ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΑΓΝΟΙΑ

 

ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΑΓΝΟΙΑ

Ο δικαστής ρώτησε τον δολοφόνο του πρώην προέδρου της Αιγύπτου Ανουάρ Σαντάτ : "Γιατί σκότωσες τον Πρόεδρο Σαντάτ;"

Ο δολοφόνος απάντησε - «Επειδή ήταν κοσμικός».

Ο δικαστής έκανε αμέσως την επόμενη ερώτηση- «Κοσμικός τι σημαίνει ";"

Ο δολοφόνος είπε: «Δεν ξέρω».

Ο άνδρας που προσπάθησε να μαχαιρώσει τον νεκρό σήμερα Αιγύπτιο συγγραφέα Ναγκίμπ Μαχφούζ (βραβείο Νόμπελ 1988) ρωτήθηκε από τον δικαστή: «Γιατί μαχαίρωσες τον κ. Ναγκίμπ;».

Ο τρομοκράτης απάντησε: «Επειδή έχει γράψει το αντιθρησκευτικό μυθιστόρημα «Τα παιδιά του Γκεμπαλάουι».

Ο δικαστής έδειξε ενδιαφέρον: «Έχεις διαβάσει το μυθιστόρημα;»

Ο εγκληματίας απάντησε - "Όχι".

Ο δικαστής ρώτησε τον δολοφόνο του Αιγύπτιου συγγραφέα/ακτιβιστή Farag Fouda - "Γιατί σκότωσες τον Farag Fouda;"

Ο δολοφόνος απάντησε: «Επειδή δεν είχε πίστη».

Ο δικαστής ήταν περίεργος να μάθει, "Πώς ήξερες ότι δεν είχε πίστη;"

Η απάντηση του τρομοκράτη ήταν : «Όλα γίνονται ξεκάθαρα διαβάζοντας τα βιβλία του».

Η περιέργεια του δικαστή αυξήθηκε περαιτέρω : "Σε ποιο βιβλίο του βρήκατε την απόδειξη της απουσίας πίστης εκ μέρους του;"

Ο δολοφόνος παραδέχτηκε: "Δεν ξέρω το όνομα του βιβλίου. Δεν το έχω διαβάσει όλο".

Ο δικαστής ξαφνιάστηκε: «Γιατί δεν το διάβασες;»

Ο δολοφόνος είπε: «Δεν ξέρω να γράφω και να διαβάζω».

Το μίσος δεν εξαπλώνεται ποτέ μέσω της γνώσης. Το μίσος εξαπλώνεται μέσω της άγνοιας. Έτσι πληρώνει η κοινωνία το τίμημα της άγνοιας, το τίμημα του να κρατάς τους ανθρώπους σε άγνοια.

QUORA

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο Ανουάρ Σαντάτ (πλήρες όνομα: Μουχάμαντ Ανουάρ ας Σαντάτ, 25 Δεκεμβρίου 1918 – 6 Οκτωβρίου 1981) ήταν ο τρίτος πρόεδρος της Αιγύπτου, από τις 15 Οκτωβρίου 1970 μέχρι τη δολοφονία του από φονταμενταλιστές συνωμότες αξιωματικούς στις 6 Οκτωβρίου 1981. Υπήρξε κύριο μέλος της Ομάδας Ελεύθερων Αξιωματικών του Νάσερ, η οποία ανέτρεψε τη βασιλική δυναστεία του Μουχάμαντ Άλι κατά την Αιγυπτιακή Επανάσταση του 1952, καθώς και δεξί χέρι του Νάσερ στο διάστημα της προεδρίας του, τον οποίο και διαδέχτηκε το 1970 μετά τον αδόκητο θάνατό του από καρδιακή προσβολή.

