Translate -TRANSLATE -

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2019

Δημήτρης Νατσιός : 76 χρόνια από τον θάνατο του Εθνικού Ποιητή Κωστὴ Παλαμᾶ



76 χρόνια από τον θάνατο του Εθνικού Ποιητή

27 Φεβρουαρίου 1943 - 27 Φεβρουαρίου 2019.

Θά βρεθε Παλος Μελάς, θά βρεθε Γερμανός Καραβαγγέλης;

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός
ΔάσκαλοςΚιλκίς

Μεγάλος, πολ μεγάλος θνικός μας ποιητς Κωστς Παλαμς. ζησε λες τς κρίσιμες στιγμς το θνους. Κα τ βοήθησε. Τ μνησε, τ νθάρρυνε, κατακεραύνωνε τος «τροπαιούχους το δειου λό­γου», πο ροκάνιζαν τ σωθικά του. Τς νθρωποκάμπιες, τος νάνους κα τος ρλεκίνους τς κομματοκρατίας. Τν λησμονήσαμε μως. π τ σχολικ βιβλία εναι προγραμμένος. χει «κουσούρι» συγχώ­ρητο: εναι θνικς ποιητής.

Σολωμός, Βαλαω­ρίτης, Κάλβος, Παλαμς, ο θνικοί μας ραψω­δοί, περιφρονονται π τν δημόσια δι βίου, (πως τήν ονόμαζε ΓΑΠ) κπαίδευση. ν, πως χουμε ξαναγράψει, θ συναντήσεις κεί­μενα το γίγαντα τς λογοτεχνίας κα γνωστο τηλεαστρολόγου - τηλεμπουρδολόγου Κώστα Λεφάκη (στ Τετράδιο ργασιν τς «Νεοελληνικς Γλώσσας» Γ Γυμνασίου, σελ. 73), ποος ναφέρεται στν «νίσχυση τν ρωτικν σχέ­σεων, διότι πλανήτης ρης δεσπόζει στν Λέ­οντα», θ σκοντάψεις κόμη κα σ’ να «πίστευ­το» κείμενο το -γράφω τ’ νομά του κα τ χέρι μου τρέμει π συγκίνηση- Κ. Σημίτη, ποος ποκαλύπτει στος λληνόπαιδες «τν διαστρεβλωμένη κα γι’ ατ χωρς πήχηση λλη­νικ κα χριστιανικ παράδοση», («Νεοελληνικ Γλώσσα», Γ Γυμνασίου, σελ. 65). Θ συναντή­σεις στ βιβλία πολλ κείμενα το βούρκου κα τς σάχλας, κατακάθια πο πνιξαν τ παιδι μ τς δηλητηριώδεις ναθυμιάσεις τους. Παλαμ μως δν θ βρες. Δν μφορεται, θ λεγε, «δι βίου» νοη­σία, ποίησή του π «προοδευτικς ντιλή­ψεις».

ποιητς πέθανε ν μέσ γερμανικς Κατοχς, τν Φεβρουάριο το 43. λας ψαλ­λε τν θνικ μνο, τν μέρα τς κηδείας του χησαν ο σάλπιγγες τς λευθερίας. Γράφει Γιργος Θεοτοκς, πο βρίσκεται στ ξόδι το ποιητ:

«Κατεβήκαμε πρς τ σκλαβωμέ­νη θήνα μας, πο τ σκίαζαν π’ τν κρόπολη ο ση-μαες τν κατακτητν, μ ψυχ περήφανη κα χαρού­μενη. Νιώθαμε τν λλάδα λεύθερη κα νικηφόρα, μέσα στ συμφορά της. Τέτοια ταν δύναμη το ποι­ητ πο εχαμε κηδέψει κα πο μς φαινότανε τώρα πε­ρισσότερο π πάντα ζωντανός». («Πνευματικ Πο­ρεία», κδ. «στία», σελ. 202).

Ατς τς νήλιαγες μέρες τς σημαντότητας, τς προδοσίας κα τς ποπροβάτωσης το κυ­ρίαρχου λαο, μόνο ν νέβουμε στς στέρεες πλάτες τν προγόνων, μπορε ν σηκωθε μα­τιά μας πάνω π τ θνικά μας σάβανα. Ο πρόγονοι εναι σν τ γ. Εναι γνωστό, διακονία τς γς δίνει χαρ στν νθρωπο, ατ γεωχαρμοσύνη παραπέμπει σ ρχέγονες, γενέθλι­ες καταβολές του. «ν δρτι το προσώπου σου φαγ τν ρτον σου». (Γέν. Γ 19). ρχαος μύθος μιλ γι τν νταο, «γίγας δυσπολέμητος», γις το Ποσειδώνα κα τς Γς. σο πατοσε τ χμα τς μητέρας του Γς, δυνάμωνε, γινόταν κατανίκητος. Σαφς βαθι κα λεπτ λληγορία το μύθου.

πατρίδα, «τ χμα της τ γλυκ πο νιώθει σν νθρω­πος», (Βρεττάκος), τ θνικν κα ληθς το Σολωμο, ατ εναι τ σχατο καταφύγιο, εναι σν τ αμα πο ζωοποιε τ σμα. «Τς πατρί­δας μου πάλι μοιώθηκα», τραγουδ λύτης. Κα πι δν τς μοιάζουμε, δν μς ναγνωρίζει μς τ παιδιά της, γίναμε μασκαράδες. Μόνο ν γυρίσουμε πίσω στν γαπημένη πατρώα γ, ν στραφομε στος μεγάλους λογοτέχνες κα τεχνίτες το Γένους, θ βρομε γιατρειά, θ θερα­πευτον τ λκη τς ψυχς μας.

