Φωτογραφία
στα κύματα του Ατλαντικού
S/Y Manitou το Sea Force One της προεδρίας Kennedy
Υπήρξε ένα σκάφος στο
οποίο περπάτησαν ο John
F. Kennedy, πρόεδρος των ΗΠΑ, ο
Ρόμπερτ Κένεντι και, πιθανότατα, η ηθοποιός
Μέριλιν Μονρόε. Φτιαγμένο από μαόνι, με δρύινα πλαίσια και κατάστρωμα από τικ,
διέθετε μία ντιζελομηχανή, ψυγείο, φούρνο προπανίου, μπανιέρα και τζάκι.
«Όλοι προερχόμαστε από τη
θάλασσα. Είναι ενδιαφέρον βιολογικό γεγονός το ότι όλοι μας έχουμε ακριβώς το
ίδιο ποσοστό αλατιού που υπάρχει στον ωκεανό στο αίμα μας, στον ιδρώτα, στα
δάκρυα. Είμαστε δεμένοι με τον ωκεανό. Και όταν επιστρέφουμε στη θάλασσα
-ανεξαρτήτως του αν είναι για να σαλπάρουμε ή, απλώς, για να τη δούμε-
επιστρέφουμε εκεί από όπου ήρθαμε». Με αυτά τα λόγια, ο Τζον Κένεντι κήρυξε στο
Νιούπορτ, το Σεπτέμβριο του 1962, την έναρξη των αγώνων America's Cup. Δεινός
κολυμβητής και ιστιοπλόος από μικρό παιδάκι, άρχισε να κερδίζει τους πρώτους
αγώνες του με το Victura, το ξύλινο ιστιοφόρο 7,93 μέτρων που του δώρισαν οι γονείς
του το 1932 για τα 15α του γενέθλια. Σ' όλη του τη ζωή εκεί περνούσε τις πιο
ανέμελες στιγμές του, ενώ με το Victura έκανε στην Τζάκι τα πρώτα της μαθήματα
ιστιοπλοΐας.
Όμως, απ' όλα τα σκάφη που
αρμένισε, πιο πολύ αγάπησε το Manitou. Λίγο μετά την ορκωμοσία του, ο JFK αποφάσισε
πως τα προεδρικά γιοτ (τα Honey Fitz και Sequoia) δεν ήταν του γούστου του. Σε
ένα απόρρητο πρόγραμμα, το Ναυτικό και το Λιμενικό Σώμα των ΗΠΑ, σε στενή
συνεργασία με τις Μυστικές Υπηρεσίες, ανέλαβαν να καταρτίσουν μια λίστα με
πολυτελή ιστιοπλοϊκά σκάφη που θα τον έκαναν να νιώθει σαν στο σπίτι του.
Επέλεξε το Manitou (το «Πνεύμα του Νερού»), το οποίο χαϊδευτικά ονόμαζε
«επιπλέοντα Λευκό Οίκο».
Δεν επρόκειτο για νέα
κατασκευή. Το 18,91 μ. σκάφος σχεδιάστηκε στο Μέριλαντ το 1936 από τους
Sparkman & Stephens και ναυπηγήθηκε ένα χρόνο αργότερα από το ναυπηγείο
Μ.Μ. Davis & Sons. στο νησί Solomons , του Μέριλαντ . Ήταν το 99ο σχέδιο
από τους ναυπηγούς Sparkman & Stephens, που σχεδίασαν πολλά αγωνιστικά
σκάφη για το Κύπελλο Αμερικής.
Αρχικός ιδιόκτητης του MANITOU PASSAGE ήταν
ο οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων James Lowe. To 1937 βρέθηκε στην διάθεση του Λόου και
κέρδισε αμέσως το 1938 στο Chicago Mac Race σπάζοντας όλα τα ρεκόρ. Το επόμενο
έτος ήρθε δεύτερο αλλά πολύ κοντά στο σκάφος που ενώ το 1940 και το 1941
κέρδισε την πρωτιά. Μετά από αυτές τις επιτυχίες, ο Lowe το πούλησε στην
Αμερικανική Ακτοφυλακή πουι το 1955 το παραχώρησε για να χρησιμοποιηθεί ως
εκπαιδευτικό πλοίο της Ακαδημίας Ακτοφυλακής των Ηνωμένων Πολιτειών (United
States Coast Guard Academy) στο New
London, του Connecticut.