Στα έντεκα χρόνια της προεδρίας του, άλλαξε την κατεύθυνση της Αιγύπτου, απομακρυνόμενος από κάποιες οικονομικές και πολιτικές αρχές του Νασερισμού, επιτρέποντας, αν και με δειλά βήματα, τον πολυκομματισμό, τη στιγμή που μέχρι τότε μοναδικό και κυρίαρχο κόμμα ήταν η Αραβική Σοσιαλιστική Ένωση του Νάσερ και ακολουθώντας μια άλλη οικονομική πολιτική, όχι τόσο ασφυκτικά παρεμβατική.

Τον Οκτώβριο του 1973, με τον Πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, οδήγησε την Αίγυπτο στην απελευθέρωση των αιγυπτιακών περιοχών που είχε καταλάβει το Ισραήλ στον Πόλεμο των Έξι Ημερών του 1967 (Χερσόνησο του Σινά και Λωρίδα της Γάζας), αναδεικνυόμενος σε ήρωα της Αιγύπτου και για ένα διάστημα, ολόκληρου του αραβικού κόσμου. Δεν αρκέστηκε όμως εκεί, κάνοντας μια γιγάντια στροφή και υπογράφοντας, μετά από μακρές συνομιλίες, την ισραηλινο-αιγυπτιακή Συνθήκη Ειρήνης, με τον ισραηλινό πρωθυπουργό Μέναχεμ Μπέγκιν. Η στροφή αυτή τού χάρισε το Νομπέλ Ειρήνης, αλλά τον κατέστησε εξαιρετικά μισητό μεταξύ των Αράβων, γεγονός που οδήγησε στην αποβολή της Αιγύπτου από την Αραβική Ένωση (νυν Αραβικό Σύνδεσμο) και στη δολοφονία του κάποια χρόνια αργότερα.

 

Ο Ναγκίμπ Μαχφούζ ήταν Αιγύπτιος λογοτέχνης, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας (1988). Γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1911 στο Κάιρο, στην πυκνοκατοικημένη συνοικία Ελ Γκαμαλίγια και πέθανε στις 30 Αυγούστου 2006. Εργάστηκε στο δημόσιο μέχρι το 1972, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε.

Άρχισε να γράφει στα δεκαεφτά του, και το πρώτο μυθιστόρημα, που διαδραματίζεται στην αρχαία Αίγυπτο, εκδόθηκε στα 1939. Από τότε έγραψε γύρω στα τριάντα μυθιστορήματα και περισσότερα από εκατό διηγήματα, πολλά από τα οποία έγιναν επιτυχημένες ταινίες. Πρόσφατη ανθολόγηση του έργου του έδειξε 179 μεταφράσεις των βιβλίων του, σε 25 γλώσσες.

Το 1988 η Σουηδική Ακαδημία Γραμμάτων τίμησε τον Μαχφούζ με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του, το οποίο χαρακτήρισε πλούσιο σε αποχρώσεις, άλλοτε απόλυτα ρεαλιστικό και άλλοτε γεμάτο αμφιθυμικές αναμνήσεις. Τα παιδιά του Γκεμπελάουι θεωρείται από τους κριτικούς το καλύτερο έργο του.

Το 1994 έγινε αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του, από φανατικούς ισλαμιστές

 

Ο Φαράγκ Φόντα (20 Αυγούστου 1945 – 8 Ιουνίου 1992) ήταν εξέχων Αιγύπτιος καθηγητής, συγγραφέας, αρθρογράφος, και ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Δολοφονήθηκε στις 8 Ιουνίου 1992 από μέλη της ισλαμιστικής ομάδας al-Jama'a al-Islamiyya αφού κατηγορήθηκε για βλασφημία από μια επιτροπή μελετητών (ulama) στο Πανεπιστήμιο al-Azhar.

Ο Farag Foda ήταν ένας από τους 202 ανθρώπους που σκοτώθηκαν από «επιθέσεις με ισλαμιστικά κίνητρα» στην Αίγυπτο μεταξύ Μαρτίου 1992 και Σεπτεμβρίου 1993. Τον Δεκέμβριο του 1992, τα έργα του απαγορεύτηκαν.

