Το ουζάκι του καλοκαιριού

Το ουζάκι του καλοκαιριού

Γράφει η  Μερόπη Παπαδοπούλου

Η πεμπτουσία της απόλαυσης του καλοκαιρινού μεσημεριού είναι ένα ποτήρι ούζο με παγάκια στην παραλία του νησιού, στη σκιερή πλατεία του χωριού, στη σκιά του πεύκου, ή δίπλα στην πισίνα το ηλιοβασίλεμα. Με δυο λόγια, το ούζο πίνεται κάθε ώρα και σε κάθε τόπο όπου θα πίναμε ένα οποιοδήποτε απεριτίφ, ένα ποτό δηλαδή πριν από το κυρίως γεύμα. Κι αυτό το τονίζω με έμφαση: το ούζο είναι ορεκτικό! Δεν υποκαθιστά το κρασί ή την μπίρα, δεν είναι σε καμία περίπτωση συνοδευτικό γεύματος και δεν πίνεται ποτέ στο τραπέζι. Ένα με δύο ποτηράκια το πολύ ν' ανοίξουν την όρεξη και να σε προετοιμάσουν για το κυρίως γεύμα. Το ούζο είναι η έκφραση της αυθεντικότητας, γι' αυτό σας παρακαλώ να το σεβόμαστε αναλόγως!

Γλυκό και αρωματικό συγχρόνως, με επιθετική αλκοολική γεύση, αποζητάει ανάλογους μεζέδες. Μην τρομάζετε, όμως, αποζητάει τους απλούστερους μεζέδες του ελληνικού καλοκαιριού.

• Μια ντοματούλα κομμένη στα τέσσερα και λίγο αγγουράκι τραγανό και δροσερό με αλάτι, δυο ελιές κι ένα κομμάτι πικάντικο κασέρι με μια φετούλα ζυμωτό ψωμί.

• Σαρδέλες παστές σπιτικές ή του μπακάλη, το ίδιο και αντσούγιες, λακέρδα πολιτική, τσίρος και κάθε είδους παστό και καπνιστό αλμυρό ψαρικό. Αλλά και στα κάρβουνα μαστιχωτό χταποδάκι και σαρδέλα με χοντρό αλάτι.

• Κολοκυθάκια και μελιτζάνες τηγανητά με σκορδάτο «κλασικό» τζατζίκι. Και φυσικά, όλα τα τουρσάκια με κυρίαρχα λόγω εποχής, τα καππαρόφυλλα και τις μπάμιες.

•  «Αληθινές» ταραμοσαλάτες και μελιτζανοσαλάτες που γυρίζουν την πλάτη στη μαγιονέζα!

• Πιπεράτα και πικάντικα τυριά όπως νησιώτικη κοπανιστή, το παραδοσιακό κασέρι, τυροκαφτερή.

• Και βεβαίως κάθε είδους ελιές!

Να πιείτε το ούζο σας όπως σας αρέσει, με πάγο, με νερό, σκέτο, παγωμένο (φροντίστε να έχετε πάντα το μπουκάλι στο ψυγείο). Διαλέξτε ποτήρια ψηλά, λίγο φαρδιά, με κοντό ποδαράκι για να μη ζεσταίνεται το παγωμένο ουζάκι από τη θερμοκρασία του χεριού. Το ούζο πίνεται πάντα αργά, με μικρές γουλιές, ποτέ γρήγορα κι ένα ποτήρι κρατάει αρκετή ώρα, έτσι ώστε να υπάρχει περιθώριο για συζητήσεις πριν καθίσουμε στο τραπέζι.

Γουλιές ούζου που αρέσουν

• Mini: Μ' εκείνη τη θαυμάσια ετικέτα! Κυρίαρχος ο γλυκάνισος, δίνει γλύκα και άρωμα.

• Ούζο Ισίδωρου Αρβανίτη: Ξεχώρισε για το φελό στο μπουκάλι, αλλά κυριάρχησε με την πλούσια αρωματική του γεύση.

• Βαρβαγιάννη (πράσινη ετικέτα): Ιδιαίτερα φινετσάτο ούζο με αρώματα πιπεριών και μπαχαρικών και μια δροσερή φυτικότητα.