Το Manitou ήταν
ένα εξαιρετικό σκαρί και όπως δήλωνε τότε ο καπετάνιος του Λιμενικού που είχε
αναλάβει να το παραδώσει στον 35ο πρόεδρο των ΗΠΑ, η πλεύση του ήταν «γλυκιά»
(έπιανε τους 8 κόμβους), είτε έβγαινε στα ανοιχτά για κρουαζιέρα είτε
χρησιμοποιείτο για αγώνες.
Tο κεντρικό σαλόνι που χρησίμευε ως αίθουσα
συμβουλίου του JFK
με τους επιτελείς του.
Παρά τα χρόνια του, το
Manitou διέθετε όλο τον απαραίτητο τεχνολογικό εξοπλισμό -μοναδικό για την
εποχή του- και το περίφημο «κόκκινο τηλέφωνο», ώστε να βρίσκεται μονίμως σε
επαφή με τον Λευκό Οίκο και το Κρεμλίνο. Επιπλέον, το vintage σκαρί του,
διακοσμημένο από την Πρώτη Κυρία, έκρυβε όση πολυτέλεια χρειαζόταν ώστε να
φιλοξενεί με άνεση 6 άτομα (και 3μελές πλήρωμα). Κατασκευασμένο από μαόνι, με
δρύινα πλαίσια και κατάστρωμα από τικ, διέθετε μία ντιζελομηχανή αλλά και
ψυγείο, φούρνο με προπάνιο, μια μικρή μπανιέρα και τζάκι. Το σκάφος πήρε τη
θέση του στο θρύλο της οικογένειας και ορισμένες από τις πιο χαρακτηριστικές
φωτογραφίες του JFK τραβήχτηκαν με τον ίδιο στο τιμόνι Herreshoff.
Τα χρόνια που ακολούθησαν
τη δολοφονία του Κένεντι, η Τζάκι θέλησε να το κρατήσει για να θυμάται τις
όμορφες στιγμές που έζησαν εν πλω. (Δύο φορές προσπάθησε να το αγοράσει ο
Αριστοτέλης Ωνάσης για να της το δωρίσει, αλλά του το αρνήθηκαν.)
Το 1968, πέντε χρόνια μετά
την δολοφονία του Κένεντι, το σκάφος πέρασε στην ιδιοκτησία του Harry Lundeberg
School of Seamanship για 35.000 δολάρια και χρησιμοποιήθηκε ως εκπαιδευτικό
σκάφος του Εμπορικού Ναυτικού. Το 1999, όταν πια η φθορά του ήταν εμφανής, το
αγόρασε η Λόρι Κίλμπερν (εγγονή του αρχικού ιδιοκτήτη του, Τζέιμς Λόου), με στόχο
να το αναπαλαιώσει και να το πουλήσει «εξαργυρώνοντας» την ιστορία του. Μετά
από έρευνα το εμπιστεύτηκε στο Deltaville για την επισκευή, όπου το ξεμόνταραν
και το ξανάφτιαξαν από την αρχή. Το 2008, τον Οκτώβριο, η νέα του ιδιοκτήτρια
αποφάσισε να το βγάλει στην αγορά για 1,95 εκατ. δολάρια. Πώς προσπάθησε να το
πλασάρει; «Είχε τον Μπόμπι Κένεντι πάνω του. Είχε τον Τεντ Κένεντι πάνω του.
Και πιθανότατα να είχε και τη Μέριλιν Μονρόε πάνω του,..». Υπάρχει καλύτερη
διαφήμιση;
Στα τέλη του 2010 πωλήθηκε
σε τέσσερις συγκυρίους και υποβλήθηκε σε εκτεταμένη μετασκευή στις αρχές του
2011. Από τότε εγκατέλειψε τους ωκεανούς και βρέθηκε στα νερά της Μεσογείου,
για να κάνει διαδρομές charter
από
τα λιμάνια της Γαλλικής Ριβιέρα .
Από την Βικιπαίδεια, την
ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια και το περιοδικό GK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου