. Οι μνημονιακές δυνάμεις του τόπου αποτελματώθηκαν. Η αλήθεια αυτή στραγγαλίζεται από το πανδαιμόνιο της προπαγάνδας των Βρυξελλών. Η φωνή της λογικής είναι αδύνατον να ακουσθεί. Βλέποντας αυτό το χάος, η Τουρκία προχωρεί σε θρασύτατες προκλήσεις σε βάρος μας, γνωρίζοντας ότι οι ευρώδουλοι με τα «μέτρα» έχουν αποδυναμώσει τις Ένοπλες Δυνάμεις μας. Η πολιτική εξουσία είναι παράλυτη. Και οι απελπισμένοι πολίτες διερωτώνται από πού θα μπορούσε να προέλθει η σωτηρία…