• Βαρβαγιάννη (μπλε ετικέτα): Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν και απευθύνονται σε γνώστες και δυνατούς πότες! Βανίλια και αλκοόλ σε μια σύνθεση με γλυκάνισο.

• Ούζο Τσιλιλή: Δροσερό, λουλουδάτο και γλυκόπιοτο.

• Babatzim : Εξαιρετικά αρώματα γλυκών μπαχαρικών και γλυκάνισου ανακατεμένα με λουλούδια από τον «μετρ».

• Ούζο Ματαρέλλη: Το «θαλασσινό» ούζο με το αλμυρό άρωμα, μια και ο γλυκάνισος προέρχεται από παραθαλάσσια γη.

Για το Ουζάκι μας

Το ούζο είναι ένα οινοπνευματώδες ποτό που παράγεται και καταναλώνεται ευρέως στην Ελλάδα και στην Τουρκία, όπου είναι γνωστό ως ρακί. Είναι συγκρίσιμο επίσης με το αψέντι, το Γαλλικό περνό. Στη γεύση μοιάζει με το τσίπουρο, ποτό που έχει ωστόσο διαφορετικό τρόπο παρασκευής. Το oύζο αγαπήθηκε τόσο πολύ από Έλληνες και ξένους, που είναι γνωστό ως το εθνικό ποτό της Ελλάδας. Σήμερα, το όνομα και η προέλευσή του oύζου προστατεύονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Προστατευόμενη Γεωγραφία Ένδειξης). Κάτι που σημαίνει ότι δεν μπορεί να παραχθεί πουθενά αλλού, παρά μόνο στην Ελλάδα.

Το νησί της Λέσβου και ειδικότερο το Πλωμάρι θεωρείται η πατρίδα του ούζου και όχι τυχαία. Η γεωγραφική θέση του Πλωμαρίου, που ήταν εμπορικό λιμάνι ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ασία, η θάλασσα και το πλούσιο έδαφος επέτρεψαν στους ντόπιους παραγωγούς να φτιάξουν ούζο εξαιρετικής ποιότητας. Οι κάτοικοι του Πλωμαρίου, ταξιδεμένοι κοσμοπολίτες, ναυτικοί και έμποροι, ήταν μία εύπορη τάξη που ήξερε να απολαμβάνει τις χαρές της ζωής. Έτσι αναπτύχθηκε το εμπόριο και οι εξαγωγές του ούζου.

Το ούζο είναι μείγμα αιθανόλης (οινοπνεύματος) νερού και διάφορων αρωματικών βοτάνων (κοριανδρος, μάραθος, αστεροειδής γλυκάνισος, νυχάκι, ρίζα αγγελικής, κ.ά.) με προεξάρχοντα τον απλό γλυκάνισο.

Η απόσταξη γίνεται σε ειδικά αποστακτήρια (καζάνια/άμβυκες), τα οποία είναι κατά προτίμηση φτιαγμένα από χαλκό. Από την κυκλική εμπρόσθια πόρτα του άμβυκα τοποθετούνται τα σακιά με τα αρωματικά σπόρια. Ο άμβυκας συνδέεται με τόξο με το ψυγείο. Στο ψυγείο υγροποιούνται οι ατμοί και το απόσταγμα ρέει από μια μικρή βρύση και στη συνέχεια συλλέγεται  σε ειδική δεξαμενή.

Από την απόσταξη πετάγονται οι κεφαλές και οι ουρές και διατηρείται μόνο η καρδιά, που αποτελεί το καλύτερο και το πιο εύγεστο μέρος του αποστάγματος.

Κάθε ούζο από 100% απόσταξη, αποστάζεται τουλάχιστον 2 φορές και η κάθε απόσταξη διαρκεί πολλές ώρες, καθώς όσο πιο αργά αποστάζεται ένα ούζο, τόσο καλύτερο γίνεται.

Διαβάστε επίσης :

Το ποτό που καθαρίζει τις αρτηρίες και προστατεύει το συκώτι! http://boraeinai.blogspot.gr/2014/08/blog-post_85.html