Ο Farag Foda έγραψε κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ισλαμικής αναβίωσης και αυξανόμενης επιρροής του ισλαμισμού, τόσο βίαιου όσο και μη βίαιου. Στο Ιράν, οι ισλαμιστές είχαν ανατρέψει τον σάχη το 1979. Τα μακριά γένια έγιναν κοινά και το χιτζάμπ έγινε υποχρεωτικός κανόνας και όχι εξαίρεση στα πανεπιστήμια και τα κυβερνητικά γραφεία. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ισλαμιστές ριζοσπάστες δολοφόνησαν τον πρόεδρο Ανουάρ Σαντάτ και από το 1992-1998, οι ισλαμιστές, συμπεριλαμβανομένης της ισλαμικής ομάδας που δολοφόνησε τον Φόντα, πολέμησαν με μια εξέγερση εναντίον της αιγυπτιακής κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της οποίας σκοτώθηκαν τουλάχιστον 796 Αιγύπτιοι αστυνομικοί, στρατιώτες και πολίτες, συμπεριλαμβανομένων δεκάδων ξένων τουριστών.

Μεταξύ των λίγων που υπερασπίστηκαν την εκκοσμίκευση και τα «δυτικά» ανθρώπινα δικαιώματα, ήταν ο Farag Foda. Ο Φόντα ήταν γνωστός για τα κριτικά άρθρα και τις σάτιρες του για τον ισλαμικό φονταμενταλισμό στην Αίγυπτο. Σε πολλά άρθρα εφημερίδων, επεσήμανε (αυτό που πίστευε ότι ήταν) αδύναμα σημεία στην ισλαμική ιδεολογία και το αίτημά της για νόμο της Σαρία, ρωτώντας πώς θα αντιμετωπίσει συγκεκριμένα προβλήματα όπως η έλλειψη στέγης.

Αν και κατηγορήθηκε για αποστασία, ο Φόντα υποστήριξε ότι υπερασπιζόταν το Ισλάμ ενάντια στη διαστρέβλωσή του από τους ισλαμιστές, δηλώνοντας ότι «το Ισλάμ είναι θρησκεία και οι μουσουλμάνοι είναι ανθρώπινα όντα. Η θρησκεία είναι άμεμπτη, ενώ οι άνθρωποι κάνουν λάθη».

Στις 8 Ιουνίου 1992, ο Φόντα, αφού εγκατέλειψε το γραφείο του, πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από δύο εκτελεστές. Η τζιχαντιστική ομάδα Al-Gama'a al-Islamiyya ανέλαβε την ευθύνη και κατηγόρησε τον Foda ότι ήταν αποστάτης από το Ισλάμ, υποστηρίζοντας τον διαχωρισμό της θρησκείας από το κράτος και ευνοώντας το υπάρχον νομικό σύστημα στην Αίγυπτο παρά την εφαρμογή της Σαρία.

Ένας από τους εμπλεκόμενους στη δολοφονία του Foda, ο Abu El'Ela Abdrabu (Abu Al-'Ela Abd Rabbo), απελευθερώθηκε από τη φυλακή το 2012 έχοντας εκτίσει την ποινή του. Σε μια συνέντευξη που προβλήθηκε στο Al-Arabiya TV στις 14 Ιουνίου 2013 (όπως μεταφράστηκε από το MEMRI), ο Abdrabu υπερασπίστηκε τη δολοφονία του Foda, δηλώνοντας ότι «Η τιμωρία για έναν αποστάτη είναι θάνατος, ακόμα κι αν μετανοήσει» και ότι «... [αν] ο κυβερνήτης δεν εφαρμόσει τη σαρία, οποιοσδήποτε από τους πολίτες έχει το δικαίωμα να εκτελέσει την τιμωρία του Αλλάχ

WIKIPEDIA