Νομίζω ότι είναι επικίνδυνο μονοπάτι το να αναθέτεις στην κρατική ή οποιαδήποτε άλλη εξουσία να ορίσει την  αλήθεια, ιδιαίτερα όταν γίνεται by decree.

Αναρωτιέμαι τι θα γίνει αν κάποιος αρνείται την μαρτυρική  σταύρωση του Χριστού;

Θα κατηγορηθεί ως αρνητής της επίσημης αλήθειας;

Αν πχ αντίστοιχα σε άλλη χώρα κάποιος  αρνείται ότι ο Μωάμεθ είναι προφήτης και ο Αλλάχ ο μόνος θεός θα κατηγορηθεί;

Αν πούμε ότι ο Στάλιν έκανε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας  και ο κομμουνιστής το αρνείται θα πηγαίνει μέσα;

Πιο απλοϊκά ο ληξουριώτης που φέρεται αρνητικά για τον αργοστολιότη θα πηγαίνει για ρατσισμό;

Ο πελλοπονήσιος που αποκαλεί τους μικρασιάτες έλληνες  τούρκους θα είναι κι αυτός ρατσιστής;

Θα κάνουμε μια ιερά εξέταση που θα αποφασίζει πιο είναι το ορθόν πιστεύω;

Θα καίνε πάλι βιβλία με διαφορετικές ιδέες;

Τα θέμα είναι αλλού. Υπάρχουν ήδη νόμοι κατά της βίας, της επίθεσης κλπ. Σύμφωνα με αυτούς η βία  είναι καταδικαστέα από όπου και αν προέρχεται.πχ  η επιθετική απρόκλητη βία, η συζυγική βία ,βία κατά παιδιών κλπ

Το πρόβλημα έχει δημιουργηθεί με τις εξαιρέσεις.

Παρότρυνση  αναρχικής βίας τύπου Νετσάγιεφ  θα συνεχίζει να εξαιρείται.

Ο τύπος που σπάει  μαγαζιά και καίει θα συνεχίσει να είναι για μερικούς λαϊκός ήρωας και κοινωνικός αγωνιστής;

Δύσκολα τα πράγματα αν θέσεις κριτήρια με συναισθηματικούς λαϊκισμούς όμως όλα μοιάζουν εύκολα.

Βέβαια έχουμε πολύ πιο ουσιώδη θέματα επιβίωσης, μνημονιακά,  να ασχοληθούμε αλλά κάποιοι περί άλλων τυρβάζουν.

Μάλλον  ισχύει εδώ το  όποιος δεν θέλει να ζυμώσει σαράντα μέρες κοσκινίζει...
 
Π
 
capital.gr