Βουίζουν τ ατιά μας π τς τσιρίδες σων θε­ωρον τ μνημόνια κα τν ξενικ ξάρτηση κα ποτέλεια ς περίπου ελογία γι τν τόπο. Τί παντον ο σπουδαοι, «ο πάνυ κριβες» το Γέ­νους, σ’ ατος τος χαμαίζηλους τζιτζιφιόγκους; Γράφει νδρέας Κάλβος στ ποίημα «Α εχαί».

«Καλύτερα, καλύτερα
διασκορπισμένοι ο λληνες
ν τρέχωσι τν κόσμον
μ ξαπλωμένην χερα
ψωμοζητοντες
παρ προστάτας νά 'χωμεν».

«Παρ προστάτας ν 'χωμεν» κα προστάτες (νταβατζδες π τ λαϊκότερον) χουν μόνον λλς κα ο πόρνες, ς θ λεγεν δηκτικς εφυολόγος, μμανουήλ Ροΐδης.

Γράφει Κωστς Παλαμς, να ραιότατο ποίη­μα, κατ τν σαε προσκυνημένων στ κελεύ­σματα τν ξένων, στος τωρινος πο τ γγελτήριο τς σκλαβις μας, τ προσκυνοχάρτι, τ βάπτισαν, μηχανισμ στήριξης καί, το χειρότε­ρο, «λύση» το Σκοπιανο. Τ τιτλοφορε «Ο λύκοι». Τ παραθέτω:

«Σ μοίρας νελεήμονης τ πόδια στο θεο μας τ λεος γυρτοί; Τν θνικν πριλομάηδων ξόδια μς δείχνουν γι ποις λύτρωσης γιορτή.
Μς στ παλιόσπιτό σου ταμπουρώσου, Ζσε πως-πως· παθς-μαθός. Κάλλιο γλύστρα στ δρόμο τ δικό σου παρ στ δρόμο το λλου ν εσαι ρθός. Το ξένου τ’ γγισμα, ποιο, δν φήνει τ σημάδια το σκλάβου στ κορμί; Δν εναι δανεικι μεγαλοσύνη· λευτερις ψεύτρας, ψεύτρα κα τιμή. Μ τ’ ρμυρά μου δάκρυα σ’ νταμώνω, σ τς πείνας μου εσαι πλερωμ ντόπιο μαρο κριθάρι πο ζυμώνω, χι το ξένου τ σπρο τ ψωμί».

μεγαλοσύνη δν χτίζεται μ δανεικ οτε εναι δανεικιά. Ο λύκοι, προβατόσχημοι κα μή, Ερωπαοι καί… γοραοι εναι νελεήμονες, τ γγισμά τους, ο θεραπεες τους, θ μς σκοτώ­σουν κα θ μς λερώσουν. μως, δ στν ρμη πατρίδα, «Ροπαλοφόροι καραδοκον χαγάνοι ρνεοκέφαλοι βυσσοδομον σκυλοκοτες, νεκρόσιτοι κα ρεβομανες κοπροκρατον τ μέλλον», μς γράφει δυσσέας λύτης. Τ μέλλον μας, σο θ τ κρατον στ χέρια τους τ κοπρώδη ποκείμενα τς πολιτικς, θ κοπροκρατεται.

Στν τότε γερμανικ Κατοχ ο σκλαβωμένοι λληνες, ψηφώντας κα περιφρονώντας τς κάννες τν Γερμανν, συνάχτηκαν στ Α' Νεκροταφεο θηνν, κα τραγουδώντας μνους τς λευτερις, ποχαιρέτησαν τν μεγάλο νε­κρό. Δν τόλμησαν οι ναζί κατακτητές ν ματώ­σουν τν συγκέντρωση. Ατ τ ντιστασιακ θος το λαο μας, πο πνίγηκε κάτω π τν πυώδη δονοθηρία τν χρόνων τς λεγόμενης μεταπολίτευσης, πρέπει ν ξαναβρομε. Δν χάθηκε. Μπαζώθηκε π σκουπίδια κα πορρίμ­ματα, πο πεσαν σ σπίτια κα σχολεα, μέσ τς πορνοτηλεόρασης κα τς νθελληνικς παιδείας. λίγο σκάψιμο θέλει κα θ βρομε τν βα­σιλικ φλέβα, τν σωτήρια πηγή.

Κλείνοντας δημοσιεύομε π τ ποίημα το με­γάλου μας ποιητο « φλογέρα το Βασιλι» τό παρακάτω πόσπασμα, γι ν μ ξεχνμε τς ρί­ζες μας, τν στορία μας, τ αμα κα τ δάκρυα πο χυσαν σοι περασπίστηκαν τ ερ κα σια το Γένους μας καί μάλιστα τή γ τς Μα­κεδονίας μας.

«…καί τς Θεσσαλονίκης βλαστοί, πρωτοπαλλήκαρα καί πολεμάρχοι, μέσα κι πό τή γ πού έρισσα καί καπετάνισσα εναι, στνα της χέρι τό σπαθί καί στ λλο το βαγγέλιο, καί στο πελάου καί στεριανή καί στό ρωμαίικο Γένος φρός πό τή δόξα του κι πό τή δύναμή του. Μακεδονίτες ποταμοί, μακεδονίτες ντρες νταμωμένοι πάνω της θεριεύουνε καί στέκουν…»

Τήν περίοδο το Μακεδονικο Αγώνα κάποιοι “νυπάκουοι” ξιωματικοί καί πατριτες, σω­σαν τήν λλάδα καί τήν τιμή της. Τώρα πού δια­τρέχουμε χειρότερο κίνδυνο θά βρεθε Παλος Μελς, θά βρεθε Γερμανός Καραβαγγέλης;

Εφημερίδα «ΑΜΑΡΙΣΥΑ» 2.3.2019

Δεν υπάρχουν σχόλια: